ZWALCZANIE TERRORYZMU Sylwetki najważniejszych terrorystów współczesnego świata. Maciej Milczanowski 1

ZWALCZANIE TERRORYZMU Sylwetki najważniejszych terrorystów współczesnego świata. Maciej Milczanowski 2

TEMATY ZAJĘĆ Pojęcia i definicje. Historia terroryzmu. Terroryzm w okresie dwubiegunowości świata. Organizacje terrorystyczne w XXI wieku. Sylwetki najważniejszych terrorystów współczesnego świata. Cyberterroryzm, bioterroryzm, ekoterroryzm. Zwalczanie terroryzmu przez NATO. Zwalczanie terroryzmu w krajach Unii Europejskiej. Konflikt izraelsko-palestyński jako źródło terroryzmu. Terroryzm w Afryce.

Osama Bin Laden

Rozdzina Bin Ladenów Osama bin Laden urodził się w Arabii Saudyjskiej w 1957 roku, jako siedemnasty z 20 lub 25 synów Mohammeda bin Laden, który miał w sumie 52 lub 54 dzieci. Mohammed bin Laden, był w bliskich relacjach z rodziną królewską założył wielką firmę budowlaną. Jego majątek wyceniano na 2 do 3 miliarda dolarów w chwili jego śmierci w 1967 roku.

Okres nauki Nauczycielem i mentorem bin Ladena był Abdullah Azzam. W 1979 roku po inwazji ZSRR na Afganistan, wydał on Fatwę: „Obrona ziemi muzułmanów”. Azzam uczył bin Ladena jak należy reagować na inwazję obcego mocarstwa – ZSRR.

Różnice poglądów Bin Laden chciał rozszerzenia działalności na cały świat. Azzam wolał ograniczyć się do Afganstanu aby wybudować tam wzorcowy kraj muzułmański. Ich sojusz się rozpada. Bin Laden wraz z Aymanem al-Zawahirim w 1988 roku założył Al-Kaidę (baza).

Zmiana głównego wroga W 1993 bin Laden dowiaduje się o istnieniu bazy USA w Arabii Saudyjskiej. Od 1993 roku zwalcza USA. Celem walki jest wyeliminowanie obecności USA na Bliskim Wschodzie.

Ahmed Ismael Jassin Ahmed Ismael Jassin urodzony w 1938 roku w wsi Al-Joura (dzisiaj już nie istnieje), dzielnicy Majdal w pobliżu dzisiejszego miasta Aszkelon. W 1952 r. doznał porażenia kończyn. Ukończył szkołę średnią w 1958r następnie kontynuując naukę w Egipskiej uczelni wyższej - Shams Ain. W okresie tym nawiązał kontakt z Bractwem Muzułmańskim. W 1967r. będąc w Gazie propagował ideologię Bractwa Muzłumańskiego prowadzać naukę islamu w meczetach. Został aresztowany w 1983r. za formowanie nielegalnych grup zbrojnych. Wyrok, który otrzymał za te działania to 13lat. Jednak w wyniku wymiany więźniów pomiędzy Izraelem a Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny wyszedł na wolność już dwa lata później w 1985r.

Po opuszczeniu więzienia utworzył fundamentalistyczną organizację „Hamas” (Zapał), samemu stając się jej duchowym liderem. Z wiekiem, jego stan zdrowia pogarszał się, poruszał się na wózku inwalidzkim, również prawie całkowicie stracił wzrok. W roku 1990 ponownie trafił do więzienia. Wypuszczono go po 7 latach w zamian za zwolnienie z więzienia w Jordanii agentów Mossadu. Przypuszcza się, iż Jassin był nie tylko duchowym przywódcą Hamasu, ale również decydował o polityce i akcjach terrorystycznych. W prowadzonej przez siebie polityce nie przyznawał praw Żydom do „ziemi między Morzem Śródziemnym a Jordanem”. Pod jego mocną krytyką znalazł się Jaser Arafat za prowadzone przez niego pokojowe rozmowy z izraelskim rządem. Ahmed Ismael Jassin zginął 22 marca 2004 r., w chwili gdy opuszczał główny meczet w Gazie, Szejk zginął w wyniku ostrzału rakietowego z izraelskich helikopterów.

Bernd Andreas Baader Bernd Andreas Baader urodził się w Monachium 6 maja 1943 roku. Po skończeniu szkoły podstawowej swą edukację kontynuował w wielu szkołach średnich, wielokrotnie był z nich relegowany, aby zakończyć swą edukację bez zdania egzaminu końcowego, czyli bez formalnego uzyskania wykształcenia średniego. W roku 1963 przeprowadził się do Berlina. W 1967 jego dziewczyna, Gudrun Ensslin, członek ultralewicowego ruchu studenckiego – Der Sozialistische Deutsche Studentenbund – Niemieckiego Socjalistycznego Związku Studentów (SDS), zabrała go na demonstrację studencką. Od wtedy Baader zaczął angażować się w politykę.

