Analiza cen transferowych Wybór metody

Wprowadzenie Przyczyny zainteresowania władz cenami transferowymi Podmioty powiązane mogą kształtować ceny w transakcjach między sobą kierując się interesem całej grupy, a nie interesem poszczególnych spółek (ceny nierynkowe) Nierynkowe ceny mogą wpływać na zaniżenie podstawy opodatkowania – dochodów budżetowych (zbyt niskie przychody, za wysokie koszty) Władze skarbowe dbają o realizację dochodów budżetu i wymagają, by ceny każdorazowo były ustalone na poziomie rynkowym, tj. takim, jaki zastosowałyby podmioty niezależne Wybór metody analizy cen transferowych

Ryzyko cen transferowych Wprowadzenie Typowe obszary ryzyka „Usługi zarządcze” Zróżnicowanie rentowności sprzedaży do podmiotów powiązanych i poza grupę Opłaty licencyjne za znak towarowy: sprzedaż wewnątrzgrupowa ponoszone przez producenta uzależnione od wyniku Niska rentowność działalności dystrybutor ponoszący straty w długim okresie czasu zróżnicowanie rentowności sprzedaży do podmiotów powiązanych i poza grupę gwałtowne spadki rentowności Wybór metody analizy cen transferowych Deloitte Doradztwo Podatkowe

Ryzyko cen transferowych Wprowadzenie Metody analizy cen transferowych Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej Metoda ceny odprzedaży Metoda koszt plus Metoda marży transakcyjnej netto Metoda podziału zysku Metody tradycyjne Metody zysku transakcyjnego Wybór metody analizy cen transferowych Deloitte Doradztwo Podatkowe

Metody analizy cen transferowych

Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej porównanie zewnętrzne Dostawca niezależny 100 PLN Odbiorca niezależny cena sprzedaży do odbiorcy powiązanego = X Odbiorca niezależny 100 PLN Podatnik Odbiorca powiązany cena sprzedaży ? porównanie wewnętrzne Wybór metody analizy cen transferowych

Metoda ceny odprzedaży Niezależny dostawca Dystrybutor Niezależny odbiorca cena odsprzedaży = 200 cena zakupu = 160 rynkowa marża brutto = 40 rynkowa marża brutto % = 20% ETAP PIERWSZY ? Powiązany dostawca Dystrybutor Niezależny odbiorca Obliczenie ceny transferowej: cena odsprzedaży x (1 - 20%) 100 x 80% = 80 cena odsprzedaży = 100 cena transferowa = (80) dochód = 20 marża = 20% ETAP DRUGI Wybór metody analizy cen transferowych

Metoda „koszt plus” ? Niezależny Usługobiorca usługodawca Usługodawca przychód = 220 koszt świadczenia usług = (200) rynkowy zysk = 20 narzut na kosztach = 10% Niezależny usługodawca Usługobiorca ETAP PIERWSZY Usługodawca powiązany ? Usługobiorca koszt świadczenia usług (podstawa kosztowa) = 300 Obliczenie ceny transferowej: 300 x (1 + 10%) =300 x 1,1= 330 ETAP DRUGI Wybór metody analizy cen transferowych

Metoda marży transakcyjnej netto Niezależny dostawca Dystrybutor Niezależny odbiorca cena odsprzedaży = 200 cena zakupu = 160 rynkowa marża brutto = 40 rynkowa marża brutto % = 20% koszty sprzedaży = 30 rynkowa marża netto = 10 rynkowa marża netto % = 5% ETAP PIERWSZY ? Powiązany dostawca Dystrybutor Niezależny odbiorca koszty sprzedaży = 25 obliczenie ceny transferowej: cena odsprzedaży x (1 - 5%) – koszty sprzedaży: 100 x 95% - 25 = 95 – 25 = 70 cena odsprzedaży = 100 cena transferowa = (70) dochód „brutto” = 30 koszty sprzedaży = (25) marża = 5% ETAP DRUGI Wybór metody analizy cen transferowych

Metoda podziału zysku Niezależny Producent 1 Producent 2 odbiorca cena sprzedaży = 200 koszty producenta 1 = 80 koszty producenta 2 = 40 narzut na kosztach = 10% dochód „rutynowy” = 12 dochód „nierutynowy” = 68 ETAP PIERWSZY wkład producenta 1 = 40% wkład producenta 2 = 60% udział producenta 1 w dochodzie nierutynowym = 27,2 udział producenta 2 w dochodzie nierutynowym = 40.8 ETAP DRUGI ETAP TRZECI dochód producenta 1 = 8 + 27,2 = 35,2 dochód producenta 2 = 4 + 40,8 = 44,8 Wybór metody analizy cen transferowych

Analizowane zmienne Metoda Analizowana zmienna Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej Cena transakcyjna Metoda ceny odprzedaży Zysk brutto Metoda koszt plus Metoda marży transakcyjnej netto Zysk netto Metoda podziału zysku Zysk netto (lub brutto) Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria wyboru metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności transakcji Przepisy wymieniają 5 kryteriów porównywalności transakcji: cechy przedmiotu transakcji, cechy podmiotów transakcji, warunki transakcji, warunki ekonomiczne występujące w czasie i miejscu, w którym dokonano transakcji, strategię gospodarczą. Kryteria te, to czynniki, które mogą istotnie wpływać na poziom ceny przedmiotu transakcji i dlatego powinny być: uwzględnione przy badaniu poziomu/ustalaniu cen transferowych, odpowiednio opisane w dokumentacji podatkowej. Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności transakcji Poszczególne analizowane zmienne (cena, zysk brutto, zysk netto) charakteryzują się odmienną wrażliwością na różnice, które wiążą się z poszczególnymi kryteriami porównywalności. Co do zasady, najbardziej wrażliwa na różnice występujące pomiędzy transakcją badaną i transakcjami porównywalnymi jest metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, w dalszej kolejności pozostałe metody tradycyjne, najmniej wrażliwe zaś są metody zysku transakcyjnego. Wybór metody analizy cen transferowych

