Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia 106

A lleluja. Chwalcie P ana, bo D obry, bo na wieki J ego Ł askawość.

Któż opowie D zieła P otęgi P ana, ogłosi wszystkie J ego pochwały?

Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.

P amiętaj o nas, P anie, gdyż masz U podobanie w S wym ludzie.

P rzyjdź nam z P omocą, abyśmy ujrzeli szczęście T wych W ybranych, radowali się R adością T wojego ludu, chlubili się razem z T woim D ziedzictwem.

Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.

Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli T wych C udów, nie pamiętali ogromu Ł ask T woich,

lecz zbuntowali się przeciw N ajwyższemu nad Morzem Czerwonym.

Ale O calił ich przez wzgląd na S woje I mię, aby O bjawić S woją P otęgę.

Z gromił Morze Czerwone i wyschło, i P oprowadził ich przez fale jakby przez pustynię. I O calił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika U wolnił.

Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał. S łowom więc J ego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.

Szybko o D ziełach J ego zapomnieli: na J ego R adę nie czekali. Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali B oga na odludziu.

U czynił Z adość ich żądaniu, lecz Z esłał na nich zarazę. Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu P ańskiemu.

Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama. I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.

U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi. Zamienili swą C hwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.

Zapomnieli o B ogu, który ich O calił, który W ielkich R zeczy D okonał w Egipcie, D ziwów - w krainie Chama, Z dumiewających - nad Morzem Czerwonym.

P ostanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, J ego wybraniec: on wstawił się do N iego, aby G niew J ego odwrócić, by ich N ie W yniszczył.

I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli J ego S łowu. Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali G łosu P ańskiego.

I P rzysiągł im z ręką podniesioną, że P owali ich na pustyni, że ich potomstwo R ozproszy wśród ludów, że ich R ozsypie po krajach.

Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych. Drażnili G o swymi postępkami i spadła na nich plaga.

Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła. Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.

Rozdrażnili G o znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza, bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.

Nie wytracili narodów, jak im to P an N akazał. Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków; poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.

I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom. I krew niewinną przelali: <krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim>.

I ziemia krwią się skalała, a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.

G niew P ana Z apłonął przeciw J ego ludowi, tak iż P oczuł W stręt do S wego D ziedzictwa.

I W ydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy. Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.

W ielokrotnie ich U walniał, oni zaś sprzeciwiali się J ego P lanom, ginęli zatem przez swe nieprawości.

Lecz W ejrzał na ich utrapienie, gdy W ysłuchiwał ich błagań.

I W spomniał dla ich dobra na S woje P rzymierze i P ożałował [ich] w S wej W ielkiej Ł askawości.

I W zbudził dla nich L itość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.

R atuj nas, P anie, B oże nasz,

Z gromadź spośród narodów, abyśmy wielbili Ś więte I mię T woje i dumni byli z T wej C hwały.

B łogosławiony P an, B óg Izraela, od wieków na wieki!

A cały lud niech powie: A men! A lleluja!

Księga Psalmów Biblia Tysiąclecia 106