Afryka

Spis treści 1.Problemy ekonomiczne Afryki. 2.Konflikty zbrojne Afryki. 3.Problemy zdrowotne Afryki.

Konflikty zbrojne Afryki

O co walczą ? Współczesne konflikty zbrojne mają różne podłoże. Jedne z krajów walczą o uzyskanie niepodległości, inne o wpływy, a jeszcze inne przeżywają wojny domowe. Do najczęściej wymienianych przyczyn konfliktów, należą przede wszystkim różnice kulturowe, etniczne i religijne. Coraz częściej zalicza się do nich również zagrożenia ekologiczne. Mają one miejsce wtedy, gdy jedno z krajów użyje środka chemicznego, zagrażającego środowisku naturalnemu lub mieszkańcom państwa z nim sąsiadującego Wojny domowe najczęściej wybuchają wtedy, gdy dochodzi do przewrotu politycznego w państwie, lub zatargu pomiędzy rządzącymi nim siłami. Istnieje wtedy zagrożenie bezpośredniego użycia siły wojskowej przez jedną lub obie walczące strony. Miejscem, gdzie najczęściej dochodzi do wojen domowych jest kontynent afrykański

W ubiegłym stuleciu, walki zbrojne miały miejsce przede wszystkim na terenie Algierii, Somalii, Sudany, Republiki Południowej Afryki, wreszcie zaś Rwandy, Liberii, czy Konga. Wojny spowodowały, że znacząco zwiększyła się liczba uchodźców. Oblicza się, że w czasie działań w Rwandzie odeszło w kraju 2,5 miliona mieszkańców.

Gdzie walczą? W Afryce większość wojen, które toczy się obecnie ma swój początek w zdobyciu władzy lub terytorium. W ostatnich latach konflikty zbrojne miały państwa takie jak: Czad, Demokratyczna Republika Konga, Madagaskar ,Maghreb ,Niger ,Nigeria , Somalia , Sudan , Uganda. Do głównych przyczyn wojen w Afryce należą: duże zróżnicowanie etniczne i religijne; granice w państwach kolonialnych, które nie pokrywają się z granicami narodowościowymi; niskie poczucie przynależności ; bieda oraz problem głodu; niestabilność polityczna oraz despotyzm przywódców.

Obozy uchodżców Liczne są także fale uchodźców wywołane przewrotem w Mali, konfliktami w regionie przygranicznym Sudanu i Sudanu Południowego oraz starciami we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. W 2012 roku w Afryce było około 2,8 miliona uchodźców. Najwięcej z nich przyjęła tradycyjnie Kenia (500 tys.), Etiopia i Czad ( każde  ponad 350 tys.) oraz Sudan Południowy i Uganda. Sytuacja uchodźców oraz krajów przyjmujących pogarsza się jednak w wyniku kryzysów żywnościowych i epidemiologicznych. Kryzys w Mali jest pokłosiem islamskiej rebelii w północnej części kraju, która wybuchła na początku 2012 roku. W wyniku konfliktu w Mali około 475 tys. osób musiało opuścić swoje domy. Większość stanowili uchodźcy wewnętrzni, którzy podążyli na południe kraju. Pozostali uciekli do krajów sąsiednich -  ponad 70 tys. znalazło się w Mauretanii, po około 50 tys. w Burkina Faso i Nigrze. Kryzys uchodźczy  w Mali pogarsza się ze względu na brak bezpieczeństwa żywnościowego kraju i zagrożenie wybuchem epidemii. Do ucieczki z kraju w ostatnim roku zmuszeni byli także mieszkańcy Demokratycznej Republiki Konga. Choć wydawało się, że po zamieszkach etnicznych w 2009 r., w kraju zagościła względna stabilizacja to w połowie roku w DRK ponownie wybuchły starcia. Z około 2,4 mln ludzi zmuszonych do ucieczki, prawie pół miliona znajduje się w sąsiednich krajach. Szczególnie trudna jest sytuacja uchodźców wewnętrznych, zwłaszcza 900 tys. osób przebywających w prowincji Północne Kiwu. Czwartą co do wielkości falę uchodźców w ciągu ostatniego roku wywołał konflikt na pograniczu Sudanu i Sudanu Południowego. Starcia w regionie Darfuru przyczyniły się do ucieczki około 50 tys. osób. Sytuacja w Darfurze jest na tyle dramatyczna, że w maju 2013 roku UNHCR zdecydował się na transport części z 20 tys. uchodźców z obozów znajdujących się na tym terenie do placówek w Ab Gadam i Goz Amir w Czadzie. Do krajów „generujących” kryzysy uchodźcze można też zaliczyć Somalię, Erytreę i Republikę Środkowej Afryki. W Somalii ludność decyduje się na ucieczkę do innego regionu lub za granicę  ze względu na suszę i przedłużający się od lat konflikt zbrojny.  Z Erytrei nawet 4 tys. osób miesięcznie ucieka z kraju w związku z pogarszającą się sytuacją humanitarną oraz nagminnymi przypadkami łamania praw człowieka, a z  według oceny UNHCR z Republiki Środkowej Afryki coraz więcej osób opuszcza swe domy, odkąd od  grudnia 2012  władzę w państwie zaczęła przejmować koalicja Seleka. W wyniku jej działań około 150 tys. osób stało się uchodźcami wewnętrznymi, a  50 tys. uciekło poza granice kraju. 

Skąd biorą broń ? Według danych Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (SIPRI)- na które powołuje się dziennik, Ukraina jest jednym ze światowych liderów handlujących bronią. W ciągu ostatnich pięciu lat utrzymywała 12 pozycję w światowym ratingu eksporterów uzbrojenia. Głównymi importerami ukraińskiej broni pozostają kraje Afryki. Eksperci zaznaczają, że większość tej produkcji została zaprojektowana i wyprodukowana za czasów panowania sowieckiego imperium W ubiegłym roku do krajów Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji były eksportowane głównie pojazdy opancerzone. Odbiorcą zmodernizowanej techniki były m.in. Sudan, Etiopia, Tajlandia i Irak. Wśród zakupionych pojazdów znajdowały się czołgi radzieckiej konstrukcji Sudan ponadto odebrał 30 wyrzutni rakietowych Grad oraz samobieżne systemy artylerii Goździk 2S1 kalibru 122 mm . Według Amnesty International w ostatnich latach największymi dostawcami broni do państw Afrykańskich, wg kolejności alfabetycznej są: Austria, Belgia, Wielka Brytania, Bułgaria, Czechy, Francja, Niemcy, Włochy, Rosja i Stany Zjednoczone. Na duża skale jest również prowadzona sprzedaż posowieckiego sprzętu i konstrukcji przez Ukrainę. Ponadto broń do państw afrykańskich jest dostarczana na wielką skalę nielegalni handlarze.

Ile osób zginęło ?