Precyzja analizy cen transferowych Analiza poszczególnych zmiennych charakteryzuje się odmienną precyzją wnioskowania. Co do zasady, najbardziej precyzyjna jest metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, w dalszej kolejności pozostałe metody tradycyjne, najmniej precyzyjne zaś są metody zysku transakcyjnego. Wniosek: Im bardziej precyzyjna metoda analizy cen transferowych, tym bardziej wrażliwa jest na różnice pomiędzy transakcją badaną a próbą porównawczą. Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności transakcji Precyzja analizy Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej Metoda koszt plus Metoda ceny odprzedaży Metody zysku transakcyjnego Wrażliwość na różnice Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody Przykład 1. Podmiot ABC jest dystrybutorem telewizorów. Model a, nabywany od powiązanego wytwórcy, firmy A, kosztuje 1000 jednostek pieniężnych (jp); model x, nabywany od wytwórcy niepowiązanego, firmy X, kosztuje 800 jp. Czy cena transferowa (ustalona w transakcji pomiędzy podmiotem ABC i podmiotem A) jest zbyt wysoka (ponieważ 1000 jp > 800 jp)? Jak mogłyby wyglądać nasze wnioski, gdyby okazało się, że model „a” ma ekran o przekątnej 40 cali, podczas gdy model „x” 32 cale? Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody W przypadku stosowania metody koszt plus, metody ceny odprzedaży i metody marży transakcyjnej netto konieczny jest wybór tej strony transakcji, dla której badany będzie odpowiedni wskaźnik rentowności. Co do zasady, stroną analizowaną powinien być ten podmiot, który pełni mniej złożoną rolę w analizowanej transakcji. Powyższa zasada determinuje wybór strony transakcji (producent czy dystrybutor) i – związany z tym – wybór metody analizy cen transferowych. Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody Przykład 2. ABC pełni rolę „prostego” dystrybutora: telewizory typu a są sprzedawane pod marką „a” należącą do producenta (firmy A), w oparciu o unikalną, chronioną patentami, technologię produkcji należącą do A. W tej sytuacji: znalezienie podmiotu porównywalnego do A mogłoby być bardzo skomplikowane (wymagałoby m.in. oceny siły marki i poziomu technologicznego produktu i ich wpływu na poziom zysku, jaki należy przypisać A), ABC znajduje się w sytuacji podobnej do wielu innych dystrybutorów telewizorów, nie posiadających istotnej siły przetargowej – w takim przypadku można zakładać, że poziom marży uzyskiwanej przez ABC nie powinien istotnie odbiegać od przeciętnej dla branży. W takiej sytuacji właściwym rozwiązaniem jest wykonanie analizy rentowności podmiotu ABC (np. z wykorzystaniem metody ceny odprzedaży). Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody Metoda ceny odprzedaży i metoda koszt plus wykazują znaczną wrażliwość na różnice w rodzajach i w intensywności funkcji/ryzyk stron transakcji badanej i podmiotów porównywalnych. Różnice w profilu funkcjonalnym podmiotu badanego i podmiotów porównywalnych mają istotne znaczenie dla wyboru metody analizy cen transferowych. Występowanie takich różnic w większości przypadków będzie wymagało wykorzystanie metod zysku transakcyjnego. Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody Przykład 3. Podmioty X i Y produkują telewizory. Każdy z nich sprzedaje 1000 telewizorów rocznie. Całkowite (bezpośrednie i pośrednie) koszty wytworzenia telewizora to 800 jp. Podmiot X sprzedaje telewizory w małym sklepie przy fabryce. Jego koszty sprzedaży są w związku z tym ograniczone i wynoszą (w skali roku) 200 000 jp. Jednostkowa cena sprzedaży telewizora w sklepie przyfabrycznym to 1200 jp. Podmiot Y zdecydował się otworzyć salon sprzedaży w centrum pobliskiego miasta i zaangażować dyrektora sprzedaży. Umożliwiło to podmiotowi Y uzyskanie istotnie wyższej jednostkowej ceny sprzedaży: 1800 jp, wiązało się jednak z istotnymi kosztami wynajęcia lokalu i zatrudnienia dyrektora handlowego (w sumie 700 000 jp rocznie). Wybór metody analizy cen transferowych

Kryteria porównywalności a wybór metody Przykład 3. (cd.) Rachunek zysków przedsiębiorstwa X : A. sprzedaż 1 200 000 B. koszty wytworzenia 800 000 C. zysk brutto 400 000 D. marża brutto 33% E. koszty sprzedaży 200 000 F. zysk netto 200 000 G. marża netto 17% Rachunek zysków przedsiębiorstwa Y : A. sprzedaż 1 800 000 C. zysk brutto 1 000 000 D. marża brutto 56% E. koszty sprzedaży 700 000 F. zysk netto 300 000 Czy porównanie marży brutto jest właściwym rozwiązaniem? Wybór metody analizy cen transferowych

Nazwa Deloitte odnosi się do Deloitte Touche Tohmatsu, podmiotu prawa szwajcarskiego i jego firm członkowskich, które stanowią oddzielne i niezależne podmioty prawne. Dokładny opis struktury prawnej Deloitte Touche Tohmatsu oraz jego firm członkowskich można znaleźć na stronie www.deloitte.com/pl/onas. Member of Deloitte Touche Tohmatsu © 2010 Deloitte Polska 23