JAK MOŻESZ POMÓC DZIECKU OSIĄGNĄĆ SUKCES W NAUCE?.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Jak pomóc dziecku w nauce?
Advertisements

Ergonomia.
Praca z dzieckiem w domu rodzinnym.
Zagrożenia jakie niesie
JAK ZDAĆ EGZAMIN? SPOSOBY UCZENIA SIĘ.
Nauka szkolna - problem dziecka czy rodzica?
Praca domowa w procesie dydaktycznym
Specyficzne trudności w uczeniu się
Zasady BHP w pracy z komputerem
Dojrzałość szkolna dziecka
Negatywne wpływy TV 1. Pokonuje bariery wiekowe Zniewala umysły. 3. Pobudza zachowania aspołeczne. 4. Popularyzuje negatywne wzorce. 5. Zaciera.
Szkoła Podstawowa nr 4 w Andrychowie
Nauka domowa uczniów integralna część prowadzonego przez szkołę procesu nauczania opracowała: Kinga Szymanek nauczyciel ZSS nr 101.
Jak się uczyć - zasady.
Dojrzałość szkolna - czyli gotowość do uczenia się
Pomaganie to nie odrabianie za dziecko
DYSLEKSJA Termin „dysleksja” wywodzi się z greckiego DYS – utrata
Jak pomagać dziecku w nauce?
Nauczyciele prowadzący zajęcia:
Autor: Łukasz Prusiński
Praca domowa ucznia Renata Jamorska.
Sprawozdanie z projektu Mali Badacze realizowanego w klasach I-III Publicznej Szkoły Podstawowej nr 52 w roku szkolnym 2012/2013.
Kacper Pietruszka Miejsce:Częstochowa
„Chcąc ucznia pobudzić do jakiegoś czynu, postawcie go w takich warunkach, ażeby doznawał potrzeby wypełniania tej czynności, jakiej od niego oczekujecie”.
KLOCKOMANIA.
ZESPÓŁ SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCACYCH NR 11 W SOSNOWCU PODSUMOWANIE ANKIETY DLA UCZNIA – WARSZTAT PRACY NAUCZYCIELI.
ZDROWIE A KOMPUTER Karolina Iwanowska.
Jakub Szota Częstochowa 2012
1. Mądrze motywuj Obowiązkiem dziecka jest odrabianie lekcji, a obowiązkiem rodzica – okazywanie szczerego zainteresowania jego problemami Zacząć należy.
W nauczaniu zintegrowanym
Innowacja pedagogiczna „Uczę się przez ruch, dotyk i rytm”
UCZEŃ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W SZKOLE
CO MOGĄ ZROBIĆ RODZICE/NAUCZYCIEL, ABY POMÓC DZIECKU?
Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Piwodzie z Filią w Cetuli
Idea oceniania kształtującego
JAK WSPIERAĆ DZIECKO W EFEKTYWNYM UCZENIU SIĘ?
DOBRY START.
ZAGROŻENIA ZWIĄZANE Z PRACĄ PRZY KOMPUTERZE
Metody sprawnego uczenia się.
DOJRZAŁOŚĆSZKOLNA INFORMACJE DLA RODZICÓW Opracowanie: Beata Wilk.
Metody pracy samokształceniowej ucznia
Jak pomagać dziecku w nauce?
JAK WSPIERAĆ DZIECKO W EFEKTYWNYM UCZENIU SIĘ?
Pan Kamil Krajewski Pacjent zjawił się do kliniki objawami: ból pleców
Dojrzałość szkolna dziecka
Bezpieczna praca z komputerem
Komputerowe stanowisko pracy
Ergonomia pracy przy komputerze.
Hymn Szkoły 1. Aby język mówić chciał co pomyśli głowa Zawsze się staramy dbać o kulturę słowa.
GOTOWOŚĆ DZIECKA DO PODJĘCIA NAUKI W SZKOLE – ROLA RODZICA Nauka doprowadza do takiej atomizacji wiedzy, że człowiek będzie niedługo wiedział wszystko.
Planowanie pracy nauczyciela. PODSTAWA PROGRAMOWA  1. Cele ogólne – czego mamy nauczyć  2. Treści programowe – realizując je mamy nauczyć umiejętności.
Ewelina Chojnacka Technik administracji.  1.Trzymać głowę prosto, tak aby szyja nie była wygięta i nie powodowało to odkształceń odcinka szyjnego.
BHP PRZY KOMPUTERZE.
Organizacja stanowiska pracy z komputerami
DIAGNOZA I TERAPIA DZIECI Z DYSLEKSJĄ
Techniki efektywnego uczenia się
Techniki pracy umysłowej Rodzice jako nauczyciele (Na podstawie książek Zbigniewa Brześkiewicza, Tony Buzana)
Jak efektywnie pomagać dzieciom w nauce? Ilona Bojakowska psycholog.
M – jak motywacja EWALUACJA WEWNĘTRZNA OBSZAR SKUTECZNOŚĆ PLANOWANIA I REALIZOWANIA PROCESÓW EDUKACYJNYCH W SZKOLE DZIAŁANIA NAUCZYCIELI PODEJMOWANE W.
Nie tylko wynik matematyka gimnazjum kl. 1
Wpływ czytelnictwa na rozwój dziecka głuchego
Jak pomóc dziecku w nauce. pedagog: Halina Gromek
Sposoby radzenia sobie ze stresem
Ocenianie kształtujące , jest to ocenianie , które polega na pozyskiwaniu przez nauczyciela i ucznia w trakcie nauczania potrzebnych informacji. Pozwalają.
Cele wprowadzania zasad i reguł zachowania
Szkodliwość hałasu w szkole
NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ PODCZAS ZARZĄDZANIA SWOIM CZASEM
Konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych – od diagnozy do zaleceń Agnieszka Zielińska-Graf nauczyciel konsultant w zakresie psychologiczno-
Przepisy BHP w pracowni komputerowej Zasady pracy z komputerem.
Zapis prezentacji:

JAK MOŻESZ POMÓC DZIECKU OSIĄGNĄĆ SUKCES W NAUCE?

BIURKO DLA DZIECKA: funkcjonalne i wygodne; blat możliwe jak największy; szafki i regały na potrzebne przybory – jak najbliżej biurka, dzięki czemu na blacie nie będzie zbędnych przedmiotów. KRZESŁO DLA DZIECKA: fotel na kółkach najlepiej z podłokietnikami; fotel z możliwością regulacji wysokości oraz głębokości oparcia; dziecko siedząc powinno mieć nogi zgięte w kolanach, w stawach biodrowych pod kątem prostym, a oparcie powinno podpierać dolną część pleców. STWÓRZ PRZYJAZNE OTOCZENIE DO NAUKI

OŚWIETLENIE: podczas pracy dziecko nie powinno zasłaniać sobie światła; w przypadku dziecka praworęcznego okno powinno znajdować się po lewej stronie biurka, a leworęcznego po stronie prawej; jako sztuczne oświetlenie sprawdzają się lampki z regulowanym ramieniem; w czasie pracy powinno być także włączone światło ogólne w pokoju; podczas czytania światło powinno padać zza pleców. MONITOR: powinien być ustawiony na wprost siedzącego dziecka, w odległości wyprostowanej ręki; górna krawędź powinna znajdować się na wysokości wzroku; NALEŻY TAKŻE PAMIĘTAĆ O ODPOWIEDNIEJ TEMPERATURZE I CYRKULACJI POWIETRZA W POKOJU, W KTÓRYM UCZY SIĘ DZIECKO STWÓRZ PRZYJAZNE OTOCZENIE DO NAUKI CD.

