OSTATNIA WIECZERZA W malarstwie na przestrzeni epok

Philippe de Champaigne „La Cène - Komunia/ Ostatnia Wieczerza”

Philippe de Champaigne „La Cène - Komunia/ Ostatnia Wieczerza” Obraz ten namalowany został około 1652 roku na ołtarz główny do kościoła w opactwie Port-Royal- des-Champs. Jest to powiększona replika Petite Cène. Obraz pochodzi z kolekcji Ludwika XVI. Został zakupiony przez Luwr w 1777 roku.

Giovanni Battista Tiepolo „Ostatnia Wieczerza” XVIII w. Obraz malowany na płótnie o wymiarach 77x87. Właścicielem obrazu jest Muzeum Narodowe w Warszawie.

„Ostatnia Wieczerza” Daniele Crespi, ok „Ostatnia Wieczerza” Daniele Crespi, ok. 1629-1630, olej na płótnie o wymiarach 335x220. Postacie są ukazane symetrycznie względem osi pionowej, z podwyższonym punktem widzenia. W tle widzimy elementy architektury, a nad postaciami dwa aniołki z szarfą. Obraz miał nawiązywać do sztuki Leonarda.

Peter Paul Rubens „Ostatnia Wieczerza” ok Peter Paul Rubens „Ostatnia Wieczerza” ok. 1631-1632, olej na desce, 304x250. Pinacoteca di Brera – Mediolan.

„Ostatnia Wieczerza” - malowidło ścienne Leonarda da Vinci, 460x880, wykonane w refektarzu klasztoru przy Santa Maria delle Grazie w Mediolanie.Malowidło powstało na zamówienie księcia Mediolanu Ludovico Sforzy. Da Vinci malował obraz przez 3 lata. Posłużył się on nietypową techniką, która okazała się nietrwała.

Da Vinci użył techniki polegającej na zmieszaniu farb temperowych i olejnych, która niestety okazała się nietrwała. Obraz przedstawia moment, w którym Jezus ogłasza, iż jeden z apostołów go zdradzi (Judasz to czwarta postać od lewej). Naturalizm obrazu i samo przedstawienie sceny, pełne są dynamizmu i emocji niespotykanych w ówczesnych freskach ukazujących ostatnią wieczerzę, była to niemal rewolucja.

Obrazy zostały zaczerpnięte z książek „LUWR – Arcydzieła Malarstwa” autorstwa Lawrence Gowing, „PINAKOTEKA BRERA W MEDIOLANIE – arcydzieła malarstwa” autorstwa Rosella Laubera oraz „ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ LEONARDO” autorstwa Julio Arrecha. Dzieła są głównie szanowane za swoje nienaganne proporcje, symetrię oraz głębię pomieszczeń, jak również za realizm i bijące poczucie rzeczywistości.

Bibliografia **Luwr – Arcydzieła malarstwa wyd. Arkady Lawrence Gowing - Philippe de Champaigne „Ostatnia Wieczerza” - Tiepolo Giovanni Battista „Ostatnia Wieczerza” **Pinakoteka Brera w Mediolanie Rosell Lauber - Daniele Crespi „Ostatnia Wieczerza” - Peter Paul Rubens „Ostatnia Wieczerza” **Życie i twórczość Leonardo wyd. Arrechea Julio Arrech - Leonarda da Vinci „Ostatnia Wieczerza” Agnieszka Naskrętska, Weronika Anglart 2ct