Wierzenia starożytnych Greków Michał Grabowski i Wiktoria Skrodzka kl . II e

Uranos Bóg nieba Uranos był bogiem nieba. Jego małżonką oraz matką była Gaja. Razem z nią spłodził Hekatonchejrów, Cyklopów, Gigantów i Tytanów. Lękając się siły oraz potęgi swoich dzieci, zesłał Sturękich, Gigantów oraz Cyklopów do Tartatu. Gaja bojąc się o resztę swoich dzieci, razem z Tytanami sporządziła spisek, który miał na celu pozbawienie władzy Uranosa. Kronos, najmłodszy z Tytanów dostał się do swojego ojca i pozbawił go władzy. Gdy krew Uranosa spadła na ziemię, narodziły się trzy Mojry oraz trzy Erynie. Gdy jego krew spadła do wody, w morskiej pianie narodziła się Afrodyta. Uranos zmuszony został wycofać się w cień.

Gaja Bogini ziemi Gaja inaczej Matka-Ziemia. Wyłoniła się z Chaosu, sama z siebie urodziła Uranosa, za którego potem wyszła. Miała dużo dzieci, które kochała. Gdy Uranos strącił gigantów, cyklopów oraz sturękich do Tartaru, bogini zbuntowała się i kazała Kronosowi zabić ojca. Niedługo po tym zadowolona wyszła za Tartarusa, z którego ciała składał się cały Tartar. Miała również innych kochanków, z którymi spłodziła setki dzieci.

Tytani Synowie Uranosa i Gai, m.in. Hyperion, Japet, Kojos, Krios, Kronos, Okeanos, należeli do pierwszego pokolenia Tytanów. Braćmi ich byli Hekatonhejrowie, Cyklopi i Giganci. Do drugiego pokolenia Tytanów należeli Astrajos, Pallas, Perses, Atlas, Epimeteusz, Menojtios, Prometeusz, Helios i Eos.

Tytanidy W mitologii greckiej boginie z pokolenia olbrzymów, istniejące przed bogami olimpijskimi. Córki Uranosa i Gai, m.in. Fojbe, Mnemosyne, Rea, Teja, Temida, Tetyda. Do drugiego pokolenia Tytanid należały- Asteria, Leto (Latona) i Selene.

Tytanomachia i Gigantomachia Tytanomachia- Walka bogów, pod wodzą Zeusa, z tytanami o władze nad światem, zakończona zwycięstwem bogów olimpijskich i strąceniem tytanów do Tartaru. Gigantomachia- Walka bogów olimpijskich z gigantami. Gaja oburzona zwycięstwem olimpijczyków i zgładzeniem jej potomstwa poczęła z Tartarem straszliwego potwora- Tyfona, rozpoczynając tym samym Tyfonomachię. Gigantomachia miała dużo większe znaczenie niż wcześniejsza Tytanomachia. Obie jednak wojny szybko pomieszały się i często do dziś są ze sobą mylone.

Zeus i jego bracia Pokonawszy Kronosa, jego trzej potężni synowie, Zeus, Posejdon i Hades, ciągnęli losy o swoje władztwa. Zeus został władcą nieba i Królem bogów na Olimpie, Posejdon władał morzami, a Hades światem podziemnym. Cyklopi pomogli trzem braciom pokonać Kronosa i go wygnać. Ofiarowali Zeusowi piorun i błyskawice, za pomocą których władał niebem. Posejdonowi dali trójząb, którym uśmierzał fale. Hades dostał magiczny hełm, który czyni tego, kto go nosi, niewidzialnym.

