Eutanazja w naUczaniu kościoła katolickiego

Czym jest eutanazja? Jan Paweł II, Evangelium vitae: "Przez eutanazję w ścisłym i właściwym sensie należy rozumieć czyn lub zaniedbanie, które ze swej natury lub w intencji działającego powoduje śmierć w celu usunięcia wszelkiego cierpienia" [EV 65].

Istotne rozróżnienie Dla pełniejszej oceny eutanazji konieczne jest podstawowe rozróżnienie dwu jej zasadniczych typów (co wiąże się z okreś­leniem podanym przez Jana Pawła II, że może chodzić o czyn lub zaniedbanie - zaniechanie jakiegoś działania): - eutanazja pozytywna - to podjęcie takich działań, których bezpośrednim celem jest przyspieszenie śmierci; chodzi tu o aktywne spowodowanie śmierci osoby cierpiącej; - eutanazja negatywna - zaniechanie z góry zastosowania okre­ślonych metod leczniczych lub przerwanie wcześniej zasto­sowa­nych metod, które mogłyby przedłużyć życie, w celu ulżenia w cierpie­niach i w obliczu utraty wszelkiej nadziei na przy­wrócenie zdrowia.

RóŻnica między eutanazją negatywną a rezygnacją z uporczywej terapii Istnieje bowiem tutaj istotna różnica, przede wszystkim odnośnie do intencji działania. ważna jest odpowiedź na pytanie, czy rezygnu­je się z nadzwyczaj­nych środków wyłącznie dlatego, że wydają się one niepożądane (bo przysporzą jeszcze cierpienia, a nie przywrócą zdrowia), czy też przerywa się leczenie (lub go się w ogóle nie podejmuje) zarówno nadzwyczajnymi jak i zwyczajny­mi środkami, bo nie chce się przedłużać życia napiętnowanego nadzwyczajną chorobą i cierpie­niem i chce się w tym cierpieniu ulżyć.

Problem fałszywej miłości „Prawdziwe 'współczucie' bowiem skłania do solidar­ności z cudzym bólem, a nie do zabicia osoby, której cierpienia nie potrafi się znie­ść" [EV 66]

Wartość życia a eutanazja   W punkcie wyjścia najważniejsze jest uznanie życia za wartość, która jest darem Boga i uznanie, że On jest Panem życia. Jeśli tak, to zadanie człowiekowi śmierci nawet w sposób bezbo­lesny i z litości nie przestaje być odebra­niem człowiekowi daru życia, a tym samym przypisywanie sobie prawa do decydowania o tym, co nie zależy od człowieka. Dlatego też należy uznać, że eutanazja jest uzurpacją władzy decydowania o tym, kto ma żyć, a kto powinien umrzeć: Tylko Bóg ma tę władzę i "kiedy człowiek zaślepiony przez głupotę i egoizm, uzurpuje sobie tę władzę, nieuchronnie czyni z niej narzędzie niespra­wied­liwości i śmierci" [EV 66]. Wartość Jezusa w konaniu

Prośba chorego o skrócenie cierpień "Prośba, jaka wypływa z serca człowieka w chwili osta­tecznego zmagania z cierpieniem i śmiercią, zwłaszcza wówczas, gdy doznaje on pokusy pogrążenia się w rozpaczy i jakby unices­ twienia się w niej, to przede wszystkim prośba o obecność, o solidarność i o wsparcie w godzinie próby. Jest to prośba o pomoc w zachowaniu nadziei, gdy wszystkie ludzkie nadzieje zawodzą" [EV 67].  

Medycyna paliatywna Jan Paweł II w encyklice Evange­lium vitae podkreślając najpierw, że w terapii paliatywnej chodzi o złagodzenie cierpienia w końcowym stadium choroby i o zapewnienie pacjentowi potrzebnego mu ludzkiego wsparcia. Rodzi to jedno­cześnie problem natury moralnej, a więc problem godziwości stosowania różnego rodzaju środków przeciwbólowych i uspokajają­cych w celu ulżenia cierpieniu chorego, gdy wiąże się to z ryzykiem skrócenia mu życia [por. EV 65].