Julian Tuwim to jeden z najchętniej czytanych polskich poetów XX wieku, który pisał zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Do dziś jego utwory wzruszają i bawią kolejne pokolenia czytelników. I Ty również na pewno pokochasz stworzonych przez poetę bohaterów, ulegniesz czarowi pełnego magii i humoru świata, który wyczarował w swoich wierszach oraz piosenkach.

Tuwim to jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Bliski współpracownik tygodnika „Wiadomości Literackie”. Tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łaciny. Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in. Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Roch Pekiński. Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 w Łodzi, zmarł 27 grudnia 1953 w Zakopanem. Polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek.

W latach 1904–1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Na początku uczył się słabo, nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi, zwłaszcza matematyką, przez co powtarzał szóstą klasę. Jednak w pewnym momencie wpada mu w ręce tomik poezji Staffa. I wtedy dokonuje się dziwna przemiana w naszym bohaterze. Zaczyna czytać wiersze, uczyć się i o dziwo kończy szkołę jako jeden z lepszych uczniów. Jedynie matematyka została dla niego niezgłębioną tajemnicą – "nieodwzajemnioną miłością" jak pisał.

Dyzio marzyciel Położył się Dyzio na łące, Przygląda się niebu błękitnemu I marzy: "Jaka szkoda, że te obłoczki płynące Nie są z waniliowego kremu... A te różowe - Że to nie lody malinowe... A te złociste, pierzaste - Że to nie stosy ciastek... I szkoda, że całe niebo Nie jest z tortu czekoladowego... Jaki piękny byłby wtedy świat! Leżałbym sobie, jak leżę, Na tej murawie świeżej, Wyciągnąłbym tylko rękę I jadł... i jadł... i jadł..."

W 1916, z my ś l ą rozpocz ę cia studiów, przeniós ł si ę do Warszawy. Studiowa ł prawo i filozofi ę na Uniwersytecie Warszawskim ( ), szybko jednak te studia porzucaj ą c. W trakcie studiów rozpocz ął wspó ł prac ę z czasopismem Pro Arte et Studio. By ł jednym z za ł o ż ycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919r. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracowa ł w Biurze Prasowym Wodza Naczelnego Józefa Pi ł sudskiego. W m ł odo ś ci inspirowa ł si ę twórczo ś ci ą Leopolda Staffa. Cz ł onek za ł o ż yciel Zwi ą zku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). W 1939 wyemigrowa ł przez Rumuni ę, W ł ochy do Francji, a po jej kapitulacji (1940), przez Portugali ę i Brazyli ę do USA. W latach mieszka ł w Nowym Jorku. W latach wojny wspó ł pracowa ł z emigracyjnymi czasopismami. Do Polski wróci ł w czerwcu 1946 r. W latach pe ł ni ł funkcj ę kierownika artystycznego Teatru Nowego.

Najbardziej znaną i popularną część twórczości tego poety, stanowią wiersze dla dzieci, takie jak: „Lokomotywa”, „Pan Hilary”, „Ptasie radio”, „Bambo”, „Słoń Trąbalski” i wiele innych. Julian Tuwim z upodobaniem kolekcjonował różnego rodzaju ciekawostki literackie, które ochrzcił mianem kuriozów. Opublikował je w zbiorkach „Czary i czarty polskie”, „Pegaz dęba” oraz „Cicer cum caule”. W jego twórczości widać niezwykle bystre myślenie, humor, któremu trudno dorównać i świeżość, która nie znika po latach.

Murzynek Bambo Murzynek Bambo w Afryce mieszka, Czarną ma skórę ten nasz koleżka. Uczy się pilnie przez całe ranki Ze swej murzyńskiej "Pierwszej czytanki". A gdy do domu ze szkoły wraca, Psoci, figluje - to jego praca. Aż mama krzyczy: "Bambo, łobuzie!" A Bambo czarną nadyma buzię. Mama powiada: "Chodz do kąpieli", A on się boi, że się wybieli. Lecz mama kocha swojego synka, Bo dobry chłopak z tego Murzynka. Szkoda, że Bambo czarny, wesoły Nie chodzi razem z nami do szkoły.

Twórczość satyryczna Juliana Tuwima zainspirowała kompozytorów różnorakiej muzyki, do ubrania jej w melodie i dźwięki. Jego wiersze doczekały się bardzo wielu, bardzo różnych aranżacji i wykonań muzyczno-wokalnych. Twórczość Tuwima wykonywana jest do dziś przez artystów teatralnych, kabaretowych, lirycznych a także wykonawców popowych, rockowych czy punkowych.

