Lekcja 12 na 18 czerwca 2016 r.

„Bo ona, wylawszy ten olejek na moje ciało, uczyniła to na mój pogrzeb” (Mateusz 26:12) Na krótko przed swoją śmiercią Jezus został namaszczony przez Marię bardzo drogim olejem nardowym (Jan 12:1 -3). Uczniowie – a szczególnie Judasz — widzieli w tym czynie marnotrawstwo. Niemniej Jezus zobaczył jej serce przepełnione wdzięcznością za jego niezasłużoną miłość (Łukasz 7:47). Bóg dał nam wolną wolę. Ludzie użyli jej, by zdecydować, jak odnieść się do Jezusa krótko przed jego śmiercią: Maria zdecydowała się honorować Go, przywódcy potępili Go, Judasz zdradził Go, a Piotr zaparł się Go. A ty? Co zrobisz z Jezusem? Czy korzystając ze swej wolności, ofiarujesz mu wdzięczne serce?

„Tylko nieliczni potrafią docenić, czym dla nich jest Chrystus. Gdyby to rozumieli, to podobnie jak Maria wyrażaliby swą wielką miłość. Kosztownego olejku nikt nie nazwałby wylanym na próżno. Nic nie byłoby uważane za zbyt cenne, by dać to dla Jezusa, a żadne wyrzeczenie czy poświęcenie siebie dla Niego za zbyt wielkie”. E.G.W. (Życie Jezusa,, rozdz. 62, str. 401)

„Potem wziął kielich i podziękował, dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy; albowiem to jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów” (Mateusz 26:27-28)

„Wtedy mówi do nich: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; pozostańcie tu i czuwajcie ze mną” (Mateusz 26:38) Przekroczenie Prawa pociąga za sobą wieczną śmierć (Rzymian 6:23). Jezus musiał zanieść nasze grzechy na krzyż i umrzeć zamiast nas. Zajął miejsce grzeszników. Towarzyszyła mu obawa wiecznego odłączenia od Ojca. Wieczność nie wystarczy, aby zrozumieć bezmiar miłości okazanej nam przez Chrystusa od Getsemane po krzyż. Był strapiony i wołał: „Ojcze mój, jeśli można, niech mnie ten kielich minie”. Jednak Jego miłość do nas sprawiła, że wołał także, „wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty” (Mateusz 26:39).

„Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się” (Mateusz 27:5) „Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się” (Mateusz 27:5)

„Wtedy począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka. I zaraz kur zapiał” (Mateusz 26:74)

„Każdy człowiek jest wolny, by wybrać jaka moc będzie nim kierować. Nikt nie upadał tak nisko, nikt nie jest tak zepsuty, by nie mógł znaleźć ratunku w Chrystusie. [ … ] Każdy krzyk z duszy będącej w potrzebie, nawet jeśli nie wypowiedziany słowami, będzie usłyszany. Ci, którzy zgodzą się wejść w relację przymierza z Bogiem nieba, nie są zostawieni mocy szatana lub słabościom swojej własnej natury. [ … ] Duchy ciemności będą walczyć o duszę, która kiedyś była pod ich panowaniem, lecz aniołowie Boży będą toczyć bój o taką duszę z niezwyciężoną siłą. Pan mówi „Czy można odebrać mocarzowi łup albo czy mogą zbiec jeńcy tyrana? Tak mówi Pan: I jeńcy mocarza zostaną odbici, i łup wymknie się tyranowi, gdyż Ja rozprawię się z twoimi przeciwnikami i Ja wybawię twoich synów”. E.G.W. (Życie Jezusa, rozdz. 26, str. 258)