„Zestaw filmów krótkich: kim jestem?” ___ Filmowe przygody Przedszkole Opis za NHEF.pl: Starannie dobrany zestaw filmów krótkometrażowych pokazujących, że przyjaźń pozwala przeciwstawić się stereotypom i pomóc rozwiązać największe problemy. Każdy człowiek jest inny – różnimy się wyglądem, cechami charakteru, poglądami, zainteresowaniami. Czasami w grupie ludzi jedna z osób wydaje się odmienna na tle innych. Może w takiej sytuacji spotkać się z brakiem akceptacji, z odrzuceniem społecznym. Jak wtedy się zachować? Czy spróbować się zmienić, wpasowując się w grupę, czy pozostać sobą? Trudno jest zaakceptować siebie, kiedy widzi się brak tolerancji w oczach innych. Być może spotkanie kogoś, kto poda pomocną dłoń, pomoże nam zrozumieć, kim jesteśmy. Czy prawdziwa przyjaźń potrafi pokonać dzielące różnice? Bohaterowie filmów z cyklu „Kim jestem?” próbują odpowiedzieć na te pytania. Wygląd reż. S. Hoffmann / Niemcy 2014 Jestem Tajem reż. K. Astrup Schroder / Dania 2013 O mamie reż. D. Velikovskaya / Rosja 2015 Dziewczyna w króliczej masce reż. N. van dan Dungen / Australia 2015 Anatol i jego rondelek reż. E. Montchaund / Francja 2014

AKCEPTACJA SIEBIE Akceptacja to uznanie czegoś, pogodzenie się z czymś, na co nie mamy wpływu. Ludzie różnią od siebie pod wieloma względami. Jedyni są z natury weseli inni smutni, jedni martwią się małymi rzeczami, inni idą przez życie niczym się nie przejmując. Jedyni są blondynami, inni szatynami. Jedni mają biały, inni czarny lub żółty kolor skóry. Jedni mają zęby proste, inni krzywe. Jedni są grubi inni chudzi. Są wysocy i niscy… Każdy jest jakiś. Każdy ma inną naturę. Każdy ma coś charakterystycznego w swym wyglądzie. Zanim zaczniemy oczekiwać, że inni ludzie zaakceptują naszą wyjątkowość, najpierw musimy polubić sami siebie. Pogodzić się ze swoim wyglądem — ba! — spodobać się sobie. Pogodzić się ze swym nastawieniem do świata, z własnymi zapatrywaniami na różne ważne w życiu sprawy… Gdy już sami dobrze poznamy siebie, dopiero wtedy możemy oczekiwać akceptacji od innych ludzi.

AKCEPTACJA INNYCH Tak jak musimy akceptować siebie takimi jacy jesteśmy, podobnie musimy akceptować innych ludzi z ich wyjątkowymi cechami. Czasami potrzeba dużo czasu zanim kogoś zaakceptujemy. Dzieje się tak, ponieważ boimy się nowości, inności. Dopiero jak coś dobrze poznamy, wtedy strach przemija i spokojnie możemy to zaakceptować. Pamiętajmy, że nikt sam nie wybiera jak wygląda. Czasami inny wygląd związany jest z cechami wrodzonymi. Podobnie jest z zachowaniem. Czasami zastanawiamy się dlaczego ktoś zachowuje się tak, a nie inaczej. Nie rozumiemy czyjegoś zachowania. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy to zachowanie różni się od naszego. Gdy już je zrozumiemy albo pojmiemy, że wynika ono np. z choroby lub wychowania w innej kulturze, wtedy z Innymi łatwiej jest nam się zaprzyjaźnić.

ZROZUMIENIE Zrozumienie dla inności to bardzo ważna umiejętność. Trudno być bowiem innym, gdy cała grupa koleżeńska zachowuje się lub wygląda inaczej niż my. Nie znaczy to bynajmniej, że powinniśmy się zmieniać, aby do tej grupy się dostosować. Czasami nasza wyjątkowość może sprawić, że to grupa dostosuje się do nas. Pamiętajmy jednak o tym, że na to potrzeba wiele czasu. Będąc innym z jakiegoś powodu, nie powinniśmy też oczekiwać, że pozostali członkowie grupy do nas się upodobnią. Mogą jedynie nas zaakceptować, a sami zachowywać się inaczej niż my. W tej różnicy tkwi wyjątkowość każdego z nas. Dzięki temu, że się różnimy i rozumiemy te różnice, nasze życie jest o wiele ciekawsze. Różnica bowiem zapewnia, że nigdy nie będzie nudno. Zawsze można lepiej poznać siebie i np. odmienną kulturą, którą reprezentują inni.

ODRZUCENIE W żadnym wypadku nie powinniśmy odrzucać ludzi, którzy z jakiegoś powodu są od nas różni. Takie odrzucenie powoduje smutek, żal, niekiedy nawet wściekłość. Każdy przecież chciałby być lubiany, a co za tym idzie podziwiany. Gdy kogoś odrzucamy czasem skazujemy go na samotność. Pamiętajmy zaś o tym, że ludzie są zwierzętami stadnymi. To w grupie czują się lepiej. A im więcej inności w grupie, tym zabawa w poznawanie siebie może okazać się ciekawsza. Inność wprowadza bowiem różnicę, a różnica inspiruje do różnych ciekawych pomysłów, gier i zabaw.

POCZUCIE WARTOŚCI Wszyscy ludzie na Ziemi są równi — niezależnie od tego jaki mają kolor skóry, w co wierzą, bez względu na to, czy są zdrowi czy chorzy, sprawni czy niepełnosprawni. Każdy czuje się przede wszystkim człowiekiem. Ludzi zaś charakteryzuje zdolność myślenia. Także myślenia o samym sobie. Warto lubić siebie, akceptować swój wygląd i swoją wyjątkowość. To bowiem buduje poczucie naszej wartości, dzięki której bardziej odważnie kroczymy przez życie. Wiara w siebie pomaga też w zmaganiu się z różnymi wyzwaniami!

TOŻSAMOŚĆ Tożsamość to wizja, jaką ma się o samym sobie — jak wyglądamy, kim jesteśmy, jaką mamy historię, w jakiej kulturze zostaliśmy wychowani, w co wierzymy… Na tożsamość składa się bardzo wiele czynników. Najważniejsze jednak, by poznać, zrozumieć i zaakceptować samego siebie. Gdy już poznamy i zrozumiemy, łatwiej będzie nam wytłumaczyć innym, kim jesteśmy i dlaczego nasze zachowanie jest takie, a nie inne.

WZAJEMNA NAUKA SIEBIE Warto uczyć się siebie, ale warto też uczyć się innych, np. osób pochodzących z odległych krajów. Czasami mogą opowiedzieć nam historię, o tym, jak żyje się w ich kraju, co jest dla nich ważne i co ich ukształtowało. Takie poznawanie innych może okazać się bardzo ciekawe. Życie ludzie w różnych miejscach na świecie jest bowiem odmienne — poczynając od tego, co jedzą na śniadanie, przez to jakimi pojazdami się poruszają, na wyglądzie i wierzeniach kończąc. Każdy inny jest jak fascynująca książka, z której dowiedzieć się można bardzo wiele o innych kulturach. Przez porównanie siebie do innych mamy też szansę lepiej zrozumieć siebie i nasze zachowanie (na zasadzie kontrastu).

ZAPRASZAMY NA FILM