Co z tą motywacją?

Motywacja Motywacja – motyw i akcja, to stan który umożliwia podjęcie jakiegoś zadania, zrobienia czegoś. Może to być zmywanie naczyń, posprzątanie pokoju, nauka do egzaminu, nauka słówek z angielskiego, inna dowolna czynność. Motywacja to stan który umiesz przywoływać bez pomocy innych osób.

Motywacja Składowe motywacji Dążenie do czegoś „Chcenie” Gotowość do działania

Rodzaje motywacji Zewnętrzna Wewnętrzna nigdy się nie kończy to nagroda lub ocena jakiej się spodziewamy za wysiłek włożony w naukę to zaspokojenie oczekiwań rodziców, nauczycieli Wewnętrzna nigdy się nie kończy „chcę” wiedzieć, zdobywać, umieć trudna do osłabienia i utracenia to radość z osiągnięć to poczucie wykonania sensownej pracy to wiara we własną skuteczność

Rodzaje motywacji Lękowa Uczę się, aby uniknąć przykrych następstw, a w konsekwencji tego, mój umysł traci zdolność odbioru, rozumienia i przetwarzania informacji

Czynniki wpływające na motywację do nauki Zainteresowanie tym, czego się uczymy. wskazywanie powiązań wiedzy książkowej z codzienną rzeczywistością : - powiązanie wiadomości z fizyki, chemii biologii z naturalnymi zjawiskami, - odniesienie wiedzy historycznej do współczesnych wydarzeń, - wskazanie na podobieństwa literatury do życiowych wydarzeń i problemów ; poszerzenie wiedzy zdobywanej w szkole (muzeum, wycieczki krajoznawcze, gry edukacyjne , czasopisma, programy edukacyjne w TV, ); rozbudzanie pozaszkolnych pasji i zainteresowań; zademonstrowanie na własnym przykładzie entuzjazmu do uczenia się, zdobywania nowych wiadomości - tu : wspólna rozmowa np. na temat obejrzanego programu czy przeczytanego artykułu, dzielenie się różnymi ciekawostkami.

Czynniki wpływające na motywację do nauki Poczucie kompetencji. Lubimy robić to, co z czym sobie dobrze radzimy. - zapytaj, czy dziecko wie, co ma dokładnie zrobić, czy rozumie na czym polega zadanie – czasem niechęć do pracy wynika nie tyle z braku umiejętności, ale właśnie z faktu, iż uczeń nie wie co ma zrobić. - nakłaniaj do rozpoczęcia pracy, aby zorientować się co potrafi, a czego nie. Możemy zadać konkretne pytania : „ „Czego potrzebujesz by rozwiązać to zadanie?; „Która część zadania sprawia ci największy kłopot ? - zaproponuj podzielenie materiału na mniejsze części (np. zrobienie najpierw łatwiejszych równań z matematyki, czytanie określonej liczby stron książki przez pewien okres).

Czynniki wpływające na motywację do nauki Wpływ pochwały i nagrody „Uważam, że dobrałeś ciekawe i przekonywujące argumenty do uzasadnienia tezy tej rozprawki”. Ważne jest także docenianie nie tylko końcowego efektu, ale również wysiłku, wytrwałości jaką dziecko wykazało podczas wykonywania zadania „Widzę, ze bardzo się starałeś i włożyłeś dużo wysiłku w przygotowanie tego projektu”. Pamiętaj! Nagminne nagradzanie dziecka za to że się uczy może spowodować zanik zainteresowania nauką.

Czynniki wpływające na motywację do nauki Cele związane z wynikami i cele związane z nauką. Dzieci, które bardziej skupiają się na zdobywaniu wiedzy niż wynikach : - mają lepszą wewnętrzną motywację do nauki, - uczą się bardziej aktywnie, - przeżywają mniejszy stres, - mają szerszy zakres zainteresowań, - wykazują większą gotowość by prosić o pomoc , wyjaśnienie A zatem: podkreślaj znaczenia nauki jako celu, podkreślaj, że zdobycie wiedzy i nowych umiejętności jest ważniejsze niż oceny, (np. zamiast pytania :” Jaką ocenę dostałeś ?”, lepiej zapytać :” Czego dowiedziałeś się dzisiaj w szkole ?” ), wykorzystuj błędy w zdobywaniu wiedzy : - tłumacz, iż błędy są naturalną częścią procesu nauki, - opowiadaj o własnych błędach, które były dobrą lekcją, - pomagaj dziecku w uczeniu się na błędach i ich poprawianiu, - nie dopuszczaj do wyśmiewania się z błędów dziecka.

Czynniki wpływające na motywację do nauki Optymalne warunki do nauki zapewnij - w miarę możliwości – stałe miejsce odrabiania lekcji, - ustal pory i zasady odrabiania lekcji (tu : ważna jest wspólna dyskusja i pewna swoboda wyboru ze strony dziecka sprzyjająca automotywacji), a także konsekwencji łamania zasad, usuń zakłócenia : hałas, nieporządek na miejscu pracy, wcześniej przygotujcie potrzebne materiały i przybory (celem uniknięcia stałego odrywania się od pracy), - podzielcie czas nauki w odcinki 40 minutowe, przedzielone krótkimi 5-6 minutowymi przerwami.

