CYBERBULLYING http://140friday.com/the-rise-and-rise-of-cyber-bullying-in-kenya-are-we-really-that-helpless-as-a-country.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
E-nauczyciel Rozwijanie umiejętności nauczycieli z zakresu wykorzystania TIK na lekcjach Rządowy Program "Cyfrowa Szkoła” oraz Certyfikacja e-Nauczycieli.
Advertisements

Szkoła z klasą 2.0 styczeń 2012r. Szkoła Podstawowa nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Olkuszu.
CYBERPRZEMOC.
Dziecko w sieci zagrożenia i profilaktyka.
Młodzież ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w świecie nowoczesnych mediów – czynniki ryzyka dr Piotr Plichta Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Łodzi.
POWIEDZ STOP CYBERPRZEMOCY!
CYBERPRZEMOC.
– dobrodziejstwo czy przekleństwo dla naszych dzieci?
Z badań przeprowadzonych w 2007 roku przez fundację „Dzieci Niczyje” na grupie internautów w wieku lat wynika, że: 47% doświadczyło wulgarnego wyzywania.
Aktywna edukacja.
Szkoła Podstawowa w Gostkowie w programie szkoła z klasą 2013/2014
E-Safety.
Opracował J. Stryjkowski
E – safety – bezpieczny Internet Mariusz Bodeńko Sandomierz,
ROBUSD (Reducing Bullying Strenghtening Diversity)
Powiedz STOP cyberprzemocy !
RYNEK PRACY I HR WOBEC REWOLUCJI CYFROWEJ Social HR? – Wykorzystanie social media w działaniach HR dr Jan Zając 9 maja 2012.
Bezpieczny Internet.
Przeciwdziałania zagrożeniom w Internecie .
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 45 W BYTOMIU LUTY 2009
„BEZPIECZNY INTERNET”
Wprowadzenie w tematykę konferencji
Bezpieczny internet.
Cyberprzemoc Weronika Skierka IIA.
TARGI
Szkolny Kodeks 2.0.
O programie Szkoła z Klasą to ogólnopolska akcja edukacyjna prowadzona od 2002 roku przez Centrum Edukacji Obywatelskiej i „Gazetę Wyborczą”. która promuje.
Szkoła z klasą 2.0. „ Szkołą z klasą 2.0” ma na celu wypracowanie zasad korzystania z nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) w edukacji.
Przesłanie SZKOŁY BEZ PRZEMOCY na rok 2010/11
O czym musimy pamiętać ? Listopad 2014r.
Razem tworzymy bezpieczny Internet
KODEKS 2.0 DEBATA SZKOLNA 64 – 500 Szamotuły, ul. Kapłańska 18, tel./fax
CYBERPRZEMOCY !!!.
Unikanie zagrożeń w sieci
 Uczniowie przygotowują materiały na wybrane lekcje wykorzystując różne programy komputerowe, np. Power Point, Paint, Microsoft Word, Microsoft Excel,
TIK? TAK! Spotkanie otwierające 22 listopada 2012 r. OrganizatorzyHonorowy patron.
Dlaczego mówi się o bezpieczeństwie w sieci ??? W naszej szkole każdy uczeń ma dostęp do komputera. Mimo to że komputer może być źródłem wielu pożytecznych.
U CZ I UCZ SIĘ Z TIK!!. 1. Z INFORMACJI KORZYSTAJ SAMODZIELNIE I KRYTYCZNIE. korzystamy z zasobów Internetu „z głową”: otwieramy tylko wiarygodne strony,
KODEKS 2.0 Gimnazjum Gminy Oleśnica im. Szarych Szeregów.
Debata szkolna 6 grudnia 2012 r. 6 grudnia 2012 r.
Program Szkoła z klasą 2.0. W roku szkolnym 2012/2013 nasza szkoła po raz drugi zgłosiła swój udział w programie Szkoła z klasą 2.0.
Szkolny Kodeks 2.0. Publiczne Gimnazjum w Męcinie Oto poszczególne jego punkty:
Szkoła z Klasą to ogólnopolska akcja edukacyjna prowadzona od 2002 roku przez: - Centrum Edukacji Obywatelskiej - i „Gazetę Wyborczą”. Od początku.
KODEKS 2.0 TECHNIKI INFORMACYJNO KOMUNIKACYJNE. KOMUNIKACJA Z RODZICAMI I UCZNIAMI ZA POMOCĄ TELEFONU KOMÓRKOWEGO I POCZTY ELEKTRONICZNEJ.
Stop cyberprzemocy!!! Informacje dla rodziców
Wirtualne krzywdzenie… Realne cierpienie..
Procedury reagowania na cyberprzemoc
Zasada 1 Ucz i ucz się z TIK. Jak sensownie wykorzystać TIK w szkole i w domu dla uczenia się?
Autorzy: Natalia Krzeszewska Natalia Rozlach. Internet jest bardzo przydatny i pomocny w pracy, ale niestety czyhają w nim zagrożenia tj. wirusy. Aby.
SZKOŁA Z KLASĄ 2.0. SZKOŁA Z KLASĄ 2.0  W projekcie udział bierze 500 szkół z całej Polski  w województwie śląskim do projektu przystąpiło 35 szkół.
Rok szkolny 2015/ Razem raźniej! 2. Kradzież nie popłaca! 3. Stop plagiatom! 4. Dorośli z nami! 5. Korzystamy z TIK! 6. Uwaga – obcy w sieci!
Jak towarzyszyć dzieciom w sieci? Monika Pietruszka Wioleta Stypuła.
DEBATA SZKOLNA 20 grudnia 2010 Szkoła Podstawowa nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Piszu.
Reagowanie na przemoc i cyberprzemoc Na podstawie wystąpienia A. M. Wesołowskiej na VII Kongresie Pedagogów i Psychologów Szkolnych Warszawa 2013.
Niebezpieczeństwo w sieci!. Internet jest jednym z najpopularniejszych medium. Dzięki niemu mamy dostęp do np. wiadomości, informacji sportowych, jest.
Dzień Bezpiecznego Internetu !
Jednym z największych problemów związanych z promocją organizacji pozarządowej jest wyasygnowanie środków na zaprojektowanie, hosting, domenę i aktualizowanie.
Pojęcia: Cyberprzemoc - stosowanie przemocy poprzez: prześladowanie, zastraszanie, nękanie, wyśmiewanie innych osób z wykorzystaniem Internetu i narzędzi.
Bezpieczeństwo w sieci – wyniki badań
Bezpieczni w sieci CYBERPRZEMOC
BEZPIECZNY INTERNET.
Daniel Trzeszczyński IIIB
CYBERPRZEMOC I PRZEMOC RÓWIEŚNICZA
Sopocka Akademia Tenisowa
Cyberprzemoc pod strzechą
(Agresja elektroniczna)
CYBERBULLYING AGRESJA ELEKTRONICZNA
1 1.
Zapis prezentacji:

