Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

Pobieranie prezentacji. Proszę czekać

M. Błachut, wykład: TiSP, SNP

Podobne prezentacje


Prezentacja na temat: "M. Błachut, wykład: TiSP, SNP"— Zapis prezentacji:

1 M. Błachut, wykład: TiSP, SNP
Niniejsza prezentacja stanowi jedynie uzupełnienie wykładu. Należy pamiętać, że z racji dydaktycznych przedstawione są w niej zarówno poprawne jak i błędne rozwiązania legislacyjne. Z różnych powodów nie mogłem zadbać, aby w całej prezentacji układ tekstu prawnego prezentował się należycie. Michał Błachut M. Błachut, wykład: TiSP, SNP

2 Zbiór zadań (materiały dydaktyczne)
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. Nr 100, poz. 908); Ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2011 nr 197 poz. 1172) M. Błachut, TiSP, NSP

3 M. Błachut, TiSP, NSP

4 M. Błachut, TiSP, NSP

5 www. sejm. gov. pl www. rcl. gov. pl http://edzienniki. duw
M. Błachut, TiSP, NSP

6 PODRĘCZNIKI W. Gromski, J. Kaczor, M. Błachut, Technika prawodawcza,… L. Morawski, Wykładnia w orzecznictwie. Komentarz, … albo L. Morawski, Zasady wykładni, … M. Błachut, TiSP, NSP

7 II. Zredaguj tytuł aktu prawnego, za pomocą którego ogłoszony zostanie tekst jednolity uchwały Rady Powiatu Kłodzkiego z dnia 27 maja 2003 r. w sprawie obwodów łowieckich. Akt ten zostanie podpisany dzisiaj. (0-2 pkt.) VI. Uzasadnij decyzję interpretacyjną dotyczącą przepisu zezwalającego na odliczenie od dochodu „wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem”. Sąd uznał, że pojęcie budynku wielorodzinnego nie odnosi się do domu zamieszkiwanego przez dwie rodziny. Wprawdzie idąc za Słownikiem języka polskiego byłaby możliwa konkluzja, że interpretowane wyrażenie odnosi się również do budynku zamieszkiwanego przez …(0-4 pkt.) M. Błachut, TiSP, NSP

8 M. Błachut, TiSP, NSP

9 Historia Zarządzenie PRM z 1939 r
Historia Zarządzenie PRM z 1939 r. w formie książkowej Zarządzenie PRM z 1961 w formie książkowej Uchwała RM z 1991 – opublikowana w MP – akt prawa wewnętrznie obowiązującego M. Błachut, TiSP, NSP

10 Charakterystyka i sposób stosowania rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. Nr 100, poz. 908) M. Błachut, TiSP, NSP

11 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gdańsku 2009-09-10, II SA/Gd 66/09
2. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. Nr 100, poz. 908) nie jest aktem normatywnym, ale odzwierciedla standardy kultury prawnej". M. Błachut, TiSP, NSP

12 Jakiego rodzaju wypowiedzi znajdują się w ZTP?
- dyrektywy metodyki postępowania prawodawczego znajdujące zastosowanie przed i w trakcie podejmowani rozstrzygnięcia prawodawczego (elementy modelu racjonalnego modelu tworzenia prawa wzbogacone o elementy modelu argumentacyjno-komunikacyjnego) § 1 - dyrektywy techniki prawodawczej znajdujące zastosowanie po podjęciu merytorycznych rozstrzygnięć; ich warunkowość ograniczana jest przez zasadę demokratycznego państwa prawnego i niektóre normy systemu oraz kultury prawnej, które nakazują czynić użytek z tych norm - zdania opisowe informujące o treści ukształtowanych w kulturze reguł walidacyjnych!!! Skąd pewność, że takie reguły istnieją i kto je ustanowił? W Konstytucji ich nie ma. § 32 - elementy dydaktyczne w postaci objaśniania reguł sformułowanych w tym rozporządzeniu M. Błachut, TiSP, NSP

13 Konsekwencje nieprzestrzegania: - zachwianie reguł interpretowania tekstów prawnych; - niekonstytucyjność, niezgodność z prawem (Dlaczego nie zostały uregulowane aktem wyższej rangi?), ZTP nie są podstawą stwierdzenia niekonstytucyjności, ale w wyniku naruszenia ZTP może dojść do naruszenia zasady demokratycznego państwa prawnego; - niepoprawność, wadliwość, która nie powoduje pozbawienia ważności aktu, ale która powoduje, że źle korzysta się z aktu normatywnego, jest nieprzejrzysty, zbyt długi, ma małą wartość informacyjną itp. M. Błachut, TiSP, NSP

14 I :Projekt ustawy 1: Przepisy ogólne 2: Budowa ustawy 3: Tytuł ustawy 4: Przepisy merytoryczne 5: Przepisy przejściowe i dostosowujących 6: Przepisy końcowe 7: Oznaczania przepisów i ich systematyzacja 8:Przepisy upoważniające 9: Przepisy karne II Zmiana ustawy III Tekst jednolity IV Sprostowanie błędu V Projekt aktu wykonawczego VI Projekty aktów normatywnych o charakterze wewnętrznym VII Projekty aktów prawa miejscowego VIII Typowe środki techniki prawodawczej M. Błachut, TiSP, NSP

15 II Zmiana ustawy III Tekst jednolity IV Sprostowanie błędu
§ 143. Do projektu rozporządzenia stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale I rozdziały 2-7 i w dziale II, o ile zasady zawarte w niniejszym dziale nie stanowią inaczej. I Projekt ustawy 1. Przepisy ogólne 2. Budowa ustawy 3. Tytuł ustawy 4. Przepisy merytoryczne 5. Przepisy przejściowe i dostosowujących 6. Przepisy końcowe 7. Oznaczania przepisów i ich systematyzacja 8.Przepisy upoważniające 9. Przepisy karne II Zmiana ustawy III Tekst jednolity IV Sprostowanie błędu V Projekt aktu wykonawczego VI Projekty aktów normatywnych o charakterze wewnętrznym VII Projekty aktów prawa miejscowego VIII Typowe środki techniki prawodawczej M. Błachut, TiSP, NSP

16 3. Jednostki redakcyjne i systematyzacyjne tekstów prawnych – ich oznaczanie oraz powoływanie
M. Błachut, TiSP, NSP

17 Porządkowanie przepisów
§ 55. 1. Każdą samodzielną myśl ujmuje się w odrębny artykuł. 2. Artykuł powinien być w miarę możliwości jednozdaniowy. 3. Jeżeli samodzielną myśl wyraża zespół zdań, dokonuje się podziału artykułu na ustępy. W ustawie określanej jako "kodeks" ustępy oznacza się paragrafami (§). 4. Podział artykułu na ustępy wprowadza się także w przypadku, gdy między zdaniami wyrażającymi samodzielne myśli występują powiązania treściowe, ale treść żadnego z nich nie jest na tyle istotna, aby wydzielić ją w odrębny artykuł. M. Błachut, TiSP, NSP

18 Art. 79. § 1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli: 1) jest nieletni; 2) jest głuchy, niemy lub niewidomy; 3) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności; 4) nie włada językiem polskim. § 2. Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę. M. Błachut, TiSP, NSP

19 Art. 79. § 1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli: 1) jest nieletni; 2) jest głuchy, niemy lub niewidomy; 3) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności; 4) nie włada językiem polskim. Art. 80. Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę. M. Błachut, TiSP, NSP

20 Jeden artykuł – jedna myśl
Źle: § Traci moc uchwała Rady Miejskiej z dnia 30 października 2008r. w sprawie opłaty od posiadania psów na 2009 rok. 2. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Dobrze: § 6. Traci moc uchwała Rady Miejskiej z dnia 30 października 2008r. w sprawie opłaty od posiadania psów na 2009 rok. § 7. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. M. Błachut, TiSP, NSP

21 OZNACZANIE PRZEPISÓW W USTAWIE I UKŁAD GRAFICZNY § 54 – §58 Art. 5
OZNACZANIE PRZEPISÓW W USTAWIE I UKŁAD GRAFICZNY § 54 – §58 Art. 5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania uwzględnia problem trzeźwości i abstynencji wśród celów wychowania oraz zapewnia w programach nauczania wiedzę o szkodliwości alkoholizmu dla jednostki oraz w życiu rodzinnym i społecznym. Art Na wydatki związane z realizacją Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przeznacza się corocznie z budżetu państwa środki w wysokości 1% podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone w szczególności na różne formy pomocy dla osób uzależnionych od alkoholu i członków ich rodzin, działalność informacyjną i wychowawczą, kształcenie specjalistów i prowadzenie badań naukowych nad problemami alkoholowymi. M. Błachut, TiSP, NSP

22 W ustawie Przepisy wprowadzające do ustawy typu kodeks do numeracji artykułów można używać cyfr rzymskich: Art. IX. Pozostają w mocy przepisy cywilnoprawne regulujące stosunki obrotu między jednostkami gospodarki uspołecznionej zawarte w aktach normatywnych wydanych przez Radę Ministrów oraz przez inne naczelne organy administracji państwowej. M. Błachut, TiSP, NSP

23 1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych;
Punkty Art. 9. Sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, prowadzi się w punktach sprzedaży, którymi są: 1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych; 2) wydzielone stoiska - w samoobsługowych placówkach handlowy powyżej powierzchni sprzedażowej powyżej 200 m2; 3) pozostałe placówki samoobsługowe inne placówki handlowe, w których sprzedawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż napojów alkoholowych. M. Błachut, TiSP, NSP

24 Litery Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. O rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz ), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości"; 2) programie restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw – oznacza to restrukturyzację na podstawie ustaw: a) z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu (…) i Nr 154, poz.1802), b) z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu (…) Polskiej, c) z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz.U. z 2000 r. Nr 74, poz. 856); 3) urzędzie skarbowym - rozumie się przez to urząd skarbowy, którym kieruje właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego. M. Błachut, TiSP, NSP

25 Tiret (…) ustalając w szczególności: 1) wysokość (…) nie była niższa:
a) od dnia 1 września 2001 r.: - w grupie stanowisk profesorów od 294,3% kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2001 r., - w grupie stanowisk docentów (…) wykładowców od 173,1% kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2001 r., b) od dnia 1 września 2003 r.: - w grupie stanowisk profesorów od 343,1% kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2003 r., - w grupie stanowisk docentów, adiunktów i starszych wykładowców od 217,1% kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na 2003 r.; 2) składniki wynagrodzenia, które wypłacane są nauczycielowi akademickiemu (…) wynagrodzenie. M. Błachut, TiSP, NSP

26 Część wspólna wyliczenia
Art. 16. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: 1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego; 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego; 3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej; o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. M. Błachut, TiSP, NSP

27 - w grupie stanowisk profesorów od 294,3% ,
1) wysokość minimalnej i maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego (…) nie była niższa: a) od dnia 1 września 2001 r.: - w grupie stanowisk profesorów od 294,3% , - w grupie stanowisk docentów, adiunktów i starszych wykładowców od 173,1%., kwoty bazowej, określanej w ustawie budżetowej na r., b) od dnia 1 września 2003 r.: (….) M. Błachut, TiSP, NSP

