Głośniki UTK

Głośnik dynamiczny

Membrana Im niższe częstotliwości, tym lepiej służy im duża sztywność membrany, odpowiedzialna za dynamikę, a mniej ważna jest jej stratność wewnętrzna, wygładzająca charakterystykę przetwarzania. Jednocześnie masa membrany niskotonowej, choć nie może być dowolnie duża, nie musi też być minimalizowana - jej określona wartość służy uzyskaniu odpowiednio niskiej częstotliwości rezonansowej, a więc przetwarzaniu niskiego basu. Stąd też w tym miejscu zastosowanie znajdują membrany relatywnie grube, często o strukturze wielowarstwowej, lub metalowe; również celuloza, choć już nie tak sztywna, spełnia podstawowe kryteria i jest szeroko stosowana dzięki bardzo naturalnemu "wybrzmieniu". Głośniki średniotonowe powinny mieć membrany lżejsze, cieńsze, ale tutaj w grę wchodzi wcale nie mniejszy wybór materiałów - od sztywnych, głównie metalowych, poprzez celulozowe, polipropylenowe, aż po różne odmiany plecionek - z włókna kewlarowego, węglowego lub szklanego, które ze względu na swoją strukturę mają właściwość rozpraszania fal stojących.

Charakterystyka częstotliwościowa głośnika Na tej charakterystyce możemy wyróżnić cztery zakresy oznaczone poprzez odcinki: AB, BC, CD, DE. Jak widzimy, głośnik przenosi najlepiej (najbardziej liniowo) częstotliwości leżące pomiędzy punktami CD. Przy wyższych częstotliwościach charakterystyka jest bardziej nierównomierna, i głośnik traci stopniowo zdolność do wytwarzania fal dźwiękowych. Odcinek BC charakterystyki odpowiada zakresowi rezonansu układu drgającego głośnika. Rezonans powstaje w wyniku zawieszenia układu o określonej masie, na sprężystych zawieszeniach. W tym zakresie sprawność głośnika jest największa, lecz wierność odtwarzania jest mała. W zakresie częstotliwości rezonansowej dźwięk jest mocno „podbity", czyli głośniejszy. Na odcinku AB widzimy, że ciśnienie akustyczne gwałtownie maleje wraz ze spadkiem częstotliwości. Spadek ten jest różny dla różnych głośników, najczęściej wynosi on dB/oktawę. Konstruktorzy starają się poszerzyć maksymalnie liniową część charakterystyki głośnika, a także zmniejszyć rezonans i nierówności charakterystyki.

Charakterystyka częstotliwościowa głośnika

Częstotliwość rezonansowa głośnika Jest częstotliwość poniżej której głośnik nie spełnia swojej roli. Jest to częstotliwośc przy której Moduł z impedancji osiąga swoje pierwsze, główne maksimum Przykładowe wartości: Głośnik niskotonowy – 19 Hz Głośnik średniotonowy – 700 Hz Głośnik wysokotonowy – 1200 Hz

Efektywność Cechą najważniejszą każdego zespołu nagłaśniającego jest jego moc, podawana w watach (W). jest to wartość wskazująca na wytrzymałość, a nie „siłę”, dynamikę. Bo głośność dźwięku wydobywającego się z głośnika zależy od wzmacniacza. Tylko niewielką część dostarczonej mocy elektrycznej głośnik zamienia na dźwięk (większość zamienia na ciepło, stąd też "grzanie się" i wynikające stąd niebezpieczeństwo uszkodzenia głośnika przy dużych dostarczonych mocach). Sprawność głośnika wynosi około 1%. Efektywność, podawana w dB co odpowiada poziomowi ciśnienia akustycznego jakie uzyskuje się w odległości 1m od głośnika zasilanego sygnałem sinusoidalnym o częstotliwości 1kHz i mocy 1W a dokładnie: [dB/W/m]. Im więcej tym lepiej. Każde 3 dB więcej tym 2-krotnie większa moc dźwięku. Efektywność ma bezpośredni wpływ nie tylko na głośność, lecz również na dynamikę, głębię i czystość uzyskanego dźwięku. Oczywiście, im wyższy parametr tym lepiej. Głośnik o efektywności 90dB jest dwukrotnie cichszy niż głośnik 93dB. Zatem ten drugi potrzebuje wzmacniacza o dwukrotnie mniejszej mocy, by odtwarzał sygnał o takiej samej głośności, jak ten pierwszy. Trzeba pamiętać, że skala decybelowa jest logarytmiczna. Zatem: – różnica 3 dB daje 2-krotny wzrost głośności, – różnica 6 dB to 4-krotnie większa głośność, – a różnica 9 dB to już 8-krotnie większa głośność. Wzmacniacz o mocy 40W z kolumnami o efektywności 93dB gra równie głośno jak wzmacniacz o mocy 160W z kolumnami o efektywności 87dB. Ba, ten pierwszy gra nie tylko z takim samym natężeniem dźwięku, ale dynamiczniej i czyściej.

Głośnik stożkowy Zakresy stosowania: (50-500)Hz niskotonowy ( )Hz śroedniotonowy

Głośnik kopułkowy Przy adresowaniu bezpośrednim kod rozkazu zawiera adres komórki pamięci, w której przechowywany jest rozkaz. Konsekwencją takiego określenia adresowania bezpośredniego jest to, że jeśli używamy tego adresowania, w momencie pisania programu musimy znać (lub inaczej - zarezerwować) adres przechowywania argumentu

Głośnik tubowy

Głośnik wstęgowy

Głośnik elektrostatyczny

Głośnik piezoelektryczny

Dziekuję za uwagę!