W mieście Komaki w pobliżu miasta Nagoya (Prefektura Aichi) znajduje się Shintoistyczna świątynia Tagata Jinja. Znana jest szeroko ze swego corocznego, wiosennego festiwalu. Jego celem jest zapewnienie ziemi płodności i urodzajności. Dniem święta jest zawsze niedziela przed 15 marca.

Główny budynek świątyni Tagata Jinja

Tagata Jinja to świątynia falliczna. Wyznawcy modlą się tu przede wszystkim o urodzaj i bogate plony a także o zdrowie oraz o szczęście i harmonię w małżeństwie.

Głównym celem marcowego festiwalu jest zapewnienie bogatych żniw. Istotą jest połączenie męskości, która wizytuje, z potężną żeńskością, która czeka. Organizacja festiwalu wymaga miesięcy żmudnych przygotowań i koordynacji wysiłków świątyń zaangażowanych w festiwal (Tagata Jinja i Shimmei-sha) oraz regionalnych władz i mieszkańców. Podczas festiwalu ogromny 2,5 metrowy, wyrzeźbiony w japońskim cyprysie, fallus paraduje przez całe miasto wieziony na specjalnie przeznaczonym do tego celu palankinie niesionym przez mieszkańców i zostaje oferowany w świątyni razem z modlitwą o pokój, wzrost, rozwój i obfite żniwa.

Każdego roku rzeźbi się w świeżo ściętym cyprysie nowego fallusa wierząc, że charakteryzuje się on większą czystością i witalnością. Starannie wybrane drzewo zostaje ścięte w środku zimy i przywiezione na teren świątynny, czemu towarzyszą rytuały puryfikacji i żywotności. Rzeźbę wykonują starannie dobrani stolarze, ubrani w tradycyjne stroje i używający tradycyjnych narzędzi, Wyrzeźbienie fallusa zajmuje około 10 dni. Ich dzieło ma 2.5 metra i waży 280 kilogramów, a razem z palankinem, na którym jest wiezione waży około 400 kilogramów.

Przed rozpoczęciem uroczystości drewniany fallus błogosławi się

Festiwalowa procesja rozpoczyna się w odległej o jedną milę shintoistycznej świątyni Shimmei-sha lub Kumano.

Prowadzący procesję kapłan posypuje drogę po obu stronach solą, celem zapewnienia jej rytualnej czystości.

Kapłani Shinto

Za nim idzie inny kapłan niosący proporzec z wizerunkiem ogromnego fallusa, prowadząc za sobą grupę lokalnych notabli przyozdobionych złotymi szalami oraz muzyków grających na tradycyjnych instrumen- tach tradycyjną muzykę.

Tu grupa kobiet w wieku 36 lat (uważanym za szczególnie pechowy dla kobiet), które niosą kilkudziesięcio-centrymetrowe drewniane fallusy.

Za nimi podąża grupa shintoistycznych kapłanów, wśród których znajduje się osoba nosząca maskę z charakterystycznym długim nosem i włosami w nieładzie, reprezentująca boga Sarutahiko. * Sarutahiko– w mitologii japońskiej falliczne bóstwo płodności. Przedstawiany pod postacią silnego mężczyzny o czerwonej twarzy z szerokimi oczami i wielkim nosem.

Następnie idą kapłani, niosąc dwa drzewka nazywane sakaki obwieszone papierowymi amuletami, które mają rzekomo magiczną moc zapewniania ziemi żyzności, gdy zostaną zakopane na polu ryżowym. ( Foto z innej uroczystości) Kapłan odpędza złe moce za pomocą wiązki sakaki Wiązka liści sakaki Wózek, z którego podczas uroczystości serwuje się sake, ozdobiony liśćmi sakaki i papierowymi amuletami.

Za kapłanami z drzewkami podążają dwaj mieszkańcy niosący kufer zawierający dary z ryżu i sake oraz kamienie o fallicznym kształcie. Za nimi niesione są dwa palankiny pełniące rolę przenośnych świątyni.

Mężczyźni niosą na ramionach przenośne santuarium (mikoshi)

W pierwszym palankinie, w przenośnym sanktuarium (mikoshi) wieziona jest bogini Tamahime-no-mikoto

W drugim palankinie znajduje się 280 kilogramowy, 2,5 metrowy drewniany fallus.

Palankin jest zwykle niesiony na zmianę przez 60 mężczyzn w wieku 42 lat. Wiek ten u mężczyzn uważa się za wyjątkowo pechowy, wymagający rytualnej interwencji. Sam fallus jak i niesienie go chroni mężczyznę i kobietę Będącąych w źle wróżącym wieku przed nieszczęściem.

Fallus ten reprezentuje księcia Takeinadane, męża Tamahime

Mniejszy fallus niesiony przez grupę śpiewających mężczyzn na końcu procesji. Ma on również zapewnić ziemi urodzajność.

Po dotarciu procesji do głównej świątyni Tagata Jinja oba palankiny zostają umieszczone w jej wnętrzu. Niesiona w ofierze żywność zostaje ofiarowana bogini razem z modlitwą o bogate żniwa, rozwój, pokój i bezpieczeństwo. Po zakończeniu festiwalu nowo wyrzeźbiony fallus wraca do świątyni Shimmei-sha zastępując fallus z poprzedniego roku, który jest sprzedawany do prywatnych domów lub restauracji. Tam zostaje umieszczony na specjalnie przygotowanym ołtarzu i czczony przy pomocy odpowiednich rytuałów jako fetysz przynoszący pomyślność.

Wytworzona podczas festiwalu energia ma służyć zarówno bóstwom, od których zależy ludzki los, jak również uczestnikom festiwalu wracającym do swych codziennych zadań.

Kiełbaska symbolizuje fallus a placek, w który jest zawinięta, to symbol vaginy. Jeden z festiwalowych gadżetów

Falliczne rzeźby w rzodkwi Pamiątki rzeźbione w drzewie

Vagina Knick Knacks

His and Hers Mochi - specjalnie z okazji święta ukształtowane japońskie ciastka ryżowe (Mochi to ciastka z ryżu o klejącej i ciągnącej się konsystencji)

Pamiątki sprzedawane podczas festiwalu

Naczynia na sake Sake, oferowana ze spejalnej beczki lub przewoźnego wózka

Oferta ręcznie wykonanych świec w dwóch odmianach

oprac. na podstawie WEB - jokoretsina Aichi. O Templo do Pinto em Komaki