28 OZNACZANIE PRZEPISÓW W USTAWACH OKREŚLANYCH JAKO KODEKS ORAZ W USTAWACH, W KTÓRYCH TAKI SPOSÓB OZNACZANIA WYNIKA Z TRADYCJI, NP. ORDYNACJA PODATKOWA § 55 UST. 3 Art. 11. § 1. Na wydatki związane (…) środki w wysokości 1% podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych. § 2. Środki, o których (…) i prowadzenie badań naukowych nad problemami alkoholowymi. M. Błachut, TiSP, NSP

29 W AKTACH WYKONAWCZYCH, W AKTACH PRAWA MIEJSCOWEGO ORAZ W AKTACH NORMATYWNYCH O CHARAKTERZE WEWNĘTRZNYM § 54 – §58, § 124, § 141 oraz § 143   § 1.1. Na wydatki związane z realizacją (…) 1% podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych. § 2. Środki, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone w szczególności na różne formy pomocy dla (…) problemami alkoholowymi. § 11 Na wydatki związane z realizacją Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przeznacza się corocznie z budżetu państwa środki w wysokości 1% podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych. M. Błachut, TiSP, NSP

30 SYSTEMATYZACJA AKTÓW NORMATYWNYCH § 60 - § 62 Część I Przepisy ogólne Księga II Własność i inne prawa rzeczowe Tytuł I Użytkowanie wieczyste M. Błachut, TiSP, NSP

31 Dział I Użytkowanie Rozdział 1 Użytkowanie przez osoby fizyczne Oddział 1 Użytkowanie przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne M. Błachut, TiSP, NSP

32 art. 1, art. 15, art. 28 i art. 120 art. 1 i art. 2 art. 1 – art. 16
POWOŁYWANIE PRZEPISÓW I JEDNOSTEK SYSTEMATYZACYJNYCH „Art. 1.” – art. 1 art. 1, art. 15, art. 28 i art. 120 art. 1 i art. 2 art. 1 – art. 16 art. 1 – art. 16, art. 50 i art. 111 „1.” - ust. 1 ust. 1, 3, 5 i 7 ust. 3 i 4 ust. 1 – 7 M. Błachut, TiSP, NSP

33 „1)” – pkt 1 pkt 1, 3 i 6 pkt 4 i 5 pkt 2 – 6 „a)” – lit. a lit
„1)” – pkt 1 pkt 1, 3 i 6 pkt 4 i 5 pkt 2 – 6 „a)” – lit. a lit. a, c i f lit. b i c lit. a – d lit. a – d i f “-“ – tiret pierwsze tiret pierwsze, trzecie i czwarte tiret trzecie i czwarte tiret pierwsze – piąte tiret pierwsze – czwarte, szóste i ósme M. Błachut, TiSP, NSP

34 „Art Krew i mocz należy dostarczyć do laboratorium niezwłocznie. Naczynia zawierające krew lub mocz do badania powinny być oznaczone w sposób zapewniający niewątpliwe ustalenie tożsamości osoby, od której zostały pobrane, oraz wyłączający zmianę ich zawartości w czasie przesyłki.” art. 17 ust. 1 zdanie 2 M. Błachut, TiSP, NSP

35 „§ 1.” - § 1 jeżeli jest podstawową jednostką redakcyjną: § 1, § 15, § 28 i § 120 § 1 i § 2 § 3 – § 16 § 1 – § 16, § 50 i § 111 jeżeli nie jest podstawową jednostką redakcyjną: § 1, 3, 5 i 7 § 3 i 4 § 1 – 7 M. Błachut, TiSP, NSP

36 § 1 ust. 2 pkt 3 lit. a oraz § 7 ust 5 i 7 § 23 – § 56 §100 ust 1 pkt 2 lit. b tiret trzecie § 1 ust. 2 pkt 3 lit. a, § 7 ust 5 i 7, § 23 – § 56 oraz §100 ust 1 pkt 2 lit. b tiret trzecie M. Błachut, TiSP, NSP

37 nazwa jednostki + numer porządkowy dział I dział I i II dział I - III
jednostki systematyzacyjne nazwa jednostki + numer porządkowy dział I dział I i II dział I - III rozdział 1 rozdział 1 i 2 rozdział 1 – 6 „Art Do sprzedaży udziałów w spółkach pracowniczych stosuje się odpowiednio przepisy działu I rozdział 2 – 6, działu III rozdział 1 i działu V.” „§ 132. Do projektu rozporządzenia stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale I rozdziały 2 – 7 i w dziale II.” M. Błachut, TiSP, NSP

38 Dziennik Ustaw z 2002 r. Numer 100, pozycja 908 Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny. …rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (Dz. U. Nr 100, poz. 908) …. Dziennik Ustaw z 2003 r. Numer 10, pozycja 90 Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny. … rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (Dz. U. z 2003 r. Nr 10, poz. 90) …. M. Błachut, TiSP, NSP

39 Skróty nazw dzienników urzędowych oraz sposoby ich tworzenia.
Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 200, z 1999 r. Nr 120, poz. 890 i Nr 123, poz. 117, z 2000 r. Nr 13, poz. 88, Nr 15, poz. 156 i Nr 34, poz. 580 oraz z 2002 r. Nr 12, poz. 23 i Nr 15, poz. 100 W jakim dzienniku urzędowym publikowane są poszczególne rodzaje aktów normatywnych i inne akty prawne? Ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych Skróty nazw dzienników urzędowych oraz sposoby ich tworzenia. § 162 M. Błachut, TiSP, NSP

40 Znaczna liczba dzienników urzędowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 65, poz
Znaczna liczba dzienników urzędowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 65, poz. 718 z późn. zm.1)) ) Zmiany wymienionej zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 46, poz. 499, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 113, poz. 984 … M. Błachut, TiSP, NSP

41 przy pierwszym powołaniu ustawa z dnia 1 czerwca 2000 r
przy pierwszym powołaniu ustawa z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) przy kolejnym powołaniu ustawa z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718, z 2001 r. Nr 46, poz. 499, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 65, poz. 595 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) przy kolejny powołaniu ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych M. Błachut, TiSP, NSP

42 przy kolejny powołaniu, jeżeli ogłoszono tekst jednolity
przy pierwszym powołaniu, jeżeli ogłoszono tekst jednolity ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95) To już kolejny tekst jednolity przywoływanej ustawy. W takim przypadku powołujemy wyłącznie ostatni tekst jednolity. Jeżeli po ogłoszeniu tekstu jednolitego akt był nowelizowany, powołujemy również jego nowelizacje. przy kolejny powołaniu, jeżeli ogłoszono tekst jednolity ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych M. Błachut, TiSP, NSP

43 Przykład do analizy Na podstawie art.18 ust.2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz.1591 z późn. zm.) oraz art.5 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz.873 z późn. zm.) uchwala się, co następuje: M. Błachut, TiSP, NSP

44 Źle: uchwała nr III/28/05 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 2003 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród, zmieniona uchwałą nr 221/XX/04 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 25 października 2004 r. i uchwałą nr 1697 /XIX/2005 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 28 grudnia 2005 r. M. Błachut, TiSP, NSP

45 Dobrze: uchwała Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r
Dobrze: uchwała Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 9, poz. 15, z 2004 r. Nr 11, poz. 7 oraz z 2005 r. Nr 19, poz. 23); M. Błachut, TiSP, NSP

46 Źle: uchwala nr III/28/05 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 2003 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród, zmieniona uchwałą nr 221/XX/04 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 25 października 2004 r. i uchwałą nr 1697 /XIX/2005 Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 28 grudnia 2005 r. Dobrze: uchwala Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 9, poz. 15, z 2004 r. Nr 11, poz. 7 oraz z 2005 r. Nr 19, poz. 23); M. Błachut, TiSP, NSP

47 4. Treść i budowa aktu normatywnego
M. Błachut, TiSP, NSP

48 Projektowanie treści aktu normatywnego
Zasady ogólne a) tzw. racjonalne tworzenie prawa; b) normatywność (np. akt normatywny nie służy do informowania); c) ekonomia – nie powtarza się treści istniejących w porządku prawnym. 2) Zasady wynikające z charakterystyki aktów wykonawczych: a) treść przepisu upoważniającego; § 115. W rozporządzeniu zamieszcza się tylko przepisy regulujące sprawy przekazane do unormowania w przepisie upoważniającym (upoważnieniu ustawowym). b) zgodność z aktami hierarchicznie wyższymi; c) zasada „jedno upoważnienie – jedno rozporządzenie”. M. Błachut, TiSP, NSP

49 § 2. Ustawa powinna wyczerpująco regulować daną dziedzinę spraw, nie pozostawiając poza zakresem swego unormowania istotnych fragmentów tej dziedziny. § 3. 1. Ustawa powinna być tak skonstruowana, aby od przyjętych w niej zasad regulacji nie trzeba było wprowadzać licznych wyjątków. 2. W ustawie nie zamieszcza się przepisów, które regulowałyby sprawy wykraczające poza wyznaczony przez nią zakres przedmiotowy (stosunki, które reguluje) oraz podmiotowy (krąg podmiotów, do których się odnosi). 3. Ustawa nie może zmieniać lub uchylać przepisów regulujących sprawy, które nie należą do jej zakresu przedmiotowego lub podmiotowego albo się z nimi nie wiążą. M. Błachut, TiSP, NSP

50 EKONOMIA TESKTU PRAWNEGO § 4. 1
EKONOMIA TESKTU PRAWNEGO § Ustawa nie może powtarzać przepisów zamieszczonych w innych ustawach. 2. W ustawie nie powtarza się również postanowień umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską oraz dających się bezpośrednio stosować postanowień aktów normatywnych ustanowionych przez organizacje międzynarodowe lub organy międzynarodowe, którym Rzeczpospolita Polska przekazała kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach. 3. W ustawie można odsyłać do przepisów tej samej lub innej ustawy oraz do postanowień, o których mowa w ust. 2; nie odsyła się do przepisów innych aktów normatywnych. 4. W ustawie nie można zamieszczać przepisów nakazujących stosowanie innych aktów normatywnych, w tym umów i aktów, o których mowa w ust. 2. M. Błachut, TiSP, NSP

51 argument z normatywności; argument z ekonomii tekstu prawnego;
Zagadnienie powtarzania przepisów ustawowych w aktach prawa miejscowego argument z normatywności; argument z ekonomii tekstu prawnego; argument z podziału kompetencji prawodawczej (powtarzanie przepisu może być postrzegane jak regulowanie pewnej materii); argument z komunikatywności i zrozumiałości („powtarzanie nie jest złe”). M. Błachut, TiSP, NSP

52 Zagadnienie powtarzania przepisów ustawowych w aktach prawa miejscowego 5) argument „ze zmiany ustawy” (zmiana przepisu ustawowego może sytuować automatycznie przepis aktu prawa miejscowego jako niezgodnego z ustawą ); 6) argument z Zasad techniki prawodawczej (§ 118 w związku z § 141) § 118. W rozporządzeniu nie powtarza się przepisów ustawy upoważniającej oraz przepisów innych aktów normatywnych M. Błachut, TiSP, NSP

53 7) wyrok NSA (N) z II OSK 1077/09 Legalis Powtórzenie regulacji ustawowych, bądź ich modyfikacja i uzupełnienie przez przepisy gminne jest niezgodne z zasadami legislacji. Uchwała rady gminy nie może regulować jeszcze raz tego, co jest już zawarte w obowiązującej ustawie. Taka uchwała, jako istotnie naruszająca prawo, jest nieważna. Zawsze bowiem tego rodzaju powtórzenie jest normatywnie zbędne, gdyż powtarzany przepis już obowiązuje, jak też jest dezinformujące. Trzeba bowiem liczyć się z tym, że powtórzony przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy, a więc do naruszenia wymagania adekwatności. Uchwała organu gminy nie powinna zatem powtarzać przepisów ustawowych, jak też nie może zawierać postanowień sprzecznych z ustawą. M. Błachut, TiSP, NSP

