Psychopatologia mgr Michalina Sołtys, mgr Ewa Stępka-Tykwińska michalina.soltys@ukw.edu.pl; estepka@ukw.edu.pl

Informacje wstępne Harmonogram zajęć Przebieg zajęć Obecność System oceniania Zaliczenie Literatura

Harmonogram zajęć 7.02. – ES + MS łącznie 5.03. – ES + MS równolegle ścieżki patologizacji wg 6 podejść 19.03. – ES + MS równolegle 10.04. – ES łącznie 24.04. – MS łącznie 22.05. – kolokwium -psychodynamiczne, - behawioralne, poznawcze, humanistyczne, egzystencjalne, - systemowe

Przebieg zajęć Sprawdzenie znajomości lektury Omówienie studium przypadku – zadanie domowe Krytyczna dyskusja, poszerzenie wiadomości, studium przypadku Podsumowanie, lektura + zadanie domowe

Obecność 1 nieobecność dopuszczalna łącznie na obu blokach realizowanych przez prowadzące każda następna – zaliczenie treści z zajęć na dyżurze brak obecności na połowie zajęć – brak klasyfikacji

System oceniania Łączna liczba punktów: 60 Składowe oceny Liczba punktów Procent oceny końcowej Uwagi Kolokwium 38 pkt 80% Podejście do kolokwium =zaliczenie końcowego studium przypadku Studium przypadku (interpretacja procesu patologizacji w ujęciu różnych teorii) 10 pkt Punktowanie: adekwatne rozpoznanie -1pkt dobór teorii do przypadku -1pkt adekwatne uzasadnienie doboru teorii i interpretacja – 2 pkt posługiwanie się językiem teorii – 2pkt umiejętność integrowania różnych teorii – 4 pkt Zaliczenie znajomości lektury 12 pkt 20% Łączna suma punktów z 3 najlepszych wejściówek Zadania domowe Nieprzygotowanie do zajęć = zaliczenie na dyżurze Aktywność na zajęciach Decydująca rola: rozumna aktywność = podniesienie ostatecznej oceny w kwestii spornej Ponieważ przysługuje studentowi jedna nieobecność uwzględniane są wyniki z 3 najlepszych wejściówek? Lub możemy rozłożyć wejściówki na 4 spotkania po 3 pkt? Łączna liczba punktów: 60

System oceniania – studium przypadku Liczba punktów możliwa do zdobycia: 0-10 punktów Rozpoznanie (0-1) 0 pkt – brak adekwatnego rozpoznania jednostki nozologicznej 1 pkt – adekwatne rozpoznanie jednostki nozologicznej Dobór teorii do przypadku (0-1) 0 pkt – brak wskazania teorii lub wskazanie teorii nieadekwatnej; 1 pkt – wskazanie teorii adekwatnej Uzasadnienie doboru teorii i interpretacja (0-2) 0 pkt – brak uzasadnienia i interpretacji, uzasadnienie i interpretacja nieadekwatne; 1 pkt – uzasadnienie i interpretacja niepełna, właściwe uzasadnienie z elementami nadinterpretacji; 2 pkt – w pełni adekwatne uzasadnienie i interpretacja Umiejętność posługiwania się językiem teorii (0-2) 0 pkt – niestosowanie języka teorii; 1 pkt – wybiórcze stosowanie języka teorii, stosownie języka teorii z pojedynczymi błędami; 2 pkt – adekwatne stosowanie języka teorii Umiejętność integrowania różnych teorii (0-4) 0 pkt – brak doboru innej (drugiej) teorii lub nieadekwatny dobór; 1 pkt – adekwatny dobór (drugiej) teorii z krótkim, niepełnym uzasadnieniem; 2 pkt – adekwatny dobór (drugiej) teorii z pełnym uzasadnieniem, bez stosowania języka teorii/ adekwatny dobór kilku teorii z krótkim, niepełnym uzasadnieniem; 3 pkt – adekwatny dobór (drugiej) teorii z pełnym uzasadnieniem z wybiórczym niestosowaniem języka teorii lub drobnymi nadinterpretacjami/ adekwatny dobór kilku teorii z ich pełnym uzasadnieniem ; 4 pkt – adekwatny dobór kilku teorii z pełnym uzasadnieniem w języku teorii przedstawionym w syntetyzującej formie

