TECHNIKA POBIERANIA WYCINKÓW ZE ZMIAN SKÓRNYCH

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wszystko jest trucizną i nic nią nie jest
Advertisements

Środki znieczulające w stomatologii zachowawczej i endodoncji
Monitorowanie chorego w czasie i po znieczuleniu regionalnym.
Dobór bezpiecznego środka miejscowo znieczulającego
KRWAWIENIA Podział i rodzaje krwawień Przyczyny ogólne
Znieczulenie ciężarnych do zabiegów niepołożniczych
Znieczulenie pacjentów w wieku podeszłym
Znieczulenie chorego z chorobą Parkinsona
Hipotermia.
Przyczyny i zapobieganie NZK
Leki w NZK.
Zaburzenia rytmu serca
Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof
POWIKŁANIA ZNIECZULENIA PRZEWODOWEGO
OPIEKA PORESCYTACYJNA
MAC Minimalne stężenie anestetyku wziewnego w powietrzu pęcherzykowym to stężenie, przy którym 50% pacjentów nie reaguje odruchami obronnymi na nacięcie.
Wstrząs- zasady postępowania przeciwwstrząsowego
- wyłącz napięcie właściwego obwodu elektrycznego - odciągnij porażonego od urządzenia pod napięciem odpowiednimi narzędziami z suchego drewna lub tworzywa.
Leki antyarytmiczne.
Ratownictwo medyczne Farmakologia W-3 „Leki antyarytmiczne”
Stany zagrożenia życia W- 9 „Nagłe zagrożenia ze strony układu nerwowego” lek. Tomasz Gutowski.
RESUSCYTACJA NOWORODKA
Dr n.med. Zbigniew Muras MEDYCYNA RATUNKOWA
Cukrzyca Grupa chorób charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem cukru we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej.
Farmakologiczne i mechaniczne wspomaganie układu krążenia
Oparzenia, odmrożenia i skaleczenia
WSTRZĄS POURAZOWY.
Znieczulenie przewodowe Wykład dla studentów V roku studiów magisterskich Wydz. Nauk o Zdrowiu
Działanie leku: pojęcia, które warto poznać
Urazy spowodowane prądem elektrycznym
zaś do policyjnych pomieszczeń dla nietrzeźwych trafiło osób.
Otyłość, nadciśnienie i choroby serca – choroby współczesnego świata
IDEALNA WAGA Ile powinien ważyć człowiek? Nie ma na to pytanie jednej, gotowej odpowiedzi. Są za to przeróżne wzorce i internetowe kalkulatory, podające.
Kształcenia Medycznego w Łodzi
Wstrząs Wstrząs jest to zespół zaburzeń ogólnoustrojowych powstałych z niedotlenienia tkanek ważnych dla życia narządów wskutek niedostatecznego przepływu.
SPINAL TRAUMA 1 URAZY KRĘGOSŁUPA. SPINAL TRAUMA 2 ZAGADNIENIAZAGADNIENIA Anatomia i fizjologia kręgosłupa Anatomia i fizjologia kręgosłupa Przegląd urazów.
Postępowanie przy ekstrakcji zębów w wybranych jednostkach chorobowych
URAZY GŁOWY I SZYI.
LEKI.
Farmakologia znieczulenia
Metoda czarnych punktów
CHORY NIEPRZYTOMNY NIEPRZYTOMNOŚĆ:
Zaburzenia rytmu serca
Seminarium dla studentów III roku pielęgniarstwa
ALKOHOL JAKO SUBSTANCJA PSYCHOAKTYWNA
Wstrząs rozpoznawanie i leczenie
Duszność Katedra i Klinika Otolaryngologii
ZNIECZULENIE REGIONALNE
Zasady postępowania w neurochirurgii
Azotany.
I Klinika i Katedra Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Izabela Taranta
Kanały wapniowe Kanał L Diltiazem Ca2+ Nifedypina T, L, N, P, R
Farmakoterapia nagłych stanów alergicznych Adam Kobayashi.
Procedury udzielania pierwszej pomocy
Zaburzenia kwasowo-zasadowe
Zaburzenia psychiczne spowodowane nadużywaniem alkoholu.
Objawy uzależnienia od narkotyków
CUKRZYCA CHOROBA CYWILIZACYJNA XXI WIEKU??
CHOROBY „NASZEGO WIEKU”
Dawki lecznicze Rodzaje dawek Klasy toksyczności
Nadciśnienie Tętnicze -ciśnienie powyżej 140/80 mmHg -należy do chorób cywilizacyjnych zw. z: Spożywaniem nadmiernej ilości soli i tłuszczów zwierzęcych.
Przy ranach i skaleczeniach
Zakład Farmakologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
Przypadek 1 57-letnia nauczycielka, pozostająca pod opieką Por. Urologicznej z powodu torbieli nerek zgłosiła się do Por. Nadciśnienia Tętniczego z powodu.
WYCHŁODZENIE - HIPOTERMIA, ODMROŻENIA
TWOIM ATUTEM JEST MŁODOŚĆ… I ZDROWIE ZDOBYWASZ WIEDZĘ.
Praktyczne aspekty znieczulenia miejscowego i ogólnego w stomatologii.
Zapis prezentacji:

TECHNIKA POBIERANIA WYCINKÓW ZE ZMIAN SKÓRNYCH

WYCINKI  W trakcie diagnozowania chorób skóry nierzadko zachodzi konieczność pobrania wycinka do badań: - histopatologicznych - i/lub immunopatologicznych  Najczęściej materiał do badań pobiera się z pogranicza skóry chorej i niezmienionej, czasem wykwit usuwa się w całości.  Skórę w miejscu pobrania należy znieczulić tak by zapewnić pacjentowi maksymalny komfort.

TECHNIKI ZNIECZULEŃ MIEJSCOWYCH 1. Zebrać wywiad w kierunku nadwrażliwości na leki i/ lub lignokainę 2. Odkazić skórę z użyciem 70 % roztworu alkoholu etylowego 3. Przystąpić do jednego z wymienionych rodzajów znieczuleń. - nasiękowego - powierzchniowego

ZNIECZULENIE NASIĘKOWE  Środki znieczulenia miejscowego wykorzystywane w tym rodzaju analgezji to:  roztwór 0,25-1% prokainy • novocaina • polocaina  r-r 0,25-1% lidokainy • ksylokaina • lignokaina  r-r>0,25% prilokainy • citanest • xylonest  niskie stężenia bupiwakainy • marcaaina • carbosthesin

Do wykonania prostych, krótkich nierozległych zabiegów LIDOKAINA jest z wyboru środkiem znieczulenia miejscowego  Całkowita dawka lidokainy stosowana w analgezji przewodowej zależy od: a) obecności środka obkurczającego naczynia- adrenaliny b) masy ciała pacjenta i wynosi odpowiednio: • 3ng/kg m.c. bez adrenaliny max dawka do 200mg • 7 mg/kg m.c. z adrenaliną max dawka wynosi do 500 mg

• wydłużenie czasu działania analgetyku miejscowego Korzyści wynikające z dodawania adrenaliny do środków znieczulenia miejscowego: • wydłużenie czasu działania analgetyku miejscowego • zmniejszenie szybkości absorpcji leku z miejsca podania –zmniejszenie potencjalnej toksyczności • zmniejszenie krwawienia z pola operacyjnego Optymalne stężenie adrenaliny wynosi 1:200 000 tj.5µg adrenaliny w 1 ml gotowego roztworu

Środki ostrożności w stosowaniu adrenaliny: • nie należy stosować adrenaliny w obrębie rąk, stóp, oczu, nosa i prącia (przewlekłe niedokrwienie mogące powodować martwicę tkanek) • ostrożnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i w przypadku chorób serca Pamiętać należy, że ilości analgetyku stosowanego w drobnych zabiegach np. pobranie wycinka skóry są tak niewielkie, że nie należy obawiać się istotnych skutków układowych. Przykładowe stężenie r-rów lidokainy: • 0,5-1%  przerwanie przewodnictwa bodźców układu wegetatywnego i czuciowego • 1,5-2%  j.w. + włókien somatomotorycznych

• w kwasicy jest większa toksyczność środka (rejonizacja wewnątrzkom.) Lidokaina jest lekiem mało toksycznym, a działania niepożądane zależą od: 1. całkowitej podanej dawki (rzadko) 2. stężenia leku 3. szybkości podania leku 4. użycia środków obkurczających naczynia 5. unaczynienia w miejscu podania leku 6. pH tkanek • w kwasicy jest większa toksyczność środka (rejonizacja wewnątrzkom.) • w zasadowicy mniejsza – dlatego w przypadku wystąpienia pierwszych obj. zatrucia należy wywołać zasadowicę oddechową- spokojne i głębokie oddychanie

Lidokaina jest lekiem mało toksycznym, a działania niepożądane zależą od: 7. szybkość absorpcji 8. szybkość metabolizmu 9. nadwrażliwość na lek ( rzadko) 10. stanu ogólnego pacjenta, wieku i wagi ciała.

