Temat: Charakterystyka Planet Układu Słonecznego Akademia Górniczo-Hunicza im. Stanisława Staszica w Krakowie AGH Uniwersity of Science and Technology Autor: Emil Hołys Nr. Albumu: Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Rok: 2015/2016

Spis Prezentacji »Historia Poznawania Układu oraz Prawa w nim rządzące »Powstanie Układu Słonecznego »Charakterystyka Planet »Zestawienie zbiorcze danych »Mniejsze ciała niebieskie »Lokalizacja we wszechświecie

Układ heliocentryczny – Mikołaj Kopernik DE REVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM („O obrotach sfer niebieskich”)

 Prawo powszechnego ciążenia, głosi, że każdy obiekt we wszechświecie przyciąga każdy inny obiekt z siłą, która jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między ich środkami.

 Pierwsze prawo Keplera: »„Planeta krąży wokół Słońca po orbicie eliptycznej; w jednym z ognisk tej elipsy znajduje się Słońce”  Drugie prawo Keplera: »„Promień wodzący planety zakreśla w równych odstępach czasu równe pola.”

gdzie T z jest okresem Ziemi, a z jest średnią odległością Ziemi od Słońca, T p i a p to okres i średnia odległość dowolnej planety w naszym układzie słonecznym. Wyliczmy więc ile wynosi średnia odległość od Słońca planety Merkury:  Trzecie prawo Keplera:

Odległości we wszechświecie »rok świetlny (r. ś.) – odległość, jaką światło przebywa w próżni w ciągu 1 roku (9,5 biliona kilometrów); »parsek (pc) – odległość gwiazdy, której kąt paralaksy wynosi 1 sekundę łuku (1/3600 stopnia); 1 pc = 3,26 r. ś., »jednostka astronomiczna (AU) – średnia odległość Ziemi od Słońca, która wynosi 149,6 mln km; wielkość ta służy do określania odległości głównie w Układzie Słonecznym.

Edrich Wilhelm Bessel w 1838 roku opracował sposób wyznaczania odległości gwiazd od Słońca. Bliskie gwiazdy zmieniają swoje położenie na tle gwiazd odległych w zależności od położenia Ziemi względem Słońca Kąt – nazywa się paralaksą. Znając jego wartość można wyznaczyć odległość l l – odległość gwiazdy od słońca r – promień orbity ziemi paralaksa – l =1 pc = 3,26 lat świetlnych

Współczesne metody pomiaru odległości »Współczesne metody polegają najczęściej na wysłaniu wiązki lasera, która odbita od specjalnych odbłyśników ustawionych na Księżycu przez astronautów amerykańskiej misji Apollo 14 i przez rosyjskie automatyczne sondy księżycowe, powraca na ziemię. Metoda ta charakteryzuje się bardzo dużą dokładnością spowodowaną użyciem precyzyjnych zegarów atomowych

Jak powstał układ słoneczny 4,6 miliarda lat temu w naszej Galaktyce z jednego z obłoków materii międzygwiazdowej zaczęło tworzyć się zagęszczenie. Wraz ze wzrostem gęstości i temperatury rozpoczęły się reakcje jądrowe przemiany wodoru w hel. W ten sposób powstało niezwykle wydajne źródło energii – Słońce. Równocześnie z powstawaniem Słońca, w wyniku łączenia się fragmentów pyłu międzygwiazdowego, tworzyły się planety i ich księżyce.

»Układ Słoneczny – składa się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te, to osiem planet, 166 znanych księżyców, pięć planet karłowatych i miliardy małych ciał Układu Słonecznego, do których zalicza się planetoidy, obiekty pasa Kuipera, komety, meteoroidy i pył okołoplanetarny.

Planeta – jest to ciało niebieskie, świecące światłem odbitym Cechy planet wewnętrznych  Małe Rozmiary  Warstwowa budowa wnętrzna  Istnienie metalicznego jądra  Stosunkowa duża gęstość  Mniej lub bardziej gęsta atmosfera Cechy Planet zewnętrznych:  Duże rozmiary  Mała gęstość  Zbudowane głownie z cieczy i gazów  Bardzo gruba i gęsta atmosfera

Mniejsze ciała Układu Słonecznego

Pluton  Planeta karłowata, plutoid, najjaśniejszy obiekt pasa Kuipera.  Od odkrycia do 2006 roku Pluton oficjalnie był uznawany za dziewiątą planetę Układu Słonecznego

Pas Kuipera »Jest on zbiorem drobnych obiektów krążących na peryferiach Układu Słonecznego poza orbitą Neptuna »Co 2-3 lata jeden z obiektów dzięki sile grawitacji zostaje wytrącony i staje się kometą

Planeta karłowata – rodzaj obiektu astronomicznego, pośredni między planetami a małymi ciałami niebieskimi. Planety karłowate, wbrew nazwie, nie zaliczają się do planet.

Planetoidy to w większości małe ciała Układu Słonecznego, składające się głównie ze skalistych i metalicznych minerałów.

»Komety są to małe ciała Układu Słonecznego, zazwyczaj o średnicy zaledwie kilku kilometrów, złożone w większości z lodu. Ich orbity są silnie ekscentryczne Meteoroidy – okruchy skalne (mniejsze od planetoid) poruszające się po orbitach wokół Słońca.

Dziękuje