Fizyka da się lubić eksperyment: ważę pierze Zapraszam do obejrzenia moich dwóch wag oraz tej trzeciej, dzięki, której doświadczenie ważenia piórka przebiegło pomyślnie.

Moja pierwsza waga wyglądała tak -> kkkkk Była to waga wisząca, wykonana z: • 0,15m nici • 1,2m sznurka • dwóch papierowych kółek wyciętych z papieru technicznego o średnicy 0,11m • metalowego pręta o długości 0,45m (przeciętego na pół, 2 x 0,225m miał jeden z nich) • kleju na gorąco • 0,03m słomki (przeciętej w poprzek na pół, 0,015m miała jedna część) • 0,02m cienkiego, ale mocnego drutu zgiętego na pół pod katem ok.90 stopni Potrzebne były także : nożyczki, kątomierz, igłs i ołówek oraz dostęp do prądu . Waga ta drgnęła, gdy położono na niej piórko, lecz szalki były minimalnie nie równe a do tego, supełki pod szalkami utrudniały pomiar. Postanowiłam więc stworzyć nową, ulepszoną wagę.

Moja druga waga wyglądała tak-> (na obrazku są gotowe szalki tuż przed złączeniem z zgiętym drutem za pomocą kleju na gorąco i powieszony na nitce. Niestety nie zrobiłam zdjęcia wagi z końcowej fazie, ale była na tej samej zasadzie co waga pierwsza tylko z innych materiałów.)llllkkkkkkkkkkkkkkkkkkklllllllllllllllllllllllllllllllllll Była wykona z : •0,9m sznurka •0,06m słomki(podzielonej na 4 części po 0,015m) •pięciu metalowych prętów (cztery do stworzenia szkieletu „ostrosłupa czworokatnego”, do powieszenia wagi oraz jeden przecięty na pół) •0,15m nitki •kleju na gorąco i kleju „Kropelka” • dwie podstawki od doniczek •0,02m cienkiego, ale mocnego drutu zgiętego na pół pod katem ok.90 stopni •spreyu do pomalowania „ostrosłupa” •chaczyka (wygiety drut ok.0,04m) oraz: kątomierza, nożyczek, igły, zapaniczki, dostępu do prądu. Ta waga była wykonana bardzo dokładnie a plastikowe podstawki były równe, co poprawiało dokładność wagi. Nie było też supełków pod spodem, ale problem pojawił się wtedy, kiedy położyłam piórko a waga nie drgnęła. Szalki wagi były cięższe od tej pierwszej. Doszałm dotakiego wniosku, że aby waga zważyła dokładnie piórko, musi być wykonana z trwałych, ale bardzo lekkich materiałów. Tak więc narodził się pomysł na wagę trzecią.

Moja trzecia waga została wykonana z: • ok. 2 m nitki + 0,15m(do zawieszenia wagi) • dwóch papierowych kółek wyciętych z papieru technicznego o średnicy 0,11m • 0,02m taśmy bezbarwnej • kleju „Kropelka” • szeroka słomka o średnicy 0,007m i długości 0,24m oraz potrzebne były także : długopis, ołówek, nożyczki, centymetr krawiecki, linijki , zapalniczka, korektor w płynie do papieru, a powieszona została na „ ostrosłupie” z wagi nr 2.

Rysunek budowy „ostrosłupa” Czerwone linie oznaczają matalowe pręty. Wkładamy do pudełka kwadratowego o podanych wymiarach do każdego rogu tworząc „ostrosłup”. Złączenie metalowych prętów kleimy klejem na gorąco. Klej jest oznaczony szarym kolorem. Potrzebna jest nam druga osoba aby potrzymała dwa kolejne pręty, do powierzchownego zastygnięcia kleju. Gdy klej jest w środku jeszcze płynny wciskamy hoczyk od dołu(tak jak na rysunku) aby można było powiesić nitkę. Kiedy całość wyschnie wyjmujemy z pudełka i możemy polamować spreyem.

1. Na początku z papieru technicznego wycinamy dwa koła o średnicy 0,11m.

2. Odmierzamy za pomoca linijki lub kątomierza cztery punkty położone w tej samej odległości od siebie na obrzeżach każdego z kół. Ja podałam wymiary kółek na rysunku. I robimy w nich(kołach) dziórki igłą.

3. Nawlekamy nitkę na igłę, ale nie ucinamy jej, tylko przeciagamy przez dwie dziórki po boku tak jak na rysunkach.

4. Przed obcięciem odmierzmy nitkę aby miała 0,2m(od dziórki, z której wychodzi, aż dokońca zaznaczonej lini, jak na rysunku po lewej stronie) i robimy to samo z drugim kółkiem. Przez kolejne dwie dziórki, też przeciągamy nitkę i odmierzamy w ten sam sposób, co dwie pozostałe. Jest to wygodny sposób do rególacji szalek wagi, gdy jedna z nich się przekrzywi.

