CZYM JEST DLA MNIE TEATR? AMELIA DUSZYŃSKA

Teatr w naszych oczach Teatr dla każdego z nas może być czymś innym Teatr w naszych oczach Teatr dla każdego z nas może być czymś innym. Ogólnie Mówi się, że teatr to miejsce wydarzeń kulturalnych i dom sztuki. Moim zdaniem to niedopowiedzenie…

Więc czym teatr jest dla mnie? Jest to społeczność. By w teatrze odbyło się jakiekolwiek wydarzenie, nie ważne czy jest to opera, balet czy przedstawienie, potrzebna jest praca nawet setek związanych ze sobą ludzi. Na udany spektakl pracują nie tylko aktorzy. Bez osób odpowiadających za scenografię, stroje, scenariusz, oświetlenie czy bilety, praca teatru nie była by możliwa. Jest to miejsce istniejące dzięki współpracy tych i wielu innych ludzi. Równie ważna jest także atmosfera, którą tworzą wszyscy pracownicy. Często zapominamy, że jest to coś więcej niż budynek.

Teatr to miejsce magiczne To miejsce gdzie zacierają się granice. Teatr jest dla mnie miejscem, w którym przeszłość przeplata się z teraźniejszością i przyszłością. Na deskach teatru możemy zobaczyć sztuki klasyczne, te opowiadające o sprawach nam współczesnych, a także te, których akcja pierwotnie rozgrywała się wieki temu, ale przeniesiona została do teraźniejszości lub przeszłości.

Teatr To miejsce i wspólnota, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Jedna dla mnie teatr jest przede wszystkim dowodem. Dowodem na to, że nasze działania mają wpływ na funkcjonowanie społeczności, do których należymy. Dowodem na to, że warto marzyć.

,,Boska’’ Moja ulubiona sztuka teatralna jest dowodem na to, że marzenia się spełniają. Jest to historia oparta na życiu Florance Foster Jenkins-kobiety, która marzyła o zostaniu śpiewaczką operową…choć nie potrafiła śpiewać (w tej roli występuje Krystyna Janda). Akcja rozgrywa się w Nowym Yorku w roku 1944.

trochę szczegółów o sztuce Petera Quiltera ,,Boska’’ to komedia, którą w polskiej wersji wyreżyserował Andrzej Domalik. W rolach głównych poza Krystyną Jandą( Florence Jenkis) występują mni. Maciej Sztur (Cosme McMoon-akompaniator), Maciej Zborowski ( Clair Bayfield-towarzysz życia Madame Jenkins) oraz Krystyna Tkacz (Dorothy-przyjaciółka domu).

,,Ludzie mogą mówić, że nie umiem śpiewać, ale nikt nigdy nie powie, że nie śpiewałam” F.F.J. Jest to doskonały przykład na to, że warto spełniać marzenia, w końcu Florance Foster Jenkins pomimo baraku jakiegokolwiek talentu muzycznego odniosła ogromny sukces i stała się postacią kultową dla Amerykańskiej sceny muzycznej oraz teatralnej. Jenkins nie przejmowała się opinią krytyków. Dla niej najważniejszym było po prostu śpiewa. Uwielbiam tę sztukę właśnie za jej przekaz: ,, Rób to, co kochasz i nie przejmuj się opinia innych.” Właśnie dla tego udzielam się w kole teatralnym ,,Carpe Diem”.

Bibliografia Google grafika Krystynajanda.pl

Dziękuję za uwagę