CYBERBULLYING http://140friday.com/the-rise-and-rise-of-cyber-bullying-in-kenya-are-we-really-that-helpless-as-a-country

Mobbing elektroniczny (cyberbullying) Pod parasolem określenia agresja elektroniczna mogą kryć się bardzo różniące się od siebie wrogie działania, które łączyć będzie jedynie fakt wykorzystania technologii do realizacji agresji.

Typologia agresji elektronicznej Flaming - agresywna wymiana zdań pomiędzy uczestnikami kanałów komunikacji, które mają z reguły charakter publiczny, np. pokoje czatowe czy grupy dyskusyjne. W ten rodzaj agresji może zaangażować się dwójka użytkowników lub więcej osób. Prześladowanie (harassment) - regularne przesyłanie nieprzyjemnych (agresywnych, ośmieszających) wiadomości do ofiary za pomocą elektronicznych kanałów komunikacji (np. komunikatora internetowego lub krótkich wiadomości tekstowych wysyłanych za pomocą telefonu komórkowego). Ten rodzaj agresji realizowany jest także podczas gier online. Uznaje się także, że różni go od flamingu czas działania i fakt bezpośredniego zaangażowania jedynie dwóch osób.

Kradzież tożsamości (impersonation) - Kradzież tożsamości (którą można także nazwać podszywaniem się) polega na udawaniu przez sprawcę w cyberprzestrzeni, że jest inną osobą (tzn. ofiarą). Działania takie może podjąć dzięki uzyskaniu hasła użytkownika do jego profilu, komunikatora czy poczty elektronicznej (tego typu hasło może zostać wykradzione lub otrzymane od innego młodego człowieka, z którym sprawca się przyjaźnił). Czasami sprawca podszywając się pod ofiarę realizuje agresję elektroniczną wobec innych osób, np. wysyłając z profilu ofiary obraźliwe treści do innych uczniów lub nauczycieli. Upublicznianie tajemnic (outing) - upublicznianie prywatnych materiałów ofiary, w których posiadanie wszedł sprawca (zapisy rozmów, listy, zdjęcia). Agresor upublicznia je elektronicznie innym osobom, dla których te materiały nie były przeznaczone. Materiały tego typu mogły zostać wykradzione z komputera lub telefonu ofiary lub mogły wejść w posiadanie sprawcy, gdy przyjaźnił się z ofiarą, która mu ufała i zdradzała różne sekrety (np. rozmawiając za pomocą komunikatora).