54 AKT NORMATYWNY MERYTORYCZNY NOWELIZUJĄCY WPROWADZAJĄCY (dotyczy tylko ustaw)
M. Błachut, TiSP, NSP

55 AKT MERYTORYCZNY *PRZEPISY MERYTORYCZNE: a) ogólne b) szczegółowe: materialne, przepisy o organach i trybie postępowania, przepisy karne *PRZEPISY NOWELIZUJĄCE (ograniczenia w aktach wykonawczych) *PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I DOSTOSOWUJĄCE *PRZEPISY UCHYLAJĄCE *PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE *PRZEPISY O WYGAŚNIĘCIU MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ M. Błachut, TiSP, NSP

56 USTAWA TYPU „PRZEPISY WPROWADZAJĄCE” PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE USTAWY GŁÓWNEJ PRZEPISY ZMIENIAJĄCE PRZEPISY UCHYLAJĄCE PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I DOSTOSOWUJĄCE PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE USTAWY WPROWADZAJĄCEJ M. Błachut, TiSP, NSP

57 USTAWA NOWELIZUJĄCA PRZEPISY ZMIENIAJĄCE PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I DOSTOSOWUJĄCE PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE Wyjątkowo przepisy merytoryczne. M. Błachut, TiSP, NSP

58 5. Tytuł aktu normatywnego
M. Błachut, TiSP, NSP

59 o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
W przypadku ustaw: opisowe określenie przedmiotu USTAWA z dnia 1 czerwca 2000 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.    M. Błachut, TiSP, NSP

60 rzeczowe określenie przedmiotu USTAWA z dnia 1 czerwca 2000 r.
Prawo lotnicze „Kodeks karny” „Ordynacja wyborcza” „Przepisy wprowadzające” „Prawo o aktach stanu cywilnego”  M. Błachut, TiSP, NSP

61 - zwięzłość; - adekwatność.
Podstawowe kryteria konstruowania określenia przedmiotu aktu: - zwięzłość; - adekwatność. M. Błachut, TiSP, NSP

62 Tytuł aktu wykonawczego (§ 120) oznaczenie rodzaju aktu ROZPORZĄDZENIE oznaczenie nazwy organu wydającego rozporządzenie, MINISTRA INFRASTRUKTURY MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ OBRONY MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ ORAZ ZDROWIA MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ ORAZ MINISTRA ZDROWIA M. Błachut, TiSP, NSP

63 data rozporządzenia = data podpisania, z dnia 12 czerwca 2002 r
data rozporządzenia = data podpisania, z dnia 12 czerwca 2002 r. AKTUALIZACJA UPOWAŻNIENIA PO JEGO OGŁOSZENIU przedmiotu rozporządzenia w sprawie rejestracji statków morskich. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. M. Błachut, TiSP, NSP

64 Tytuł aktu prawa miejscowego § 143
Tytuł aktu prawa miejscowego § 143. Do aktów prawa miejscowego stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z wyjątkiem § 141, w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7, a do przepisów porządkowych - również w dziale I rozdział 9, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. Tytuł należy budować zgodnie z zasadami przewidzianymi dla ustawy oraz rozporządzenia. M. Błachut, TiSP, NSP

65 UCHWAŁA RADY GMINY … z dnia. w sprawie
UCHWAŁA RADY GMINY … z dnia ... w sprawie ... RADY POWIATU … z dnia … w sprawie … ZARZĄDZENIE STAROSTY … M. Błachut, TiSP, NSP

66 Numeracja aktów normatywnych:
argument z Zasad techniki prawodawczej; argument z jednolitej konwencji redagowania aktów normatywnych jednego państwa; argument z komunikatywności (perspektywa adresata); argument z publikowania aktów normatywnych (konsekwencje dla powoływania); argument z braku użyteczności (wyszukiwanie aktów normatywnych przez ich adresatów); argument z instrukcji kancelaryjnej, która prawdopodobnie inspirowała praktykę numerowania. M. Błachut, TiSP, NSP

67 Oznaczenie organu: Art. 15. 1. Z zastrzeżeniem art
Oznaczenie organu: Art Z zastrzeżeniem art. 12 organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy. 2. Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę rady miejskiej. Rady Gminy Kamienna Góra Rada Gminy Czarny Bór Rada Gminy w Czarnym Borze M. Błachut, TiSP, NSP

68 Rada Miejska Wrocławia Rada Miejska Świdnicy Rady Miejska Jeleniej Góry Rady Miejskiej w Strzegomiu Rada Miasta Duszniki Zdrój Rada Miasta Krakowa Rada Miasta Poznania M. Błachut, TiSP, NSP

69 Rady Powiatu Jeleniogórskiego Art. 92. 1
Rady Powiatu Jeleniogórskiego Art Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje: 1) rada miasta, 2) prezydent miasta. M.P. z dnia 12 lipca 2010 r.: OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 czerwca 2010 r. w sprawie wykazu gmin i powiatów wchodzących w skład województw M. Błachut, TiSP, NSP

70 Rada Powiatu w Jaworze Rada Powiatu w Świdnicy Rada Powiatu Jaworskiego Rada Powiatu Świdnickiego
M. Błachut, TiSP, NSP

71 określenie przedmiotu: w sprawie … Często zbędne zwroty: w sprawie określenia w sprawie wprowadzenia w sprawie ustalenia w sprawie uchwalenia M. Błachut, TiSP, NSP

72 UCHWAŁA NR XXXVII/71/09 RADY POWIATU WAŁBRZYSKIEGO z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie określenia zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru obniżek tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycielom, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach, placówkach oświatowych i placówkach opiekuńczowychowawczych, zasad zwalniania od obowiązku realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych oraz określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli szkół, placówek oświatowych i placówek opiekuńczo-wychowawczych niewymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, a także zasad zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w formie zaocznej i w kształceniu na odległość M. Błachut, TiSP, NSP

73 6. Przepisy aktu normatywnego
M. Błachut, TiSP, NSP

74 PRZEPISY MERYTORYCZNE PRZEPSY O WEJŚCIU USTAWY W ŻYCIE
ELEMENTY OBLIGATORYJNE: TYTUŁ PRZEPISY MERYTORYCZNE PRZEPSY O WEJŚCIU USTAWY W ŻYCIE M. Błachut, TiSP, NSP

75 TYTUŁ (podstawa prawna) PRZEPISY MERYTORYCZNE: - ogólne, - szczegółowe, PRZEPISY ZMIENIAJĄCE PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I DOSTOSOWUJĄCE PRZEPISY KOŃCOWE: - uchylające, - o wejściu ustawy w życie, - o wygaśnięciu mocy obowiązującej ustawy; M. Błachut, TiSP, NSP

76 objaśnienia użytych w ustawie określeń i skrótów (definicje legalne);
Przepisy ogólne przepisy określające zakres spraw regulowanych ustawą (zakres przedmiotowy ustawy); przepisy określające podmioty, których ustawa dotyczy (zakres podmiotowy ustawy); objaśnienia użytych w ustawie określeń i skrótów (definicje legalne); inne postanowienia wspólne dla wszystkich albo dla większości przepisów merytorycznych zawartych w ustawie (np. zasady ogólne); M. Błachut, TiSP, NSP

77 Przepisy ogólne: - podmiotowy i przedmiotowy zakres regulacji Art Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania: 1) krajowego transportu drogowego, 2) międzynarodowego transportu drogowego, 3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego, 4) niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego. 2. Ustawa określa również zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego. M. Błachut, TiSP, NSP

78 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Art. 2. Ustawy nie stosuje się do: 1) środków spożywczych produkowanych, przechowywanych, spożywanych wyłącznie we własnym gospodarstwie domowym do zaspokajania potrzeb tego gospodarstwa lub przywożonych w tym celu z zagranicy; 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych. Art. 1. 1. Ustawie podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w: 1) publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (...); 2) zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich (...); M. Błachut, TiSP, NSP

79 2) wyznaczonych do wykonywania zadań poza wojskiem.
Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji i pożarnictwa: 1) zajmujących stanowiska nauczycieli w szkołach i placówkach oświatowo- wychowawczych wojskowych i resortu spraw wewnętrznych i administracji; 2) wyznaczonych do wykonywania zadań poza wojskiem. M. Błachut, TiSP, NSP

80 Przykład do analizy. Tytuł a zakres podmiotowy wynikający z przepisu uchwały. UCHWAŁA RADY GMINY PODGÓRZYN z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie pomocy zdrowotnej dla nauczycieli zatrudnionych w placówkach oświatowych prowadzonych przez Gminę Podgórzyn (…) § 1. Uchwała określa rodzaje, warunki i sposób przyznawania pomocy zdrowotnej dla nauczycieli oraz nauczycieli emerytów i rencistów. M. Błachut, TiSP, NSP

81 - przepisy wspólne dla wszystkich lub większości przepisów merytorycznych zawartych w ustawie Np. Art. 5. Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Art. 25. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. § 2. (…) M. Błachut, TiSP, NSP

82 - odesłania od innych aktów normatywnych, gdy uregulowania w nich zawarte uzupełniają lub odmiennie regulują sprawy normowane ustawą Np. Art. 5. Do spraw uregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Art. 4. W sprawach nie uregulowanych w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. Nr 114, poz. 493, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 407). M. Błachut, TiSP, NSP

83 Definicje i skróty DEFINICJE § § 153 Stylizacja semantyczna Określenie/wyrażenie/zwrot, termin „A” oznacza/odnosi się do B Określenie „dom” oznacza budynek mieszkalny. Stylizacja słownikowa Określenie „A” znaczy tyle co określenie/ znaczy tyle samo co określeniem „B”. Określenie „dom” znaczy tyle co określenie „budynek mieszkalny”. Stylizacja przedmiotowa A jest to B. Dom jest to budynek mieszkalny. M. Błachut, TiSP, NSP

84 Definicje w układzie tekstu prawnego: słowniczek;
definicja agregatowa; definicje nawiasowe; M. Błachut, TiSP, NSP

85 Rozdział XIV Objaśnienie wyrażeń ustawowych Art. 115. § 1
Rozdział XIV Objaśnienie wyrażeń ustawowych Art § 1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej. (...) § 4. Korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego. § 5. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza dwustukrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. M. Błachut, TiSP, NSP

86 Definicje agregatowe: Art. X
Definicje agregatowe: Art. X. Użyte/występujące w ustawie określenia oznaczają: 1) a – b; 2) dom – budynek mieszkalny. M. Błachut, TiSP, NSP

87 Np. Art. 2. Określenia użyte w ustawie oznaczają: 1) abonent – podmiot, który jest stroną umowy (…); 2) aparatura – urządzenia elektryczne (…); 3) dostęp do lokalnej pętli abonenckiej – możliwość korzystania (…). Przykłady wadliwych definicji agregatowych: Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) najniższym wynagrodzeniu – oznacza to (rozumie się przez to, należy przez to rozumieć) najniższe wynagrodzenie (…); 2) osobie niepełnosprawnej bezrobotnej – oznacza to osobę (…) M. Błachut, TiSP, NSP

