Reformy Gajusza Mariusza i podział jednostek rzymskich przed i po nich Oraz: „Skąd się wzięły te nazwy?”

Przed reformami

Hastati Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „hasta”, czyli „włócznia” Lekkozbrojna piechota używana przez Rzymian „do zaczepki”. Ekwipunek: Włócznia Gladius Zakrzywiona tarcza Lekka zbroja 2 pila Byli to zazwyczaj mało utalentowani żołnierze

Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „principatus”, czyli „reguła” Principes Była to ciężkozbrojna piechota, która stanowiła trzon armii rzymskiej. Używano jej do głównego uderzenia. Ekwipunek: Gladius Zakrzywiona tarcza Cięzka zbroja 2 pila Byli to przeciętni żołnierze

Triari Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „tertius”, czyli „trzeci” Była to także ciężkozbrojna piechota. Gdy Principes zostali wycofani, w ostateczności, Triari zostali rzucani do boju. Ekwipunek: Włócznia Zakrzywiona tarcza Ciężka zbroja Kohorty Triari były złożone ze starszych obywateli Czasem, gdy ktoś coś robi na ostatnią chwilę, można także powiedzieć, że ktoś robi coś „na triari”

Welici Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ velitatio”, czyli „potyczka” Welici była to jednostka rzucająca oszczepami. Na niej właśnie wzorowały się późniejsze jednostki szaserów. Wybiegali oni przed linię wojsk, obrzucali wroga oszczepami i wracali. Ekwipunek: 3 oszczepy Mała, okrągła tarcza Kohorty Welitów były tworzone z młodych, szybko biegających chłopców

Ekwici Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ equitas”, czyli „sprawiedliwość” Ekwici była to lekkozbrojna kawaleria, która miała za zadanie razem z Hastati przyciągać wroga pod szeregi Principes. Ekwipunek: Duża, okrągła tarcza Długa włócznia Kawaleria zawsze była tworzona z bogatszych obywateli, których stać było choćby na zakup konia.

Gajusz Mariusz i jego reformy

Gajusz Mariusz Gajusz Mariusz (ur. 156 p.n.e. w południowolatyńskim Arpinum, zm. 13 stycznia 86 p.n.e.). Żonaty z Julią, ciotką Juliusza Cezara ze strony ojca, Gajusza Juliusza Cezara Starszego. Znany przede wszystkim jako reformator armii rzymskiej oraz mąż stanu w starożytnym Rzymie, przez długie lata, jako „homo novus” (czyli prowincjusz), związany ze stronnictwem popularów. W 105 p.n.e. pokonał króla numidyjskiego, Jugurtę (zobacz: wojna Rzymu z Numidyjczykami), w 104 p.n.e. Cymbrów a w (102-101 p.n.e.) Teutonów. W „Żywotach” Plutarcha określony mianem „trzeciego założyciela Rzymu” (po Romulusie i dyktatorze Kamilusie). Pod koniec kariery politycznej przeciwnik Sulli, zwolennika optymatów. W latach 104-100 p.n.e. przeprowadził reformę wojskową, przekształcając dotychczasową armię obywatelską w zawodową i przyjmując do armii ochotników. Służba w takiej armii trwała minimum 16 lat. Żołnierz otrzymywał żołd, i ekwipunek. Symbolem jednoczącym nowy legion stał się jego znak bojowy - orzeł (aquila). Stopniowo także zaczęły się tworzyć wyborowe oddziały gwardii (w odróżnieniu od armii) tzw. pretorianów (praetorium). Problemem stała się kwestia, co począć z weteranami: jakie źródło utrzymania im zapewnić po długoletniej służbie wojskowej, w czasie której nie mieli innego źródła utrzymania i z reguły nie zakładali rodzin.