Śledzenie (cyberstalking) - śledzenie innej osoby elektronicznie i bombardowanie jej niechcianymi komunikatami. W szczególności agresja taka może dotyczyć osób, które wcześniej były w bliskiej relacji, np. byłego chłopaka lub dziewczyny (Spitzberg & Hoobler, 2002). Happy slapping - prowokowanie lub atakowanie innej osoby oraz dokumentowanie zdarzenia za pomocą filmu lub zdjęć. W następnym etapie sprawca rozpowszechnia kompromitujący materiał w Internecie lub rozsyła go innym osobom. Poniżenie (denigration) - upublicznianie za pomocą elektronicznych narzędzi komunikacji poniżających i nieprawdziwych informacji lub materiałów na temat innych osób. Mogą to być na przykład przerobione zdjęcia sugerujące, że osoba wykonuje czynności seksualne lub kłamliwe informacje na temat wydarzeń, w których ofiara rzekomo miała brać udział.

Wykluczenie (exclusion) - celowe usunięcie bądź niedopuszczenie danej osoby do listy kontaktów internetowych (np. do listy znajomych w portalu społecznościowym). Agresja techniczna - sprawca kieruje swoje działania nie tyle bezpośrednio przeciwko ofierze, co przeciwko należącemu do niej sprzętowi komputerowemu, oprogramowaniu lub infrastrukturze informatycznej (np. stronie internetowej). W grę wchodzi tutaj celowe rozsyłanie wirusów komputerowych lub włamywanie się do komputerów innych osób (hacking).

Co odróżnia cyberbullying od zwykłej przemocy? Anonimowość Ciągłość oddziaływania Nieograniczona publiczność Efekt kabiny pilota

Konsekwencje cyberbullying’u: Konsekwencje emocjonalne doświadczania przemocy w Internecie potwierdzają także polskie badania, które zrealizował Łukasz Wojtasik (2009). Ofiary tego typu agresji wskazywały na całą gamę negatywnych emocji, które u nich wystąpiły. Prawie 60% badanych, którzy doświadczyli w Internecie poniżania, ośmieszania lub upokarzania wskazało, iż w wyniku tych doświadczeń zdenerwowało się, 42% oświadczyło, że było im przykro, 18% przestraszyło się, a 13% wstydziło się.

Co szkoła może zrobić w sprawie cyberbullying’u? Działania na rzecz pozytywnego wykorzystania nowych technologii komunikacyjnych w dydaktyce i szeroko rozumianej komunikacji w środowiskach edukacyjnych - planowanie projektów szkolnych wymagających zastosowania nowych technologii, np. fotografowania lub wykonywania filmów telefonami komórkowymi, tworzenia witryn internetowych oraz stosowania komunikacji elektronicznej do kontaktu z uczniami (np. forum klasowe, platforma edukacyjna). Zajęcia nastawione na wiedzę o specyfice nowych mediów oraz bezpieczeństwo korzystania z nich - Tego typu działania można podzielić na dwa rodzaje – nastawione na mówienie o zjawiskach negatywnych, prezentujące zagrożenia i takie, które promują odpowiedzialne i refleksyjne korzystanie z nowych mediów.

Współpraca z rodzicami uczniów - bardzo niewielu młodych ludzi mówi o takich doświadczeniach rodzicom, a jeszcze mniej nauczycielom (Mishna, Saini & Solomon, 2009; Wojtasik, 2009). Jest to spowodowane wieloma czynnikami, między innymi obawą, że zaniepokojeni rodzice mogą „odciąć” ofierze dostęp do Internetu, pozbawiając ją tym samym możliwości znacznej części komunikacji z rówieśnikami. Pomimo tego, że znaczna część aktów takiej agresji realizowana jest poza szkołą – jej efekty bezpośrednio przekładają się na relacje między uczniami w szkole. Z tego powodu profesjonalne wsparcie dla rodziców uczniów w rozwiązywaniu takich problemów jest niezbędne dla skutecznego zapobiegania cyberbullyingowi i interwencji w sytuacjach, gdy się on pojawia. Edukacja rodziców w tym zakresie powinna być dostosowana do ich kompetencji.

Rozwiązania techniczne: Oddzielenie sieci administracyjnej od urządzeń, z których korzystają uczniowie – dzięki temu nie mają oni dostępu do poufnych zasobów, np. informacji osobistych dotyczących innych młodych ludzi. Jasne regulaminy dotyczące korzystania ze sprzętu informatycznego należącego do szkoły. Powinny one dotyczyć uczniów, nauczycieli i pracowników administracji. Zakaz korzystania przez uczniów z komputerowego stanowiska pracy nauczyciela. Zapewnienie bezpieczeństwa szkolnym serwisom internetowym – nadzorowanie zamieszczanych przez użytkowników treści, np. takich, które są wrogie wobec konkretnych osób – uczniów czy nauczycieli. Moderowanie forum szkolnego – jeśli placówka takie posiada. Zadanie to może być delegowane na najbardziej aktywnych uczniów, którzy będą pilnować jako administratorzy odpowiedniego poziomu dyskusji.

