METODY PODEJMOWANIA DECYZJI

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Leszek Smolarek Akademia Morska w Gdyni 2005/2006
Advertisements

Przegląd wytycznych i zalecanych rozwiązań wykorzystania oceny ryzyka w ustawodawstwie Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Na podstawie informacji.
Mechanizm wnioskowania rozmytego
Badania operacyjne. Wykład 1
POSTĘP TECHNICZNY W PRACY BIUROWEJ
DOKUMENTOWANIE PROCESU ZINTEGROWANEGO
SPRAWNOŚĆ SEKTORA PUBLICZNEGO WYKŁAD IV
Analiza poprzez punkt krytyczny BEP
Mapowanie procesów pracy i organizacja stanowisk
Specjalność: Metody i systemy wspomagania decyzji II
KOSZTY PRODUKCJI BUDOWLANEJ
SCHEMATY REALIZACJI PRZEDSIĘWZIĘĆ BUDOWLANYCH
DOKUMENTACJA KOSZTORYSOWA
Metoda simpleks opracowanie na podstawie „Metody wspomagające podejmowanie decyzji w zarządzaniu” D. Witkowska, Menadżer Łódź Simpleks jest uniwersalną.
dr inż. Iwona Staniec p. 334 Lodex
Normy praktyki zawodowej
Podstawy projektowania i grafika inżynierska
Podstawy projektowania i grafika inżynierska
Jakość systemów informacyjnych (aspekt eksploatacyjny)
Mirosław ŚWIERCZ Politechnika Białostocka, Wydział Elektryczny
Wstęp do interpretacji algorytmów
5. Problemy lokalizacji w projektowaniu międzynarodowych struktur logistycznych – przegląd metod i technik.
Jakość i parametry procesu kształcenia
Podstawy układów logicznych
MATEMATYCZNE MODELOWANIE SYSTEMÓW
Digitalizacja obiektów muzealnych
ANALIZA CZYNNIKÓW DETERMINUJĄCYCH ROZWIĄZANIA
ALGORYTMY OPTYMALIZACJI
Metoda projektu edukacyjnego
Metodyki zarządzania projektami
Opis zawodu ( łac. informare, -atum: obrazowo opisać) – osoba, która wykształciła się na specjalistę w dziedzinie nowych technologii, posiadającego wiedzę
POŚREDNIK Jak reprezentowana jest informacja w komputerze? liczby – komputer został wymyślony jako zaawansowane urządzenie służące do wykonywania.
Rachunek kosztów działań
Bezpieczeństwo fizyczne i techniczne systemów i sieci komputerowych
Architektura obiektów technicznych
MS Excel - wspomaganie decyzji
SYSTEMY EKSPERTOWE I SZTUCZNA INTELIGENCJA
SYSTEMY EKSPERTOWE I SZTUCZNA INTELIGENCJA
Dylematy budowy struktury organizacyjnej
Analiza kluczowych czynników sukcesu
Ocena projektów inwestycyjnych
w Zespole Szkół nr 5 w Rudzie Śląskiej
Pojęcie sterowania przepływem produkcji
Zagadnienia AI wykład 5.
ZINTEGROWANE SYSTEMY ZARZĄDZANIA
Technologia kształcenia zawodowego 3. Proces kształcenia
1 Wykład 4. Selekcja i dystrybucja informacji Wykładowca: Prof. Anatoly Sachenko Procesy informacyjne w zarządzaniu.
Efektywność systemu Jacek Węglarczyk
Warstwowe sieci jednokierunkowe – perceptrony wielowarstwowe
Metody Sztucznej Inteligencji – technologie rozmyte i neuronowe Wnioskowanie Mamdani’ego - rozwinięcia  Dr hab. inż. Kazimierz Duzinkiewicz, Katedra Inżynierii.
Wstęp do interpretacji algorytmów
I T P W ZPT 1. I T P W ZPT 2 Synteza logicznaInżynieria informacji Dekompozycja funkcjonalna Odwzorowanie technologiczne FPGA Hierarchiczne podejmowanie.
Badania operacyjne i teoria optymalizacji semestr zimowy 2015/2016
Rachunek kosztów działań
O ODPORNOŚCI KONWENCJONALNEGO OBSERWATORA LUENBERGERA ZREDUKOWANEGO RZĘDU Ryszard Gessing Instytut Automatyki Politechnika Śląska.
MICZKO KAROLINA PATEK JOANNA GR. 2B ORGANIZACJE I ICH RODZAJE.
Cz. Nosala (1979, 1993) koncepcja problemu i ich podziału (taksonomii) Każda sytuacja poznawcza ukierunkowana na osiągnięcie jakiegoś celu zawiera następujące.
Tożsamość nauk o zarządzaniu
Dr hab. Ewa Hellich, prof. SGH Instytut Rachunkowości
POLITECHNIKA KRAKOWSKA IM.TADEUSZA KOŚCIUSZKI
Systemy neuronowo – rozmyte
Elementy analizy sieciowej
Sztuczne Sieci Neuronowe
IV Konferencja Naukowo-Techniczna "Nowoczesne technologie w projektowaniu, budowie.
{ Wsparcie informacyjne dla zarządzania strategicznego Tereshkun Volodymyr.
Metody sztucznej inteligencji
Systemy eksperckie i sztuczna inteligencja
Technologia planowania treningu
Zapis prezentacji:

