Jaskinia Niedźwiedzia

Jaskinia Niedźwiedzia położona jest w miejscowości Kletno, w Dolinie Kleśnicy, u podnóża Śnieżnika, najwyższego szczytu Sudetów Wschodnich.

Szkielet niedźwiedzia jaskiniowego Jaskinia Niedźwiedzia jest bez wątpienia najładniejszą jaskinią w Sudetach, a także największą atrakcją w Kletnie. Szkielet niedźwiedzia jaskiniowego Nazwę zawdzięcza niedźwiedziowi jaskiniowemu (ursus spalaeus), którego kości liczone w tysiącach zalegają w jej warstwach osadowych.

Jaskinię odkryto w 1966 roku, rozwija się ona na trzech poziomach o łącznej długości 2,7 km. Oprócz wymienionego już niedźwiedzia, znaleziono w nich szczątki jaskiniowego lwa, hieny, wilka i wielu innych zwierząt.

Jaskinia otwarta jest od marca, do listopada, a szczególnie w okresie wakacyjnym jest oblegana przez turystów. Na Trasę Turystyczną wejść można tylko z przewodnikiem, w grupach 15-osobowych. Trasa rozpoczyna się w Sali Niedźwiedzia, biegnie środkowym piętrem jaskini, liczy 360 metrów.

Kolejnym przystankiem jest Wielka Szczelina, nad którą znajduje się Strop Wodny, gdzie niegdyś przepływała woda pod bardzo wysokim ciśnieniem Kolejnymi punktami zwiedzania są Szczeliny nad Progiem Ryżowym oraz Salka Nietoperzy, których w jaskini jest około 200.

Schodami dotrzeć można do Sali Lwa Jaskiniowego, gdzie znajduje się czaszka lwa. Możemy zobaczyć stanowisko paleontologiczne i nieoczyszczone kości zwierzą plejstoceńskich

Kolejna atrakcja na naszej trasie to Sala ze szkieletem niedźwiedzia jaskiniowego. Znajduje się tu też przekrój namuliska. Jest ono pełne jest gruzowo-ilastego materiału i kości.

Przechodząc Labiryntem aż do miejsca nazwanego Biwakiem po prawej stronie zobaczymy Korytarz Mis Martwicowych. Jaskinia Niedźwiedzia jest jedną z nielicznych, w której misy zachowały się tak dobrze. Na ich dnie tworzą się różne formy kalcytowe, przypominające kwiaty, kalafiory, czy nawet perły.

Następnie dochodzimy do Korytarza Stalaktytowego Następnie dochodzimy do Korytarza Stalaktytowego. Na stalaktytach możemy ujrzeć kropelki wody. Kolejnym etapem jest Sala Pałacowa nazwana tak od pięknych form naciekowych, które pierwszym odkrywcom skojarzyły się z przepychem pałacu.

Udając się trochę w bok, dostrzegamy platformę widokową w Zaułku Kaskad. Możemy tu zobaczyć fragmenty górnego piętra jaskini, a także przypominającą zamarznięty wodospad wspaniałą 6 metrową kaskadę. Wracając do Sali Pałacowej, naszym oczom ukaże się Lichtarz. Na górze widzimy Wielką Draperię

Na końcu Sali Pałacowej dochodzimy do Zaułka Heliktytowego, możemy tu podziwiać wspaniale powykręcane nacieki zwane heliktytami. Dalej zobaczymy różnokolorowe polewy, zawdzięczające swe barwy domieszkom metali (żelaza, manganu i in.). W jednej z nich można dostrzec zatopionego nietoperza.

Przy wejściu do Korytarza Wodnego widzimy jeszcze delikatne nacieki wełniste. Korytarz ten był niegdyś zalany mniej więcej do połowy wodą, teraz osuszony stanowi przejście do dalszej części jaskini. Po przejściu sztucznie wykutego odcinka docieramy do szczeliny, w której ok. 13 000 lat temu zaklinował się mały Niedźwiadek Jaskiniowy. W dalszej części widać znów Korytarz Człowieka Pierwotnego

Wyjście zamyka śluza termiczna, której zadaniem jest podobnie, jak w przypadku śluzy wejściowej, ochrona unikalnego mikroklimatu jaskini.

Prezentację wykonał Damian Mikołajczyk, kl. III C