RODZINA CYWILIZACJĄ MIŁOŚCI Wioleta Stypuła

J AN P AWEŁ II W „L IŚCIE DO R ODZIN ” (1994) PISZE : „ R odzina jest to naprzód dobro bycia razem: bycie razem stanowi istotne dobro małżeństwa (stąd jego nierozerwalność) oraz wspólnoty rodzinnej”.

R ODZINA podstawowa komórka życia społecznego pierwsze i najważniejsze środowisko wychowawcze dziecka, środowisko życia wspólnota oparta na miłości

PODSTAWOWE FUNKCJE RODZINY: PROKREACYJNA – wiąże się z przedłużeniem życia gatunku SPOŁECZNA (OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZA)– polega na pielęgnowaniu, zaspokajaniu potrzeb biologicznych, psychospołecznych, emocjonalnych jej członków, sprawowaniu troski nad ich zdrowiem, zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i startu życiowego KULTUROWA – niesie ze sobą obowiązek sprawowania pieczy nad życiem członków rodziny, ich rozwojem duchowym, naukowym (przekaz wartości, norm, zasad współżycia) GOSPODARCZA – niesie ze sobą obowiązek zabezpieczenia odpowiednich warunków godnego życia i zaspokajania codziennych potrzeb członków rodziny

Z ADANIA RODZICÓW : Powinni każdego dnia ofiarować dzieciom trochę swojego czasu. Powinni być wzorem do naśladowania i autorytetem dla swoich dzieci. Powinni okazywać dzieciom swoje zaufanie. Powinni strać się rozumieć świat uczuć swoich dzieci. Powinni budować przyjaźń ze swoimi dziećmi. Powinni wychowywać swoje dzieci do życia w wolności. Powinni wprowadzać dzieci w życie duchowe. Powinni pomóc swoim dzieciom odkrywać radość życia.

DZIECKO OCZEKUJE…. od matki – miłości, a od ojca autorytetu i miłości. Żadne z tych wymagań stawianych rodzicom nie jest zadaniem wyłącznie jednej osoby. Rodzice mają się uzupełniać wzajemnie.

DZIECI WALCZĄ O:  MIŁOŚĆ  ŻYCZLIWOŚĆ  UWAGĘ  ZAINTERESOWANIE  CZAS  ZROZUMIENIE  POMOC  AKCEPTACJĘ

ZNAJOMOŚĆ POTRZEB I ŚWIADOMOŚĆ ICH REALIZOWANIA JEST WYRAŻENIEM ZAINTERESOWANIA RODZICÓW SWOIM DZIECKIEM, JEGO ROZWOJEM.

Czy to prawda, że SZCZĘŚLIWE DZIECIŃSTWO DAJE GWARANCJĘ SZCZĘŚLIWEJ DOROSŁOŚCI?

T AK, BO DZIECI: DOŚWIADCZAJĄ C DOBREJ RELACJI MIĘDZY RODZICAMI - ODCZUWAJĄ MIŁOŚĆ, BEZPIECZEŃSTWO, SZACUNEK I KSZTAŁTUJĄ W SOBIE POZYTYWNE OPINIE NA TEMAT RELACJI Z INNYMI LUDŻMI. MAJĄ ZAUFANIE DO SWOICH RODZICÓW I IINYCH LUDZI. POSTRZEGAJĄ ŚWIAT JAKO BEZPIECZNY I PRZYJAZNY. NIE BOJĄ SIĘ BLISKOŚCI Z INNYMI LUDŻMI. NIE BOJĄ SIĘ ODRZUCENIA, ZRANIENIA A przede wszystkim…

Gdy dziecko ma zapewnione poczucie miłości w dzieciństwie to: - jest chronione od lęków, - rozwija się szybciej i lepiej w zakresie sprawności umysłu, sprawności fizycznej i kontaktów społecznych (rozwija się prawidłowo we wszystkich dziedzinach), - wytwarza się w nim poczucie własnej wartości oraz wiara we własne siły i pewność siebie, - jego osobowość kształtuje się jako spójna i dojrzała, - jest wyposażone w ufność wobec ludzi, - czuje się kochane,

D LA UTRZYMANIA I ROZWOJU WIĘZI W RODZINIE ISTOTNE SĄ : 1. OBECNOŚĆ 2. CZAS RAZEM PRZEŻYTY 3. WSPÓLNE UCZESTNICTWO W PRACACH DNIA POWSZEDNIEGO JAK I W WYDARZENIACH ODŚWIĘTNYCH

R ODZINA TO PIERWSZY WYCHOWAWCA DZIECKA.

„ KOMPETENTNYM WYCHOWAWCĄ JEST KAŻDY RODZIC, KTÓRY JEST REALISTĄ I PERSONALISTĄ, POSIADA MENTALNOŚĆ PEDAGOGA – ZWYCIĘZCY ORAZ JEST ŚWIADKIEM BOŻEJ MIŁOŚCI, MĄDROŚCI I NADZIEI”. Ks. Marek Dziewiecki

PARĘ SŁÓW O WYCHOWANIU…

„ Gdy dziecko żyje wśród ciągłej krytyki Uczy się potępienia. Gdy dziecko żyje w atmosferze surowości Staje się agresywne. Gdy dziecko jest stale wyśmiewane Staje się nieśmiałe. Gdy dziecko jest zawstydzane Ma nieustanne poczucie winy. Gdy dziecko przebywa w atmosferze tolerancji Uczy się wytrwałości i cierpliwości. Gdy dziecko doznaje zachwytu Uczy się cenić swoją godność. Gdy dziecko spotyka się z uczciwością Uczy się sprawiedliwości. Gdy dziecko czuje się bezpieczne Uczy się darzyć zaufaniem. Gdy dziecko spotyka się z akceptacją Uczy się znajdowania miłości w świecie.” D.Notle

SYSTEMATYCZNY KONTAKT Z RODZICAMI WPŁYWA NA KSZTAŁTOWANIE SIĘ U DZIECKA POZYTYWNEGO OBRAZU SAMEGO SIEBIE ORAZ OBRAZU ŚWIATA

„Rozpadający się dom, rodzina ulegająca z różnych przyczyn dezorganizacji - podważają u dziecka wiarę w trwałość i sens wszelkich innych wartości, rodzą postawy buntu i negacji”. (H. Izdebska)

DROGI RODZICU Zaspokajaj potrzeby swojego dziecka: bezpieczeństwa, miłości, bliskości, ciepła, życzliwości, przynależności, szacunku, godności, uznania, samourzeczywistniania. Pozwalaj dziecku na wyrażanie uczuć, takich jak zadowolenie, radość, niepokój, lęk, gniew,. Wyrabiaj w dziecku postawy twórcze i współuczestniczące w otaczającym świecie, zachęcaj do aktywnego udziału w różnego rodzaju czynnościach domowych. Pogłębiaj u dziecka więzi emocjonalne z Tobą - Ojcem, Matką, przyjaciółmi dziecka, innymi uczniami, krewnymi Dostarczaj pożądanych społecznie wzorów zachowań Znajduj ZAWSZE czas na rozmowę z dzieckiem. Nie krytykuj i nie poniżaj swojego dziecka.

Pamiętajmy, że obojętność uczuciowa, lekceważenie, złe traktowanie stwarzają u dziecka poczucie niepewności, zagrożenia, sprzyjają kształtowaniu się postaw agresywnych, nieprzystosowaniu społecznemu.

„ PRAWDZIWY DOM DZIECKO ZNAJDZIE TYLKO TAM, GDZIE ZABIJE DLA NIEGO CZYJEŚ SERCE ” Phil Bosmans