METODY PODEJMOWANIA DECYZJI WPROWADZENIE RODZAJE PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH AUTOR: DR INŻ. MICHAŁ KRZEMIŃSKI NA PODSTAWIE WYKŁADU: DR INŻ. PAWŁA NOWAKA

TEMETYKA WYKŁADÓW Wprowadzenie do zajęć, Problemy projektowe, Specyfika wykonywania robót budowlanych, Modele decyzyjne zapasu materiałów budowlanych, Modele wyznaczania długości frontu załadunkowo – wyładunkowego,

TEMETYKA WYKŁADÓW Modele decyzyjne doboru tras transportu poziomego na placu budowy Zagadnienie szeregowania zadań, Zagadnienie oceny wielokryterialnej, Zastosowanie symulacji, algorytmów genetycznych Zagadnienie logiki rozmytej/sztuczne sieci neuronowe

TEMETYKA ĆWICZEŃ Algorytmy szeregowania zadań, Algorytm Kruskala, Algorytmy genetyczne, Baza remontowa – symulacja Teoria kolejek MMc z ograniczoną kolejką Teoria kolejek MMc ze stratami Zapas buforowy Zapasy symulacja Zagadnienie oceny wielokryterialnej

ZALECANA LITERATURA Jaworski K. M.: Metodologia projektowania realizacji budowy. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1999, www.scholar.google.pl www.scopus.com baztech www.ipb.edu.pl