Piosenki z Tuwimem w tle wykonywało wielu artystów. O grubej Bercie i jej absztyfikantach, śpiewał zespół Bez Jacka. Leszek Długosz zaśpiewał tekst Tuwima pod tytułem Berlin O tym gdzie i kogo mają wszyscy pocałować, możemy się dowiedzieć z tekstu wykonywanego przez grupę Fokus. Na pytanie Co nam zostało z tych lat, odpowiada Mieczysław Fogg, Magda Polańska wyśpiewała tekst Tuwima pod tytułem Figielek, a fragment Kwiatów polskich możemy usłyszeć w wykonaniu Ewy Demarczyk i Justyny Steczkowskiej. Wiele tekstów poety wyśpiewał Czesław Niemen, a są to między innymi Wspomnienie i Jeżeli śpiewa. Tekst Tuwima o miejscowej idiotce i tutejszym kretynie znają niemal wszyscy, po tym jak rozsławił go w swojej piosence Grzegorz Turnau.

Wspomnienie Mimozami jesień się zaczyna, Złotawa, krucha i miła. To ty, to ty jesteś ta dziewczyna, Która do mnie na ulicę wychodziła. Od twoich listów pachniało w sieni, Gdym wracał zdyszany ze szkoły, A po ulicach w lekkiej jesieni Fruwały za mną jasne anioły.(…)‏ Czesław Niemen śpiewa: Czesław Niemen

Julian Tuwim jest autorem tekstów do dwóch największych przebojów okresu międzywojennego: Miłość ci wszystko wybaczy i Na pierwszy znak, wykonywanych przez Hankę Ordonównę i interpretowanych przez wielu artystów kolejnych pokoleń. Nieśmiertelny przebój Marka Grechuty Pomarańcze i mandarynki jest wyśpiewanym tekstem poety, podobnie jak znany wszystkim Tomaszów wyśpiewany przez Ewę Demarczyk. O wykonanie tekstów Tuwima pokusili się także: Czarno-Czarni, zespół Piersi, Kayah, Janusz Radek, Tatiana Okupnik, Marysia Sadowska i grupa punkowa KBTW. Piosenki do tekstów Juliana Tuwima znalazły się na składance wydanej przez wytwórnię 4ever Music zatytułowanej Co nam zostało z tych lat?

Twórczość Juliana Tuwima była nie tylko natchnieniem i inspiracją dla twórców muzyki rozrywkowej, do wierszy poety napisano także wiele pieśni, symfonii i utworów kameralnych. Słynny kompozytor Karol Szymanowski opracował utwór Słopiewnie na fortepian i wokal. Witold Lutosławski nadał literaturze dziecięcej poety, postać piosenek dziecinnych. Napisał on także muzykę do wierszy Tuwima o spóźnionym słowiku i o panu Tralalińskim. Do wiersza Ptak, powstała pieśń Mikołaja Góreckiego. Ten sam kompozytor opracował Epitafium na chór i orkiestrę. Kolejnym kompozytorem, który oprawiał muzycznie twórczość Juliana Tuwima był Krzysztof Meyer. Napisał on drugą symfonię do fragmentów dzieła zatytułowanego Biblia cygańska, a także Śpiewy polskie zawierające wiersze Tuwima, na sopran i orkiestrę.

Julian Tuwim i artyści scen kabaretowych przedwojennej Warszawy udowodnili, że małe piosenki mogą być też wielką sztuką. Piosenki Juliana Tuwima były przebojami. Pisał teksty dla lekkiej,,muzy’’. Teksty te, pomimo upływu lat nie tracą niczego ze swej aktualności, mogą jedynie zyskiwać nowy urok i wdzięk jaki nadają im współczesne wykonania i interpretacje.

Uchwałą Sejmu VII kadencji z 7 grudnia 2012 rok 2013 ogłoszony został rokiem Juliana Tuwima.

PREZENTACJĘ PRZYGOTOWAŁ: DOMINIK JARZEMBSKI KL.1a

wikipedia UTWORY Grzegorz Turnau – Historia pewnej podróży Hanka Ordonówna – Miłość Ci wszystko wybaczy Czesław Niemen – Wspomnienie Marek Grechuta – Pomarańcze i mandarynki