1968 roku Baader, wspólnie z Ensslin i dwójką innych aktywistów podłożyli bomby zapalające pod dwoma frankfurckimi domami towarowymi, aby „zapalić znicz dla Wietnamu”, jak sami to określali. Sprawców podpalenia szybko ujęto i skazano. Baader częściowo odsiedział swój wyrok, ale został zwolniony na czas rozpatrywania apelacji. Po odrzuceniu jej przez sąd Baader wspólnie z Ensslin natychmiast uciekli za granicę. w kwietniu 1970 roku, podczas swej podróży do Berlina Zachodniego został ponownie aresztowany (Berlin, mimo iż formalnie nie był częścią RFN, to w praktyce był enklawą na terenie NRD pod zarządem mocarstw zachodnich). W więzieniu nie siedział jednak długo – w 14 maja 1970 roku po spektakularnej akcji z użyciem broni palnej oddział terrorystów, pod dowództwem znanej dziennikarki Urlike Meinhof, uwolnił Baadera z więzienia. Wtedy też oficjalnie można mówić o początku istnienia Frakcji Armii Czerwonej (Rote Armee Fraktion – RAF), zwanej też grupą Baader-Meinhof. Wkrótce po tej spektakularnej akcji terroryści udali się na przeszkolenie wojskowe do obozu szkolenia terrorystów w Jordanii. Nie skończyli kursu, gdyż zostali z niego wydaleni, za nieodpowiednie zachowanie (podobno mieli prowadzić wystawny tryb życia oraz spożywać alkohol, co nie podobało się ich muzułmańskim instruktorom).

w 1970 roku RAF, pod dowództwem Baadera rozpoczęła kampanię terroru – na czołówki gazet trafiły ich wyczyny: napady na banki, dzięki którym pozyskali fundusze na prowadzenie działalności, ataki bombowe na budynki oraz liczne strzelaniny z policją, podczas których ginęli zarówno członkowie RAF jak i policjanci. Pieniądze, pochodzące z napadów na banki idą nie tylko na cele „rewolucji”, ale także na wystawne życie i podróże członków organizacji – noclegi w pięciogwiazdkowych paryskich hotelach, sportowe samochody czy też przepełnione bogactwem posiłki, suto zakrapiane najlepszymi alkoholami ułatwiają pracę służbom specjalnym, pragnącym ich namierzyć. W maju 1972 roku RAF w ramach eskalacji „wojny ludowej” – zaczęła atakować widowiskowe cele, takie jak dowództwo Piątego Korpusu US Army we Frankfurcie, czy też Kwaterę Główną Armii Amerykańskiej na Europę w Heidelbergu. Bomby wybbuchały także w Augsburgu, Karlsurue oraz w Hamburgu. 1 czerwca 1972 roku Baader oraz dwójka innych wysoko postawionych przywódców RAF-u Jan-Karl Raspe i Holger Meins zostali schwytani przez policję po długiej wymianie strzałów we Frankfurcie, która była efektem największego śledztwa w historii RFN.

Rankiem 18 października 1977 roku strażnicy więzienia Stammheim w Stuttgarcie odkrywają ciało nieżyjącego Baadera. Oficjalna wersja brzmi: „w nocy z 17 na 18 października, między 23.00 a 7.00 w celi nr 719 Baader wyciąga swój starannie schowany pistolet FEG kalibru 7,65 mm, oddaje jeden strzał w ścianę, drugi w poduszkę, aby sprawić wrażenie walki i następnie celuje sobie w tył głowy, kciukiem naciskając spust.” Jak było naprawdę – tego się najprawdopodobniej nigdy nie dowiemy. Warto także zauważyć, że tej samej nocy samobójstwa popełnili inni członkowie grupy Baader-Meinhof – Ensslin, Raspe i Irmgard Möller

Amerykanie

Abu Musab al-Zarkawi (1966 – 2006) Ahmed al Chalajla, bo tak się naprawdę nazywa Abu Musab al-Zarkawi, urodził się 20 października 1966 w miejscowości Zarqa niedaleko Ammanu, stolicy Jordanii. Jego rodzice byli Palestyńczykami. Miejscowość, w której się urodził postrzegana jest jako miasto bandytów i rzezimieszków. Do dziś mieszka tam jego rodzina – żona i czwórka dzieci. Jako nastolatek był pospolitym złodziejaszkiem. W latach 80. walczył w Afganistanie Sowietami, tam też poznał Osamę bin Ladena.

