Przedstawiciele stanów społecznych w średniowieczu Filip Plotnik kl. 1c

Majestat królewski

Władysław II Jagiełło (ur. ok. 1362, zm. 1 czerwca 1434 w Gródku) – wielki książę litewski w latach 1377 – 1381 i 1382 – 1401, król Polski 1386 - 1434 i najwyższy książę litewski 1401 – 1434. Władysław II Jagiełło był czterokrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną została 18 lutego 1386 roku Jadwiga Andegaweńska. Jego jedyne dziecko w związku z nią, Bonifacja, zmarła 25 czerwca 1399 r. po trzech dniach od narodzin.

Jadwiga andegaweńska (ur. między 1373 r. a 1374 r. w Budapeszcie, zm. 17 lipca 1399 w Krakowie) – najmłodsza córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki, królowa Polski od 1384 r.

Dwór Królewski

Zbigniew z Oleśnicy herbu Dębno (ur. w 1389 r. w Siennie, zm. W 1455 r. w Sandomierzu) – syn Jaśka z Oleśnicy herbu Dębno wielkorządcy Litwy, sędziego ziemi krakowskiej i Dobrochny z Rożnowa. Jako członek świty Władysława Jagiełły brał udział w bitwie pod Grunwaldem. Według przekazu Jana Długosza, uratował życie monarsze, osłaniając go przed atakiem niemieckiego rycerza.

Dwór książęcy

Księżna Anna Danuta mazowiecka (ur. w 1358 r., zm. 1424 r.) – córka księcia litewskiego Kiejstuta. Najprawdopodobniej w 1373 r. poślubiła księcia mazowieckiego Janusza. Małżeństwo Janusza i Anny Danuty przeszło do historii jako najdłużej trwające małżeństwo w dynastii piastowskiej. Wniosła w 1382 r. w wianie księciu Januszowi grody w Drohiczynie, Mielniku i Brześciu wraz z okolicznymi ziemiami.

Księżna Aleksandra (ur. w 1368r. , zm. w 1434) księżniczka litewska, księżna mazowiecka z dynastii Giedyminowiczów. Córka wielkiego księcia Litwy Olgierda i Julianny, księżniczki twerskiej. Siostra wielkiego księcia Litwy i króla Polski Władysława II Jagiełły. Żona księcia mazowieckiego Siemowita IV.

Danusia Jurandówna - córka Juranda ze Spychowa. Po śmierci matki wychowywana przez księżną Annę Danutę, po której dostała imiona - Anna Danuta. Od pierwszego wejrzenia stała się obiektem miłości Zbyszka z Bogdańca, który złożył jej rycerskie ślubowanie. Uratowała go przed karą śmierci. Została porwana przez Krzyżaków, którzy w ten sposób chcieli dostać w swoje ręce Juranda. Odbita z rąk krzyżackich przez Zbyszka umarła na jego rękach w drodze do Spychowa z powodu wycieńczenia.

Jagienka ze zgorzelic Jagienka była córką Zycha i Małgorzaty. Po śmierci matki dziewczyna była zmuszona zająć się młodszym rodzeństwem i gospodarstwem, szczególnie gdy ojciec wyjeżdżał na wojny. Jagienka posiadała wiele umiejętności. Znała się na rolnictwie i gotowaniu. Doskonale jeździła konno. Umiała polować, strzelać z kuszy i dysponowała dużą siłą fizyczną. Pomogła Zbyszkowi na polowaniu. Została drugą żoną Zbyszka.

rycerstwo

Zawisza Czarny herbu Sulima (ur. ok. 1370 r. w Garbowie, zm. 12 czerwca 1428 r. w Golubacu) – sławny polski rycerz, niepokonany w licznych turniejach, symbol cnót rycerskich, starosta kruszwicki od 1417 r., starosta spiski od 1420 r. Na wieść o szykującej się ostatecznej rozprawie z Krzyżakami powrócił do Polski. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem i niewykluczone, że to właśnie Zawisza w krytycznym momencie bitwy uratował królewski sztandar.

Zbyszko z Bogdańca Zbyszko pochodził ze stanu rycerskiego, jego ród pieczętował się herbem "Tępa Podkowa" i miał zawołanie "Grady„. Ojcem bohatera był Jaśko z Bogdańca, jednak w dzieciństwie Zbyszko został sierotą i opiekę nad chłopcem przejął stryj Maćko, który opuścił wioskę i sam, z 12-letnim wtedy Zbyszkiem, ruszył szukać sławy i łupów na Litwę. Zbyszko miał dwie żony: Danusię ze Spychowa i Jagienkę ze Zgorzelic.