Uwzględnienie problematyki agresji elektronicznej w dokumentach, procedurach szkolnych oraz znajomość przepisów prawa w tym zakresie - Warto dokonać przeglądu oficjalnych dokumentów szkolnych takich jak statut czy regulamin, aby sprawdzić na ile uwzględniają one problemy związane z agresją elektroniczną. Czy istnieją procedury, które należy stosować w przypadku najpoważniejszych aktów agresji elektronicznej? Wreszcie, czy w szkole są osoby posiadające wiedzę na temat aktualnie obowiązujących rozwiązań prawnych związanych z agresją elektroniczną i czy dokumenty szkolne są zgodne z taką legislacją? Należy zwrócić uwagę, iż większość specjalistów stoi na stanowisku, że rozwiązania prawne, karne powinny jedynie uzupełniać rozwiązania edukacyjne oraz być stosowane jedynie w przypadkach najbardziej drastycznych (Shoka & Thierer, 2009).

Literatura 1. Boyd D. (2007), Why Youth (Heart) Social Network Sites: The Role of Networked Publics in Teenage Social Life, [w:] D. Buckingham (red.), Mc Arthur Foundation on Digital Learning – Youth, Identity, and Digital Media Volume, Cambridge, MA: MIT. 2. CBOS (2008), Polacy w Sieci, BS/58/2008, dostęp 21.06.2008, http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2008/K_058_08.PDF. 3. DCSF (Department of Children, Schools and Families) (2007), Cyberbullying. Safe to learn: Embedding anti-bullying work in schools, Childnet International, Crown. 4. Diagnoza społeczna (2009), dostęp 10.10.2009, http://www.diagnoza.com/pliki/raporty/Diagnoza_raport_2009.pdf). 5. Diagnoza szkolna (2009), http://www.szkolabezprzemocy.pl/1101,diagnoza-szkolna-2009. 6. Dooley J. J., Pyżalski J., Cross D. (2009), Cyberbullying Versus Face-to-Face Bullying: A Theoretical and Conceptual Review, „Zeitschrift für Psychologie / Journal of Psychology”, 217(4), 182-188. 7. Griffin R. S., Gross A. M. (2004), Childhood bullying: Current findings and future directions for research, „Aggression and Violent Behavior”, 9, 379-400. 8. Hanewald R. (2008), Confronting the Pedagogical Challenge of Cyber Safety, „Australian Journal of Teacher Education”, 3, 1-16. 9. Hershkowitz I., Lamb M. E., Horowitz D. (2007), Victimization of children with disabilities, „American Journal of Orthopsychiatry”, 77(4), 629-635. 10. Ito M., Horst H. A., Bittanti M., Boyd D., Herr-Stephenson B., Lange P. G., Pascoe C. J., Robinson L.(Baumer S., Cody R., Mahendran D., Martínez K., Perkel D., Sims C., Tripp L.) (2008), Living and Learning with New Media: Summary of Findings from the Digital Youth Project, The John D. and Catherine T. MacArthur Foundation Reports on Digital Media and Learning, November 2008. 11. Joinson A. N. (2009), Przyczyny i skutki rozhamowanego zachowania w Internecie, [w:] W. J. Paluchowski (2009), Internet a psychologia. Możliwości i zagrożenia, Warszawa: PWN S.A. 12. Kowalski R. M., Limber S. P., Agatson P. W. (2008), Cyberbullying. Bullying in the digital age, Blackwell Publishing, LTD. 13. Lathouwers K., de Moor J., Didden R. (2009), Access to and use of Internet by adolescents who have a physical disability: A comparative study, „Research in Developmental Disabilities”, 30(4), 702-711. 14. Li Q. (2007), New bottle but old wine: A research of cyberbullying in schools, „Computers in Human Behavior”, 23(4), 1777-1791. 15. Mishna F., Saini M., Solomon S. (2009), Ongoing and online: Children and youth’s perceptions of cyber bullying, „Children and Youth Services Review”, 31, 1222-1228.

Prezentację wykonano na podstawie publikacji profesora Jacka Pyżalskiego „Agresja elektroniczna i cyberbullying – stary dom z nową fasadą? Nowe technologie komunikacyjne w życiu młodzieży” będącej elementem projektu http://www.jacekpyzalski.pl/

Prezentację wykonała Agnieszka Oleszek http://edupomoc.w.interia.pl/poradnik/stop.htm Prezentację wykonała Agnieszka Oleszek