88 definicje nawiasowe Art. 46. § 1. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Art. 81. § 1. Jeżeli ustawa uzależnia ważność albo określone skutki czynności prawnej od urzędowego poświadczenia daty, poświadczenie takie jest skuteczne także względem osób nie uczestniczących w dokonaniu tej czynności prawnej (data pewna). Art. 89. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, powstanie lub ustanie skutków czynności prawnej można uzależnić od zdarzenia przyszłego i niepewnego (warunek). M. Błachut, TiSP, NSP

89 Zagadnienie definicji w aktach prawa miejscowego § 149
Zagadnienie definicji w aktach prawa miejscowego § 149. W akcie normatywnym niższym rangą niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie formułuje się definicji ustalających znaczenia określeń ustawowych; w szczególności w akcie wykonawczym nie formułuje się definicji, które ustalałyby znaczenia określeń zawartych w ustawie upoważniającej. M. Błachut, TiSP, NSP

90 Uzasadnienie zakazu definiowania określeń ustawowych
jeżeli w ustawie znajduje się już definicja, to definicja w akcie prawa miejscowego zmierza wprost do modyfikacji treści ustawy; jeżeli w ustawie nie ma definicji ustawowej, to definicja w akcie prawa miejscowego i tak zmierza do zmiany woli ustawodawcy; ustawodawca nie definiując bowiem jakiegoś wyrażenia wyraził wolę, aby było ono rozumiana tak jak będzie to wynikało z użycia reguł wykładni; inaczej: gdyby chciał zdefiniować jakieś wyrażenie, zrobiłby to. 3) definiując określenie ustawowe za pomocą aktu prawa miejscowego wkracza się de facto w kompetencje ustawodawcy. M. Błachut, TiSP, NSP

91 Rozstrzygnięcie Nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego Wrocław, z dnia 1 kwietnia 2009 r. (NK.II /205/09) Zgodnie z postanowieniami art. 3 pkt 2 Karty Nauczyciela: „Ilekroć w ustawie jest mowa o szkołach bez bliższego określenia – rozumie się przez to przedszkola, szkoły i placówki oraz inne jednostki organizacyjne wymienione w art. 1 ust. 1 i 1a, a także odpowiednio ich zespoły”. § 1 pkt 2 uchwały nr XXIX/142/2009 podaje z kolei inną definicję szkoły, stanowiąc: „Ilekroć w uchwale jest mowa o szkole bez bliższego określenia – rozumie się przez to szkołę, zespół szkół, placówkę oświatową, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, dla których organem prowadzącym jest Powiat Złotoryjski”. M. Błachut, TiSP, NSP

92 Regulacja zawarta w przytoczonym przepisie uchwały nr XXIX/142/2009 okazuje się nieuprawnioną modyfikacją przepisu ustawowego, co stanowi istotne naruszenie prawa. Karta Nauczyciela w art. 3 pkt 2 podaje wyraźną definicję szkoły, wobec czego rada powiatu, w uchwale będącej aktem prawa miejscowego, absolutnie nie jest uprawniona do powtarzania definicji legalnych, ani tym bardziej ich modyfikowania. Brak jest uzasadnienia prawnego dla stanowienia w akcie prawa miejscowego o sprawach uregulowanych już w drodze ustawy. Z istoty aktu prawa miejscowego wynika niedopuszczalność takiego działania organu realizującego delegację ustawową, które polega na powtarzaniu bądź modyfikacji wiążących norm o charakterze powszechnie obowiązującym. M. Błachut, TiSP, NSP

93 Przedstawione stanowisko znajduje odzwierciedlenie w utrwalonej linii orzeczniczej, uznającej za niedopuszczalne powtórzenie regulacji ustawowych bądź ich modyfikację przez przepisy prawa miejscowego (por. wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2003 r., sygn. II SA/Ka 1831/02, niepubl. wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2002 r., sygn. II SA/Ka 508/02, niepubl.). Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 października 1999 r. (sygn. II SA/Wr 1179/90, OSS 2000/1/17) uznał, że „uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego nie może regulować jeszcze raz tego, co zostało zawarte w obowiązującej ustawie. Taka uchwała, jako istotnie naruszająca prawo, jest nieważna. Trzeba bowiem liczyć się z tym, że powtórzony przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy.” M. Błachut, TiSP, NSP

94 Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 marca 2003 r
Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 marca 2003 r. (II SA/Wr 2572/02), stwierdzając m.in.: „Narusza powszechnie obowiązujący porządek prawny w stopniu istotnym nie tylko regulowanie przez gminę raz jeszcze tego co zostało już pomieszczone w źródle powszechnie obowiązującego prawa, lecz także modyfikowanie przepisu ustawowego przez akt wykonawczy niższego rzędu, co możliwe jest tylko w granicach wyraźnie przewidzianego upoważnienia ustawowego”. M. Błachut, TiSP, NSP

95 wyrok NSA (N) z II OSK 1954/06 Legalis Niedopuszczalne jest wprowadzenie do aktu podustawowego określonego pojęcia i późniejsze dokonywanie jego interpretacji na potrzeby toczącego się postępowania w sprawie zarzutów do projektu planu przez organ stanowiący, w sposób zupełnie odmienny od tego przyjętego w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.). Taką zasadę wyinterpretować można z treści § 149 rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908), zgodnie z którym, w akcie normatywnym niższym rangą niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie formułuje się definicji ustalających znaczenia określeń ustawowych. M. Błachut, TiSP, NSP

96 Skróty § 153 ust. 3 Art. 15. 1. Akredytacja jest udzielana przez Polskie Centrum Akredytacji, zwane dalej „Centrum Akredytacji”, na wniosek ….   Art. 2. Korzystając z wolności sumienia i wyznania obywatele mogą w szczególności: 1) tworzyć wspólnoty religijne, zwane dalej „kościołami i innymi związkami wyznaniowymi”, zakładane w celu wyznawania wyznawania i szerzenia wiary religijnej, posiadające własny ustrój, doktrynę i obrzędy kultowe; M. Błachut, TiSP, NSP

97 Tworzy się Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwaną dalej „ABW”,
Tworzy się Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwaną dalej „ABW”, ... Kontrolę, o której mowa w art. 33, przeprowadzają pracownicy Narodowego Banku Polskiego, zwani dalej „kontrolerami”, w siedzibie jednostki Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwany dalej „Szefem ABW” M. Błachut, TiSP, NSP

98 Skrót tworzymy po to, aby wyrażenie złożone/dłuższe zastąpić wyrażeniem krótszym.
Definicję tworzymy po to, aby ustalić w sposób wiążący znaczenie jakiegoś terminu. Decyzja o utworzeniu skrótu ma charakter czysto redakcyjny i wiążę się z dążeniem do skrótowości i przejrzystości. Decyzja o utworzeniu definicji ma charakter merytoryczny i jest elementem decyzji prawodawczej. Inne są więc kryteria jej podjęcia. M. Błachut, TiSP, NSP

99 „zwana/zwany/zwane dalej „…””.
Skróty formułuje się niejako przy okazji, przez wtrącenie, za każdym razem używając formuły: „zwana/zwany/zwane dalej „…””. Definicje zwykle formułuje się w przepisie specjalnie po to zredagowanym, za wyjątkiem definicji nawiasowych. Charakter przepisu definicji zaznacza się zwykle poprzez użycie takich słów jak „oznacza”, „znaczy”, „rozumie się” itp. oraz umieszczenie definiowanego wyrażenia w cudzysłowie. Stylizacje definicji M. Błachut, TiSP, NSP

100 Skróty a definicje (przykład w kontekście techniki redagowania skrótów i definicji)
§ 2. Ilekroć w dalszej części uchwały jest mowa bez bliższego określenia o: 2) szkole – należy przez to rozumieć szkołę albo zespół szkół, placówkę oświatową oraz dom dziecka, dla których organem prowadzącym jest powiat legnicki; (…) 5) Karcie Nauczyciela – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz.674); M. Błachut, TiSP, NSP

101 Dodatkowa uwaga co definicji terminu „szkoła” Zgodnie z postanowieniami art. 3 pkt 2 Karty Nauczyciela: „Ilekroć w ustawie jest mowa o szkołach bez bliższego określenia – rozumie się przez to przedszkola, szkoły i placówki oraz inne jednostki organizacyjne wymienione w art. 1 ust. 1 i 1a, a także odpowiednio ich zespoły”. Definicja z cytowanej uchwały „szkole – należy przez to rozumieć szkołę albo zespół szkół, placówkę oświatową oraz dom dziecka, dla których organem prowadzącym jest powiat legnicki” M. Błachut, TiSP, NSP

102 Przepis prawa materialnego Przepis podstawowy: - kto
Przepis prawa materialnego Przepis podstawowy: - kto? - w jakich okolicznościach? - jak powinien się zachować? M. Błachut, TiSP, NSP

103 Art Lekarz, który podejrzewa wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego, ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia takiego przypadku do powiatowego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na miejsce udzielania świadczenia zdrowotnego przez tego lekarza. Art Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń, jest obowiązana zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią. M. Błachut, TiSP, NSP

104 § 25 ust.2 Przepis podstawowy może wyjątkowo wskazywać tylko zachowanie nakazywane lub zakazywane jego adresatowi, jeżeli: - adresat lub okoliczności tego nakazu lub zakazu są wskazane w sposób niewątpliwy w innej ustawie (w ustawie upoważniającej); - adresat lub okoliczności zostały określone w części ogólnej tej samej ustawy (w ustawie upoważniającej); - powszechność zakresu adresatów lub okoliczności jest oczywista; M. Błachut, TiSP, NSP

105 3. Nie wolno prowadzić tresury zwierząt wyłącznie w celu zwiększenia ich agresywności. Art Zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego zwierząt lub roślin, a także ich form rozwojowych, obcych rodzimej faunie i florze. 2a. Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach i w parkach, z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach sprzedaży tych napojów. M. Błachut, TiSP, NSP

106 Przepisy ustrojowe § 26. W przepisach ustrojowych zamieszcza się przepisy o utworzeniu organów albo instytucji, ich zadaniach i kompetencjach, ich organizacji, sposobie ich obsadzania oraz o tym, jakim podmiotom podlegają lub jakie podmioty sprawują nad nimi nadzór. Np.: § Rada ze swojego grona może powołać stałe i doraźne komisje do określonych zadań, ustalając przedmiot ich działania oraz skład osobowy. 2. Komisje Rady pozostają pod kontrolą Rady, której składają plany pracy oraz sprawozdania ze swojej działalności. M. Błachut, TiSP, NSP

107 Przepisy proceduralne § 27
Przepisy proceduralne § 27. W przepisach proceduralnych określa się sposób postępowania przed organami albo instytucjami, strony i innych uczestników postępowania, ich prawa i obowiązki w postępowaniu oraz rodzaje rozstrzygnięć, które zapadają w postępowaniu, i tryb ich wzruszania. Np.: Art Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego należy poprzedzić rokowaniami między starostą, a właścicielem nieruchomości. (...) Art Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego na rzecz Skarbu Państwa następuje z urzędu. M. Błachut, TiSP, NSP

108 Przepisy karne i porządkowe § 143
Przepisy karne i porządkowe § 143. Do aktów prawa miejscowego stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z wyjątkiem § 141, w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7, a do przepisów porządkowych - również w dziale I rozdział 9, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. M. Błachut, TiSP, NSP

