Środowisko pracy ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ Środowisko pracy to inaczej otoczenie pracy które tworzy zespół czynników materialnych i społecznych, z którymi styka się pracownik administracji podczas wykonywanej pracy.

Co stanowi środowisko pracy?

Środowisko pracy ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ Do czynników określających środowisko pracy należą: 1. miejsce pracy, w tym stanowisko pracy, 2. relacje interpersonalne, na które składa się przepływ informacji pomiędzy pracownikami oraz wzajemna komunikacja (zarówno w płaszczyźnie podwładny-przełożony, jak i pomiędzy współpracownikami). 3. to jak działa urzędnik jest wypadkową jego wiedzy, zdolności, doświadczenia oraz indywidualnych cech charakteru, 4. Znajomość prakseologii, etyki, pogłębiona i uzupełniona wiedza z zakresu prawa, socjologii, psychologii, teorii rozwoju lokalnego i regionalnego, gdyż decyduje ona o poziomie intelektualnym kadr administracji publicznej. Wszystko to pozwala na zrozumienie istoty pracy w administracji, a nadto wpływa na jakość administracji, a dokładnie na jakość działań podejmowanych przez administrację wobec obywateli

Środowisko pracy urzędnika/ pracownika administracji Administracja publiczna Pracownik administracji publicznej Funkcjonariusz publiczny Klient administracji publicznej Władza Organ administracji publicznej Urząd Piastun Kompetencja organu administracji publicznej Aparat administracyjny Właściwość organu administracji publicznej Zadania publiczne Usługi publiczne Prawne formy działania administracji publicznej

Administracja publiczna Administracja jest strukturą złożoną od strony prawnoorganizacyjnej, a jej działalność polega na wykonywaniu prawa, jak również na prawie się opiera. Administracja publiczna określana jest mianem sługi ustroju, przez fakt, iż kieruje się interesem publicznym i dobrem ogólnym. Przyjmuje się, że jest to działalność zorganizowana, dążąca do osiągnięcia wyznaczonych celów w sposób władczy, stały, twórczy, celowy i planowy. W ujęciu węższym administrację publiczną traktuje się jako aparat wykonawczy władzy publicznej.

Pracownik administracji publicznej Pracownikiem administracji publicznej jest osoba fizyczna zawodowo i profesjonalnie realizująca zadania i kompetencje organu administracji publicznej związana z organem administracji publicznej stosunkiem zatrudnienia. W organach administracji zatrudnieni są przedstawiciele różnych profesji co wiąże się z szerokim katalogiem zadań publicznych, które realizuje administracja poprzez swoje organy. Są to m.in.: administratywiści, prawnicy, inżynierowie, ekonomiści i inni. Status pracowników administracji jest uregulowany rożnymi aktami normatywnymi, które regulują pozycję, wymagania oraz uprawnienia i obowiązki poszczególnych grup pracowników jak urzędnicy państwowi, członkowie korpusu służby cywilnej czy wreszcie pracownicy samorządowi.

Pracownik administracji publicznej Od 1989 roku do upadku rządu Jerzego Buzka biurokracja wzrosła w Polsce o około 40 %. Wzrost zatrudnienia w latach 1990 -2007 wynosił 274%. W 2017 r. przeciętne zatrudnienie w całej administracji publicznej wyniosło 428,3 tys. osób i było o ponad 2,3 tys. wyższe niż rok wcześniej - wynika z informacji Głównego Urzędu Statystycznego na temat zatrudnienia i wynagrodzeń w gospodarce narodowej w 2017 r.    Największy przyrost nowych etatów zanotowano w administracji samorządu terytorialnego. Przeciętne zatrudnienie w 2017 r. wyniosło tam 256,3 tys. i było o prawie 3,5 tys. wyższe niż w 2016 r. (252,7 tys.). W tym czasie w administracji państwowej, a więc w urzędach wojewódzkich, ministerstwach i innych centralnych i naczelnych organach administracji ubyło ok. 1,2 tys. etatów. Przeciętne zatrudnienie w 2017 r. wyniosło tam 171 tys. (172,2 tys. w 2016 r.).

