RWANDA Źródło: fot. marcellison.com ,Wojna w Rwandzie Projekt jest współfinansowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2013r.

Źródło: http://pasjaswiata.pl/wojna-w-rwandzie/

Rwanda, dawniej w nazewnictwie pol Rwanda, dawniej w nazewnictwie pol. Ruanda, państwo w środkowowschodniej Afryce. rys. A. Znamierowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN Konflikt w Rwandzie to przykład jednego z najbardziej krwawych i okrutnych konfliktów zbrojnych na tle etnicznym. Różnice kulturowe i podsycana ideologia rasistowska doprowadziły do rozlewu krwi oraz czystek etnicznych. W jego wyniku śmierć poniosło ponad milion niewinnych ludzi. Masakra rozpoczęła się 7 kwietnia 1994 roku. W ciągu 100 dni zamordowano 800 tysięcy ludzi. Źródło: http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/4169130/rwanda.html

Jak wydarzenia historyczne wpłynęły na eskalację konfliktu w 1994 roku? Istniejąca od wielu pokoleń zależność lenna między plemionami Tutsi i Hutu; polityka Belgii wobec przedstawicieli obu plemion i próba wykorzystania ich wzajemnej niechęci do własnych celów; fanatyzm na tle etnicznym przedstawicieli elity intelektualnej plemienia Hutu.

Jakie były strony konfliktu? http://ciekawostkihistoryczne.pl/2012/12/13/rasizm-z-brukseli-belgijskie-imperium-nienawisci/ Dwa plemiona Tutsi i Hutu. Tutsi – w przeszłości właściciele stad, kasta panującej arystokracji. Hutu - o wiele liczniejsza, podległa im kasta rolników żyjących z uprawy ziemi. .

Tutsi (14% ludności) – właścicieli stad bydła Hutu (85%) – rolnicy Pigmeje Twa (1%) – wyrobnicy Między Tutsi i Hutu istniały stosunki lenne. Po ogłoszeniu niepodległości Rwandy prezydent i większość przedstawicieli rządu pochodziła z plemienia Hutu. Źródło: http://ciekawostkihistoryczne.pl/2012/12/13/rasizm-z-brukseli-belgijskie-imperium-nienawisci/

Jaka była bezpośrednia oficjalna przyczyna konfliktu? Zamach na samolot, którym leciał prezydent Habyarimana (z plemienia Hutu). Samolot został zestrzelony 6 kwietnia 1994 roku w Kigali przez „nieznanych sprawców”. Odpowiedzialni za zamach byli prawdopodobnie żołnierze Hutu z gwardii prezydenckiej, lecz o jego dokonanie oskarżono opozycję Tutsi.

Juvenal Habyarimana – prezydent Rwandy Źródło: http://pasjaswiata.pl/wojna-w-rwandzie/

Jaka była reakcja środowisk międzynarodowych? Państwa zachodnie (w szczególności USA, Francja, Belgia i Wielka Brytania) w żaden sposób nie zainterweniowały, aby zapobiec konfliktowi, wycofały z terenu Rwandy swoje siły zbrojne.

fot. lifeofathousandhills (Tutsi i Hutu) Źródło: http://pasjaswiata.pl/tutsi-hutu/

Żołnierze francuscy mijają członków milicji Hutu w pobliżu Gisenyi (zachodnia Rwanda), 27 czerwca 1994. Źródło: http://www.presseurop.eu/pl/content/article/1495612-otwarta-rana-po-ludobojstwie-w-rwandzie Źródło: http://pasjaswiata.pl/rwanda-ludobojstwo/

Źródło: http://pasjaswiata.pl/rwanda-ludobojstwo/

Wojna w Rwandzie, fot. James Nachtwey Źródło: http://pasjaswiata.pl/wojna-w-rwandzie/ Ludobójstwo w Rwandzie, fot. documentingreality.com Źródło: http://pasjaswiata.pl/rwanda-ludobojstwo-w-rwandzie/

(Photo credit: UNICEF / Betty Press) Rejestracja rwandyjskich sierot w obozie uchodźców w Demokratycznej Republice Konga (Photo credit: UNICEF / Betty Press) Źródło: http://www.unic.un.org.pl/rwanda/wydarzenia_1994.php

Źródło: http://ekai.pl/zdjecie/wydarzenia/fotogaleria/x20536/6/ Źródło:http://www.unic.un.org.pl/aktualnosci. php?news=2183&wid=18 Źródło: http://ekai.pl/zdjecie/wydarzenia/fotogaleria/x20536/6/

