Art Deco

Co to jest Art Deco? Art déco – jest to styl rozpowszechniony w latach 1919– Nazwa wywodzi się od francuskiego art – sztuka i décoratif – dekoracyjny, w rozumieniu jakie język polski łączy z urządzaniem wnętrz czyli dekorowaniem. Termin décoratif nie oznacza w tym wypadku "zdobienia".

Styl Art Deco charakteryzuje się jednolitymi cechami. Opiera się na syntetycznych, geometrycznych formach, wykorzystuje płaską, stylizowaną dekorację, opartą na rytmicznej kompozycji. Stosuje gładkie, lśniące, opływowe powierzchnie i intensywne, kontrastowo zestawiane kolory. Inspirowany jest klasycznymi formami, etnicznym zdobnictwem (afrykańskim, egipskim, azteckim, greckim), ale jego główną cechą są uproszczone, geometryczne kształty. Nazwa Art Deco wywodzi się z języka francuskiego i oznacza „sztukę dekoracyjną”. Styl ten narodził się po pierwszej wojnie światowej i doskonale oddaje wyrafinowany klimat dynamicznych lat 20- tych. Charakterystyka stylu Art Deco

Art Deco - styl w sztuce: ● Architekturze ● Malarstwie ● Grafice ● Architekturze wnętrz ● Meblarstwie ● Wykładzinach / dywanach

Architektura Art Deco: Ten styl cieszył się popularnością w 1920 s i 1930s. Budynki art deco są bardzo kolorowe i ozdobne, ornamentyka cechy z mnóstwo geometrycznych kształtów i zig-zags. Wpływy na ten styl są jak starożytnym Egiptem jak szeroki- ustawić/ustawiać (Pharoah Tutankhamen's grobowiec został znaleziony w 1922) do Azjaty sztuka i kubizm. Styl zaczął się we Francji ale Ameryka stała się centrum ruchu artystycznego. Dodatkowe wpływy art deco pochodziły z Precolumbian sztuka i budowa Ameryka. Z ramami stalowymi, te lśniący, steamlined budynki są więcej pionowo-ukierunkować/ukierunkowywać niż stanie wyżej od budynku styles.Nationally-famous przykłady obejmują Chrysler Budynek i stan Nowy Jork Budynki w Nowym Jorku.

Przykłady architektury Art Deco:

Art déco był reakcją na secesję, wyrazem sprzeciwu wobec - typowego dla sztuki secesyjnej - braku dyscypliny przestrzennej. Już w secesji pojawił się nurt projektowania masowych wyrobów przemysłowych – wzornictwo przemysłowe, ale dopiero w okresie art déco podjęto się bardziej nowoczesnego projektowania, z myślą o funkcji i wpływie przedmiotu na fizyczne i społeczne otoczenie człowieka. Było to działanie świadome, próba stworzenia stylu w sztuce na wzór dawnych stylów, ale wybiegającego w przyszłość i z optymizmem szukającego wyrazu dla nowoczesności świata produkcji taśmowej i rodzących się mass mediów. Sprzeczność polegała na tym, że twórcy art déco przykładali też wielką wagę do perfekcyjnego wykonania przedmiotu użytkowego (np. meble ze złoconego brązu, hebanu, inkrustowane kością słoniową) – nie mogły być więc one tanie, ani dostępne dla szerokiej klienteli.

Architektura wnetrz w stylu Art Deco:

Styl Art Deco w malarstwie: Art déco charakteryzował się klasycyzującym zgeometryzowaniem i dążeniem do syntetycznego ujmowania form, poszukiwaniem piękna w funkcji przedmiotu użytkowego i jasności przekazu w grafice czy malarstwie. Żywą i jasną kolorystykę odziedziczył po fowizmie. Szczyt popularności przypadał na lata 20. zeszłego stulecia, a Międzynarodowa Wystawa Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa w Paryżu w roku 1925 zgromadziła najwięcej dzieł sztuki i przedmiotów użytkowych charakterystycznych dla epoki. W latach 30. art déco powoli ustępował na rzecz nowego stylu, Bauhausu, szkoły która stała się pierwszą wyższą uczelnią nowoczesnego projektowania i studiowania sztuk pięknych. Do dnia dzisiejszego pojawiają się dzieła i przedmioty użytkowe nawiązujące do art déco

Przykłady malarstwa art deco: ” Nu adosse 1″ - Tamara Łempicka La dormiente – Tamara de Lempicka Niebieska kobieta z gitarą - Tamara Łempicka

Reminiscentia II - Urszula Tekiela Amicus certus II, - Urszula Tekiela

Grafika w stylu Art Deco:

Przykłady mebli w stylu Art Deco Projekty Eileen Gray ( ), irlandzkiej designerki, która odeszła do dominujących wpływów japońskich i stworzyła kilka wspaniałych mebli awangardowych (część zaprojektowana do domu nazwanego E 1027) są przykładem ścierania się dwóch tendencji: funkcjonalizmu "zmysłowego", czyli art-deco, kojarzącego się z drogim rzemiosłem i funkcjonalizmu "umysłowego", czyli stylu Bauhausu, wypracowanego w niemieckim Bauhausie pod wpływem elementaryzmu De Stijlu, kojarzącego się ze standaryzacją i masową produkcją przemysłową.

Innym przykładem art deco są meble projektowane przez Le Corbusiera czy ostatniego dyrektora Bauhausu, Miesa van der Rohe. Prawdopodobnie rzeczywistą autorką projektów sygnowanych przez Miesa była niemiecka projektantka Lilly Reich

Prezentacje przygotowały: Uczennice klasy I B: Karolina Drobniak Sandra Jakubczyk Karolina Nocuń