Kompozycja układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.

Cele Kompozycji Celem kompozycji jest osiągnięcie zamierzonego efektu plastycznego poprzez umiejętne dobranie kolorów, kształtów, proporcji, faktur i położenia przedstawianych elementów, czasem na drodze porządkowania podobnych do siebie składników, a kiedy indziej poprzez zestawianie ich na zasadzie kontrastu. W kompozycji wykorzystuje się też często pewne konstrukcje znane z geometrii takie jak symetria czy złoty podział. Odpowiednie operowanie tymi narzędziami daje efekt w postaci różnych nastrojów, uczuć, przeżyć jakich może doświadczyć odbiorca - można uzyskać na przykład zarówno odczucie statyczności, porządku, równowagi, harmonii, jak i dynamiki, chaosu czy nierównowagi.

Najbardziej znane kompozycje kompozycja otwarta i kompozycja zamknięta kompozycja statyczna i kompozycja dynamiczna kompozycja geometryczna i kompozycja swobodna kompozycja symetryczna i kompozycja asymetryczna kompozycja rzędowa, kompozycja pasowa i kompozycja kulisowa

Kompozycja otwarta i kompozycja zamknięta Kompozycja otwarta - kompozycja, która wywołuje wrażenie fragmentaryczności. Kompozycja zamknięta - kompozycja, w której wszystkie elementy świata przedstawionego tworzą jasny, przejrzysty, skończony i logiczny układ.

Przykłady kompozycji otwartej: Przykłady kompozycji otwartej w literaturze : Juliusz Słowacki Kordian Denis Diderot Kubuś Fatalista i jego pan Przykłady kompozycji otwartej w sztukach plastycznych malarstwo: Claude Monet, Nenufary (1916, The National Museum of Western Art., Tokio) rzeźba: Magdalena Abakanowicz, Nierozpoznani (2002, park na Cytadeli w Poznaniu)

Przykłady kompozycji zamkniętej : Przykładem kompozycji zamkniętej są Treny Jana Kochanowskiego Potop Henryka Sienkiewicza Chłopi Władysława Reymonta Popioły Stefana Żeromskiego.

Kompozycja Statyczna - W sztukach plastycznych to kompozycja, w której występują elementy nie wykazujące ruchu. Będzie to kompozycja, w której dominują elementy pionowe i poziome. Brak jest w takiej kompozycji elementów ukośnych, ponieważ wszelkie odchylenia od pionu są postrzegane przez oko ludzkie jako ruch.

Kompozycja Dynamiczna w sztukach plastycznych jest to kompozycja, w której występuje przewaga elementów ukośnych, ponieważ w plastyce elementy te postrzegane są jako ruchome Doskonałym przykładem kompozycji dynamicznych jest konstruktywizm.

Inne Kompozycje Kompozycja swobodna niesie ze sobą wrażenie przypadkowego położenia elementów. Wzajemne powiązania się są silne. Kompozycja geometryczna jest oparta na wzajemnych relacjach kształtu. W kompozycji symetrycznej można wskazać punkt lub prostą względem której pozostałe elementy są symetryczne. W kompozycji asymetrycznej nie występują punkty i osie symetrii.

Inne Kompozycje Kompozycja (perspektywa) rzędowa – rodzaj perspektywy będący prawdopodobnie najstarszym znanym człowiekowi sposobem oddawania głębi.W kompozycji tej elementy bardziej oddalone są umieszczone wyżej. Po raz pierwszy została zastosowana ok. 15-20 tys. lat temu w naskalnych wizerunkach stad zwierząt. Kompozycja (perspektywa) strefowa (pasowa) – rodzaj kompozycji znany już w starożytnym Egipcie, mający na celu oddanie głębi obrazu. Postacie pogrupowane są w poziome rzędy (pasy), zaś pasy wyższe przedstawiają osoby dalsze.Pierwsze dzieła wykorzystujące tę kompozycję pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. Najczęściej była ona wykorzystywana w malowidłach przedstawiających lud (robotnicy, chłopi). Kompozycja (perspektywa) kulisowa – sposób oddawania głębi obrazu, odkryty już w prehistorii (ok. 20-15 tys. lat p.n.e.). Polega na tym, że elementy dalsze są częściowo zasłonięte przez elementy bliższe.Kompozycja kulisowa przez człowieka pierwotnego często była stosowana razem z kompozycją rzędową.

Perspektywa Kulisowa Kompozycja Pasowa