Funkcjonariusz publiczny Legalną definicję funkcjonariusza publicznego określa art. 115 § 5 kodeksu karnego, zgodnie z którym funkcjonariuszem publicznym jest: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, 2) poseł, senator, radny, 2a) poseł do Parlamentu Europejskiego, 3) sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy, syndyk, nadzorca sądowy i zarządca, osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy, 4) osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych, 5) osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, 6) osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej, 7) Funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej, 8) osoba pełniąca czynną służbę wojskową, 9) pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe.

Funkcjonariusz publiczny Od 2011 r. definicję funkcjonariusza publicznego zawiera także art. 2 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa w myśl którego funkcjonariuszem publicznym jest osoba działająca w charakterze organu administracji publicznej lub z jego upoważnienia albo jako członek kolegialnego organu administracji publicznej lub osoba wykonująca w urzędzie organu administracji publicznej pracę w ramach stosunku pracy, stosunku służbowego lub umowy cywilnoprawnej, biorąca udział w prowadzeniu sprawy rozstrzyganej w drodze decyzji lub postanowienia przez taki organ.

Klient administracji publicznej Wraz ze wzrostem świadomości co do jakości obsługi w urzędach administracji publicznej oraz w związku z wdrażaniem elementów nauki zrządzania w administracji, nastąpiło przejście od petenta (interesanta) administracji do klienta administracji. Petent to „osoba ubiegająca się o coś, składając swoja prośbę, podanie w urzędzie, sądzie„ zaś interesant to „osoba, która przychodzi np. do urzędu w celu załatwienia jakiejś sprawy". Zarówno określenie „petent", jak i „interesant" wykazują w pewnym stopniu dominację w sprawowaniu funkcji urzędniczej, natomiast określenie „klient" wskazuje na współudział danego podmiotu w przebiegu procesu obsługi i kształtowaniu oferty instytucji. Klienci administracji mogą być klientami indywidualnymi bądź klientami instytucjonalnymi. W pierwszym przypadku jest to osoba fizyczna, zgłaszająca się do organu, a dokładnie do urzędu w celu załatwienia swojej sprawy, zazwyczaj jest to mieszkaniec miejscowości objętej właściwością organu do którego się zgłasza. Klient instytucjonalny to instytucja jak. np. spółka, fundacja, stowarzyszenie podlegające procesowi obsługi w urzędzie. Przy tym w imieniu tego podmiotu działa osoba go reprezentująca ( tj. upoważniony pracownik, właściciel).

Władza Pojęcie władzy jest pojęciem szerokim, wyróżnia się władzę ustawodawczą (wykonywaną przez parlament), wykonawczą (wykonywaną przez organy administracji publicznej) i sadowniczą (wykonywaną przez sądy i trybunały). W państwie prawa, organy administracji publicznej (państwowej, rządowej i samorządowej) funkcjonują w konstytucyjnej formule władzy wykonawczej, to znaczy - w trójpodziale władz publicznych - mieszczą się pośród władzy ustawodawczej i władzy sądowniczej. Organy administracji publicznej kwalifikowane są jako podmioty władzy wykonawczej, co oznacza, że ich rolą jest wykonywanie prawa ustanowionego przez władzę ustawodawczą, przy jednoczesnym założeniu kontroli przez władzę sadowniczą.

