Dr Edyta Borys Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie

Prezentacja na temat: "Dr Edyta Borys Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie"— Zapis prezentacji:

1 Dr Edyta Borys Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie
Gorycz sukcesu – nauczyciel/nauczycielka między praktyką szkoły a praktyką przedsiębiorstwa Dr Edyta Borys Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie

2 Reanimacja szkolnictwa zawodowego – przyczyny, wyzwania, potrzeby
Reforma z 1999 roku doprowadziła do marginalizacji i/lub likwidacji szkolnictwa zawodowego Społeczna deprecjacja szkolnictwa zawodowego Brak wykwalifikowanych pracowników Dążenie do konkurencyjności gospodarki UE

3 Charakter działań reanimacyjnych
Podnoszenie jakości szkolnictwa zawodowego m.in. poprzez dbałość o „inwestowanie w szkolenie osób szkolących (nauczycieli, edukatorów, trenerów, szkoleniowców…)”

4 Nie jestem Alfą i Omegą, a nawet Alfą
„Dzisiaj wiem, że nic nie wiem. Wiem bardzo mało, umiejętności mam bardzo małe” „W szkole nie czuję się pewna ucząc uczniów bo wiem konkretne zagadnienia jak przedstawić, ale właśnie zajrzeć w przedsiębiorstwie jak to wygląda tak naprawdę. Bo na podstawie książek się przygotowuję, czy na podstawie programu komputerowego ale ja bym chciała zobaczyć od strony przedsiębiorstwa. Nigdy nie miałam okazji”. „Lęk wynika z braku opanowania podstawowych umiejętności, choćby krojenia. Nie jestem w stanie pokazać uczniom takiego krojenia jak ten pan, bo to się nie robi tego na co dzień”. „Nie będzie dla mnie zaskoczeniem, jeżeli usłyszę coś czego jako nauczyciel powinienem wiedzieć, a nie wiem”. „Użycie nowoczesnego sprzętu, narzędzi sprawia nam odrobinę trudności, z czym nie czujemy się pewnie”. „Nowości nam brakuje, bo nie mamy czasu, czasem jesteśmy zbyt zmęczeni, nowości jeśli chodzi o technologię kulinarną”.

5 To jest pewność tego zawodu, wiem, o czym mówię, widziałam to
„W moim przypadku jestem bardzo zadowolona, że miałam taką możliwość uczestnictwa w projekcie i skorzystania z praktyk zawodowych. Umiejętności na pewno zwiększyły się pod każdym względem. I taka pewność, co do wykonywania pewnych czynności. Chociażby krojenia. Krojenie, obróbka, rozbiór kurczaka, krewetki. Proste rzeczy niby, wpierw się omawiało a teraz można wziąć i pokazać”. „Ja widzę taką różnicę też jak ja mówię o czymś co widziałam w zakładach mięsnych to oni mnie słuchają, oni nie słuchają – są zainteresowani, czyli dla nich też jest to jakaś emocja niż jak ja opowiadałam o maszynie tak jak teraz opowiadałam o piekarni i mówiłam maszyny, których nigdy nie widziałam, czytałam w książce. Ja sama nie czuję się pewnie, bo mówię i myślę sobie kurde, czy ja na pewno dobrze mówię, czy mi się nie pomyliły dwie maszyny razem, nie? A jak mówię maszynę którą widziałam, którą obsługiwałam, czyli jest różnica i to widać jak oni słuchają”.

6 Zapowiedź sukcesu „Człowiek się nie boi, że uczeń może wyśmiać, że czegoś się nie umie. Dużym plusem jest to, że możemy zobaczyć jak wygląda praca w zakładzie. Bo niewiele z nas ma możliwość zobaczenia tej specyfiki, jakie to jest tempo”. „Teraz się człowiek nie boi takich uczniów, którzy przychodzą z praktyką, bo są uczniowie tacy, którzy już pracują w gastronomii i przychodzą do szkoły gastronomicznej żeby zdobyć zawód. I nie ma już takiego zderzenia, że uczeń wie więcej ode mnie. Co teoretyk pokaże takiemu, co to umie? A teraz moja pewność siebie bardzo wzrosła”. Tak, jest kontakt oni słuchają. Wiec jak ja mówię nie pewnie, bo sama nie wiem czy mówię dobrze to oni też to wyczują”. „Korzystnie. Moi uczniowie już kroją fachowo. Są dumni i widzę, że to ich kręci”.

