Modyfikacje pojęcia uzasadnienia jako strategia antysceptyczna (Michael Williams) Renata Ziemińska.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Badania operacyjne. Wykład 2
Advertisements

Michał Żwinis s3472.
Twórca słynnego dzieła filozoficznego pt. Myśli
Trzy główne wymiary etyki chrześcijańskiej to:
Racjonalizm Relatywizm Indywidualizm Obiektywizm
„Nauka jest budową wzniesioną na faktach”
Indukcjonizm Indukcjonizm – w nauce, prąd myślowy podkreślający znaczenie indukcji logicznej, czyli wywodzenia ogólnych praw natury z jednostkowych spostrzeżeń,
I.RACJONALIZM a RELATYWIZM II. OBIEKTYWIZM
Racjonalizm, relatywizm i obiektywizm
„Czym jest to co zwiemy nauką”
Indukcjonistyczna filozofia nauki
ZACZYNAJĄ SIĘ OD PRAW DZIECKA
Przenikanie intuicji do modeli myślowych decydentów
Nowa podstawa programowa wprowadzona w styczniu 2009 r. niesie ze sobą zmiany formuły egzaminu maturalnego z języka obcego w szkołach ponadgimnazjalnych.
Wykonanie zobowiązań. Zaliczenie świadczenia
Modele ze strukturą wieku
EMPIRYZM BRYTYJSKI ZESTAWIENIE
Gnozeologia – epistemologia 2010
Zadania na dowodzenie w gimnazjum
Paradoksy logiczne i inne 4 marca 2010.
Postępowanie dowodowe w polskim postępowaniu administracyjnym w procedurze wydania decyzji środowiskowej prof. dr hab. Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA mgr.
Argumentacja jako proces poznawczy
Pamięć deklaratywna: semantyczna i epizodyczna
Indukcja a prawdopodobieństwo
Filozoficzne i metodologiczne aspekty indukcji eliminacyjnej
Teorie uzasadniania Renata Ziemińska.
Empiryzm, racjonalizm, irracjonalizm
Pozytywizm i falsyfikacjonizm a sądy wartościujące w ekonomii
Prawda jako mit Renata Ziemińska.
istotne cechy kryterium:
Intuicjonizm etyczny George’a E. Moore’a
SZEŚĆ ZASAD REALIZMU POLITYCZNEGO
ROZPRAWKA.
MATURA 2010 Z MATEMATYKI Podstawowe informacje o egzaminie maturalnym z matematyki Prezentację opracowała: Iwona Kowalik.
Semantyczna teoria prawdy Tarskiego
Falsyfikacjonizm Theme created by Sakari Koivunen and Henrik Omma
Pojęcie i rodzaje sceptycyzmu oraz pojęcia pokrewne
Jak napisać dobry tekst?
Kontekstualizm jako strategia antysceptyczna Renata Ziemińska Uniwersytet Szczeciński.
Wittgenstein o sceptycyzmie
Retoryka w ekonomii, szkoły myślenia w ekonomii Metodologia Ekonomii Andrzej Szyperek Warszawa 2006.
Założenie o racjonalności
Indukcjonizm i problemy z indukcją Metodologia ekonomii Anna Cekała.
Zatrzymanie jako czynność dowodowa
Należy traktować teorie jako swego rodzaju strukturalne całości.
DONALD N. McCloskey Retoryka w Ekonomii by Maciej Dorociak.
Postawa asertywna.
Idea falsyfikacji Przy użyciu danych obserwacyjnych nie można udowodnić prawdziwości teorii lub określić prawdopodobieństwo, że teoria jest prawdziwa.
Czym jest to co zwiemy nauką A. Chalmers, rozdziały I-III
Racjonalność w ekonomii Na podstawie M. Blaug „Metodologia ekonomii” Sylwia Malinowska.
Logika i argumentacja dla prawników
2015 Koncepcja weryfikacji wymagań dotyczących jakości usług świadczonych za pośrednictwem Rejestru Usług Rozwojowych.
Porozumienia w sprawie wspólnego ustalanie stawek krajowej opłaty interchange: postępowanie UOKiK Nikodem Szadkowski Departament Analiz Rynku UOKiK.
Umowa przedwstępna (pactum de contrahendo). art. 389 § 1 k.c.: Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy.
Postępowanie sądowe [ jurysdykcyjne / główne ] Katedra Postępowania Karnego mgr Artur Kowalczyk Katedra Postępowania Karnego mgr Artur Kowalczyk.
Rodzaje dowodów.
Oskarżyciel a obrońca w świetle modelowych zmian procesu karnego
Analityczność i aprioryczność
ROLA OSÓB ZAANGAŻOWANYCH W PROCES
H.L.A. Hart uważał, iż pod terminem „pozytywizm” kryje się we współczesnej literaturze brytyjskiej i amerykańskiej zbiór następujących twierdzeń:
Redefinicja modelu postępowania karnego
Wstęp do prawoznawstwa Administracja wykład 1
Zasada lojalności.
Etyka zawodów prawniczych
Zasada lojalności.
"JASKINIA PLATONA". PLATON Platon, (ur. 427 p.n.e., zm. 347 p.n.e.) – grecki filozof. Twórca systemu filozoficznego zwanego obecnie idealizmem platońskim.
Dobrowolna reklamacja a koszt uzyskania przychodu
…czyli nie taki diabeł straszny
Wittgenstein o sceptycyzmie
Teorie uzasadniania Renata Ziemińska.
Zapis prezentacji:

Modyfikacje pojęcia uzasadnienia jako strategia antysceptyczna (Michael Williams) Renata Ziemińska

Michael Williams, ur. 1947

Wiedza nieobalalna Wymienia dwie koncepcje wiedzy: klasyczną demonstratywną i falibilistyczną, które różnią się właśnie koncepcją uzasadniania. Koncepcja klasyczna została zapoczątkowana przez Platona i wzorowana na matematyce. Pierwotnie nie miała zastosowania do empirycznego świata ale później jej warunki uznano za uniwersalne i zaczęto poszukiwać takiej wiedzy w ludzkim doświadczeniu. Jest to koncepcja wiedzy nieobalalnej składającej się z nieobalanych przekonań bazowych i tego, co można z nich wywnioskować (Williams 2001: 39). Błąd jest tutaj przypadkiem wymagającym specjalnego wyjaśnienia.

Wiedza fallibilna Natomiast koncepcja wiedzy falibilnej wbudowuje możliwość błędu w samą ideę wiedzy. Wiedza potrzebuje nieco stabilności, ale nie jest to stabilność raz na zawsze zagwarantowana (Williams 2001: 55)

Uzasadnienie wymaga przejścia procedury uzasadniania Sceptycy posługują się klasyczną koncepcją wiedzy nieobalalnej i związaną z nią koncepcją uzasadnienia wymagającego przejścia przez procedurę uzasadniania. Williams nazywa to zasadą „wcześniejszego ugruntowania”. Przekonanie jest uzasadnione według sceptycznej koncepcji, jeśli posiada adekwatne podstawy, a jednocześnie podmiot ma dostęp do nich i wykazał, że one istnieją.

c.d. Uzasadnienie otrzymuje tutaj warunki, które są nie do spełnienia dla ludzkiego podmiotu: przy pomocy danych introspekcyjnie dostępnych trzeba uzyskać gwarancje prawdziwości przekonania. Dodatkowo zakłada się, że wątpliwości można zgłaszać dowolnie, a podmiot przekonania bierze na siebie ciężar dowodu i ma obowiązek przedstawić ten dowód na żądanie.

Dwa systemy prawne Williams proponuje odrzucić zasadę „wcześniejszego ugruntowania” i zastąpić ją zasadą „domysłu i wyzwania”. Różnica pomiędzy nimi przypomina dwa systemy prawne: pierwszy traktuje oskarżonego jako winnego do czasu ewentualnego oczyszczenia z zarzutu; drugi traktuje oskarżonego jako niewinnego dopóki nie zostanie mu udowodniona wina (przerzuca się ciężar dowodu na oskarżyciela). W drugim modelu uzasadnienie jest domyślne pod warunkiem nieobecności racji przeciwnych.

Uzasadnienie domyślne Zasada „domysłu i wyzwania” stawia równe wymagania wobec twierdzących i kwestionujących. Sceptyk nie zawsze ma prawo pytać „skąd wiesz”, a twierdzący nie zawsze musi przeprowadzać procedurę uzasadniania dla swoich przekonań. Dopiero pojawienie się powodów do wątpliwości czyni pytanie sceptyka zasadnym i rodzi potrzebę uruchomienia procedury uzasadniania.

c.d. Williams proponuje, aby uzasadnienie było domyślne pod warunkiem nieobecności racji przeciwnych. Uzasadnienie może przysługiwać podmiotowi, nawet jeśli nie przeprowadził procedury uzasadniania, pod warunkiem, że jego przekonanie ma domyślną akceptację przy braku powodów do wątpliwości.

Brak regresu Dopuszczenie przekonań uzasadnionych domyślnie sprawia, że ginie trylemat Agryppy: błędne koło i ciąg w nieskończoność. Przekonania domyślne są prowizoryczne, mogą być kwestionowane i nie mają wartości niezależnej od kontekstu, ale w określonym kontekście służą jako baza dla myślenia.

Pojęcie uzasadnienia Uzasadnić przekonanie to wykazać się wiarygodnością i oddalić zarzuty. „Uzasadnianie innymi słowy to dawanie racji. Ale posiadanie uzasadnienia nie jest zawsze kwestią przejścia przez uprzedni proces uzasadniania” (Williams 2001: 15). Przejścia przez proces uzasadniania nie potrzebują przekonania domyślnie uzasadnione, traktowane jako oczywiste a nawet nieuświadamiane.

Zdania zawiasowe Są to Wittgensteinowskie zdania zawiasowe. Ich rola jest kluczowa dla wszelkiego myślenia. Nawet żeby zadać pytanie trzeba mieć już wiele przekonań. Jak zauważył Wittgenstein, „gdyby ktoś próbował wątpić we wszystko, to nie doszedłby nawet do wątpienia w cokolwiek” (OC 115).

Sellars Williams cytuje Sellarsa: „nauka jest racjonalna nie dlatego, że ma podstawy ale dlatego, że jest samokorygującym się przedsięwzięciem, które może podać w wątpliwość każde twierdzenie, chociaż nie wszystkie na raz” (Williams 2001: 179)

Racjonalność to gotowość do obrony Z tego właśnie powodu Williams odrzuca wymóg „wcześniejszego ugruntowania”. Zakładamy wszak domyślnie zdania zawiasowe. Racjonalność nie może polegać na dostarczaniu dowodów wszystkiego lecz jest to gotowość do obrony bądź modyfikacji swoich poglądów, kiedy pojawią się wątpliwości czy problemy (Williams, 1999: 54).

Konteksty Przy modelu „domysłu i wyzwania” kwestia uzasadnienia może się pojawić tylko w określonym kontekście. W rożnych kontekstach obowiązują rożne standardy dla uzasadniania. W przypadku wiedzy potocznej stopień skrupulatności w uzasadnianiu zależy od zainteresowania i wagi sprawy. Sceptyk zaś niezmiennie domaga się uwzględnienia wszystkich logicznych możliwości, maksymalnego poziomu skrupulatności.

Teoretyczne założenia sceptycyzmu Stanowisko sceptyka jest artefaktem teoretycznych prekoncepcji, które możemy racjonalnie odrzucić (Williams 2001: 197). Najważniejszym osiągnięciem Williamsa jest właśnie odkrycie założeń w argumentacji sceptyka.

Założenia demonstratywna koncepcja wiedzy nieobalanej; pojęcie uzasadnienia, które na podstawie danych subiektywnych gwarantuje obiektywną prawdziwość; zasada „wcześniejszego ugruntowania” dla uzasadnienia; priorytet dla samoświadomości; przerzucenie ciężaru dowodu na twierdzącego i prawo do nieograniczonego wątpienie bez podawania racji. Nie wszystkie z tych założeń zasługują na odrzucenie, ale jako arbitralne mogą być zastąpione innymi konstruktami teoretycznymi.

Interpretacja dialektyczna Sceptycyzm (teza „nic nigdy nie może być uzasadnione”) może wydawać się samoobalający, uważa Williams, ale jego niespójności można uniknąć dzięki interpretacji dialektycznej. Sceptyk może konsekwentnie zawieszać sąd i przedstawiać argumenty ad absurdum (zakładamy coś dla dobra argumentu, a następnie dochodzimy do wniosku, że tak być nie może).

c.d. W ten sposób, zdaniem Williamsa, sceptyk unika niespójności (Williams 2001: 67). Trzeba jednak dodać, że ceną interpretacji dialektycznej jest rezygnacja z samodzielności tezy sceptycznej. Sceptycyzm unikając w ten sposób niespójności, jednocześnie traci tożsamość, przestaje byś określonym stanowiskiem filozoficznym.