PROBLEMY PROJEKTOWE Podział problemów projektowych: ze względu na udział działań o charakterze twórczym; według trzech parametrów charakteryzujących problemy projektowe, tzn. według stopnia znajomości wejścia, wyjścia i tzw. operatora procesu projektowania; według siedmiu tzw. składowych działania, do których zalicza się m. in. dostępność zasobów finansowych i rzeczowych, różnorodne warunki i czynniki wywierające wpływ na procesy projektowe, przyjęte kryteria oceny rozwiązań projektowych, itp.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM Problemy projektowe, których rozwiązanie prowadzi do opracowania nowej koncepcji wykonania zadania, którym może być np. nowa pod względem jakościowym struktura lub metoda organizacyjna, oryginalna technologia wykonania określonego procesu budowlanego, itp. Problemy projektowe, przy opracowaniu których stosuje się w znacznym stopniu elementy istniejących rozwiązań projektowych, z wykorzystaniem stosowanych już wzorów i doświadczeń.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM W projektowaniu realizacji budowy charakter wielu opracowań zbliżony jest do pierwszego typu problemów projektowych. Jest to spowodowane znacznym zróżnicowaniem warunków realizacyjnych poszczególnych budów. Pierwszy typ problemów projektowych występuje jednak w pełni jedynie przy zastosowaniu nowych technologii wykonywania robót budowlanych oraz nowych metod lub rozwiązań organizacyjnych.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM Drugi typ problemów projektowych w ścisłym znaczeniu występuje w problematyce realizacji budowy niezbyt często. Może on dotyczyć jedynie projektów realizacji budów prowadzonych w typowych i mało różniących się warunkach oraz przy zastosowaniu znanych i wypróbowanych technologii i metod organizacji budowy. Oba wymienione rodzaje problemów projektowych w postaci czystej występują w praktyce sporadycznie. W większości przedsięwzięć projektowych o złożonym zakresie występują zarówno czynności twórcze, jak i odtwórcze. Wielkość udziału obu rodzajów czynności w poszczególnych zadaniach projektowych jest często dość zróżnicowana.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Jest to bardzo interesujący z praktycznego punktu widzenia sposób klasyfikacji problemów projektowych. Charakterystyczne pojęcia dotyczące procesu projektowania to: Wejście procesu, tzn. informacja o zidentyfikowanej potrzebie dotyczącej podjęcia prac projektowych. Określana ona jest jako zadanie projektowe sformułowane w postaci zbioru parametrów; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Iu.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Wyjście procesu, tzn. informacja o projekcie, która opracowana jest w formie dokumentacji projektowej; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Qu. Operator procesu, tzn. metoda, procedura lub algorytm postępowania, który umożliwia rozwiązanie zadania projektowego; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Xu.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Każdy z wymienionych parametrów może dotyczyć jednej z trzech charakterystycznych sytuacji. Odpowiednio do tych sytuacji indeks u przy oznaczeniach Iu, Qu, Xu może przyjmować jedną wartość ze zbioru u = {j, r, p}, gdzie: u = j, gdy jest znana i w sposób jednoznaczny określona jedna postać wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania, u = r, gdy jest znany wieloelementowy zbiór jednoznacznie określonych postaci wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania, u = p, gdy nie jest znana postać wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania i do zadań projektanta należy jej określenie.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ W klasyfikacji problemów projektowych według tzw. składowych działania uwzględnia się siedem wielkości składowych, do których zalicza się: Cel – jest składową, która związana jest z ustaleniem potrzeby podjęcia prac projektowych. Narzędzie – określa jaki sprzęt, urządzenia itp., są niezbędne do wykonania wszystkich prac projektowych. Metoda – to składowa dotycząca metod, algorytmów i wszelkich procedur projektowych, które są odpowiednie do uzyskania rozwiązania określonego zadania projektowego. Zasoby – składowa określająca niezbędne ilości i rodzaje środków produkcji, a więc potrzebne nakłady finansowe oraz rzeczowe.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ Otoczenie – identyfikuje różnorodne warunki i czynniki, które nie należą do tzw. Systemu projektującego (czyli systemu, którego poszczególne elementy związane są bezpośrednio z wykonaniem projektu, jak np. instytucja projektowa, zasoby środków produkcji itp.), lecz jednak wywierają wpływ na pracę takiego systemu. Realizator – może oznaczać określoną jednostkę projektową, jak również skład osobowy zespołu projektowego. Kryterium oceny – umożliwia wybór najbardziej odpowiedniego rozwiązania projektowego spośród zbioru wyznaczonych rozwiązań.

PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ Każda z wymienionych składowych może być wielkością daną, i jednoznacznie określoną, lub poszukiwaną. Informacja, że dana składowa jest dana oznaczana jest funktorem „!”, a informacja, że składowa jest wielkością poszukiwaną oznaczana jest funktorem „?” Za pomocą tych funktorów można w sposób jednoznaczny, a zarazem syntetyczny, opisać różne rodzaje problemów projektowych. Na przykład zapis:   !(C, M, Z, O, K) → ?(N, R) Pięć klas problemów projektowych