Zeus bóg nieba Zeus był bogiem nieba, najwyższym bogiem wśród Olimpijczyków, władcą ludzkości. Był ostatnim dzieckiem tytanów Kronosa i Rei, miał pięcioro starszych braci i sióstr. Zeus poślubił swoją siostrę Herę, ale miał wiele romansów z Boginiami i śmiertelniczkami. Karał wszystkich kłamców, aczkolwiek starał się być sprawiedliwym sędzią i zachowywać obiektywizm w ocenie wydarzeń. Był odpowiedzialny za pogodę i kiedy miał dobry humor, błogosławił świat dobrą aurą; w złym humorze zsyłał deszcze, wiatry i burze. Nawet on nie miał jednak władzy nad Mojrami. Atrybutami Zeusa są waga i piorun. Jego świętym zwierzęciem jest orzeł. Dawnymi czasy Zeus rządził niespokojnym rodem Olimpijczyków, którzy kłócili się, bili i zazdrościli sobie wzajemnie wszystkiego. To akurat dziś niewiele się zmieniło. Zeus zawsze miał słabość do pięknych kobiet, co narażało go na wieczne kłopoty z żoną Herą. Do ojcowskiego ideału wiele mu brakuje; pewnego dnia zrzucił z samego wierzchołka Olimpu syna Hery, Hefajstosa ponieważ uznał chłopca za brzydkiego.

POSEJDON Bóg mórz Posejdon był Bogiem morza, synem tytanów Kronosa i Rei, bratem Zeusa i Hadesa. Jego bronią był trójząb tak potężny, że mógł wstrząsać światem, powodując sztormy i trzęsienia ziemi. Posejdon posiadał tron na Olimpie oraz podwodny pałac, gdzie mieszkał ze swoją żoną Amfitrytą. Jego atrybutem jest trójząb, a świętymi zwierzętami delfin i koń. Posejdon zawsze był humorzasty. W dobre dni tworzył piękne rzeczy, takie jak konie z morskiej piany. W gorsze dni sprawiał drobne kłopoty, jak chociażby niszczenie miast, trzęsieniami ziemi, albo zatapianie całych flotylli statków. Ale przecież Bóg ma prawo zrobić awanturę, nie prawdaż?

Hades Bóg świata podziemnego oraz umarłych Bóg podziemnego świata zmarłych. Z czasem Hadesem zaczęto również nazywać jego krainę. Hades był synem tytana Kronosa i Rei oraz bratem Zeusa, Posejdona, Demeter, Hestii i Hery. Uprowadził z ziemi Persefonę, córkę Demeter, która później została jego małżonką. Jego atrybutami było berło i klucze które symbolizowały jego władze nad światem umarłych. Przy boku zawsze miał Cerbera- trójgłowego psa.

Hera Bogini małżeństwa, wdów i kobiet Trzecia córka Kronosa i Rei, żona Zeusa. Była również Zeusową siostrą, królową Olimpu, boginią niebios, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa i rodziny. Uosabiała cnoty małżeńskie, w związku z czym walczyła z wszelkimi przejawami zdrady: sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka. Z tego powodu stała się symbolem zazdrości. Dzieci Hery to Ares, Hefajstos, Hebe, oraz Ejlejtyja.

Atena Bogini mądrości, rzemiosła i wojny. Atena była boginią mądrości, rzemiosła i wojny. Była córką Zeusa i Metydy, pierwszej żony Zeusa, a jej narodziny były niezwykłe: wyskoczyła z głowy Zeusa dorosła i ubrana w pełną zbroje. Nauczyła ludzi takich umiejętności jak tkactwo, szycie, uprawa roli, obróbka metali. Jej atrybuty to gałązka oliwna i sowa. Atena była jedną z bogiń najczęściej biorących udział w ludzkich sprawach. Pomagała Odyseuszowi, opiekowała się całymi Atenami, zapewniła Grekom zwycięstwo w wojnie trojańskiej. Do jej wad należą duma i porywczy charakter. Zapytajcie Arachne, którą zamieniła w pająka.

Ares Bóg wojny Ares był bogiem wojny, synem Zeusa i Hery i bratem przyrodnim Ateny. Ares miał trudny charakter i nie był popularny wśród innych bogów i ludzi. Często walczył z Artemidą, boginią łowów, oraz swoją siostrą Ateną. Atrybutami Aresa są włócznia i pies. Ares nie miał żony, ale pozostawał nieustannie pod urokiem bogini Afrodyty, ku utrapieniu jej męża Hefajstosa. Ares i Afrodyta mieli czworo dzieci, Ares miał dużo dzieci ze śmiertelniczkami. Dawnymi czasy ten syn Zeusa i Hery nie rozstawał się ze swoją tarczą i hełmem. Walczył po stronie Trojan w wojnie trojańskiej, ale był też zamieszany w każdą pomniejszą potyczkę, od czasów kiedy Złotowłosa powiedziała trzem niedźwiadkom, że ich łóżeczka są trochę niewygodne. Był typem boga, który potrafił rozpętać bójkę w pustym pokoju.

