Opracowanie: dr Artur Woźny

1550 r. – Georgius Agricola „O metalach”: „…górnictwo jest zawodem niebezpiecznym.” 1897 r. – zarządzenie Rejonowego Urzędu Górniczego w Ostrowie zobowiązujące właścicieli kopalń do zorganizowania stacji ratownictwa w kopalniach w rejonie ostrawsko- karwińskim 1904 r. – w Rosji ukazały się pierwsze przepisy nakazujące użycie aparatów oddechowych w czasie akcji pożarowej Opracowanie: dr Artur Woźny

1906 r. – początek nowoczesnego ratownictwa górniczego (wybuch pyłu węglowego we francuskiej kopalni, zginęło 1099 osób), 1907 r. – pierwsza centralna stacja ratownictwa górniczego powstała w Bytomiu lipiec 1923 r. – zarządzenie Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach – pierwszy polski akt w sprawach ratownictwa górniczego 1925 r. – Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego w Pniowcu koło Tarnowskich Gór Opracowanie: dr Artur Woźny

Prawo geologiczne i górnicze – Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., (Dz.U. z 1994 r. nr 27, poz. 96 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12 czerwca 2002 r. (Dz.U. z 2002 r. nr 94, poz. 838 ze zm.) zbiór przepisów wykonawczych z zakresu ratownictwa górniczego opracowanych przez Centralną Stację Ratownictwa Górniczego (CSRG) w Bytomiu, jako wykonanie delegacji zawartej w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 12 czerwca 2002 r. Opracowanie: dr Artur Woźny

ratownictwa górniczego przedsiębiorcy, Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innego podmiotu zawodowo trudniącego się wykonywaniem czynności w zakresie ratownictwa górniczego, zwanego „jednostką ratownictwa”. Opracowanie: dr Artur Woźny

niezwłoczne niesienie pomocy w razie zagrożenia życia lub zdrowia pracowników zakładu górniczego oraz innych osób znajdujących się w zakładzie górniczym, niezwłoczne niesienie pomocy w razie zagrożenia ruchu zakładu górniczego powstałego na skutek różnych zagrożeń Opracowanie: dr Artur Woźny

niezwłoczne podejmowanie działań ratowniczych w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, wykonywanie prac profilaktycznych mających na celu zapobieganie bezpośredniemu zagrożeniu bezpieczeństwa pracowników lub ruchu zakładu górniczego. Opracowanie: dr Artur Woźny

zastępami ratowniczymi, pogotowiem specjalistycznym, sprzętem specjalistycznym do poszczególnych rodzajów akcji ratowniczych. Opracowanie: dr Artur Woźny

kopalniana drużyna ratownicza, kopalniana stacja ratownictwa górniczego, kopalniany punkt ratownictwa górniczego, zastępy dyżurujące. Opracowanie: dr Artur Woźny

Schemat struktury organizacyjnej kopalnianej drużyny ratowniczej kierownik ruchu zakładu górniczego (nadzór ogólny) kierownik kopalnianej stacji ratownictwa górniczego zastępcy kierownika KSRG ratownicy, w tym: -zastępowi, - zastępy ratownicze, - zastępy specjalistyczne mechanicy sprzętu ratowniczego, w tym: - pierwszy mechanik, - pozostali mechanicy specjaliści Opracowanie: dr Artur Woźny

co najmniej 2 zastępy ratownicze specjalistyczne do wykonywania prac podwodnych – zastępy nurkowe mechanicy nurkowego sprzętu ratowniczego kierownicy prac podwodnych lekarze przygotowani do współdziałania z zastępami nurkowymi Opracowanie: dr Artur Woźny

organizacja służb ratownictwa i służb pogotowia w zakładzie górniczym służby zobowiązane do współpracy ze służbą ratowniczą możliwość stałego udziału w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych służb jednostek ratownictwa niezbędne wyposażenie w sprzęt ratowniczy organizacja pomocy medycznej koordynacja działań służb ratownictwa górniczego dokumentacja prowadzenia akcji ratowniczej sposób zwalczania zagrożenia pożarowego Opracowanie: dr Artur Woźny

zagrożenia metanowe zagrożenie wybuchem pyłu węglowego zagrożenie tąpaniami zagrożenie pożarowe zagrożenie wodne zagrożenia radiacyjne naturalnymi substancjami promieniotwórczymi zagrożenie wyrzutami gazów i skał zagrożenie ze stron maszyn, urządzeń i instalacji Opracowanie: dr Artur Woźny

Akcje ratowniczą podejmuje się i prowadzi niezwłocznie po otrzymaniu zgłoszenia o wystąpieniu zagrożenia życia lub zdrowia pracowników zakładu górniczego, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego lub zagrożenia bezpieczeństwa publicznego w związku z funkcjonowaniem zakładu górniczego. Opracowanie: dr Artur Woźny

niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone podjąć, wspólnie z innymi osobami działania mające na celu usuniecie zagrożenia zawiadomić o niebezpieczeństwie dyspozytora ruchu zakładu górniczego wspólnie z innymi osobami zorganizować punkt łączności z dyspozytorem ruchu zakładu górniczego niezwłocznie przekazywać polecenia pracownikom znajdującym się w strefie zagrożenia ściśle podporządkować się poleceniom osobom zaangażowanych w akcji Opracowanie: dr Artur Woźny

Podział sprzętu ochrony układu oddechowego (wg PN/EN 133) Sprzęt oczyszczający (filtrujący) Sprzęt izolujący Pochłaniacze 8, POG-8, 8, POG-8m inny sprzęt oczyszczający Sprzęt izolujący stacjonarny Sprzęt izolujący autonomiczny Aparaty wężowe świeżego powietrza Aparaty wężowe sprężonego powietrza Aparaty powietrzne butlowe Aparaty regeneracyjne ze sprzężonym tlenem z tlenem chemicznie złączonym z tlenem ciekłym Sprzęt oznaczony numerami od 1-4 jest stosowany w górnictwie podziemnym Opracowanie: dr Artur Woźny

Sprzęt ochronny oczyszczający (filtrujący) Pochłaniacz typu POG-8 Opracowanie: dr Artur Woźny

Sprzęt izolujący autonomiczny Aparat powietrzny typu APS/3N Opracowanie: dr Artur Woźny

Sprzęt izolujący autonomiczny Aparat regeneracyjny typu W-70 Opracowanie: dr Artur Woźny

Sprzęt izolujący autonomiczny Maska twarzowa MT 313/3 „Anka” Opracowanie: dr Artur Woźny

Sprzęt izolujący autonomiczny Aparat tlenowy W-2000 Opracowanie: dr Artur Woźny

Aparat regeneracyjny ucieczkowy typu AU-9L z tlenem sprężonym w butli Opracowanie: dr Artur Woźny

Aparat regeneracyjny ucieczkowy typu SR-100A z tlenem chemicznie związanym Opracowanie: dr Artur Woźny