7 Teraz proszę zobaczyć jaką zadyszkę dostanie szkoła – źródła goryczy
„Program, egzaminy są tak skonstruowane, że w ogóle nie uwzględniają nowości. Co innego się dzieje w tej chwili w kuchni, w restauracjach, a ja nieraz boję się coś powiedzieć, żeby nie zamącić w mózgu”. „Obok tych rzeczy, które musimy, pokazujemy rzeczy nowe i młodzież jest bardziej zainteresowana, bo to jest bliższe, to, co widzą w restauracjach, pubach, to są te kawy dekorowane. A tego w programie nie ma. Dalej jest ta po wiedeńsku, kapucynek, ale to musimy przekazać, bo to może będzie na egzaminie, bo te osoby piszą egzamin”. „Brak dobrze wyposażonych pracowni, pracujemy w warunkach prymitywnych, a mamy wykształcić w uczniach niesamowite umiejętności”. „Przykład: podręcznik się drukuje dokładnie 6 lat do obiegu szkoły. Teraz proszę zobaczyć jaką zadyszkę dostanie szkoła do przemysłu, gdzie 6 lat to jest okropnie duży czas. I jak wygląda sprawa z wyposażeniem technicznym dla takich szkół, podręczników z nowościami, z liniami”.

8 Możliwe sposoby neutralizowania goryczy
„Często jest tak, że człowiek otworzy książkę aha słuchajcie temperatura musi być taka, bo w teście będzie wg tej książki” – kontynuacja fasadowości nauczania „Pewną ilość wiedzy jest człowiek w stanie przekazać pomiędzy tymi treściami, które muszą być ale jest ich tak dużo, że tak naprawdę ciężko jest coś gdzieś tam przemycić, bo trzeba by tak naprawdę zrobić oddzielny ciąg nauczania takiego faktycznie zawodu, do którego nas nikt nie nauczył” – przemycanie, czyli nieoficjalny nurt kształcenia „Tutaj możemy tylko ewentualnie popychać uczniów żeby wychodzili gdzieś na zewnątrz, mają gdzieś warsztaty, zajęcia, czy praktyki, czy konkursy. I w taki sposób ich motywujemy do pracy” – edukacja nieformalna i pozaformalna jako gwarant uczenia się

9 Spełnienie goryczy Co się będę doskonalić? Tu i tak nic nie pomoże

10 Źródła: Bondarewicz J. blog dosęp na Borys E., Kto z nas był w prawdziwej kuchni? – nauczycielki/nauczyciele o swoich edukacyjnych potrzebach, w: Efektywny nauczyciel wdrożenie modelu, red. E. Borys, A. Matuszewska, Olsztyn 2012. Borys E., Doświadczenie uczenia się nauczycieli poprzez praktyki w przedsiębiorstwach, w: Efektywny nauczyciel zawodów ekonomicznych, red. M. Doroba, E. Borys, Olsztyn 2012. Borys E., Ukryta strategia szkół zawodowych, w: Oferta dydaktyczna szkół zawodowych a regionalny rynek pracy, red. J. Górniewicz, H. Mizerek, Olsztyn 2011 (dostępne na: Borys E., Sztuka nauczania przedmiotów zawodowych w szkołach gastronomicznych, w: Efektywny nauczyciel zawodów kulinarnych, red: E. Borys. H. Mizerek Olsztyn 2010 (dostępne na: Sterna D. blog, dostęp na: http;//mojaosswiata.wordpress.com/2010/01/09/12/ Podłowska J., Jakość kształcenia zawodowego – priorytetem w Europie, „Meritum” 2 (2) 2006, dostępne na: Strategia Lizbońska. Droga do sukcesu Zjednoczonej Europy, dostępne na:

11 Dziękuję za uwagę