Kwiecień 2007, demonstracja w Butare w 13 rocznicę ludobójstwa. Narcisse Mupagasi ocalał w Nharamie jako jeden z tylko pięciu osób. Dziś zbiera nazwiska wszystkich poległych. Źródło: http://www.adventurepictures.eu/album_98-0-537.html Kwiecień 2007, demonstracja w Butare w 13 rocznicę ludobójstwa. Źródło: http://www.adventurepictures.eu/album_98-0-527.html

Rwanda: Filmy “Hotel Rwanda” – reżyseria Terry Georga “Czasem w kwietniu” – reżyseria Raoul Peck “Strzelając do psów” – reżyseria Michael Caton-Jones “Podać rękę diabłu” – reżyseria Roger Spottiswoode Książki: Lilla Danilecka – “Amahoro znaczy pokój. Rwandyjski dramat nie zakończony” Jean Hatzfeld – „Strategia antylop” Révérien Rurangwa – „Ocalony” Jan Pałyga – „Rwanda - czas apokalipsy, czas nadziei” Internet: http://www.foundationrwanda.org/

Konflikty etniczne… mogą przybierać formę czystek etnicznych, czyli zmuszania społeczności etnicznych do przesiedlania się poprzez stosowanie wobec nich represji, przemocy, akcji terrorystycznych, lub w skrajnej formie, ludobójstwa – systematycznej fizycznej eliminacji jednej grupy etnicznej przez drugą.

Ludobójstwo Twórcą terminu „ludobójstwo” jest polski Żyd, prawnik, Rafał Lemkin (1900-1959). Większość jego rodziny stała się ofiarami Holokaustu. Jeszcze przed wojną Lemkin walczył o karanie sprawców masowych mordów zmierzających do zniszczenia grup narodowych, rasowych i religijnych. Jego działania nie przyniosły jednak zamierzonych skutków. Po wojnie był jedną z osób, która w bardzo aktywny sposób włączyła się w prace na rzecz uchwalenia międzynarodowej konwencji. Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa uchwalona została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 9 grudnia 1948 r. Polska ratyfikowała ją 18 lipca 1950 r.

Brak tolerancji, wzajemna wrogość, a wreszcie spory i konflikty na tle etnicznym to główne przyczyn największych w skali świata zbrodni przeciwko ludzkości, czyli zbrodni ludobójstwa.

Przykłady ludobójstwa: Wymordowanie Ormian przez Turków (1915-1916) Nazistowskie ludobójstwo na Żydach i Romach w czasie II wojny światowej Ludobójstwo przeprowadzone przez Czerwonych Khmerów w Kambodży (1975-1979)

Formy rozwiązywania konfliktów: Źródło: W. Malendowski, Spory i konflikty międzynarodowe, [w:] Stosunki międzynarodowe, praca zbiorowa pod red. W. Malendowskiego i Cz. Mojsiewicza, Wrocław 2004, s. 526-530 Formy rozwiązywania konfliktów: rokowania dyplomatyczne dobre usługi lub mediacje koncyliacje spór może być załatwiony przez jednostronne lub wzajemne ustępstwa i przyjęcie formuły kompromisowej zakładają włączenie się rozwiązanie sporu strony trzeciej (z własnej inicjatywy lub na prośbę zainteresowanych stron) dobre usługi - wszystkie środki zmierzające do bezpośredniego zetknięcia się stron sporu mediacja - aktywny udział strony trzeciej, która przedkłada konkretne lecz niezobowiązujące propozycje załatwienia sporu postępowanie pojednawcze, w którego ramach przygotowany zostanie projekt porozumienia kończącego spór

Bibliografia: Malendowski W., Spory i konflikty międzynarodowe, [w:] Stosunki międzynarodowe, praca zbiorowa pod red. W. Malendowskiego i Cz. Mojsiewicza, Wrocław 2004, s. 526-530; http://www.adventurepictures.eu/album_98-0-527.html; http://www.adventurepictures.eu/album_98-0-537.html; http://ciekawostkihistoryczne.pl/2012/12/13/rasizm-z-brukseli-belgijskie-imperium-nienawisci/; http://ekai.pl/zdjecie/wydarzenia/fotogaleria/x20536/2/; http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/4169130/rwanda.html http://pasjaswiata.pl/rwanda-ludobojstwo; http://pasjaswiata.pl/rwanda-ludobojstwo-w-rwandzie/; http://pasjaswiata.pl/tutsi-hutu/; http://pasjaswiata.pl/wojna-w-rwandzie/; http://www.presseurop.eu/pl/content/article/1495612-otwarta-rana-po-ludobojstwie-w-rwandzie; http://www.unic.un.org.pl/afryka/index.php?id=2; http://www.unic.un.org.pl/aktualnosci.php?news=2183&wid=18; http://www.unic.un.org.pl/rwanda/wydarzenia_1994.php.