Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole

Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole

Lorna Wing: Dlaczego dla nas ważne są hierarchie społeczne – dlaczego nie chcemy traktować ludzi równo? Dlaczego nasze relacje uczuciowe są tak skomplikowane? Dlaczego wysyłamy do siebie tak dużo sygnałów społecznych i w jaki sposób je rozumiemy? Dlaczego jesteśmy tak nielogiczni?

Upośledzenie interakcji społecznych Kłopoty z komunikacją i porozumiewaniem się Szczególne zainteresowania/natręctwa Powtarzające się zachowania , brak elastyczności

Kreatywne Niekonwencjonalne w podejściu do rozwiązań Trudność w odróżnieniu fikcji od rzeczywistości Zdolności muzyczne, dramatyczne, artystyczne częste

Okres przedszkolny W domu dziecko wydaje się relatywnie sprawne W przedszkolu zachowuje się inaczej: trudności w przystosowaniu się do grupy trudności we współdziałaniu z grupą trudności w podtrzymaniu rozmowy powtarzanie się w wypowiedziach wprowadzanie specyficznych tematów do wypowiedzi zachowania schematyczne

Okres szkolny trudności adaptacyjne i niedojrzałość w relacjach społecznych specyficzna forma komunikowania się zaburzenia sensoryczne możliwe relatywnie wysokie postępy w nauce prawdopodobne trudności w opanowaniu pisania schematyzm zachowań

Okres szkolny – szkoła średnia bardzo niska tolerancja na zmiany przy oczekiwaniach dużej elastyczności w zakresie zachowań niski poziom kompetencji społecznych – stąd popadanie w konflikty i doświadczanie nietolerancji

Nadwrażliwość na bodźce: Wzrokowe (silna reakcja na niektóre formy sztucznego światła – szczególnie świetlówki, może powodować ból, posadzenie dziecka z dala od źródła światła słonecznego, umożliwienie korzystania z lampki stacjonarnej, okularów przeciwsłonecznych) Słuchowe (łatwo się rozprasza i irytuje na dźwięki dla nas obojętne, należy mówić do dziecka unikając hałasu w tle, pomocne: zatyczki do uszu, miejsce odosobnienia) Dotykowe (trudności ze zmianą ubrania, dotyk może boleć szczególnie w niektórych obszarach ciała – stąd irytacja, zdenerwowanie)

Nadwrażliwość na bodźce: Smakowe (znaczenie ma struktura, faktura jedzenia, jedzą nawykowo – zwykle to samo a nie dla walorów smakowych), Zapachowe (czują to, czego my nie czujemy, niektóre zapachy są nie do zniesienia, unikać trzeba mocnych perfum, należy wietrzyć pomieszczenia, umożliwić noszenie dziecku przedmiotu z ulubionym zapachem)

Komunikowanie się 50% dzieci z ZA ma opóźniony rozwój mowy W wieku 5 lat mówią płynnie Powierzchownie perfekcyjna ekspresja słowna Dziwaczna prozodia Język sztywny, pedantyczny (nadmierne formalizmy, brak slangu, nie znoszą nieprecyzyjności – np Później? - kiedy dokładnie, za ile minut?) Ograniczona zdolność rozumienia języka (nie rozumie przenośni, ironii)

Komunikowanie się Odpowiadają na pytania nie kontynuując dialogu Monologi bez wglądu na reakcje otoczenia Wprowadzanie do rozmowy powtarzających się tematów Zaburzenia komunikacji bezsłownej (nierozumienie mowy ciała i posługiwanie się mową ciała w sposób niewłaściwy) Słabe rozumienie informacji w kontekście

Rozumienie emocji i ich wyrażanie: przesadna lub nieadekwatna ekspresja nieumiejętność wyrażania złożonych stanów emocjonalnych (np. dumy, zawstydzenia, pocieszania) w sytuacji frustracji reagują agresją skierowaną na siebie lub innych emocje innych dezorganizują rozumienie świata

Kodeks moralny i poczucie sprawiedliwości szkolny policjant potrzeba uczciwego stawiania sprawy jeśli przyjmuje jakąś wartość denerwuje się, że ludzie jej nie przestrzegają

Brak umiejętności odczytywania czyjegoś stanu umysłu : trudności w podejmowaniu relacji naprzemiennych trudności w przewidywaniu zachowań innych osób zaburzenia empatii bak delikatności w relacjach społecznych trudności w negocjowaniu rozwiązań przedmiotowe traktowanie innych

Brak umiejętności odczytywania czyjegoś stanu umysłu : Dziecko zakłada, że: inni myślą tak jak ono inni posiadają taki sam zakres wiedzy jak ono wierzy/ jest przekonane że w 100% ma rację może mieć trudności ze zrozumieniem czytanego tekstu, zwłaszcza jeśli odnosi się on do ludzi

Myślenie sztywne: nie lubi dwuznaczności zgodnie z zasadą czarne-białe może postępować zgodnie z zasadą, która nie jest efektywna radzi sobie w przedmiotach, gdzie sztywne reguły są zasadą

Myślenie perspektywiczne: nie radzi sobie z przewidywaniem skutków zachowań trudno myśleć mu w kategorii skutków trudność w dokonywaniu wyboru ( nie wybiera lub czyni to bezmyślnie) trudność w przewidywaniu reakcji innych ludzi

Nie potrafi kłamać Mówi dokładnie to, co myśli Uczy się kłamać później niż inne dzieci i jest w tym mało przekonywujące Lojalne w przywiązaniu do ludzi