Gaius Marius Gajusz Mariusz, podobno zgodnie z przepowiednią, był siedmiokrotnie wybierany konsulem: w latach 107, 104-100 i 86 p.n.e.. W roku 101 p.n.e. zawiązał przymierze, triumwirat, choć w historiografii tak się go nie określa, z Saturninem i Glaucją na mocy którego Mariusz został wybrany na urząd konsula na rok 100 p.n.e., Glaucja na urząd pretora, a Saturnin - trybuna ludowego. Temu ostatniemu musiano utorować drogę do wyboru mordując Kwintusa Nunniusza, jednego z kontrkandydatów. Wspólnym celem wymienionej trójki było nadanie ziemi weteranom Mariusza. Chciano do przeprowadzenia tego nadania powołać komisję, na czele której stanąłby Mariusz. Senat pod przymusem zaakceptował ustawę. Jednak już w roku następnym Saturnin starając się o urząd, tym razem konsula, znów zamordował swojego przeciwnika ze stronnictwa popularów - Memmiusza. To już przebrało miarę cierpliwości senatu. Zażądał od konsula Mariusza podjęcia działań zbrojnych. Ten zaś, jako legalista, musiał wszcząć walkę z dawnymi sojusznikami. Armia pod dowództwem Skaurusa rozbiła w 100 p.n.e. broniących się na Kapitolu Saturnina i Glaucję. W rezultacie popularność Mariusza znacznie spadła, odwrócili się od niego jego dotychczasowi stronnicy i nie było mowy o następnym konsulacie. Mariusz wziął udział w wojnie ze sprzymierzeńcami (90 p.n.e.-88 p.n.e.), a po jej zakończeniu, wobec konfliktu z Sullą, musiał opuścić Rzym. Powrócił w 87 p.n.e., kiedy Sulla przebywał na wschodzie walcząc z Mitrydatesem VI Eupatorem. Pod nieobecność Sulli w Rzymie wybuchła tzw. pierwsza wojna domowa. Wraz z Cynną, stając na czele popularów, Mariusz wprowadził w Rzymie terror. Skazał wtedy na śmierć wielu przeciwników politycznych. Zmarł w 86 p.n.e.

Na czym polegały jego reformy?

Zamienił on dotychczasowe 5 rodzajów piechoty i 2 kawalerii na znacznie więcej formacji. Podobnie postąpił później Stefan Batory - zaczął wcielać chłopów i najemników do wojska, przez co powstały specjalnie dla nich utworzone jednostki.

Po reformach

Auxiliari (włócznicy i łucznicy) Byli to półnajemni, lekkozbrojni żołnierze piechoty, którzy wraz z legionami szli na wojny. Ekwipunek Łuki i strzały lub oszczepy Broń biała wyniesiona z domu Ale dlaczego nazywamy ich półnajemnikami? Zgodnie z reformami Gaiusa Mariusa, żołnierze po służbie szesnastoletniej służbie dostawali swój kawałek ziemi, za to nie otrzymywali żołdu. Tak samo było z Auxiliari z tą różnicą, że oni byli rekrutowani nie spośród Rzymian, lecz spośród barbarzyńców. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „auxiliari”, czyli „sprzymierzone armie”, lub od słowa „auxilium”, czyli „pomoc”

Wczesna kohorta legionu i kohorta legionu Zwykła jednostka po reformach Gajusza Mariusza. Wczesna kohorta była rekrutowana w sytuacjach nadzwyczajnych. Byli oni (żołnierze wczesnej kohorty) zazwyczaj niedoszkoleni. Ekwipunek: Średnia zbroja Gladius Podłużny pawęż 2 pila

Pierwsza kohorta legionu W każdym legionie była swego rodzaju elita. Po reformach Mariusza tą elitą byli żołnierze pierwszej kohorty legionu. Byli oni bardziej utalentowani, niż ich współwalczący. Ekwipunek: Półciężka zbroja Gladius Podłużny, wzmocniony pawęż 3 pila

Kohorta pretorianów Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „ Preator”, czyli „Pretor” Oryginalnie: milicja Pretora, czyli zarządcy miasta. Później: elitarna jednostka nie podlegająca legionowi. Ekwipunek: Ciężka zbroja Nagolenniki Gladius Nad wyraz wzmocniony pawęż 4 pila

Kohorta miejska Elitarna jednostka wybierana spośród Pretorianów. W otwartej walce występowała bardzo rzadko, ponieważ głównie była przeznaczona do obrony miast. Została zlikwidowana po pojawieniu się systemu limes Ekwipunek Ciężka zbroja Nagolenniki Gladius Nad wyraz wzmocniony pawęż 5 pil

Jazda rzymska Podstawowa lekka jazda. Po reformach zastąpiła Ekwitów. Na 1 legion piechoty, przypadał tylko 1 manipuł jazdy. Ekwipunek Lekka zbroja Eliptyczna tarcza jeździecka Długa włócznia

Jazda legionów Lepsza jazda z lepszymi końmi. Byli to bardziej uzdolnieni w jeździe żołnierze. Na 1 legion piechoty, przypadał tylko 1 manipuł jazdy. Ekwipunek: Średnia zbroja Sześciokątna tarcza jeździecka Długa włócznia

Płonące świnie i uwaga… Strategia ta polegała na tym, iż rzymscy chłopi oblewali świnie smołą, podpalali je i gnali w stronę wroga (zazwyczaj szarżującej piechoty)

A teraz parę zadań… Kto to byli Auxiliari? Skąd wybierano kohorty miejskie? Wymień 3 główne jednostki wojskowe piechoty przed reformami Ile razy Gajusz Mariusz był konsulem?

Dziękuję za uwagę Aleksander Mierzejewski http://historia-home.jimdo.com Dziękuję za uwagę