SZAFARSTWO PO UPADKU W EDENIE Lekcja 5 na 3. lutego 2018

„Lecz jak zostaliśmy przez Boga uznani za godnych, aby nam została powierzona ewangelia, tak mówimy, nie aby się podobać ludziom, lecz Bogu, który bada nasze serca.” (1 Tesaloniczan 2:4)

Szafarz jest osobą zatrudnioną do zarządzania majątkiem innej osoby. Adam i Ewa byli zarządcami Boga w raju. Byli oni odpowiedzialni za opiekowanie i cieszenie się doskonałym światem. Potem grzech wszedł na Ziemię, świat się zmienił, ale my nadal jesteśmy szafarzami. W tym tygodniu studiowaliśmy biblijną koncepcję zarządzania, zwłaszcza naszą rolę jako szafarzy dóbr duchowych, powierzonych nam przez Boga . Szafarze w Starym Testamencie Szafarze dóbr materialnych Szafarze w Nowym Testamencie Wierni i niewierni szafarze Szafarze tajemnic Bożych Szafarze duchowej prawdy Szafarze dzisiaj Nasza odpowiedzialność jako szafarzy

SZAFARZE DÓBR MATERIALNYCH „Józef zdobył jego życzliwość i służył mu. Powołał go więc na zarządcę domu swego i powierzył mu całe swoje mienie.” (Genesis 39:4) W Starym Testamencie szafarze byli tymi, którzy zarządzali „domem”. Zarządzali dobrami swoich panów, a ich panowie ufali im. Szafarze działali w imieniu swoich panów, robiąc to, co uważali za słuszne. Przejmowali interesy swego pana i nie używali jego dóbr dla własnej korzyści. Byli wierni zarządcy, tacy jak Eliezer i Józef (Gen. 15:2; 39:4), i niewierni jak Arsa i Szebna (1Król. 16:9; Izaj. 22:15-21). Szebna wykorzystał swoją pozycję zarządcy, rozwijał swoje własne interesy, budując luksusowy grobowiec na Górze Oliwnej. Został on usunięty ze stanowiska. Shebna’s tomb (British Museum)

WIERNI I NIEWIERNI SZAFARZE “I przywoławszy go, rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twojego szafarstwa, albowiem już nie będziesz mógł nadal zarządzać.” (Łukasz 16:2) „Błogosławiony ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego.” (Łukasz 12:43) Nowy Testament skupia się na odpowiedzialności z szafowania. Każdy szafarz jest odpowiedzialny przed swoim mistrzem. Niewierni słudzy są ukarani (Łukasz 12:45-47), jednak wciąż mogą uniknąć upadku duchowego (Łukasz 16:8). Wierni słudzy są wynagradzani i otrzymują większą odpowiedzialność (Łukasz 19:17). Czekając na powtórne przyjście Jezusa, musimy używać naszych darów w sposób odpowiedzialny (Łukasz 12:37-38).

SZAFARZE TAJEMNIC BOŻYCH „A módlcie się i zarazem za nas, aby Bóg otworzył nam drzwi dla Słowa w celu głoszenia tajemnicy Chrystusowej, z powodu której też jestem więźniem.” (Kolosan 4:3) Bóg objawił wiele prawd, ale nie wszystkie z nich, ponieważ nie moglibyśmy ich zrozumieć (5Mojż. 29:28). Są też inne objawienia, które rozumiemy częściowo. Te prawdy są „tajemnicami”. Bój objawił pewne tajemnice, które wcześniej nie były zrozumiane (na przykład, zwiastowanie poganom). Jesteśmy szafarzami tych tajemnic. Musimy się nimi dzielić, nawet, jeśli w pełni ich nie rozumiemy.

Które z tajemnic Bożych są objawione w Nowym Testamencie? Ślepota Izraela (Rzymian 11:25) Mądrość Boża (1 Koryntian 2:7) Przemienienie naszych ciał (1 Koryntian 15:51) Wszystko połączone w Chrystusie (Efezjan 1:9-10) Zwiastowanie Ewangelii poganom (Efezjan 3:3-6) Małżeństwo i Kościół jako oblubienica Chrystusa (Efezjan 5:31-32) Ewangelia (Efezjan 6:19) Ojciec i Syn będący Jednym (Kolosan 2:2) Co robi Antychryst (2 Tesaloniczan 2:7) Wielkie prawdy wiary (1 Tymoteusza 3:9) Inkarnacja, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa (1 Tymoteusza 3:16)

SZAFARZE DUCHOWEJ PRAWDY „Usługujcie drugim tym darem łaski, jaki każdy otrzymał, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.” (1 Piotra 4:10) Prawda Sprawiedliwość Ewangelia Wiara Zbawienie Biblia Prawdy duchowe są darami, które Bóg dał nam dla naszej własnej korzyści. Jesteśmy też ich szafarzami. Najcenniejszym darem jest odkupienie. Czy nie podzieliłbyś się tak wielkim darem, tak żeby inni także mogli go otrzymać? Pomyśl o zbroi Bożej. Każda część tej zbroi jest darem duchowym, który Bóg dał nam, a my jesteśmy zarządcami tych darów (Ef 6,13-17).

NASZA ODPOWIEDZIALNOŚĆ JAKO SZAFARZY „Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe.” (2 Kor. 5:10) NASZA ODPOWIEDZIALNOŚĆ JAKO SZAFARZY Bycie zarządcą to duża odpowiedzialność. Szafarze muszą zarządzać wieloma zasobami, aby uzyskać największy zysk dla swojego pana. Dlatego jesteśmy odpowiedzialni za wszystko, co Bóg nam dał. Obejmuje to dary materialne i duchowe. Jesteśmy wolni, aby wykorzystywać nasze zasoby dla własnego pożytku albo dla Bożej korzyści. Musimy pamiętać, że zostaniemy pociągnięci do odpowiedzialności. (Kazn. Sal. 11:9). Zostaliśmy powołani, aby być wiernymi zarządcami wszystkich dóbr naszego Pana.

„W chwili, gdy człowiek traci z oczu fakt, że jego możliwości i posiadłości są Pańskie, sprzeniewierza się dobrom swego Pana. Działa jako niesprawiedliwy zarządca, prowokując Pana, aby przekazał swoje dobra w bardziej wierne ręce. Bóg wzywa tych, którym powierzył swoje dobra do wierności w obchodzeniu się z nimi, aby pokazali światu, że pracują dla zbawienia grzeszników. Wzywa tych, którzy wyznają, że są pod Jego panowaniem, aby nie wprowadzali Go w błąd. Codziennie obsypuje nas korzyściami... Chwalmy Go, przekazując innym obfitość, jaką On nas obdarzył.” E.G.W. (In Heavenly Places, October 22)