organ administracji publicznej organ administracji publicznej definiowany jest przez pryzmat cech, którymi powinien się charakteryzować. organem administracji publicznej nazywa się osobę lub grupę osób, stanowiących w strukturze państwa lub samorządu terytorialnego wyodrębnioną jednostkę organizacyjną, utworzoną na podstawie przepisów prawa, powołaną w celu realizacji norm prawa administracyjnego, działającą w imieniu i na rachunek państwa, funkcjonującą w sposób i ze skutkami właściwymi prawu administracyjnemu, czyli włącznie z możliwością posłużenia się formami władczymi oraz działającą w ramach przyznanych przez prawo kompetencji i w zakresie swojej właściwości. przez organy administracji publicznej rozumie się organ administracji publicznej w sensie ustrojowym (doktrynalnym), czyli podmiot powołany do wykonywania zadań administracji publicznej, którego kreowanie, strukturę, zakres działania oraz wzajemne powiązania określają przepisy prawa administracyjnego ustrojowego i materialnego. Funkcjonalne ujęcie organu administracji publicznej, które wiąże się z postanowieniami kodeksu postępowania administracyjnego - pod pojęciem organu administracji publicznej należy rozumieć zarówno organy administracyjne, jak i podmioty wykonujące zlecone funkcje administracyjne „Zgodnie z funkcjonalnym rozumieniem podstawową rolę odgrywa nie tyle przynależność do struktury organizacyjnej administracji publicznej, lecz dysponowanie uprawnieniami do autorytatywnej konkretyzacji określonych norm prawa administracyjnego materialnego”.

Urząd Pojęcie urzędu jest używane przez ustawodawcę w rożnych kontekstach. Zasadniczo nadaje się mu 3 znaczenia tj.: urząd jako szczególna nazwa organu administracji publicznej (np. Główny Urząd Miar, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, urząd celny, urząd skarbowy), urząd jako zespół obowiązków i uprawnień (np. urząd ministra, urząd wojewody), urząd jako aparat pomocniczy organu administracji publicznej. Właśnie to ostatnie rozumienie terminu „urząd" wydaje się najbardziej poprawne. Urząd w tym znaczeniu stanowi zespół środków rzeczowo-osobowych przydanych organowi administracji publicznej dla wypełniania przydzielonych mu zadań publicznych. Innymi słowy urząd to wyspecjalizowane biuro, które może nosić rożne nazwy jak np. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, urząd wojewódzki, ministerstwo. Urząd w zależności od charakteru organu któremu służy może być w odmienny sposób zorganizowany, tj. podzielony wewnętrznie na mniejsze jednostki takie jak: departamenty, biura, wydziały, sekretariaty. Należy zatem podkreślić, iż urząd nie jest organem, gdyż nie posiada żadnych własnych kompetencji.

Piastun Piastun to osoba lub grupa osób wykonujących funkcje organu. Liczba osób zależna jest od charakteru organu, czyli od tego czy jest to organ monokratyczny (jednoosobowy) czy kolegialny (wieloosobowy). O charakterze organu przesądzają zaś przepisy ustrojowe na podstawie których został utworzony. władza organ piastun urząd wykonawcza Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki Kancelaria Prezesa RM Prezydent Miasta Lublin Krzysztof Żuk Urząd Miasta Lublin Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak Ministerstwo Obrony Narodowej

Aparat administracyjny to zbiorcze oznaczenie dla rozmaitych jednostek wykonujących szeroko rozumiane funkcje administracji publicznej (zarówno władcze, jak i niewładcze). Z wykonywaniem administracji publicznej wiąże się wymóg istnienia rozbudowanego aparatu administracyjnego, zorganizowanego i podzielonego na rożne jednostki organizacyjne ze względu na przyczyny: funkcjonalne - tj. rożne dziedziny administracji wymagają odmiennych zróżnicowanych kwalifikacji, np. inne będą zadania administracji służby zdrowia, a inne administracji porządku i bezpieczeństwa publicznego, terytorialne - podział terytorialny kraju na gminy, powiaty i województwa zakłada zróżnicowany katalog spraw które są wykonywane odpowiednio na poziomie poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego bądź na poziomie krajowym, organizacyjne - czyli przyczyny dotyczące wzajemnych powiązań pomiędzy organami, które będą inaczej się kształtowały w odniesieniu do administracji rządowej (koncentracja, centralizacja) czy administracji samorządowej (decentralizacja), czy wreszcie jeszcze inaczej w płaszczyźnie administracja rządowa-administracja samorządowa.