109 Zamieszcza się tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są dwa warunki:
Przepisy karne Zamieszcza się tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są dwa warunki: naruszenie przepisów ustawy nie kwalifikuje się jako naruszenia przepisów Kodeksu karnego, Kodeksu karnego skarbowego lub Kodeksu wykroczeń; czyn wymagający zagrożenia karą jest związany z treścią danej ustawy; M. Błachut, TiSP, NSP

110 Przepisy porządkowe Np.: Art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym 3. W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Kodeks wykroczeń Art. 54. Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych, podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany. M. Błachut, TiSP, NSP

111 Zgodnie z art. 40 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym przepisy porządkowe mogą przewidywać za ich naruszanie karę grzywny wymierzaną w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach. Tym samym organy gminy przy stanowieniu sankcji winne są respektować normy zawarte w prawie o wykroczeniach, bowiem „uchwalenie uchwałą sankcji w wysokości nie przewidzianej przez ustawodawcę oraz przejęcie przez radę gminy roli organu wymierzającego grzywnę narusza podstawowe zasady praworządnego wymiaru sprawiedliwości” (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego ośrodek zamiejscowy w Katowicach z dnia 11 kwietnia 1991 r., sygn. SA/Ka 100/91, LEX nr 25966). Do nałożenia grzywny uprawnieni są funkcjonariusze Policji (art. 95 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848) oraz straży gminnej, jeżeli takowa została utworzona na ternie danej gminy (art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych, Dz. U. Nr 127, poz. 779). M. Błachut, TiSP, NSP

112 W uzasadnieniu Prokurator podniósł, iż zgodnie z art. 40 ust
W uzasadnieniu Prokurator podniósł, iż zgodnie z art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, zaś na podstawie art. 40 ust. 3, w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, Rada Gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Jedynie wskazane wyżej przepisy porządkowe wydawane na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym mogą - zgodnie z art. 40 tej ustawy przewidywać za ich naruszenie karę grzywny wymierzoną w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach. M. Błachut, TiSP, NSP

113 uchwała Rady Miejskiej z dnia [. ] r
uchwała Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr LV/505/10 w sprawie zakazu wprowadzania do obrotu tzw. dopalaczy na terenie Gminy I. uchwała Rady Miejskiej w P. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w sprawie przepisów porządkowych regulujących zasady używania (detonowania) materiałów pirotechnicznych o charakterze widowiskowym M. Błachut, TiSP, NSP

114 Przepis porządkowy §1. Na terenie województwa dolnośląskiego zabrania się używania: 1) materiałów lub mieszanin pirotechnicznych przewidzianych do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, 2) wyrobów zawierających jeden lub kilka materiałów pirotechnicznych, przeznaczonych do uzyskania efektów pirotechnicznych, w tym widowiskowych - w miejscach publicznych i w innych miejscach, jeżeli może to spowodować bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska. M. Błachut, TiSP, NSP

115 Zarządzenie Nr 308/10 Wójta Gminy Oleśnica z dnia 15 lipca 2010 r
Zarządzenie Nr 308/10 Wójta Gminy Oleśnica z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie ograniczenia poboru wody na terenie Gminy Oleśnica. Na podstawie art. 40 ust. 3 w związku z art. 41 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 nr 142 poz z późn. zm.) z uwagi na duży pobór wody z sieci wodociągowej na terenie Gminy Oleśnica, związany z długotrwałym brakiem opadów atmosferycznych, mając na względzie konieczność utrzymania dostaw wody do odbiorców zarządzam, co następuje: M. Błachut, TiSP, NSP

116 § Wprowadza się zakaz używania wody z sieci wodociągowej Gminy Oleśnica do celów innych niż socjalno-bytowe, w godzinach od 1200 do 2400, w następujących miejscowościach: Brzezinka, Bogusławice, Boguszyce wieś, Cieśle, Dąbrowa, Gęsia Górka, Jenkowice, Jonas, Kolonia Poniatowice, Ligota Polska, Nowoszyce, Osada Leśna, Ostrowina, Poniatowice, Smardzów, Sokołowice, Spalice, Wszechświęte, Wyszogród, Zarzysko. 2. Zakaz używania wody dotyczy zwłaszcza podlewania ogródków, terenów zielonych i nawadniania gruntów, napełniania basenów, oczek wodnych, opryskiwaczy rolniczych i cystern używanych w budownictwie, mycia samochodów itp. 3. Naruszenie zakazu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 uznaje się jako nielegalny pobór wody. 4. Do kontrolowania przestrzegania postanowień niniejszego zarządzenia upoważnieni są pracownicy Gminnego Przedsiębiorstwa Komunalnego Sp. z o.o. oraz sołtysi. M. Błachut, TiSP, NSP

117 rozstrzygnięcie nadzorcze nr NK. II. MG
rozstrzygnięcie nadzorcze nr NK.II.MG /10 Wojewody Dolnośląskiego z dnia 11 października 2010r. Po pierwsze jedynym organem, który jest uprawniony do ograniczenia poboru wody jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej. Zgodnie z art. 88 ust. ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 239, poz ze zmianami) może on wprowadzić, w drodze rozporządzenia, czasowe ograniczenia w korzystaniu z wód, w szczególności w zakresie poboru wody lub wprowadzania ścieków do wód albo do ziemi oraz zmiany sposobu gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych w przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej w celu zapobieżenia skutkom powodzi lub suszy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może. Żaden inny przepis powszechnie obowiązującego prawa nie zawiera postanowień w zakresie możliwości ograniczenia poboru wody. M. Błachut, TiSP, NSP

118 Po drugie w omawianym przypadku nie istniały okoliczności dające podstawę do wydania przepisów porządkowych. Na pytanie organu nadzoru (pismo NK.II.MG /10 z dnia 17 września 2010 roku) odnośnie istnienia obiektywnych przesłanek stanowiących podstawę do utrzymania w mocy zatwierdzonego zarządzenia Przewodnicząca Rady Gminy Oleśnica wyjaśniła (pismo SOO /10 z dnia 22 września 2010 roku), że utrzymanie w mocy zarządzenia podyktowane jest spadkami ciśnienia w sieci wodociągowej, w okresie zwiększonych poborów i koniecznością utrzymania dostaw wody do odbiorców. Nie można zgodzić się z argumentacją, że spadki ciśnienia wody spowodowane zwiększonym poborem i prowadzenie w związku z tym prac budowlanych stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia obywateli albo, że grożą zakłóceniem porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Z istoty przepisów porządkowych (policyjnych) wynika, że stanowią one regulacją o charakterze wyjątkowym i ostatecznym. M. Błachut, TiSP, NSP

119 Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 23 kwietnia 2010 r., PN.II W ocenie organu nadzoru rada gminy błędnie uznała, że materia ujęta w ramach kwestionowanej uchwały nie jest wystarczająco unormowana w obowiązującym porządku prawnym. Zakaz używania materiałów wybuchowych i pirotechnicznych, określony w uchwale, zawiera w sobie przepis art. 51 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń,wprowadzający odpowiedzialność za wykroczenie sprawcy, który krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Natomiast zakaz sprzedaży materiałów pirotechnicznych w handlu okrężnym, określony w uchwale stanowi modyfikację, regulacji ujętej w ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych (…). Zatem zdaniem organu nadzoru podjecie kwestionowanej uchwały w istocie powoduje wkroczenie w obszar regulacji ustawowej celem jej modyfikacji i dostosowania do lokalnych potrzeb gminy M. Błachut, TiSP, NSP

120 Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2005-06-09, V KK 41/05
We wspomnianym już uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lipca 2003 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wobec jednoznacznego brzmienia art. 42 ust. 1 Konstytucji, wyrażającego zasadę wyłączności ustawy w sferze prawa represyjnego, należy przyjąć, że organy samorządu terytorialnego nie mogą ustanawiać kary grzywny ani nawet określić jej granic, a jedynie wskazywać na sankcje przewidziane przez szczegółowe przepisy o wykroczeniach, w szczególności w art. 54 KW. Przepis przewidujący odpowiedzialność za wykroczenie powinien być tak sformułowany, by między innymi przewidywał wyraźnie oznaczoną sankcję. Wynika to jednoznacznie z treści omawianego już art. 42 ust. 1 Konstytucji RP i art. 1 KW, a pośrednio także z art. 40 ust. 4 ustawy o samorządzie terytorialnym. M. Błachut, TiSP, NSP

121 cd. Podzielić należy, wyrażone już w orzecznictwie Sądu Najwyższego, poglądy, że przy tworzeniu przepisów o charakterze porządkowym, mających wyjaśnić swą treścią dyspozycję przepisu o charakterze "blankietowym" zawierającego już konkretną sankcję (jak np. art. 54 KW), wystarczające byłoby ogólne odesłanie do odpowiedzialności przewidzianej w tym przepisie, jeśli tylko przewidywana kara grzywny miałaby być równa tej, którą ten przepis przewiduje. Takie odesłanie do sankcji przewidzianej w przepisie Kodeksu wykroczeń (prawie materialnym) uznać jednak należy za minimum wymagań w tym zakresie. Innymi słowy, uchwały Rady Miejskiej, aby spełniać minimalne standardy poprawności legislacyjnej, winny odsyłać do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i określać konsekwencje prawnomaterialne wobec tych podmiotów, których te uchwały dotyczą. Tymczasem uchwała Rady Miejskiej w P., która stanowiła podstawę skazania Jacka B. w niniejszej sprawie nie spełnia nawet tych minimalnych kryteriów poprawności techniki legislacyjnej w omawianym zakresie, niewątpliwie bowiem nie odsyła ona do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i jednoznacznie nie określa wobec sprawcy prawnomaterialnych konsekwencji naruszenia przez niego zawartych w niej przepisów. M. Błachut, TiSP, NSP

122 Trzy rodzaje przepisów porządkowych: 1) Ustalające jedynie czyn zabroniony a w zakresie sankcji korzystające z treści art. 54 Kodeksu wykroczeń, pod warunkiem, że dotyczyć będą zachowania się w miejscu publicznym (Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych, (…)). Kwestia wątpliwa: odesłanie. „Zabrania się..” 2) Ustalające czyn zabroniony i przewidujące karę grzywny za ich naruszenie: „Kto …, podlega karze grzywny.”. 3) Ustalające czyn zabroniony, inne niż wymienione w pkt 1, i nie przewidujące za jego popełnienie sankcji. M. Błachut, TiSP, NSP

123 PRZEPISY PRZEJŚCIOWE (INTERTEMPORALNE, PRZECHODNIE) określają wpływ nowego prawa na stosunki ukształtowane pod rządem starego prawa „stare prawo” „nowe prawo” * dokonanie czynności A * ocena skutków/ważności czynności A * wydanie rozporządzenia * ocena obowiązywania * nałożenie/nabycie uprawnień, * ocena czy nadal są aktualne obowiązków, kompetencji * postępowanie w toku * sposób jego zakończenia M. Błachut, TiSP, NSP

124 SPOSÓB ZAKOŃCZENIA POSTĘPOWANIA
sposób zakończenia postępowań będących w toku (wszczętych w czasie obowiązywania dotychczasowych przepisów i niezakończonych ostatecznie do dnia ich uchylenia), skuteczność dokonanych czynności procesowych oraz organy właściwe do zakończenia postępowania i terminy przekazania im spraw SPOSÓB ZAKOŃCZENIA POSTĘPOWANIA  Art. 199. Jeżeli czyn stanowiący naruszenie dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, popełniony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu niniejszej ustawy, postępowania w sprawie naruszenia dyscypliny finansów publicznych nie wszczyna się, a wszczęte umarza. M. Błachut, TiSP, NSP