Reakcja na zmiany Nie lubi zmian Wprowadza rytuały aby istniał porządek Raz wyuczony porządek jest preferowany Nie rozumie jaki rodzaj powiązania występuje pomiędzy początkiem aktywności a efektem Nie rozumie jakie znaczenie ma element historii w odniesieniu do całości Rytuały to sposób na uporządkowanie życia Nasilenie czynności rutynowych to barometr stresu i lęku

Perfekcjonizm: Bardzo wrażliwe na krytykę Boi się krytyki, gdyż interpretuje ją jako fakt bycia głupszym Porażka jest czymś przygniatającym Stara się nie podejmować aktywności z ryzykiem niepowodzenia Rywalizacja = ryzyko ośmieszenia się

Fascynacje Zgłębia temat, który go interesuje w sposób bardzo szczegółowy i często „dorosły” Rozmawia o nim Temat fascynacji: jako strefa bezpieczeństwa wykazanie się inteligencją sposób spędzania czasu i źródło relaksu zapewnienie sobie logiczności ułatwienie konwersacji

Zabawy i sprawność motoryczna: Nie lubi zabaw z rywalizacją Ma skłonności do zabaw , które naśladują rzeczywistość Mało zajmuje się zabawami, w których nie utrzymuje kontroli Niezdarność motoryczna Ma trudności z subtelnością motoryczną w zadaniach Łatwo traci równowagę Często pisze w sposób niewyraźny Sporty drużynowe trudne z uwagi na złożonośc reguł i interakcji

Stres Z uwagi na trudności społeczne i problemy sensoryczne dziecko z ZA ma wysoki poziom stresu i żyje w napięciu: gdy jest zdenerwowane perseweruje zachowania, gdy popełnia błędy w sytuacjach społecznych nie wie , jak je naprawić wysoki poziom stresu powoduje stan zmęczenia – stąd potrzeba drzemki lub wyjścia aby się zregenerować,

Co możesz zrobić aby inni czuli się szczęśliwi ? Co możesz powiedzieć aby inni czuli się szczęśliwi ? Wywiad: co czyni ludzi szczęśliwymi ? Jakie są stopnie zadowolenia, jak je poznać (np praca z klasą)? Jak nie wiesz jak się zachować zobacz, jak zachowują się inne dzieci Ćwiczenie miny z obrazka przed lustrem Uczenie strategii przepraszania, pytania „ale nie wiem co mam teraz zrobić” na wypadek popełnienia błędu lub nierozumienia sytuacji

Uczenie dziecka tych zachowań, których inni uczą się spontanicznie Jak nie wiesz jak się zachować zobacz jak zachowują się inne dzieci Zajmowanie się na spotkaniu/lekcji tylko 1 emocją „Kolekcjonowanie” zdjęć np. szczęśliwych ludzi i wydarzeń, które powodują, że ludzie czują się szczęśliwi

Strategia organizatora wizualnego: sekwencja obrazków, co trzeba zrobić stosuj kolory, podkreślenia, wizualne symbole Mapa kodowa szkoły: gdzie/dokąd dziecko może iść,za przyzwoleniem nauczyciela (nie „nie może iść” , bo może nie pójść nigdy)

Przychodzenie wcześniejsze do szkoły i pobyt w miejscu bezpiecznym, np. bibliotece Zorganizowanie miejsca do pracy z dala od rozpraszających bodźców (np. kącika sztuki, tyłem do okna)) Uprzedzanie o zmianach Przećwiczenie reakcji na zmianę

Wizualne ilustracje, tego o czym się mówi Zachęcanie do patrzenia na nauczyciela Odnoszenie się do zainteresowań dziecka zainteresowanie niekonwencjonalnymi strategiami rozwiązywania zadań – rozmowa

Pozwalanie na stosowanie niekonwencjonalnych metod Czasomierze Piłka – wskazówka kolejności wypowiedzi (aby nauczyć dziecko z ZA czekania na własną kolej)

Unikanie przepisywania z tablicy Włączanie do zabaw grupowych przez wyznaczenie składu grupy (aby dziecko nie było wykluczone) Tłumacz zasady gry Wspólna nauka – praca w parach Udzielanie wskazówek – zamiast dawania wyboru Czekanie na odpowiedź Kod proszenia o pomoc Na raz 1 polecenie Przerwy w mówieniu

Cele pomocy dziecku w szkole: 1. Pomoc w organizacji dnia 2. Pomoc w organizacji przedmiotów/rzeczy 3. Zachęcenie do uczestniczenia w sytuacjach związanych z interakcjami w grupie 4. Pomoc w zrozumieniu zasad interakcji społecznych z wykorzystaniem obrazków, odnoszeniem się do tego, co mogą inni ludzie myśleć, czuć lub z jakiego powodu podejmują określone działania 5. Motywowanie do pracy w klasie z wykorzystaniem specjalnych zainteresowań dziecka

Przemoc wobec dziecka z ZA: Dzieci stanowią grupę ryzyka z uwagi na słabość funkcjonowania w relacjach społecznych (nie rozumieją intencji, dają się prowokować, są naiwne – podpuszczone za dobrą monetę biorą zachowania rowieśników, wyrażają uwagi w sposób narażający je na niezrozumienie – są mało delikatne) Nie potrafią wytłumaczyć przyczyn swoich zachowań – co jest szczególnie ważne dla rozumienia sytuacji przez nauczyciela

Przemoc wobec dziecka z ZA: Trudno mu opisać , co się działo (waga szczegółowych , konkretnych pytań) Nie rozumie, że jest ofiarą przemocy Bezskuteczna jest konfrontacja ze sprawcami Potrzebuje ochrony ze strony dorosłych (współpraca rodzice/szkoła) Należy je nauczyć czym różni się żart od dręczenia Ważne : gdzie, do kogo może udać się po pomoc

Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Dziecko z Zespołem Aspergera w szkole"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres