Wigierski Park Narodowy

Wigierski Park Narodowy jeden z największych parków narodowych w Polsce. Został powołany z dniem 1 stycznia 1989 r. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. (Dziennik Ustaw nr 25 z dn. 21 lipca 1988, poz. 173) jako piętnasty z kolei park narodowy w Polsce

Położenie

POŁOŻENIE Wigierski Park Narodowy położony jest na północnym skraju Puszczy Augustowskiej, Geograficznie Park leży w granicach Pojezierza Litewskiego i obejmuje fragmenty trzech mezoregionów: Pojezierza Zachodniosuwalskiego, Pojezierza Wschodniosuwalskiego i Równiny Augustowskiej. Prawie cały obszar Wigierskiego Parku Narodowego leży w środkowej części dorzecza rzeki Czarna Hańcza, dopływu Niemna

Wigierski Park Narodowy Zajmuje powierzchnię 15085 ha i obejmuje zespół 42 jezior, w tym jezioro Wigry (2189 ha, maksymalna głębokość 73 m) położone w centralnej części parku oraz kompleks lasów północnej części Puszczy Augustowskiej i przylegające tereny użytków rolnych. Teren parku jest bardzo zróżnicowany. W jego północnej części, krajobraz jest pagórkowaty, z licznymi morenami, ozami, rynnami rzek i strumieni, wieloma zbiornikami wodnymi i innymi formami polodowcowej rzeźby terenu. Południowa część jest bardziej płaska, położona na piaszczystych glebach sandru augustowskiego, porośniętego rozległymi borami i borami mieszanymi.

KILKA FOTOGRAFII

LASY Lasy porastające brzegi Wigier w przewadze składają się z sosny i świerka. W wielu miejscach zachowały naturalny charakter, z bogatym runem leśnym. W północnej części parku w większej ilości rosną również dęby, lipy, olsze, brzozy i jesiony. Szata roślinna odznacza się dużym bogactwem i różnorodnością, a wiele zbiorowisk roślinnych jest miejscem występowania gatunków rzadkich i chronionych.

Flora Parku jest bardzo bogata. Liczy ponad 800 gatunków roślin naczyniowych, około 170 gatunków mszaków i 300 porostów oraz wiele gatunków grzybów, śluzowców i glonów. Spośród drzew najliczniej występuje sosna i świerk. Oprócz nich także brzoza brodawkowata i omszona, olsza czarna, dąb szypułkowaty, lipa drobnolistna i inne.

Ochrona gatunków storczykowatych W Parku żyją aż 22 gatunki storczyków (łącznie w Polsce ok. 50) w tym krytycznie zagrożony miodokwiat krzyżowy oraz kukuczka kapturkowata

Miodokwiat krzyżowy

Kukuczka kapturkowata

Wełnianeczka alpejska

Obuwik pospolity

Rasiczka

Pełnik europejski

Sasanka

Zawilec gajowy

Groszek wielkoprzylistny

GRZYBY I ŚLUZOWCE

Grzyb pięknoróg

Grzyb świecznica rozgałęzniona

Grzyb łysiczka niebieskozielona

Grzyb galaretnica pucharkowata

Śluzowiec kędziorek mylny

Śluzowiec krzaczkowaty

Na terenie Parku stwierdzono występowanie 297 gatunków kręgowców, w tym 32 gatunki ryb, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 205 gatunków ptaków oraz 46 gatunków ssaków. FAUNA

Ponad 82% fauny kręgowców Parku (244 gatunki) podlega ochronie gatunkowej. Jest to 48% wszystkich chronionych w Polsce kręgowców. Wśród gatunków objętych ochroną zdecydowanie największą grupę stanowią ptaki – 185 gatunków, a następnie ssaki – 37 gatunków. Pozostałe gatunki należą do gromady płazów, gadów i ryb.

Szczególna ochrona bobrów Pierwsze stanowisko bobrów na terenie znajdującym się obecnie w granicach parku stwierdzono przy ujściu Czarnej Hańczy z Jeziora Wigierskiego w latach 1944-1949. Powołanie wyżej wymienionych rezerwatów oraz ochrona gatunkowa bobra przyczyniły się do wzrostu liczebności tych zwierząt i ich migracji na okoliczne tereny, dając początek liczącej blisko 5 tys. osobników populacji bobrów na Suwalszczyźnie. W samym Parku liczebność populacji bobra w połowie lat 90. ub. wieku osiągnęła ok. 250 szt. i od tej pory utrzymuje się na zbliżonym poziomie.

Szczególna ochrona ryb W miejscowości Tartak znajduje się wylęgarnia ryb, produkująca materiał zarybieniowy dla wód Parku. Wylęgarnia przyjmuje także do wylęgu ikrę sielawy, siei i szczupaka dostarc-zoną przez właścicieli jezior spoza Parku. 

BEZKRĘGOWCE

MSZARNIK JUTTA

Gąsienica zmrocznika

Dostojka malinowiec

Pajak kwietnik

Bagnik przybrzeżny

Rohatyniec nosorożec

Obrostka letnia

Tygrzyk paskowany

PŁAZY

Rzekotka

Kumak nizinny

Żaba moczarowa

Żaba trawna

Ropucha

Rzekotka drzewna

GADY

Padalec

Żmija zygzakowata

Zaskroniec

Jaszczurka żyworodna

Jaszczurka

Ptaki

Bocian czarny

Bielik

Czajka

Żuraw

Dudek

Dzięcioł zielonosiwy

Płomykówka

Kaczka krzyżówka

Łyski

Perkoz

Rybitwy

Gągoły

Mewy

Łabędzie

RYBY

Sieja-królowa jeziora Wigry

Szczupak

Troć jeziorowa

Okoń

Jazgarz

Płoć wzdręga

Miętus

Ssaki

Bóbr europejski

Lis

Łoś

Dzik

Wilk

Rzęsorek rzeczek

 Gacek brunatny

Ryś

Sarny

Łoś

Kuna

Ciekawe miejsca

Klasztor kamedułów w Wigrach

Ośrodek edukacji środowiskowej

Muzeum Wigier

Wystawa przyrodnicza „Nad Wigrami”

Wystawa”Historia i tradycja rybołóstwa nad Wigrami”

Śćieżki edukacyjne

Wycieczki piesze i rowerowe

Rejsy statkiem po jeziorze Wigry

Przejazdy kolejką wąskotorową