Dionizos Bóg wina Dionizos, bóg wina, był synem Zeusa i księżniczki Semele. Znany za swoje niefrasobliwości, ale zawsze pomagał potrzebującym. Nie mieszkał na Olimpie, ale podróżował po świecie, odkrywając sekrety produkcji wina. Jego atrybutami są winna latorośl i bluszcz, a świętym zwierzęciem jest pantera. Dionizos wynalazł wino, co zrobiło na jego ojcu, Zeusie, takie wrażenie, że uczynił go Bogiem. Zazwyczaj spędzał czas na ucztach w starożytnej Grecji, ale pewnego razu grupka żeglarzy chciała go zabić, zakładając, że bóg jest zbyt pijany, żeby walczyć. Dionizos zamienił ich w delfiny i wyrzucił za burtę. Morał: Nie zadzieraj z Bogiem, nawet jeśli jest pijany.

Hermes Bóg podróżników, kupców i złodziei Hermes był bogiem podróżników, kupców i złodziei, a także wysłannikiem bogów, synem Zeusa i górskiej nimfy Mai. Hermes posiadał skrzydlate sandały, dzięki czemu był najszybszym z bogów. Był jedynym Olimpijczykiem, któremu wolno było odwiedzać niebo, ziemię i Podziemie. Jego atrybutem jest kaduceusz – skrzydlata laska z owiniętymi wokół niej wężami. Hermes od dzieciństwa sprawiał kłopoty. Już pierwszego dnia po swoich narodzinach ukradł swemu bratu Apollinowi stado bydła. Apollo zapewne poszatkowałby dzieciaka, ale na szczęście ten udobruchał go stworzonym właśnie instrumentem muzycznym – lirą, która pomogła Apollinowi zdobywać powodzenie wśród kobiet.

Afrodyta Bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności Bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów. Jej atrybutami były rydwan zaprzężony w gołębie, róża oraz mirt. Narodzona przez krew Uranosa która wpadła do morza w pobliżu Cypru. Czczona była zwłaszcza przez kobiety, które widziały w niej patronkę małżeństwa. Ze względu na jej związek z morzem była czczona przez żeglarzy i w miastach portowych. Jej pierwszym kochankiem był Adonis. Była żoną Hefajstosa, którego zdradzała z Aresem (z tego związku zrodzili się Dejmos, Fobos, Harmonia, Eros i Anteros). Hefajstos ukrył w łożu pułapkę z mocnej lecz niezauważalnej, metalowej sieci i schwytał w nią Afrodytę z Aresem. Potem wystawił ich na pośmiewisko przed innymi bogami w Olimpie. Za tytuł piękności w konkursie przyczyniła się do rozpętania wojny trojańskiej.

Hefajstos Bóg ognia, kowali i złotników Syn Zeusa i Hery. Pracował w kuźni którą najczęściej umieszczano we wnętrzu wulkanu Etna. Hefajstos był kulawy, ponieważ został zrzucony przez Zeusa z Olimpu. Po 9 latach sprowadził go na Olimp Dionizos- bóg wina. W nagrodę od Zeusa dostał żonę, piękną i niewierną Afrodytę.

Artemida Bogini łowów, księżyca, zwierząt, lasów, gór, roślinności oraz dziewictwa Cóka Zeusa i Leto, bliźniaczka Apollina, bogini księżyca, łowów, zwierząt, lasów, gór, roślinności i śmierci. Jej atrybutami były łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocą dzikich, górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Bliskie pokrewieństwo z Apollinem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano ją za wielką miłośniczkę tańca i muzyki.

Apollo Bóg piękna, światła, muzyki, życia, wróżb, prawdy, prawa, porządku, mężczyzn, patron sztuki i poezji oraz przewodnik Muz Syn Zeusa i Leto, bliźniak Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika Muz. Apollo był najmłodszym i najładniejszym bogiem spośród mężczyzn. Jego atrybutami były łuk i lira. Jego dziećmi były: Asklepios, Orfeusz, Linosa i Korybanci.