STAN PSYCHOFIZYCZNY UCZNIA: uczeń powinien być zdrowy, wyspany, wypoczęty, nie głodny i nie przejedzony; nie powinien mieć na sobie zbyt ciasnego ubrania, ze względu na złe krążenie krwi; istotny jest dobry nastrój i zainteresowanie przedmiotem. WARUNKI ZEWNĘTRZNE: świeże powietrze, właściwa temperatura i wilgotność powietrza; odpowiednio przystosowane miejsce do nauki; odpowiednie dla ucznia natężenie dźwięków; brak towarzystwa osób, które przeszkadzają; porządek, który umożliwia dotarcie do potrzebnych rzeczy.

SPOSÓB UCZENIA SIĘ: planowanie nauki własnej uwzględniające porę dnia, w której pracuje się najlepiej, jednakże nie mogą to być zbyt późne godziny nocne, przeznaczone na co najmniej 7-godzinowy sen; zaczynanie zawsze od najtrudniejszych lub najnudniejszych lekcji; robienie krótkich przerw po każdej przyswojonej części materiału; przeplatanie przedmiotów ścisłych z humanistycznymi, np. po historii matematyka, po polskim fizyka itp.; reagowanie na objawy przemęczenia umysłowego, takie jak: zwiększenie pobudliwości ruchowej, trudności w skupianiu uwagi, apatia, częste zmiany nastroju, nadwrażliwość na hałas, infantylne zachowanie. OPTYMALNE WARUNKI WEWNĘTRZNE: ogólna sprawność fizyczna, właściwości wzroku, słuchu i tych zmysłów, które biorą udział w poznawaniu świata; właściwy poziom aspiracji, czyli cel, wymagania, jakie są stawiane dziecku; wiara w siebie i wysokie poczucie własnej wartości.

Pod koniec czasu przeznaczonego na naukę sprawdź wspólnie z dzieckiem jego postępy: przejrzyj zeszyty; zadaj wyrywkowe pytania sprawdzające zapamiętanie wiadomości; zachęć dziecko do poprawienia ewentualnych błędów lub ponowne przeczytanie tekstu z podręcznika, jeśli nie w pełni zapamiętało najważniejsze wiadomości; pomóż dziecku zrozumieć problem jeśli autentycznie nie może z nim poradzić sobie samodzielnie.

ANGAŻUJ SWOJE DZIECKO W CZYNNOŚCI DOMOWE: dzięki temu nauczy się pracy w zespole, systematyczności, poczucia obowiązku; pomoc przy przygotowywaniu posiłków usprawni małą motorykę, rozwinie kreatywność i wyobraźnię (np. podczas przygotowywania kanapek); prace domowe mogą stanowić ćwiczenie myślenia przyczynowo – skutkowego oraz orientacji przestrzennej.

CZYTAJ, ŚPIEWAJ, SPACERUJ I BAW SIĘ Z DZIECKIEM: wspólne codzienne czytanie sprawi, że pociecha sama będzie chętnie sięgała po książki, a także usprawni technikę czytania dziecka; śpiewanie jest doskonałym ćwiczeniem przepony oraz aparatu artykulacyjnego, a więc korzystnie wpływa na proces rozwoju mowy; spaceruj z dzieckiem, a przy okazji skacz, biegaj, tańcz – to wszystko poprawi sprawność fizyczną dziecka; baw się z dzieckiem – tak naprawdę najbardziej owocna jest nauka poprzez zabawę, a więc bawiąc się zachęcaj do liczenia przedmiotów, określania kształtów, kolorów, do głoskowania i sylabizowania nazw itp.

"Szukaj własnej drogi. Poznaj siebie, zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z tego, do czego sam jesteś zdolny, zanim dzieciom poczniesz wykreślać zakres praw i obowiązków. Ze wszystkich sam jesteś dzieckiem, które musisz poznać, wychować i wykształcić przede wszystkim." Janusz Korczak. Opracowały: mgr Paula Mikołajczak mgr Paulina Ciesielska