METODY PODEJMOWANIA DECYZJI WPROWADZENIE RODZAJE PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH AUTOR: DR INŻ. MICHAŁ KRZEMIŃSKI NA PODSTAWIE WYKŁADU: DR INŻ. PAWŁA NOWAKA
TEMETYKA WYKŁADÓW Wprowadzenie do zajęć, Problemy projektowe, Specyfika wykonywania robót budowlanych, Modele decyzyjne zapasu materiałów budowlanych, Modele wyznaczania długości frontu załadunkowo – wyładunkowego,
TEMETYKA WYKŁADÓW Modele decyzyjne doboru tras transportu poziomego na placu budowy Zagadnienie szeregowania zadań, Zagadnienie oceny wielokryterialnej, Zastosowanie symulacji, algorytmów genetycznych Zagadnienie logiki rozmytej/sztuczne sieci neuronowe
TEMETYKA ĆWICZEŃ Algorytmy szeregowania zadań, Algorytm Kruskala, Algorytmy genetyczne, Baza remontowa – symulacja Teoria kolejek MMc z ograniczoną kolejką Teoria kolejek MMc ze stratami Zapas buforowy Zapasy symulacja Zagadnienie oceny wielokryterialnej
ZALECANA LITERATURA Jaworski K. M.: Metodologia projektowania realizacji budowy. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1999, www.scholar.google.pl www.scopus.com baztech www.ipb.edu.pl
PROBLEMY PROJEKTOWE Podział problemów projektowych: ze względu na udział działań o charakterze twórczym; według trzech parametrów charakteryzujących problemy projektowe, tzn. według stopnia znajomości wejścia, wyjścia i tzw. operatora procesu projektowania; według siedmiu tzw. składowych działania, do których zalicza się m. in. dostępność zasobów finansowych i rzeczowych, różnorodne warunki i czynniki wywierające wpływ na procesy projektowe, przyjęte kryteria oceny rozwiązań projektowych, itp.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM Problemy projektowe, których rozwiązanie prowadzi do opracowania nowej koncepcji wykonania zadania, którym może być np. nowa pod względem jakościowym struktura lub metoda organizacyjna, oryginalna technologia wykonania określonego procesu budowlanego, itp. Problemy projektowe, przy opracowaniu których stosuje się w znacznym stopniu elementy istniejących rozwiązań projektowych, z wykorzystaniem stosowanych już wzorów i doświadczeń.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM W projektowaniu realizacji budowy charakter wielu opracowań zbliżony jest do pierwszego typu problemów projektowych. Jest to spowodowane znacznym zróżnicowaniem warunków realizacyjnych poszczególnych budów. Pierwszy typ problemów projektowych występuje jednak w pełni jedynie przy zastosowaniu nowych technologii wykonywania robót budowlanych oraz nowych metod lub rozwiązań organizacyjnych.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH ZE WZGLĘDU NA UDZIAŁ DZIAŁAŃ O CHARAKTERZE TWÓRCZYM Drugi typ problemów projektowych w ścisłym znaczeniu występuje w problematyce realizacji budowy niezbyt często. Może on dotyczyć jedynie projektów realizacji budów prowadzonych w typowych i mało różniących się warunkach oraz przy zastosowaniu znanych i wypróbowanych technologii i metod organizacji budowy. Oba wymienione rodzaje problemów projektowych w postaci czystej występują w praktyce sporadycznie. W większości przedsięwzięć projektowych o złożonym zakresie występują zarówno czynności twórcze, jak i odtwórcze. Wielkość udziału obu rodzajów czynności w poszczególnych zadaniach projektowych jest często dość zróżnicowana.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Jest to bardzo interesujący z praktycznego punktu widzenia sposób klasyfikacji problemów projektowych. Charakterystyczne pojęcia dotyczące procesu projektowania to: Wejście procesu, tzn. informacja o zidentyfikowanej potrzebie dotyczącej podjęcia prac projektowych. Określana ona jest jako zadanie projektowe sformułowane w postaci zbioru parametrów; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Iu.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Wyjście procesu, tzn. informacja o projekcie, która opracowana jest w formie dokumentacji projektowej; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Qu. Operator procesu, tzn. metoda, procedura lub algorytm postępowania, który umożliwia rozwiązanie zadania projektowego; wprowadza się dla tej wielkości oznaczenie Xu.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG STOPNIA ZNAJOMOŚCI WEJCIA, WYJŚCIA I OPERATORA PROCESU PROJEKTOWANIA Każdy z wymienionych parametrów może dotyczyć jednej z trzech charakterystycznych sytuacji. Odpowiednio do tych sytuacji indeks u przy oznaczeniach Iu, Qu, Xu może przyjmować jedną wartość ze zbioru u = {j, r, p}, gdzie: u = j, gdy jest znana i w sposób jednoznaczny określona jedna postać wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania, u = r, gdy jest znany wieloelementowy zbiór jednoznacznie określonych postaci wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania, u = p, gdy nie jest znana postać wejścia, wyjścia lub operatora procesu projektowania i do zadań projektanta należy jej określenie.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ W klasyfikacji problemów projektowych według tzw. składowych działania uwzględnia się siedem wielkości składowych, do których zalicza się: Cel – jest składową, która związana jest z ustaleniem potrzeby podjęcia prac projektowych. Narzędzie – określa jaki sprzęt, urządzenia itp., są niezbędne do wykonania wszystkich prac projektowych. Metoda – to składowa dotycząca metod, algorytmów i wszelkich procedur projektowych, które są odpowiednie do uzyskania rozwiązania określonego zadania projektowego. Zasoby – składowa określająca niezbędne ilości i rodzaje środków produkcji, a więc potrzebne nakłady finansowe oraz rzeczowe.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ Otoczenie – identyfikuje różnorodne warunki i czynniki, które nie należą do tzw. Systemu projektującego (czyli systemu, którego poszczególne elementy związane są bezpośrednio z wykonaniem projektu, jak np. instytucja projektowa, zasoby środków produkcji itp.), lecz jednak wywierają wpływ na pracę takiego systemu. Realizator – może oznaczać określoną jednostkę projektową, jak również skład osobowy zespołu projektowego. Kryterium oceny – umożliwia wybór najbardziej odpowiedniego rozwiązania projektowego spośród zbioru wyznaczonych rozwiązań.
PODZIAŁ PROBLEMÓW PROJEKTOWYCH WEDŁUG SKŁADOWYCH DZIAŁAŃ Każda z wymienionych składowych może być wielkością daną, i jednoznacznie określoną, lub poszukiwaną. Informacja, że dana składowa jest dana oznaczana jest funktorem „!”, a informacja, że składowa jest wielkością poszukiwaną oznaczana jest funktorem „?” Za pomocą tych funktorów można w sposób jednoznaczny, a zarazem syntetyczny, opisać różne rodzaje problemów projektowych. Na przykład zapis: !(C, M, Z, O, K) → ?(N, R) Pięć klas problemów projektowych