Objawy niepożądane po zastosowaniu lidokainy dotyczą głównie OUN i układu sercowo- naczyniowego. OUN: od pobudzenia do depresji kory mózgu i rdzenia przedłużonego • w okresie pobudzenia chory jest niespokojny, zdezorientowany, odczuwa metaliczny smak w ustach oraz drętwienie języka, jego mowa staje się bełkotliwa. Ponadto zaburzenia widzenia, zawroty głowy, kurcze mięśni i drgawki. • w okresie depresji- utrata przytomności, bezdech i wstrząs

Objawy niepożądane po zastosowaniu lidokainy dotyczą głównie OUN i układu sercowo naczyniowego Układ sercowo naczyniowy - omdlenie w wyniku zapaści naczyniowej - bradykardia - hipotensja ( rozszerzenie naczyń) - zatrzymanie akcji serca Bardzo rzadko: - wysypka i świąd skóry - skurcz oskrzeli - obrzęk głośni - wstrząs anafilaktyczny

Postępowanie z chorym w przebiegu zatrucia środkami znieczulenia miejscowego 1. utrzymanie drożności dróg oddechowych • odgięcie głowy do tylu i podciągnięcie żuchwy do góry • ew. wdrożenie oddechu zastępczego ( worek Ambu, tlen) 2. w fazie pobudzenia podać środki przeciwdrgawkowe i uspokajające np. diazepam lub barbiturany 3. w razie hipotensji <30% RR wyjściowego • płyny infuzyjne (krystaloidy, koloidy) • w razie hipotensji>30% RR wyjściowego • podać dożylnie efedrynę w dawkach frakcjonowanych po 5 mg aż do uzyskania ciśnienia prawidłowego

Przeciwwskazania do stosowania lidokainy  nadwrażliwość na lidokainę - całkowity blok serca  zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego  nadciśnienie tętnicze  gościec przewlekły postępujący  miastenia  ciężkie uszkodzenia wątroby  porfiria  skłonność do drgawek

Interakcje lidokainy Uwagi praktyczne: - nasila kardiodepresyjne działanie – chinidyny - prokainamidu - beta- blokerów Uwagi praktyczne: 1. Skórę odkazić stosując 70% alkohol etylowy 2. Po przekłuciu skóry igłą przesuwamy w tk. Podskórnej, wycofując się podajemy lidokainę 3. Nie wykłuwając się zmieniamy kierunaek posuwania się igły ostrzykując zmianę skórną z drugiej strony Ważne: nie ostrzykiwać samej zmiany skórnej Ocenę skuteczności analgezji można przeprowadzić przy pomocy metody pin-prick-delikatne nakłucie cienką igłą zmienionego pola.

ZNIECZULENIE POWIERZCHNIOWE I. Z wykorzystaniem lidokainy łącznie z prilokainą (krem EMLA) można stosować na skórę i błony śluzowe - w opatrunkach okluzyjnych na około 1,5 godziny przed planowym zabiegiem. Stężenia 2-4%. II. Z wykorzystaniem chlorku etylu- do gwałtownego schłodzenia skóry i tkanki podskórnej. Oprócz efektu znieczulającego otrzymujemy: - ustabilizowanie skóry uchwyconej w fałd - zmniejszenie krwawienia z pola operacyjnego

Podstawowe zalety to:  łatwość przeprowadzenia analgezji  bardzo wysokie bezpieczeństwo znieczulenia  w zupełności wystarczające w większości przypadków z codziennej praktyki dermatologicznej

TECHNIKI POBIERANIA WYCINKÓW A) Pobieranie za pomocą skalpela • szczególnie polecane gdy można łatwo uchwycić skórę w fałd • oś długa cięcia powinna uwzględniać kierunek drenażu chłonki i przebiegać równolegle do niego • zwykle nie ma potrzeby zakładania szwów, można ewentualnie wykorzystać specjalne wchłanialne przylepce tzw. Stripsy

Ryc. 1

Ryc. 2

Ryc. 3

Ryc. 4

Ryc. 5

Ryc. 6

Ryc. 7

Ryc. 8

Ryc. 9

Ryc. 10

Ryc. 11

Ryc. 12

Ryc. 13

Ryc. 14

Ryc. 15

B) biopsja punktowa • szczególnie polecana jest wtedy gdy trudno jest uchwycić skórę w fałd np. skóra owłosiona głowy, przednia powierzchnia podudzi

Ryc. 16

Ryc. 17

Ryc. 18

Ryc. 19

Ryc. 20

Ryc. 21

Ryc. 22

Ryc. 23

Ryc. 24

Ryc. 25

Ryc. 26

Ryc. 27

Ryc. 28

Ryc. 29

Ryc. 30

Ryc. 31

Ryc. 32

Krwawienie z rany zatrzymujemy poprzez: • ucisk jej brzegów • założenie opatrunku wchłaniającego typu spongostan • opatrunek z jałowej gazy