Czynniki wpływające na motywację do nauki Pozytywne relacje pomiędzy rodzicami i dzieckiem. Bezwarunkowa akceptacja oznacza, że kochamy dziecko takim, jakie jest, mów dziecku wyraźnie i wprost , że Ci na nim zależy, nie zakładaj, że już zna Twoje uczucia Gdy dziecko wie, iż może nam zaufać, liczyć na pomoc i oparcie, będzie chciało dzielić z nami nie tylko swoje sukcesy i radości, ale również niepowodzenia, bez obawy iż spotka się z oskarżeniami i wyrzutami z naszej strony. Wspólne rozmowy, rodzinne rytuały, wspólne spędzanie wolnego czasu, życzliwe, ale nie wścibskie pytanie o sprawy dziecka nie tylko dotyczące szkoły, lecz także jego zainteresowań, kolegów, marzeń. Uważnie słuchaj tego, co mówi. Obserwuj jego zachowania oraz odzwierciedlaj jego emocje np. poprzez komunikaty typu : „Widzę, że jesteś smutny, niezadowolony” . Silna więź pomiędzy rodzicem i dzieckiem stwarza poczucie emocjonalnego bezpieczeństwa, które z kolei korzystnie wpływa na jego zdolności i chęć poznawania otaczającego świata

Chcąc pomóc własnemu dziecku Służ przykładem. Dostrzegaj nawet najdrobniejsze sukcesy i chwal. Stawiaj realne wymagania. Naucz organizować czas. Pomóż w nauce. Interesuj się problemami własnego dziecka. Otaczaj dziecko pozytywnymi emocjami. Mądrze karz. Nagradzaj. Stwórz odpowiednie warunki do nauki. Traktuj rodzeństwo na równi. Akceptuj w pełni swoje dziecko.

11 przykazań dla rodzica Traktuj naukę dziecka jako rzecz świętą. Nie przerywaj mu, nie wołaj do telefonu, wyłącz wszelkie źródła dźwięku. Mów, że: dajesz mu kanapki z rybą, że musi spać dziewięć godzin, być dotleniony itp., żeby mógł się lepiej skoncentrować w szkole. Niech dziecko widzi, że traktujesz to bardzo poważnie. Zarządź, że wszystkie dzieci uczą się w tym samym czasie. Niech żadne wtedy nie ogląda telewizji i nie gra na komputerze, a telefony będą wyciszone. To podstawowy błąd rodziców: pozwolić, by jedno z dzieci ma luz, gdy drugie się uczy. Pokaż, jak bardzo cenisz rozwijanie pasji. Samodzielnie napisany referat, research w książkach i internecie, zrobienie makiety – takie działania przyniosą dziecku więcej korzyści i satysfakcji niż przesiedzenie ośmiu lekcji w szkole.

11 przykazań dla rodzica W dni wolne staraj się rozszerzać wiedzę dziecka. Daj mu okazję, żeby błysnęło w domu tym, czego się nauczyło w szkole. Zabierz je do muzeum. Jeśli teraz uczy się o skałach, niech to będzie Muzeum Ziemi. Poznaje muzykę Chopina? Wykorzystaj to jako okazję do wyjazdu do Żelazowej Woli. Naucz dziecko traktować naukę jak wyzwanie. Pokazuj mu, jak wartościowe jest robienie czegoś, czego jeszcze nigdy się nie robiło, a co wydaje się trudne. Np. piecz ciasta, które wydają się skomplikowane do zrobienia, rozwiązuj najtrudniejsze krzyżówki. Wpajaj mu pogląd, że mądrość to coś, nad czym trzeba pracować. Jeśli uważasz, że ludzie po prostu rodzą się inteligentni albo nie, nie licz na to, że twoje dziecko będzie lubiło się uczyć. Po co ma to robić, skoro i tak od tego IQ mu nie wzrośnie?

11 przykazań dla rodzica Oceniając ludzi zmień kryterium. Na kryterium mądrości. „Marek jest bardzo mądry, prawda? Dużo czyta”. Kładź nacisk na wytrwałość, a nie na efekty. Chwal dziecko za prawdziwy wysiłek i upór. Nigdy nie szafuj lekko rozdawanymi pochwałami i nie zachęcaj dziecka do oszukiwania dla uśpienia poczucia winy. Jak najczęściej mów dziecku o swoich błędach. I o tym, jak bardzo pomogły ci się nauczyć czegoś nowego. Wspominaj je z przyjemnością i mów, że były szansą do pokazania twojej wytrwałości.

11 przykazań dla rodzica Nie chwal dziecka za byle co, bo zrozumie, że masz niskie oczekiwania i nie cenisz wysiłku. Gdy coś im przychodzi łatwo albo zrobiły byle jak i zostaną pochwalone – zniechęcą się do nauki. Podkreślaj sukcesy, zamiast braków. Jeśli dziecko ma ogromne problemy z jednym przedmiotem, zachęć je, by w jego pokoju pojawiła się kartka: „Co już umiem”. Codziennie przed snem niech zapisze na niej to, czego dziś się dobrze nauczyło oraz to, w czym już jest kompetentne. Nawet jeśli to będą tylko dwie daty lub cztery słówka czy jedna definicja. Zwróć uwagę dziecka, jak szybko kartka się zapełniała, o ile stał się mądrzejszy przez te kilka dni.

Rodzicu! Mów dziecku, że jest dobre! Że chce! Że potrafi!

Dziękuję Państwu za uwagę Przygotowała Małgorzata Zagożdżon Źródła własne, Internet.