Ewangelia wg św. Mateusza 4,1-11 Kuszenie Ewangelia wg św. Mateusza 4,1-11
Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł. 1-3 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł. A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął. I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.
4-6 A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć. Wtedy wziął go diabeł do miasta świętego i postawił go na szczycie świątyni. I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.
I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon. 7-9 Jezus mu rzekł: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga swego. Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich. I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.
Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu. 10-11 Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz. Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu.
Kim jest diabeł? On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. Ew. Jana 8,44
Po co przychodzi diabeł? 1 List św. Piotra 5,8
Dlaczego Duch prowadzi Jezusa na pustynię?
Pierwsze kuszenie Jezus mierzy się z przeciwnikiem nie jako Syn Boży lecz jako człowiek Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek w.4
Pierwsze kuszenie Jezus używa duchowego wyposażenia dostępnego również dla nas dzisiaj Moc Ducha Świętego Moc spisanego Słowa Bożego
Pierwsze kuszenie Diabeł kusi w podstawowych, najważniejszych potrzebach człowieka Zachęca aby człowiek najpierw zabezpieczył potrzeby ciała i nie zwracał uwagi na wolę Boga
5 Ks. Mojżeszowa 8,2-5 Zachowaj też w pamięci całą drogę, którą Pan, Bóg twój, prowadził cię przez czterdzieści lat po pustyni, aby cię ukorzyć i doświadczyć, i aby poznać, co jest w twoim sercu, czy będziesz przestrzegał jego przykazań, czy nie.
Upokarzał cię i morzył cię głodem, ale też karmił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani nie znali twoi ojcowie, aby dać ci poznać, iż człowiek nie samym chlebem żyje, lecz że człowiek żyć będzie wszystkim, co wychodzi z ust Pana. Twoja odzież nie zniszczała na tobie ani twoja noga nie nabrzmiała przez te czterdzieści lat. Poznaj tedy w swoim sercu, że jak człowiek ćwiczy swego syna, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie.
Drugie kuszenie Diabeł używa Słowa Bożego aby kusić. „ napisane jest również” – aby nigdy nie rozdzielać jednej części Słowa od drugiej
Drugie kuszenie Nie będziesz kusił Pana, Boga swego 5 Ks. Mojżeszowa 6,16 Kusimy Boga, gdy sami stwarzamy sytuacje, które maja skłonić Boga aby czynił cud dla naszej korzyści.
Trzecie kuszenie Diabeł oferuje „skrót” do Królestwa, który umożliwi ominięcie cierpienia. Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć. Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze, wiedząc, że te same cierpienia są udziałem braci waszych w świecie.
A Bóg wszelkiej łaski, który was powołał do wiecznej swej chwały w Chrystusie, po krótkotrwałych cierpieniach waszych, sam was do niej przysposobi, utwierdzi, umocni, na trwałym postawi gruncie. Jego jest moc na wieki wieków. Amen! 1 List św. Piotra 5,8-11
Idź przecz szatanie! Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy. List Jakuba 4,7-8
Jezus naszym Arcykapłanem
Trzecie kuszenie Diabeł pragnie aby oddać mu chwałę. Pan Jezus odpowiada: Będziesz przejęty czcią dla Pana, twojego Boga, i jemu będziesz służył, i na imię jego przysięgał. 5 Ks. Mojżeszowa 6,13
Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania. Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu. Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze. Hebr 4,14-16