KIEDY CIERPIENIE STAJE SIĘ ŁASKĄ

„Zasadniczo miarę człowieczeństwa określa się w odniesieniu do cierpienia i do cierpiącego. Ma to zastosowanie zarówno w przypadku jednostki, jak i społeczeństwa. Społeczeństwo, które nie jest w stanie zaakceptować cierpiących ani im pomóc i mocą współczucia współuczestniczyć w cierpieniu, również duchowo, jest społeczeństwem okrutnym i nieludzkim. Społeczeństwo nie może jednak akceptować cierpiących i wspierać ich w cierpieniu, jeśli nie są do tego zdolne jednostki”. (Benedykt XVI, Spe Salvi, p.38)

„Co więcej, jednostka nie może akceptować cierpienia drugiego, jeśli ona sama nie potrafi odnaleźć w cierpieniu sensu, drogi oczyszczenia i dojrzewania, drogi nadziei.” (j.w).

Definicja Definicja  Cierpienie to negatywny stan psychiczny (duchowy), wywołany bólem fizycznym, zranieniem psychicznym, nieprzyjemnym doznaniem.  Cierpienie wiąże się z doświadczaniem negatywnych emocji takich jak lęk, poczucie krzywdy, smutek, żal.  Cierpienie jest stanem integralnym, obejmującym całego człowieka.

 Cierpienie jest stanem negatywnym, złym, wyniszczającym. Człowiek nie powinien cierpieć.  Jest nieodłącznym elementem ludzkiej egzystencji.  Cierpienie bez wiary, bez Chrystusa jest przekleństwem.

Nauka św. Pawła: Nauka św. Pawła:  „Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie” ( Gal 3,13).  „Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia”( 1 Kor 1,18).  „Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga” ( Hbr 12,2).

Przyczyny Przyczyny 1.Płaszczyzna naturalna: kataklizmy, żywioły (wichury, burze, powodzie, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, śnieżyce, susze). 2.Nieprzemyślane (czasami świadome) decyzje ludzi łamiących przepisy, zasady, normy. 3.Choroby, dolegliwości, urazy, wady wrodzone, niepełnosprawność. 4.Ból zadawany przez człowieka.

Tajemnica! 1.Grzech pierworodny- otwarcie się na dostęp zła. 2.Jest konsekwencją otwarcia się na wpływ szatana. 3.Nie jest karą za grzechy. 4.Nie pochodzi od Boga. 5.Nie jest przeznaczeniem!

To nie przeznaczenie, to głupota To nie przeznaczenie, to głupota

Dopust Boży  „Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę” ( Ap 4, 19)

 „Synu mój, nie lekceważ karania Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karze, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje. Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił?” (Hbr 12,5-7).  „Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,9).  „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” ( Rz 5,20)

Co możemy zrobić z cierpieniem? Nie pytać: dlaczego? skąd? po co? Nie pytać: dlaczego? skąd? po co? Jako Chrześcijanie dużą część odpowiedzi znajdujemy z Piśmie Świętym! Pytać: co mogę z tym zrobić? Pytać: co mogę z tym zrobić?

Hiob  Traci wszystko  Obraża się na Boga: „ Dlaczego dokuczasz mi, powiedz! Przyjemnie Ci mnie uciskać, odrzucać dzieło swoich rąk ?”( Hi ). „ Dlaczego dokuczasz mi, powiedz! Przyjemnie Ci mnie uciskać, odrzucać dzieło swoich rąk ?”( Hi ).  Ostatecznie stwierdza: „Dalekim od tego, by słuszność wam przyznać, jak długo żyć będę, twierdzę, żem czysty. Że strzegę prawości, a nie porzucam: serce nie dręczy mnie nigdy” ( Hi 27, 5-6). „Dalekim od tego, by słuszność wam przyznać, jak długo żyć będę, twierdzę, żem czysty. Że strzegę prawości, a nie porzucam: serce nie dręczy mnie nigdy” ( Hi 27, 5-6). „To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem” ( Hi 42, 3). „To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem” ( Hi 42, 3).

Bogacz i Łazarz „Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie” (Łk 16, ).

Łazarz   „…żebrak okryty wrzodami”   Bardzo biedny   Bezdomny   Chory   Głodny   Samotny   Upokorzony (psy lizały jego rany)   Nagroda: „Łono Abrahama”

Łotr z krzyża „Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju” ( Łk 23, 39-43).

Św. Piotr  „Odrzuciwszy więc wszelkie zło, wszelki podstęp i udawanie, zazdrość i jakiekolwiek złe mowy, jak niedawno narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu jeżeli tylko zasmakowaliście, że słodki jest Pan. Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa” ( 1 P 2, 1-6).

 „To się bowiem podoba Bogu, jeżeli ktoś ze względu na sumienie uległe Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie. Co bowiem za chwała, jeżeli przetrzymacie chłostę jako grzesznicy? - Ale to się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami” (1 P 2,19-21).

Iść śladami Chrystusa  „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je”(Mk 8,34-35).

Ideał  „Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem?” (Iz 53,7-8)

1. „Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić” Zgoda na cierpienie! Zgoda na cierpienie! Zgoda na cierpienie nie jest zaniechaniem leczenia, usuwania przyczyn bólu. Musimy poddać się leczeniu, przeciwstawiać się przyczynom, ale też wypowiadać Bogu swoją zgodę na stan, negatywne odczucia, na krzyż, aby wyeliminować sprzeciw, umożliwić dotarcie Bożej łaski.

Leczenie nie może być związane z praktykami zawierającymi zagrożenia duchowe „Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka” ( Katechizm Kościoła Katolickiego nr 2117). „Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności. Praktyki te należy potępić tym bardziej wtedy, gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonów. Jest również naganne noszenie amuletów. Spirytyzm często pociąga za sobą praktyki wróżbiarskie lub magiczne. Dlatego Kościół upomina wiernych, by wystrzegali się ich. Uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka” ( Katechizm Kościoła Katolickiego nr 2117).

2. „…nie otworzył ust swoich, jak owca niema, (…) jak owca niema, (…) tak On nie otworzył ust”. tak On nie otworzył ust”.Milczenie! Nie wypowiadanie narzekań, nie użalanie się nad sobą. Milczenie potwierdza zgodę! Milczenie potwierdza zgodę!

3. „… został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem?” Zgoda na samotność! Samotność potęguje się w cierpieniu. A jednak trzeba się na nią zgodzić!

Nagroda „Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie” ( Iz 53, ). „Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie” ( Iz 53, ).