W trakcie wojny al-Zarkawi nawrócił się – z pospolitego złodzieja stał się głęboko wierzącym islamskim fundamentalistą, odwołującym się do tradycji salafickich. Po zakończeniu wojny wrócił do Jordanii, gdzie w 1992 r. został skazany na 7 lat więzienia za przygotowywanie spisku mającego obalić monarchię w tym kraju. Prowadząca proamerykańską politykę dynastia haszymidzka była jego głównym przeciwnikiem na drodze do ustanowienia kalifatu w Jordanii.

lata 80-te – uczestnik wojny z sowieckim okupantem w Afganistanie (do 1989 roku) 1999 podejrzewa się go o udział w zamachu na hotel Radisson w Ammanie; rzekomo trafia do niemieckiej komórki al Kaidy 2000 - skazany na 15 lat w zawieszeniu za przygotowywanie zamachów; wraca do Afganistanu 2001 - ranny w wybuchu amerykańskiego pocisku w Heracie, przedostaje się do Iraku 10.2002 - podejrzewany o udział w zabójstwie amerykańskiego dyplomaty Laurence'a Foley'a 2003 - jordański sąd wojskowy skazuje Zarkawiego na karę śmierci w zawieszeniu 08.2003 - oskarżony o kierowanie bombardowaniem central ONZ w Bagdadzie (giną 22 osoby) i meczetu Alego w Nadżafie (105 ofiar)

11. 2003 - "Tawhid-Dżihad" (ugrupowanie Zarkawiego) jest oskarżone o atak na komendę włoskiej policji w Nasiriji; śmierć poniosło ponad 30 osób, w tym 19 Włochów 03.2004 – w efekcie zbombardowania muzułmańskiej świątyni Shiite w Bagdadzie i południowym mieście Karbali śmierć poniosło 181 osób 11.05.2004 – egzekucja Amerykanina Nicka Berga, CIA jako winnego wskazuje Zarkawiego [ ścięcie zostało nagrane na wideo] 17.05.2004 - ugrupowanie Zarkawiego zabija Izz ad Dina Salima - przewodniczącego irackiej Rady Zarządzającej 15.06.2004 - organizacja Zarkawiego dokonuje zamachu bombowego w Bagdadzie. Ginie 13 ludzi

22.06.2004 – organizacja Zarkawiego wykonuje egzekucję na zakładniku Kim Sun-ila, pochodzącym z Korei Południowej 1.07.2004 - Stany Zjednoczone do 25 milionów dolarów podwyższają nagrodę za głowę Zarkawiego 14.07.2004 - egzekucja bułgarskiego zakładnika Georgija Łazowa 22.07.2004 - ścięcie bułgarskiego zakładnika Iwaiło Kepowa 2.08.2004 - ugrupowanie likwiduje tureckiego zakładnika Murata Yuce 20.09.2004- egzekucja Amerykanina Eugene'a Armstronga [nagrane na wideo] 21.09.2004 - zabójstwo Amerykanina Jacka Hensleya 7.06.2006 roku Zarkawi ginie podczas ataku lotniczego w ramach wspólnej akcji sił USA i Iraku w pobliżu Bakuby, 50 km na północ od Bagdadu.

Anwar al-Awlaki Jak donoszą oficjalne źródła USA Anwar al-Awlaki, został zabity podczas ataku samolotów bezzałogowych CIA. Do wydarzenia doszło w Jemenie 30 września. Informacja ta jest kluczowa dlatego, iż często można spotkać się z poglądem ,że al- Awlak odgrywał w ostatnich latach większą rolę w Al-Kaidzie niż Osama bin Laden. Al-Awlaki był liderem Al-Kaidy Półwyspu Arabskiego. Oskarżano go o zainspirowanie kilku zamachów w USA, m.in. nieudanej próby wysadzenia samolotu lecącego do Detroit 25 grudnia 2009 roku. Znajdował się na amerykańskiej liście najbardziej poszukiwanych terrorystów. Prezydent Barack Obama z zadowoleniem przyjął wiadomość o zabiciu Awlakiego, określając je jako "silny cios w najbardziej aktywne operacyjne odgałęzienie Al-Kaidy", który "stanowi kolejny istotny kamień milowy w szerszym wysiłku na rzecz pokonania Al-Kaidy".

Jaser Arafat (Abu Ammar) 1929-2004 Właściwie nazywa się Muhammad Abed Rauf Arafat al-Kudwa al-Husejni (ur. 1929 rok). W przeszłości używał też nazwiska Abu Ammar – to pseudonim z czasów terrorystycznej walki z Izraelem. Od dziecka interesował się polityką. Walczył w czasie I wojny izraelsko-arabskiej /1947 – 48/. Po klęsce Arabów został wysiedlony rejon Gazy /1948/. W końcu osiedla się w Kairze. Tam podczas studiów przechodzi intensywne szkolenie wojskowe – szczególnie z zakresu używania materiałów wybuchowych. Zakłada Organizację Studentów Palestyńskich.

„Atakowanie cywili – Palestyńczycy czy Izraelczycy – to działania, odrzucane i potępiane zdecydowanie przez palestyńskie kierownictwo i osobiście przeze mnie samego, a także – społeczność międzynarodową”.

Yasser Arafat Shimon Peres Yitzhak Rabin The Nobel Peace Prize 1994 was awarded jointly to Yasser Arafat, Shimon Peres and Yitzhak Rabin "for their efforts to create peace in the Middle East".