Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Toruniu Zespół Interwencji Kryzysowej ul.M.Skłodowskiej-Curie Tel /92
„jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą” (Ustawa o przeciwdzialaniu przemocy w rodzinie z 29 lipca 2005r.)
PRZEMOC INTENCJONALNOŚĆ NIERÓWNOŚĆ SIŁ NARUSZANIE PRAW I DÓBR OSOBISTYCH SKUTKIEM CIERPIENIE I BÓL
Rodzaje przemocy: psychiczna fizyczna ekonomiczna seksualna przemoc przez zaniedbanie
Faza narastania napięcia Faza ostrej przemocy Faza miodowego miesiąca Cykl przemocy
Teoria wyuczonej bezradności Syndrom sztokholmski Zjawisko wiktymizacji
Portret dziecka krzywdzonego przemoc psychiczna (zaburzenia mowy, dolegliwości psychosomatyczne, mimowolne ruchy twarzy, brak poczucia pewności siebie, wycofanie, depresja, zachowania destrukcyjne i autoagresywne, nadmierne podporządkowanie się dorosłym, kłamstwa, nieadekwatny lęk przed konsekwencjami, silny lęk przed porażką kłopoty z koncentracją) przemoc fizyczna (siniaki, ślady uderzeń, ślady oparzeń, rany w różnych fazach gojenia się, powtarzające się złamania i zwichnięcia, lęk dziecka przed rozbieraniem się przed lekcją w-f, lek przed dotknięciem – kulenie się, niestosowny strój do pogody, lęk przed powrotem do domu, nadmierna agresywność lub nadmierna apatia)
Portret dziecka krzywdzonego przemoc seksualna (somatyczne: bóle brzucha, nudności i wymioty, nietrzymanie moczu i kału, infekcje układu moczowego, spadek apetytu, urazy narządów płciowych; poznawcze, emocjonalne, behawioralne: erotyzacja dziecka, zaburzenia snu i koszmary, nerwica, przygnębienie, zachowania agresywne i autoagresywne i in.) zaniedbanie ( głód, zaburzony rozwój fizyczny – wzrost i waga, zaniedbany wygląd, brak opieki lekarskiej, zmęczenie, apatia, senność)
odpowiednie warunki do rozmowy koncentracja na kontakcie z dzieckiem zapewnienie dziecka, że mu wierzysz unikanie pytania „dlaczego?” ustalenie podstawowych faktów aktywne słuchanie DZIECKO PRZEŻYWA NIE TYLKO WYDARZENIE, ALE TAKŻE REAKCJĘ OSOBY DOROSŁEJ NA TO WYDARZENIE