Julian Tuwim, Kim Był? Julian Tuwim (1894-1953) to kolejny po Janie Brzechwie poeta, którego wiersze stanowią klasykę polskiej literatury dziecięcej. Julian Tuwim to klasyczne wierszyki do poczytania i świetna zabawa dla najmłodszych czytelników. Tuwima poezja dla dzieci jest napisana językiem dowcipnym, utwory przedstawiają jakiś fragment rzeczywistości, wiele z wierszyków ma ukryty morał lub przesłanie.

Oto jego jedne z najpopularniejszych wierszy dla dzieci: Słoń Trąbalski Lokomotywa Rzepka Abecadło Okulary

Życiorys Lata młodości (1894–1916) Urodził się 13 września 1894 w Łodzi, przy ul. Widzewskiej 44 (obecnie Kilińskiego 46), w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów. W latach 1904–1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Na początku uczył się słabo, nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi, zwłaszcza matematyką, przez co powtarzał szóstą klasę. Zadebiutował w 1911 przekładem na esperanto wierszy Leopolda Staffa[3]. W roku 1913 miał miejsce jego właściwy debiut poetycki, wiersz Prośba opublikowany został w „Kurierze Warszawskim”. Utwór poeta podpisał inicjałami St. M., poznanej w 1912, swojej przyszłej żony Stefanii Marchwiówny. Pobyt w Warszawie (1916–1939) W 1916, z myślą rozpoczęcia studiów, przeniósł się do Warszawy. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1918), ukończył jedynie po jednym semestrze. W trakcie studiów rozpoczął współpracę z czasopismem Pro Arte et Studio. Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919. 30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego[4]. W młodości inspirował się twórczością Leopolda Staffa (pisał o tym w swych pamiętnikach). Członek założyciel Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). Życie na obczyźnie (1939–1946) Ostatnie lata w Polsce (1946–1953) Do Polski Tuwim wrócił w czerwcu 1946 roku i stał się osobowością chronioną, adorowaną i uprzywilejowaną przez ówczesne władze. Został okrzyknięty poetą państwowym. W tym samym roku Tuwimowie adoptowali córkę Ewę. W latach 1947–1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego. Po wojnie Tuwimowie otrzymali opuszczony dom w Aninie przy ul. Zorzy 19, gdzie mieszkali wraz z Ireną Tuwim. Dom ten po śmierci Tuwima nabył Piotr Jaroszewicz[5]. W ostatnich latach życia Tuwim stworzył niewiele wierszy; czasami tylko ulegał prośbom zaprzyjaźnionych redaktorów, potrzebujących wierszy na rocznicowe okazje. Zajmował się tłumaczeniami i zbieraniem kuriozów literackich, które publikował w miesięczniku „Problemy” w cyklu „Cicer cum caule”.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia Order Sztandaru Pracy I klasy (1949) Złoty Wawrzyn Akademicki (1935) Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928, 1949) Nagroda polskiego PEN Clubu (1935) Nagroda Państwowa I stopnia (1952) Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949)

Julian Tuwim w muzyce, niektóre piosenki powstałe na podstawie utworów, bądź specjalnie napisane przez autora: Absztyfikanci Grubej Berty, piosenkę wykonał zespół Bez Jacka Berlin 1913, śpiewa do muzyki własnej Leszek Długosz Całujcie mnie wszyscy w dupę, Fokus w ramach projektu Poeci Chrystus miasta, Buldog na płycie Chrystus miasta Co nam zostało z tych lat?, śpiewa Chór Dana, Mieczysław Fogg Do prostego człowieka, piosenkę nagrały zespoły Liberum Veto, Włochaty oraz Akurat Do generałów, Buldog, na płycie Chrystus miasta Figielek, kompozycja Miłosz Bembinow, śpiewa Magda Polańska, chórki Agatka Chodyra Grande valse brillante (fragm. poematu Kwiaty polskie), muz. Z. Konieczny, śpiewa Ewa Demarczyk, ostatnio J. Steczkowska, J. Radek, Michał Bajor Humoreska, Buldog, na płycie Laudatores Temporis Acti

Ciekawe cytaty Tuwima Cnotliwa dziewczyna nigdy nie lata za chłopcem. Czy kto widział, żeby pułapka goniła mysz? Gdy ci coś wpada do oka, pamiętaj, że to odrobina kosmosu. Gdyby jajko miało inną formę, Życie kury byłoby potworne. Gratulacje: najuprzejmiejsza forma zawiści. Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop. Zobacz najpierw w co wskoczyłeś. Kobieta jest jak róża; na to ma kolce, by je owijać płatkami. Koń ma cztery nogi. Po jednej na każdym rogu. Mężczyzna pozostaje zazwyczaj bardzo długo pod wrażeniem, jakie zrobił na kobiecie. Miłość: jedyna funkcja fizjologiczna, która zrobiła karierę. Mówią, że ostrożność jest matką powodzenia. To nieprawda, bo gdyby była ostrożnością, nie zostałaby matką. Nie wiem, co się na świecie zrobiło! Zaczynają teraz umierać tacy ludzie, którzy dawniej nigdy nie umierali. Owocu zakazanego nie gryź wstawionymi zębami. Para: woda w natchnieniu.

Ciekawostki: Pierwszą książkę, którą przeczytał jako kilkulatek to „Romeo i Julia” Szekspira. Jako młody człowiek interesował się chemią i uwielbiał przeprowadzać doświadczenia chemiczne i pirotechniczne. Innym hobby była hodowla jaszczurek i zaskrońców. Od lat szkolnych rozwijał pasję lingwistyczną. Jego miłością były słowniki i egzotyczne języki. Z powodu kłopotów w nauce matematyki powtarzał klasę szóstą gimnazjum. Julian Tuwim miał talent kabaretowy.

Dziękuje za obejrzenie prezentacji na konkurs o Julianie Tuwimie. Wykonała uczennica 2B Joanna Ciejko

Źródła: http://blogiceo.nq.pl/klasa2bwejherowo/20 13/01/08/julian-tuwim-ciekawostki-o- slynnym-pisarzu/ http://wierszykidladzieci.pl/wierszetuwima .php http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Tuwim http://pl.wikiquote.org/wiki/Julian_Tuwim https://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=w i