5. Zbieramy nitki z jednej z szalek i wyrównujemy 5. Zbieramy nitki z jednej z szalek i wyrównujemy. Na końcu robimy supełek z wszystkich nitek. Odmierzamy 0,01m od końca i możemy zaznaczyć korektorem miejsce związania kolejnego supełka. Odcinamy supełek na samym końcu(ten, który był zwiazywany jako pierwszy).

6. Końcówkę nitek jednej z szalek przyklejamy do końca słomki za pomocą jednego kawałka taśmy bezbarwnej. Dla wzmocnienia wpuszczamy pomiedzy węzełek a słomkę kropelkę kleju „Kropelka”. Następnie pozostałą nitę(0,15m) przepuszczamy pod słomką a przy jej końcu zawiązujemy słupełek tak jak na obrazku po prawej stronie.

7. Z drugą szalką postępujemy tak samo, ale musimy ją przymocować po drugiej stronie słomki w tej samej lini prostej.

8. Przywiązujemy sznureczek do jednej z stron i delikatnie go opalamy, aby stopił się z resztą sznureczka. Możemy to zobaczyć po prawej stronie obrazka. Za wagą ustawiamy książki o wysokości ok.0,3m. Na samej górze musi być długa i szeroka ( tak jak w moim przypadku zeszyt A4). Wieszamy szalki i według lini(książki) ustawiamy szali.

9. Względem lini, która wyznaczają nam nasze ksiażki zawiązujemy po drugiej stronie sznureczek, ale żeby był, też równo z słomką. Opalamy go. Dla trwalszego efektu nasze wiazania i kawałki prętów, które się przy nich znajdują smarujemy klejem „ Kropelka”.

Wagę musimy wystarować wzgledem tej lini z sznureczka, którą sobie wyznaczyliśmy.

Doświadczenie Temat: ważenie piórka Materiały : slajd 4, około 60 pociętych karteczek, piórko Wykonanie: slajdy od 5 do 14 Przebieg: Na początku sprawdzamy niepewnośc wagi. W moim przypadku są to cztery odważniki.Na jednej z szalek kładziemy delikatnie piórko(gdybyśmy położyli je za szybko szalki mogą sie nam zsunać z sznureczka), a na drugiej kładziemy nasze odważniki z karteczek. Obserwacje: Gdy położymy samo piórko jedna z szalek opada nam znacznie na dół tak jak na rysunku obok. 

Dokładamy po jednek karteczce, aż szalki będą równe względem lini „sznureczka”.

Wskazówki: • pomieszczenie musi być szczelnie zamkniete, aby nie było przeciągów, • gdy kładziemy piórko lub karteczki róbmy to ostrożnie aby nie zachaczyć nitki, ponieważ dotknięcie powoduje nam to, że szalki są w ruchu, powstaje tarcie i pod wpływem masy szalek, przesuwają nam się z sznurecza a, co w efekcie powoduje niedokładny pomiar, • za każdym razem gdy ważymy, to waga mysi być w bezruchu i wystarowana, • podczas doświadczenia musimy kontrolować oddech. Jeżeli jest nam to trudne do wykonania, proponuję założyc szalik, ponieważ gdy dmuchniemy szalki mogą sią nam poruszyć i pomiar bądzie niedokładny, • podczas moich pomiarów szalki nie były ustawione w tych samych odległościach od prętów, gdy się popatrzyło od góry, co skutkowało złym wystarowaniem wagi. Dlatego więc do piórnika z przyborami włożyłam nożyczki końcami do góry i postawiłam obok jednej z szalek pod kontem ostrym(gdy były pod katem prostym waga zachaczała o nożyczki i nie można było dokonać pomiaru) tak aby były orawidłowo ustawione szalki.

Pomiary (ilość odważników) : 1. 50k 2. 50k 3. 49k 4. 50k 5. 50k 6 Pomiary (ilość odważników) : 1. 50k 2. 50k 3. 49k 4. 50k 5. 50k 6. 51k 7. 50k 8. 47k 9. 50k 10. 50k 11. 50k 12. 49k 13. 48k 14. 49k 15 48k Średnia pomiarów= 49,2k m= 49,2k+/- 4k =53,2k

Wniosek: Jak wspominałam wcześniej jest to moja trzecia waga Wniosek: Jak wspominałam wcześniej jest to moja trzecia waga. Gdy zrobiła pierwsze dwie zauważyłam, że waga jest dokładniejsza, kiedy jest zrobiona z najlżejszych materiałów. Stworzyłam taką wagę, która nie potrzebowała poprawek i ważyła piórko.

Zdjęcia z pomiarów grupowych

Dziękuję za obejrzenie prezentacji. 