125 BEZPOŚREDNIE DZIAŁANIE PRAWA NOWEGO Art. 88h
BEZPOŚREDNIE DZIAŁANIE PRAWA NOWEGO Art. 88h. Postępowanie w sprawie o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia niezakończone dokonaniem wpisu lub decyzją ostateczną o odmowie wpisu, prowadzi się według przepisów tej ustawy. M. Błachut, TiSP, NSP

126 PRZEDŁUŻENIE OBOWIĄZYWANIA PRAWA DOTYCHCZASOWEGO bez wskazania terminu Art Do postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz postępowań odwoławczych i kontroli, które ich dotyczą, stosuje się przepisy dotychczasowe/ustawy z dnia … o … (Dz. U. …..). ze wskazaniem terminu Art Do postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz postępowań odwoławczych i kontroli, które ich dotyczą, stosuje się przepisy dotychczasowe/ustawy z dnia … o … (Dz. U. …..), nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2006 r. M. Błachut, TiSP, NSP

127 WYBÓR Art Na wniosek osoby, w stosunku do której postępowanie wszczęto przed dniem w życie niniejszej ustawy, postępowanie to będzie się toczyć według przepisów tej ustawy albo według przepisów obowiązujących w chwili jego wszczęcia. „MIESZANE” Art Postępowanie w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzone jest według przepisów niniejszej ustawy. Czynności dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy są skuteczne, jeżeli zostały dokonane z zachowaniem przepisów dotychczasowych. M. Błachut, TiSP, NSP

128 UPRAWNIENIA, SKUTECZNOŚĆ CZYNNOŚCI PRAWNYCH § 30. 1. 2
UPRAWNIENIA, SKUTECZNOŚĆ CZYNNOŚCI PRAWNYCH § W przepisach przejściowych rozstrzyga się w szczególności: 3) czy zachowuje się uprawnienia i obowiązki oraz kompetencje powstałe w czasie obowiązywania uchylanych albo wcześniej uchylonych przepisów oraz czy skuteczne są czynności dokonane w czasie obowiązywania tych przepisów; sprawy te reguluje się tylko w przypadku, gdy nie chce się zachować powstałych uprawnień, obowiązków lub kompetencji albo chce się je zmienić albo też gdy chce się uznać dokonane czynności za bezskuteczne; 4) czy i w jakim zakresie stosuje się nowe przepisy do uprawnień i obowiązków oraz do czynności, o których mowa w pkt 3; M. Błachut, TiSP, NSP

129 Art Zezwolenia, licencje i zgody na wykonywanie działalności gospodarczej udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zachowują ważność do dnia upływu terminu, na który zostały udzielone. 2. Zezwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej na wykonywanie działalności gospodarczej, dla której przepisy odrębnych ustaw nie przewidują obowiązku uzyskania zezwolenia albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, tracą ważność z dniem wejścia w życie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. M. Błachut, TiSP, NSP

130 PRZEPISY PRZEJŚCIOWE DOTYCZĄCE AKTÓW WYKONAWCZYCH, W TYM AKTÓW PRAWA MIEJSCOWEGO § Jeżeli akt wykonawczy wydany na podstawie uchylanego albo zmienianego przepisu upoważniającego nie jest niezgodny z nową albo znowelizowaną ustawą, można go wyjątkowo zachować czasowo w mocy, nadając przepisowi przejściowemu brzmienie: "Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. ... ustawy (tytuł dotychczasowej ustawy) zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. ... ustawy.". M. Błachut, TiSP, NSP

131 OBOWIĄZYWANIE AKTU WYKONAWCZEGO A OBOWIĄZYWANIE UPOWAŻNIENIA
§ 32. 1. Jeżeli uchyla się ustawę, na podstawie której wydano akt wykonawczy, albo uchyla się przepis ustawy upoważniający do wydania aktu wykonawczego, przyjmuje się, że taki akt wykonawczy traci moc obowiązującą odpowiednio z dniem wejścia w życie ustawy uchylającej albo z dniem wejścia w życie przepisu uchylającego upoważnienie do wydania tego aktu. 2. Jeżeli zmienia się treść przepisu upoważniającego do wydania aktu wykonawczego w ten sposób, że zmienia się rodzaj aktu wykonawczego albo zakres spraw przekazanych do uregulowania aktem wykonawczym lub wytyczne dotyczące treści tego aktu, przyjmuje się, że taki akt wykonawczy traci moc obowiązującą z dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej treść przepisu upoważniającego. M. Błachut, TiSP, NSP

132 3. Jeżeli zmiana treści przepisu upoważniającego polega na tym, że zmienia się organ upoważniony do wydania aktu wykonawczego, przyjmuje się, że taki akt zachowuje moc obowiązującą; w takim przypadku organem upoważnionym do zmiany lub uchylenia aktu wykonawczego wydanego na podstawie zmienionego przepisu upoważniającego jest organ wskazany w zmienionym upoważnieniu. Akty prawa miejscowego i argument za niestosowaniem tej reguły w związku z zasięgiem terytorialnym. M. Błachut, TiSP, NSP

133 Art. 17. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art
Art. 17. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 120 ustawy z dnia 12 lipca 1985 o lasach zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 65 ustawy.” „4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 276 pkt 3, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 22 niniejszej ustawy. „5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 276 pkt 3, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 95 ust. 1 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2006 r.” M. Błachut, TiSP, NSP

134 Art. 15. Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art
Art. 15. Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art. 53 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc na czas ich obowiązywania. "Art Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art. 19 ust. 6 i 7 ustawy zmienianej w art. 150 zachowują moc do dnia wejścia w życie aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie art. 19 ust. 6, 6a i 7 ustawy zmienianej w art. 150, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.„ M. Błachut, TiSP, NSP

135 Art. 23. Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art
Art. 23. Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art. 83 ust. 2 oraz art. 88 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc przez okres, na który zostały wydane. Art Do czasu wejścia w życie aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc dotychczasowe akty prawa miejscowego. 2. Wojewodowie ogłoszą, w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, wykazy aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie przepisów zmienianych niniejszą ustawą. M. Błachut, TiSP, NSP

136 PRZEPISY DOSTOSOWUJĄCE - sposób powołania po raz pierwszy organów lub instytucji tworzonych nową ustawą - sposób przekształcenia starych organów na nowe - sposób likwidacji organów znoszonych nową ustawę - termin dostosowania organów lub instytucji do nowej ustawy. Art. 3. Wdrożenie reformy administracji publicznej należy do zakresu działania ministra właściwego do spraw administracji publicznej oraz do innych organów administracji rządowej - zgodnie z ich właściwością. Art Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się: 1) Główny Inspektorat Weterynarii …, M. Błachut, TiSP, NSP

137 Art. 7. Sejmiki samorządowe, o których mowa w rozdziale 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym pełnią swoją funkcję do dnia pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw. Art Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący właściwej terytorialnie komisji wyborczej, w terminie czternastu dni od ogłoszenia zbiorczych wyników wyborów do sejmików województw na obszarze całego kraju. M. Błachut, TiSP, NSP

138 Art Kolegialne i jednoosobowe organy uczelni, działające w dniu wejścia w życie ustawy, działają do dnia 30 listopada 1990 r. w dotychczasowym składzie. 2. Jeżeli osoba pełniąca funkcję organu jednoosobowego uczelni przestanie ją pełnić, w związku z ustaniem stosunku pracy, przed upływem terminu określonego w ust. 1, senat lub rada wydziału powierza pełnienie obowiązków odpowiednio rektora lub dziekana innemu nauczycielowi akademickiemu. 3. Wybór członków organów kolegialnych oraz wybór organów jednoosobowych na nową kadencję nastąpi do dnia 30 listopada 1990 r. M. Błachut, TiSP, NSP

139 Art Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy państwowe i niepaństwowe szkoły wyższe stają się odpowiednio uczelniami publicznymi i niepublicznymi w rozumieniu ustawy. 2. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy państwowe i niepaństwowe wyższe szkoły zawodowe stają się odpowiednio uczelniami publicznymi i niepublicznymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 3. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy akademie wojskowe stają się uczelniami wojskowymi - publicznymi uczelniami akademickimi. M. Błachut, TiSP, NSP

140 § 24. Zarządzający lotniskami, na których w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonywane są operacje lotnicze cywilnych statków powietrznych, dostosują te lotniska do wymagań określonych w rozporządzeniu do dnia 31 grudnia 2006 r. M. Błachut, TiSP, NSP

141 Przepisy uchylające DEROGACJA I NOWELIZACJA
M. Błachut, TiSP, NSP

142 PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE - wskazanie termiu Art. 150
PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE - wskazanie termiu Art Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. - upływ czasu od ogłoszenia aktu normatywnego Art Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Art Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Art Ustawa wchodzi w życie po upływie roku/ 2 (lub dwóch) miesięcy od dnia ogłoszenia. Art Ustawa wchodzi w życie trzeciego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia. M. Błachut, TiSP, NSP

143 wystąpienie zdarzenia Art. 145
wystąpienie zdarzenia Art Ustawa wchodzi w życie z dniem przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. tylko w przypadku, gdy termin wystąpienia zdarzenia przyszłego można ustalić w sposób niebudzący wątpliwości i zostanie on urzędowo podany do wiadomości publicznej. M. Błachut, TiSP, NSP

144 § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2010 r. M. Błachut, TiSP, NSP

145 OBLICZANIE TERMINU WEJŚCIA W ŻYCIE
Dzień ogłoszenia w dzienniku urzędowym: 1 maja 2000 r. po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia: 1 maja (nie wlicza się) + 14 dni (musi minąć) = 16 maja 2000 r. po upływie roku od dnia ogłoszenia: Vacatio legis kończy się 1 maja 2001 r. Akt normatywny wchodzi w życie dnia następnego = 2 maja 2001 r. po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia: Vacatio legis kończy się 1 lipca 2000 r. Akt normatywny wchodzi w życie dnia następnego = 2 lipca 2000 r. trzeciego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia: Czwarty miesiąc następujący po maju to wrzesień Trzeci dzień września = 3 września 2000 r. M. Błachut, TiSP, NSP

146 PRZEPISY O WYGAŚNIĘCIU MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ Art. 160
PRZEPISY O WYGAŚNIĘCIU MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ Art Ustawa obowiązuje do dnia 31 grudnia 2005 r. Art Ustawa obowiązuje do dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. Art Przepisy art. 45 tracą moc z dniem 31 grudnia 2005 r. Art Przepisy art. 45 tracą moc z dniem przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. M. Błachut, TiSP, NSP

147 7. Derogacja i nowelizacja
M. Błachut, TiSP, NSP

148 DEROGACJA I NOWELIZACJA Przepisami uchylającymi Odrębnym aktem i zmieniającymi zamieszczonymi w akcie merytorycznym P. MERYTORYCZNE P. NOWELIZUJĄCE (ograniczenia wynikające z zasady jedno upoważnienie jeden akt wykonawczy) P. PRZEJŚCIOWE P. UCHYLAJĄCE P. O WEJŚCIU W ŻYCIE P. O WYGAŚNIĘCIU MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ M. Błachut, TiSP, NSP