Zaliczenie Kolokwium: forma testowa: pytania otwarte i zamknięte; Zakres kolokwium: problematyka poruszana na zajęciach i opisywana w literaturze podstawowej Studium przypadku: opis procesu patologizacji w języku teorii; System oceniania: 1-10pkt zgodnie z podanymi kryteriami; zaliczenie studium przypadku = podejście do kolokwium przesłanie końcowego studium przypadku do 3.05. Końcowe studium przypadku wręczone do opracowania na przedostatnich zajęciach tj. 10.04. Studenci mają czas zapoznać się ze studium i wstępnie je opracować. Od zakończenia zajęć (22.04) do czasu przesłania ostatecznej wersji przypadku mają 1,5 tygodnia. Termin 3.05 wynika z konieczności sprawdzenia studium i przesłania informacji zwrotnej o możliwości podejścia do kolokwium. W przypadku plagiatu lub rażąco nieadekwatnej interpretacji (<4 pkt) konieczność poprawy.

Zaliczenie - progi 90-100% bdb : 54-60 pkt 83-89% db+ : 49,5-53,5 pkt 68-75% dst+ : 41-45 pkt 60-67% dst : 36-40,5 pkt <60% ndst : <36 pkt

Literatura podstawowa Alford, B. A., Beck, A. T. (2005). Terapia poznawcza jako teoria integrująca psychoterapię. Kraków: WUJ, s. 9-24, 33-34. de Barbaro, B. (red.) (1999). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.11-17, 31-84. Ellis, A. (1999). Terapia krótkoterminowa - lepiej, głębiej, trwalej. Gdańsk: GWP, s. 20-29. Frankl, V. E. (1998). Homo patiens. Warszawa: PAX, s. 8-17, 45-62, 139-151, 266-295. Frankl, V. E. (2009). Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Czarna Owca, s. 149-223. Freud, Z. (1982), Wstęp do psychoanalizy. Warszawa: PWN Horney, K. (1999), Neurotyczna osobowość naszych czasów. Poznań: Rebis Jankowski, K. (1978), Przełom w psychologii. Warszawa: Czytelnik s. Jankowski, K. (1983). Schizofrenia jako niedokończony cykl rozwojowy rodziny. Przegląd Psychologiczny, 1. Laing, R. D. (1995). Podzielone „Ja”: egzystencjalistyczne studium zdrowia i choroby psychicznej. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, s. 31-131, 169-198. Margasiński, A. (1995). Psychologiczna analiza systemów rodzinnych z chorobą alkoholową. Świat Problemów, 12, 13-15. Maslow, A. (2006), Motywacja i osobowość. Warszawa: PWN McWilliams, N. (2010), Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP Popiel, A., Pragłowska, E. (2008). Psychoterapia poznawczo-behawioralna: teoria i praktyka. Warszawa: Paradygmat, s. 33-80. Sęk, H. (2001), Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Scholar Sęk, H. (2005), Psychologia kliniczna. Tom 1. Warszawa: PWN Zubrzycka, R., Emeryk, A. (2002). Wpływ astmy oskrzelowej u dziecka na funkcjonowanie rodziny. Alergia, Astma, Immunologia, 7(1), 21-26.

Literatura uzupełniająca Beck, J. (2005). Terapia poznawcza: podstawy i zagadnienia szczegółowe. Kraków: WUJ, s. 1-9, 13-24. Dąbrowski, K. (1979). Dezintegracja pozytywna. Warszawa: PIW. Freud, Z. (1987), Psychopatologia życia codziennego. Marzenia senne. Warszawa: PWN Horney, K. (2000), Autoanaliza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis Popielski, K. (red.). (1987). Człowiek - pytanie otwarte. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL. Praszkier, R. (red.) (1999). Mity i rzeczywistość terapii rodzin. Warszawa: Koło TPD nr 134 przy OOZP Synapsis, s. 20-46, 54-56, 66-85. Reinecke, M. A., Clark, D. A. (red.) (2005). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP. Satir, V. (2000). Terapia rodziny. Gdańsk: GWP, s. 17-145. Seligman, M. E. Walker, E. F., Rosenham, D. L. (2001). Psychopatologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk i Spółka. Sęk, H. (2005). Kierunki behawioralne i podejście poznawcze w psychologii klinicznej. W: H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna, t. 1 (s. 110-118). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Skinner, B. F. (1978), Poza wolnością i godnością. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy Ściepuro, A. (2007). Psychoterapia rodzin w praktyce klinicznej. Psychiatria w Praktyce Ogólnolekarskiej, 7(3), 128-136. Tryjarska, B. (2005). Systemowa – komunikacyjna terapia rodzin. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia. Praktyka (s. 107-116). Warszawa: Eneteia.