Kompetencja organu administracji publicznej Przez kompetencję należy rozumieć określony zbiór obowiązków i uprawnień organu administracji publicznej, wyznaczający jego zdolność do działania w konkretnych prawnych formach działania administracji. Kompetencja organu wyznacza granice jego samodzielności, tj. obszar w którym jest on władny podejmować określone prawem działania. kompetencja jest definiowana przeważnie na trzy sposoby: Jako zdolność (możność) działania, jako upoważnienie oraz jako zbiór uprawnień i obowiązków. W najszerszym znaczeniu będzie ona swym zakresem obejmowała: uprawnienie do stanowienia prawa (kompetencja normotwórcza), uprawnienie do działań niewładczych, uprawnienie do działań kontrolnych (kompetencja kontrolna) oraz uprawnienie do władczego konkretyzowania generalnych norm prawnych wobec indywidualnych adresatów w toku postępowania określonego przepisami prawa (kompetencja procesowa).

Właściwość organu administracji publicznej Właściwość to zdolność organu do załatwienia sprawy w drodze decyzji administracyjne w postępowaniu administracyjnym. Właściwość rzeczowa organu administracji publicznej to upoważnienie danego organu do zajmowania się określoną kategorią spraw. Właściwość ta powinna być ustalana w oparciu o przepisy dotyczące zakresu działania danego organu, czyli na podstawie norm materialnego i ustrojowego prawa administracyjnego. Właściwość miejscowa organu administracji publicznej to normy o charakterze przestrzennym, przesądzające o możliwości realizacji zdolności rzeczowej organu na wyznaczonym terytorium kraju. Właściwość instancyjna to z kolei upoważnienie organu do załatwiania spraw administracyjnych w określonej instancji, czyli jako organ I lub II instancji. Wskazuje ona na usytuowanie organu w hierarchii organów i jest rekonstruowana w oparciu o przepisy procesowe.

Zadania publiczne Istotę zadania publicznego stanowi dobro wspólne czy Inaczej interes publiczny. Zadania publiczne realizowane są nie tylko przez państwo, ale także przez podmioty działające poza aparatem państwowym, tj. przez organizacje społeczne, prywatne podmioty gospodarcze czy związki wyznaniowe i kościoły. Zadanie publiczne stanowi konstrukcję pochodną wobec podstawowego celu administracji publicznej którym jest zaspokajanie rożnych potrzeb grupowych oraz indywidualnych w związku z życiem ludzi we wspólnotach. Źródłem zadań publicznych są przede wszystkim ustawy.

Usługi publiczne Obszar usług publicznych obejmuje szeroki zakres aktywności organów jednostek samorządu terytorialnego oraz w mniejszym zakresie organów administracji rządowej. usługi publiczne przybierają różnorodne formy organizacyjne: Usługi administracyjne - związane z wydawaniem dokumentów, pozwoleń, administrowaniem danych; usługi o charakterze społecznym - związane z ochrona zdrowia, oświatą i wychowaniem oraz edukacją, kulturą i kulturą fizyczną, pomocą i opieką społeczną, mieszkalnictwem oraz bezpieczeństwem publicznym; usługi techniczne - związane z transportem (zapewnieniem właściwej infrastruktury), gospodarką wodną, odpadami i utrzymaniem czystości, cmentarnictwem, zaopatrzeniem w energię oraz utrzymaniem zieleni.

Prawne formy działania administracji publicznej Prawna forma działania administracji to dozwolony lub nakazany prawem sposób działania organów administracji publicznej konkretnej sprawie. prawna forma działania administracji publicznej oznacza sposób działania administracji. Do najczęściej wskazywanych oraz najczęściej stosowanych przez administrację form zalicza się: Stanowienie aktów normatywnych, wydawanie aktów administracyjnych, zawieranie umów, Zawieranie porozumień administracyjnych, wykonywanie czynności materialno-technicznych, prowadzenie działalności społeczno-organizatorskiej

Dziękuję za uwagę… Dziękuję za uwagę