149 USTAWA NOWELIZUJĄCA PRZEPISY ZMIENIAJĄCE:
USTAWA NOWELIZUJĄCA PRZEPISY ZMIENIAJĄCE: *zmieniające treść lub brzmienie *wprowadzające nowe jednostki redakcyjne lub systematyzacyjne *uchylające W kolejności zmienianych jednostek redakcyjnych PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I DOSTOSOWUJĄCE PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE M. Błachut, TiSP, NSP

150 DEROGACJA § 39 - § 42, § 161 NOWELIZACJA DZIAŁ II DEROGACJA WYRAŹNA Art. 1. Traci moc ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 12, poz. 34). § 30. Traci moc uchwała Rady Gminy X z dnia … w sprawie … (Dz. Urz. Woj. … Nr .., poz. …). M. Błachut, TiSP, NSP

151 Art. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U
Art. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 12, poz. 34); 2) ustawa z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885); 3) ustawa z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 10, poz. 50). M. Błachut, TiSP, NSP

152 Derogacja dorozumiana Lex posterior derogat legi priori
* Derogacja dorozumiana Lex posterior derogat legi priori * Niedozowolone klauzule derogacyjne Art. 1. Tracą moc dotychczasowe przepisy sprzeczne z niniejszą ustawą. Wyjątek Art. 1. Tracą moc wszelkie dotychczasowe przepisy dotyczące spraw uregulowanych w ustawie; w szczególności tracą moc: 1) art. 12 ustawy z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 12, poz. 34); 2) art. 50 – art. 80 ustawy z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885); 3) (…) M. Błachut, TiSP, NSP

153 Uchylanie aktu nowelizowanego Jeżeli akt nowelizujący zawiera wyłącznie przepisy nowelizujące § 67. Traci moc uchwała Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 9, poz. 15, z 2004 r. Nr 11, poz. 7 oraz z 2005 r. Nr 19, poz. 23). M. Błachut, TiSP, NSP

154 § 93. (…) 4. Jeżeli w ustawie zmieniającej zamieszczono przepisy przejściowe i dostosowujące albo wyjątkowo zamieszczono przepisy inne niż uchylające, zastępujące lub uzupełniające ustawę zmienianą, nie wystarczy poprzestać na uchyleniu ustawy znowelizowanej, ale uchyla się także ustawę, która ją znowelizowała. § 67. Tracą moc: 1) uchwała Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 9, poz. 15); 2) uchwała Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 25 października 2004 r. zmieniająca uchwałę w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród(Dz. Urz. Woj. Dol. z 2004 r. Nr 11, poz. 7). M. Błachut, TiSP, NSP

155 § 5. Traci moc: uchwała nr II/15/03 Rady Powiatu Wałbrzyskiego z dnia 12 sierpnia 2003 roku w sprawie zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli szkół, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru zniżek tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycielom zajmującym stanowiska kierownicze w szkołach i zasad zwalniania ich od obowiązku realizacji tych zajęć oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli szkół i zasad zaliczania do wymiaru poszczególnych zajęć w kształceniu dorosłych, uchwała nr IV/35/03 Rady Powiatu Wałbrzyskiego z dnia 23 października 2003 roku w sprawie zmiany uchwały nr II/15/03 Rady Powiatu Wałbrzyskiego z dnia 12 sierpnia 2003 roku w sprawie zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli szkół, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru zniżek tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycielom zajmującym stanowiska kierownicze w szkołach i zasad zwalniania ich od M. Błachut, TiSP, NSP

156 obowiązku realizacji tych zajęć oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli szkół i zasad zaliczania do wymiaru poszczególnych zajęć w kształceniu dorosłych oraz uchwała nr XXXIX/61/06 Rady Powiatu Wałbrzyskiego z dnia 21 sierpnia 2006 roku w sprawie zmiany uchwały nr II/15/03 Rady Powiatu Wałbrzyskiego z dnia 12 sierpnia 2003 roku w sprawie zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli szkół, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru zniżek tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycielom zajmującym stanowiska kierownicze w szkołach i zasad zwalniania ich od obowiązku realizacji tych zajęć oraz tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli szkół i zasad zaliczania do wymiaru poszczególnych zajęć w kształceniu dorosłych. M. Błachut, TiSP, NSP

157 UCHYLENIE NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW Art. 1
UCHYLENIE NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) uchyla się art. 10. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 uchyla się ust. 2. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) uchyla się art. 10 – art. 16 oraz art. 56. skreśla się M. Błachut, TiSP, NSP

158 § X. W uchwale Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r
§ X. W uchwale Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 9, poz. 15) uchyla się § 17. § X. W uchwale Rady Gminy i Miasta Żmigród z dnia 9 września 1994 r. w sprawie określenia zasad wydzierżawiania gruntów rolnych, stanowiących mienie Gminy Żmigród (Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 9, poz. 15) w § 20 uchyla się pkt 6. M. Błachut, TiSP, NSP

159 TYTUŁ AKTU NOWELIZUJĄCEGO USTAWA z dnia 12 lipca 2004 r
TYTUŁ AKTU NOWELIZUJĄCEGO USTAWA z dnia 12 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o lasach. „zmieniająca ustawę o lasach” „o zmianie ustawy o samorządzie wojewódzkim, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o samorządzie gminnym. M. Błachut, TiSP, NSP

160 jeżeli tytuł byłby rażąco długi: „o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw1).” „o zmianie ustaw reformujących administrację publiczną1).” ) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawa z dnia 1 maja 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 15, poz. 320), ustawa …. M. Błachut, TiSP, NSP

161 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 27 maja 2000 r
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 27 maja 2000 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przeszkolenia wojskowego studentów i absolwentów szkół wyższych. UCHWAŁA RADY GMINY AUGUSTÓW z dnia 12 grudnia 1995 r. zmieniająca uchwałę w sprawie ustanowienia obwodów rybackich. M. Błachut, TiSP, NSP

162 UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W KŁODZKU NR XXIX/276/2008
Przykład do analizy: UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W KŁODZKU NR XXIX/276/2008 z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie zmiany uchwały Rady Miejskiej w Kłodzku nr XXIV/208/2008 z dnia 26 czerwca 2008 r. w sprawie uchwalenia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miejskiej Kłodzko M. Błachut, TiSP, NSP

163 RADY MIASTA BOLESŁAWIEC
UCHWAŁA NR XL/328/09 RADY MIASTA BOLESŁAWIEC z dnia 27 maja 2009r. o zmianie uchwały nr XLI/327/01 Rady Miejskiej w Bolesławcu z dnia 20 sierpnia 2001 r. w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu /z wyjątkiem piwa/ przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży, zasad usytuowania na terenie miasta miejsc sprzedaży napojów alkoholowych oraz wyznaczenia miejsc sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych zawierających więcej niż 4,5% alkoholu podczas imprez na otwartym powietrzu zmienionej uchwałami nr VIII/95/03 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 28 maja 2003r., nr XXXII/326/05 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 30 marca 2005r., nr XXXIII/339/05 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 20 kwietnia 2005 r., uchwałą nr XLV/440/06 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 1 marca 2006 r., nr XII/93/07 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 29 sierpnia 2007 r. i uchwałą nr XXI/193/08 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 26 marca 2008 r. M. Błachut, TiSP, NSP

164 ZMIANA BRZMIENIA Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r
ZMIANA BRZMIENIA Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku.”. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku.”. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) uzasadnienie wniosku;”. M. Błachut, TiSP, NSP

165 Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r
Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony, jeżeli: 1) nie wpłynął więcej niż jeden wniosek; 2) zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 7.”. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 w ust. 1 wyraz „3” zastępuje się wyrazem 6. M. Błachut, TiSP, NSP

166 WYJĄTEK Art. 2. Użyte w ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r
WYJĄTEK Art. 2. Użyte w ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885), w różnej liczbie i przypadku, wyrazy „urządzenie radiowe” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „urządzenie telekomunikacyjne”. Art. 2. Użyte w art. 7 w ust. 2, w art. 8, w art. 78, w art. 122, w art. 127 w ust. 1 w pkt 5, w art. 145 w ust. 2, w art. 156 w ust. 2 oraz w art. 123 w ust. 2 w pkt 3 w lit. a ustawy z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885), w różnej liczbie i przypadku, wyrazy „urządzenie radiowe” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „urządzenie telekomunikacyjne”. M. Błachut, TiSP, NSP

167 o gospodarowaniu lasami.”.
Art. 1. W ustawie z dnia 6 maja 1999 r. o lasach (Dz.U. Nr 246, poz. 789) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „USTAWA z dnia 6 maja 1999 r. o gospodarowaniu lasami.”. Art. 1. W ustawie z dnia 6 maja 1999r. o lasach (Dz.U. Nr 246, poz. 789) nazwa rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: „Rozdział 6 Lasy Państwowe”. M. Błachut, TiSP, NSP

168 „1a. Przetarg ogłasza się (…) wniosku.”.
DODANIE Art.1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: „Art. 10a. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku.”. Art. 10a …Art. 10k …Art10z Art. 10za …. Art. 10zk …. Art10zz Art.1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przetarg ogłasza się (…) wniosku.”.    M. Błachut, TiSP, NSP

169 „1a. Przetarg ogłasza się (…) pierwszego wniosku.”.
§ … 2. ….. § 11. §.1. W uchwale Rady Gminy Oława z dnia 1 czerwca 2001 r. w sprawie opłat parkingowych (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 225, poz. 1010) w § 10 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przetarg ogłasza się (…) pierwszego wniosku.”. M. Błachut, TiSP, NSP

170 „3. Przetarg ogłasza się (…) pierwszego wniosku.”.
§ … 2. ….. § 11. §1. W uchwale Rady Gminy Oława z dnia 1 czerwca 2001 r. w sprawie opłat parkingowych (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 225, poz. 1010) w § 10 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przetarg ogłasza się (…) pierwszego wniosku.”. M. Błachut, TiSP, NSP

171 4) …………… . planowany punkt §11.
Wprowadzenie kolejnej jednostki redakcyjnej po ostatnim punkcie, literze, tiret § 10. 1) …………… : a) … , b) … , c) … ; planowana d) …; litera 2) …………… ; 3) …………… ; 4) …………… . planowany punkt §11. M. Błachut, TiSP, NSP

172 „4) uzasadnienie wniosku.”. albo
§1. W uchwale Rady Gminy Oława z dnia 1 czerwca 2001 r. w sprawie opłat parkingowych (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 225, poz. 1010) w § 10 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) uzasadnienie wniosku.”. albo §1. W uchwale Rady Gminy Oława z dnia 1 czerwca 2001 r. w sprawie opłat parkingowych (Dz. Urz. Woj. Dol. Nr 225, poz. 1010) w § 10 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zgodę zarządcy budynku;”; 2) po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: M. Błachut, TiSP, NSP

173 Gospodarka finansowa w Lasach Państwowych
Art. 1. W ustawie z dnia 6 maja 1999 r. o lasach (Dz. U. Nr 246, poz. 789) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: „Rozdział 6a Gospodarka finansowa w Lasach Państwowych Art. 50. Lasy Państwowe prowadzą działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywają koszty działalności z własnych przychodów. Art. 51. 1. Lasy Państwowe sporządzają corocznie raport o stanie lasów oraz sprawozdanie finansowo-gospodarcze z działalności Lasów Państwowych. 2. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi informację o stanie lasów oraz o realizacji krajowego programu zwiększania lesistości.”. M. Błachut, TiSP, NSP