Demeter Bogini urodzaju, rolnictwa i pór roku Demeter była drugim dzieckiem Kronosa i Rei, siostrą Hery, Hestii, Hadesa, Posejdona i Zeusa. Nim Zeus poślubił Herę jedną z jego wybranek była Demeter. Z ich związku urodziła się Kora (Persefona). Bogini poświęcone były kłosy, mak, złotogłów i żuraw. Niekiedy Demeter i jej córce usługiwały Hory, boginie czasu. Demeter była nazywana „panią ziarna” oraz „panią zbóż”.

Persefona Bogini podziemia i kiełkującego ziarna Małżonka Hadesa, władczyni świata podziemnego i opiekunka dusz zmarłych, córka Demeter i Zeusa. Gdy wraz z towarzyszkami bawiła się na łące została porwana przez Hadesa. Zrozpaczona Demeter przez 9 dni i nocy poszukiwała córki, aż w końcu poruszony jej cierpieniem Helios wyznał bogini prawdę. Rozzłoszczona Demeter opuściła Olimp i zabrała ziemi płodność. Zaniepokojony losem głodujących ludzi Zeus zgodził się zwrócić Demeter córkę, pod warunkiem że podczas pobytu w podziemiach nic nie spożyła. Świadom podstępu Hades poczęstował Persefonę przed odejściem owocem granatu. Ostatecznie Zeus zdecydował, że Persefona 9 miesięcy będzie spędzała z matką, zaś 3 z mężem. Gdy Persefona powracała do matki nastawała wiosna, gdy wracała do podziemia następował okres zimy.

Hestia Bogini ogniska domowego, patronka gospodyń domowych Córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa, Demeter i Hery oraz Posejdona i Hadesa. Ślubowała dziewictwo, jak Atena i Artemida. Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Jej atrybutami była pochodnia i ognisko. Każde nowo narodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono dookoła ogniska, oddając je Hestii w opiekę. Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoid- Hestia.

Hekate Bogini magii i czarów Bogini czarów, magii, rozdroży, ciemności i widm. Czasem uważano ją za boginię pokuty i zemsty. Umiłowana przez bogów, faworytka Zeusa, któremu piastowała dzieci, zwykle przedstawiana ze zwierzęcymi głowami np. psa, węża i konia: w innych wyobrażeniach krowy i dzika. Jej atrybutami najczęściej były miecz i pochodnia, wąż, jak również bicz i sznur.

Iris Bogini tęczy, posłanka bogów Uosobienie tęczy oraz posłanka bogów. Bowiem potrafiła rozpinać łuk siedmiobarwny (tęcze), który łączył Niebo z Ziemią, tj. bogów z ludźmi (symbolizował różnego rodzaju więzi między bogami a ludźmi). W odróżnieniu od boga Hermesa, który był również niebiańskim posłańcem, nigdy nie wykonywała poleceń bogów, jedynie je oznajmiała.

Nemezis Bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia Nazywana kobietą bez winy i wstydu. Znana też była jako Adrasteja (nieunikniona). Zsyłała na ludzi szczęście lub niepowodzenie, ścigała przestępców i decydowała o losie w zależności od zasług. Córka nocy (Nyks) uważana za uosobienie gniewu bogów. Stała na straży równowagi świata wraz z Eryniami. Atrybutami Nemezis jest koło, a poświęconym jej zwierzęciem- gryf.

Morfeusz Bóg marzeń sennych Postać o wielkiej mądrości. Jego ojcem był Hypnos, bóg snu, stryjem Tanatos, bóg śmierci, posłaniec Hadesu. Morfeusz miał zdolność przybierania dowolnej postaci i ukazywania się w snach jako osoba ukochana.

Nike Bogini zwycięstwa Bogini uosobienia zwycięstwa, zdobiąca często pomniki upamiętniające słynne zwycięstwa odniesione w bitwach. Przedstawiano ją jako młodą kobietę ze skrzydłami i gałązką oliwną w dłoni. Jest opiekunką sportowców i wojowników. Należała do pierwszego, starszego od Olimpijczyków pokolenia bogów. Jest córką tytana Pallasa i bogini podziemnej rzeki Styks. Towarzyszyło jej w boju rodzeństwo: Zelos- współzawodnictwo, Kratos- siła i Bia- przemoc.