Maćko z Bogdańca Stryj i opiekun Zbyszka, marzący o odbudowie rodowej posiadłości w Bogdańcu. Walczył pod Grunwaldem ze Zbyszkiem u boku. Zabił tam Kunona von Liechtensteina, który wcześniej o mało nie doprowadził do śmierci Zbyszka. Był silny, barczysty, wytrzymały. Pragnął zawsze, aby Zbyszko poślubił Jagienkę.

Jurand ze Spychowa Jego żona umarła ze strachu, podczas napadu Krzyżaków na Złotoryję. Krzyżacy pojmali go w Szczytnie, a następnie za zabicie kilku rycerzy zakonnych, w tym Gotfryda, wypalili mu jedyne oko, obcięli język, prawą dłoń i przetrzymywali w lochach.

Powała z taczewa herbu Ogończyk (ur. w 1380r., zm. w 1415r.) – polski szlachcic, rycerz. W czasach średniowiecza jeden z najbardziej znanych polskich rycerzy. Brał udział w bitwie pod Grunwaldem i bitwie pod Koronowem w której został ranny.

Duchowieństwo

Ksiądz Kaleb świątobliwy i mądry kapłan, kapelan Juranda, a zarazem jego osobisty sekretarz.

OPAT Z TULCZY Janek z Tulczy był dalekim krewnym Maćka i Zbyszka. Podczas ich nieobecności miał w zastawie Bogdaniec. Jest ojcem chrzestnym Jagienki i kocha dziewczynę bezgranicznie, często ulegając jej prośbom. Ranny podczas potyczki na Śląsku, umiera w Płocku, zostawiając swój majątek Jagience.

Zakon krzyżacki

Konrad von Jungingen (ur. ok. 1355 r. w Jungingen, zm. w 1407 r. w Malborku) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1393-1407. Pochodził ze Szwabii. Do zakonu krzyżackiego wstąpił wraz z młodszym bratem Ulrichem około 1380 r. Z początku był komturem domowym. W 1391 roku awansował na podskarbiego malborskiego. O jego wyborze na urząd wielkiego mistrza zakonu zadecydował przypadek. Konrad von Jungingen w odróżnieniu od swoich poprzedników nie wybrał drogi wojny, ale dyplomacji w celu osiągania korzyści przez zakon.

Zygfryd de Löwe - rycerz zakonny. Był bardzo zżyty z Rotgierem, zastępował mu ojca. Uknuł spisek o porwaniu Danusi, upokorzył Juranda ze Spychowa poprzez wypalenie mu drugiego oka, ucięcie języka i odcięcie prawej dłoni, którą złożył w trumnie Rotgiera. Maćko i Zbyszko wzięli go do niewoli, postanowili posłać go przez Hlawę do Juranda, by ten uczynił z nim, co zechce. Jurand jednak nie zranił go, lecz puścił z życiem. Zygfryd po przekroczeniu granicy państwa krzyżackiego powiesił się.

Brat rotgier – zakonnik krzyżacki. Był on ulubieńcem Zygfryda de Löwe, który traktował go jak swojego syna; uknuł wraz z Gotfrydem i Danveldem spisek celem porwania Danusi Jurandówny. Wyzwał Zbyszka z Bogdańca na "Sąd Boży", czyli pojedynek na śmierć i życie, w którym został pokonany.

mieszczaństwo

- właściciel gospody w Tyńcu, usługiwał Maćkowi i Zbyszkowi. Gospodarz – Niemiec - właściciel gospody w Tyńcu, usługiwał Maćkowi i Zbyszkowi.

chłopstwo

Sanderus (ur. w Toruniu) - był przygodnym handlarzem, sprzedającym odpusty i relikwie. Zbyszko z Bogdańca udzielił Sanderusowi pomocy, gdy koń handlarza uciekł (został zjedzony przez wilki, według wersji samego Sanderusa). Bohater przez długi czas wędrował ze Zbyszkiem i pomógł mu w odzyskaniu Danusi.

Źródła: www.wikipedia.pl www.zapytaj.com www.poczet.com