174 PROJEKTOWANIE USTAWY I PRZEPISÓW NOWELIZUJĄCYCH Art. 1
PROJEKTOWANIE USTAWY I PRZEPISÓW NOWELIZUJĄCYCH Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku.”; 2) uchyla się art. 15; 3) w art. 18 w ust. 3 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) dokumentem urzędowym;”. M. Błachut, TiSP, NSP

175 - pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dokumentem urzędowym;”
Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) uchyla się ust. 2, b) w ust. 3: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dokumentem urzędowym;” - w pkt 6 uchyla się lit. a; 2) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. …………… .”; M. Błachut, TiSP, NSP

176 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. …………………….. .”.
Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się ust. 2; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. …………………….. .”. M. Błachut, TiSP, NSP

177 1) po art. 10 dodaje się art. 10a i art. 10b w brzmieniu:
Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 10 dodaje się art. 10a i art. 10b w brzmieniu: „Art. 10a. …………….. . Art. 10b. …………….. .”; 2) art. 20 i art. 21 otrzymują brzmienie: „Art ……………… . Art ……………… .”; 3) uchyla się art. 150 – art. 156; 4) w art. 39 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. ……………… . 4. ……………….”. Łączenie zmian uzależnione jest od decyzji o ich wejściu w życie jednego dnia M. Błachut, TiSP, NSP

178 1) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie wymagań dotyczących prowadzenia procesu przekształcania odpadów (Dz. U. Nr 37, poz. 339) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) spalania, w tym współspalania,"; 2) uchyla się § 4. §1. W uchwale Rady Gminy X z dnia 20 grudnia 2001 r. w sprawie zwolnień z podatku od posiadania psów (Dz. Urz. Woj. X Nr 34, poz. 86) wprowadza się następujące zmiany: 1) w §1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) …;”; 2) po §2 dodaje się §2a w brzmienie: „§2a. … .”. M. Błachut, TiSP, NSP

179 ZAKAZ NOWELIZACJI PRZEPISÓW NOWELIZUJĄCYCH
Art. 1. W ustawie … art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. Policja strzeże porządku i bezpieczeństwa.”.  Przed wejściem w życie Po wejściu w życie nowelizacji nowelizacji Brzmienie art. 10: Brzmienie art. 10: Policja strzeże porządku Policja strzeże porządku i bezpieczeństwa. Zmiana przepisu nowelizującego nie wywoła zmiany zmienionego przepisu M. Błachut, TiSP, NSP

180 Art Ustala się numer "112" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy. Dz. U. z 2002 r. Nr 233, poz. 726: Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) art. 150 otrzymuje brzmienie: „Art Ustala się numer "997" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.”. powrót do brzmienia pierwotnego: Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885, z 2002 r. Nr 233, poz. 726) art. 150 otrzymuje brzmienie: „Art Ustala się numer "112" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.”. M. Błachut, TiSP, NSP

181 Art. 1. W ustawie z dnia 12 grudnia 2001 r
Art. 1. W ustawie z dnia 12 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2002 r. Nr 233, poz. 726) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) art. 150 otrzymuje brzmienie: „Art Ustala się numer "112" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.”.”. wyjątkowo: w okresie vacatio legis przesłanka: 2. Jeżeli jest to konieczne dla wyeliminowania rażącego błędu w przepisach zmieniających ogłoszonej ustawy M. Błachut, TiSP, NSP

182 Art. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2001 r
Art. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2002 r. Nr 233, poz. 726): Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) po art. 150 dodaje się art. 150a otrzymuje brzmienie: „Art. 150a. Ustala się numer "997" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.”. Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885, z 2002 r. Nr 233, poz. 726) uchyla się art. 150a. Art. 1. W ustawie z dnia 12 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2002 r. Nr 233, poz. 726) uchyla się art. 1. M. Błachut, TiSP, NSP

183 UCHWAŁA RADY GMINY X z dnia 29 czerwca 2002 r
UCHWAŁA RADY GMINY X z dnia 29 czerwca 2002 r. w sprawie zmiany uchwały o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania M. Błachut, TiSP, NSP

184 PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE PRZEPISÓW NOWELIZUJĄCYCH Art. 1
PRZEPISY O WEJŚCIU W ŻYCIE PRZEPISÓW NOWELIZUJĄCYCH Art. 1. W ustawie z dnia 1 czerwca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 100, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 10 dodaje się art. 10a i art. 10b w brzmieniu: „Art. 10a. …………….. . Art. 10b. …………….. .”; 2) art. 20 otrzymuje brzmienie: „Art. 20. ……………… .”. Wariant 1 Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia. Wariant 2 Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie. M. Błachut, TiSP, NSP

185 Wariant 1 Art. 233. W ustawie. z dnia. (Dz. U. ) uchyla się art
Wariant 1 Art W ustawie ... z dnia .... (Dz. U. ... ) uchyla się art. 12 – art. 21. Art Ustawa wchodzi w życie po upływie roku od dnia ogłoszenia. Wariant 2 Art W ustawie z dnia uchyla się: 1) art. 12 – 16; 2) art. 17; 3) art art. 21. Art Ustawa wchodzi w życie z dniem 12 listopada 2001 r., z wyjątkiem art. 233 pkt 2, który wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia. M. Błachut, TiSP, NSP

186 8. Tekst jednolity M. Błachut, TiSP, NSP

187 Tekst jednolity a tekst ujednolicony Przesłanki, organy kompetentne, forma, miejsce publikacji: art. 16 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych Technika redagowania: dział III rozporządzenia w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” M. Błachut, TiSP, NSP

188 Art Jeżeli liczba zmian w ustawie jest znaczna lub gdy ustawa była wielokrotnie uprzednio nowelizowana i posługiwanie się tekstem ustawy może być istotnie utrudnione, Marszałek Sejmu ogłasza tekst jednolity ustawy. Ustawa może określić termin ogłoszenia tekstu jednolitego. 2. Organy administracji rządowej współdziałają z Marszałkiem Sejmu przy opracowywaniu tekstów jednolitych ustaw. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ogłaszania tekstów jednolitych aktów normatywnych innych niż ustawa. Teksty jednolite tych aktów ogłasza organ właściwy do wydania aktu normatywnego. 4. Tekst jednolity ogłasza się w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym, w którym dany akt normatywny ogłoszono. M. Błachut, TiSP, NSP

189 Krótko obowiązujące brzmienia art. 16 ust. 1: Art. 16. 1
Krótko obowiązujące brzmienia art. 16 ust. 1: Art Po każdej dokonanej nowelizacji ustawy, Marszałek Sejmu ogłasza jej tekst jednolity w ciągu dwóch tygodni od dnia wejścia w życie nowelizowanej ustawy. !!! M. Błachut, TiSP, NSP

190 Zmiana: art. 16: „1. Marszałek Sejmu ogłasza tekst jednolity ustawy nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy, o ile była ona nowelizowana, chyba że ustawa określiła inny termin.” „3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ogłaszania tekstów jednolitych aktów normatywnych innych niż ustawa. Teksty jednolite tych aktów ogłasza organ właściwy do wydania aktu normatywnego, a w przypadku: 1) regulaminów Sejmu i Senatu – odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu; 2) aktów normatywnych Rady Ministrów – Prezes Rady Ministrów; 3) aktów normatywnych Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji – Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.”; M. Błachut, TiSP, NSP

191 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 7 października 2004 r
OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 7 października 2004 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o usługach turystycznych. RADY GMINY OŁAWA w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały w sprawie ustalenia zasad polityki czynszowej. M. Błachut, TiSP, NSP

192 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 16 kwietnia 2005 r
OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 16 kwietnia 2005 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o usługach turystycznych. 1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych ……. (…) Załącznik do obwieszczenie Marszałka Sejmu z dnia 16 kwietnia 2005 r. (poz. 103) … tekst jednolity M. Błachut, TiSP, NSP

193 Art.10. Przetarg ogłasza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku. Art ) Przetarg ogłasza się nie później niż w terminie 8 miesięcy od dnia wpłynięcia pierwszego wniosku. 12) Ustawa z dnia 1 marca 2005 r. o lasach (Dz. U. Nr 1, poz. 1), art. 2 pkt 2, który wejdzie w życie 16 lipca 1990 r, art. 89, który wejdzie w życie 12 grudnia 2005 r. M. Błachut, TiSP, NSP

194 (…) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:
  1) ustawą z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 158, poz. 1043); 2) ustawą dnia 23 lipca 1998 r. zmieniającą ustawę o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 113, poz. 714); 3) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 kwietnia 2004 r. sygn. akt K 50/02 (Dz. U. Nr 109, poz. 1161). oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 7 października 2004 r. Np. „Ilekroć w przepisach prawa jest mowa o "Milicji Obywatelskiej" i "funkcjonariuszach Milicji Obywatelskiej", należy przez to rozumieć "Policję" i "policjantów"” M. Błachut, TiSP, NSP

195 „2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:
art. 3. ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych, który stanowi: „Art. 3. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy, które posiadały uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek krajowych, nadane im przez terenowe organy administracji rządowej, stają się odpowiednio przewodnikami turystycznymi lub pilotami wycieczek w rozumieniu ustawy.”; 2) …………. M. Błachut, TiSP, NSP

196 1) Przepisy o wejściu w życie aktów normatywnych nowelizujących akt normatywny, którego tekst jednolity się ogłasza. Np.: art. 3 ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych: „Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.”; 2) Przepisy przejściowe i dostosowujące znajdujące się w uwzględnianych przy okazji redakcji tekstu jednolitego aktach normatywnych. Art. 1. ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych Np.: „Art. 1. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy, posiadały uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek krajowych, nadane im przez terenowe organy administracji rządowej, stają się odpowiednio przewodnikami turystycznymi lub pilotami wycieczek w rozumieniu ustawy.” M. Błachut, TiSP, NSP

197 3) Przepisy nowelizujące znajdujące się w ustawach nowelizujących tekst ustawy, której tekst jednolity się ogłasza, ale które nie nowelizują tego tekstu. Chodzi tu przede wszystkim o przepisy nowelizujące przepisy, do których odsyła tekst jednolity.  Np.: Art. 2. ustawy z dnia 4 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej. „Art. 2. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509) w art. 12 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) numeru, pod którym przedsiębiorca wpisany jest do rejestru przedsiębiorców lub ewidencji działalności gospodarczej, wraz z oznaczeniem sądu rejestrowego lub organu ewidencyjnego,".” Pod warunkiem, że ustawa o usługach turystycznych odsyła do Prawa o działalności gospodarczej, np.: M. Błachut, TiSP, NSP

198 _________________________________ 78) Zamieszczony w obwieszczeniu
Art ) (pominięty) _________________________________ 78) Zamieszczony w obwieszczeniu M. Błachut, TiSP, NSP

199 o transporcie drogowym.
„3. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych nie obejmuje przepisu art. 34 tej ustawy jako wygasłego.”. Załącznik do obwieszczenie Marszałka Sejmu z dnia 12 października r. (poz. 1032) USTAWA z dnia 17 czerwca 2000 r. o transporcie drogowym. (tekst jednolity) M. Błachut, TiSP, NSP

200 Tekst pierwotny: Art Przewodnicy turystyczni otrzymują uprawnienia następujących rodzajów: 1) przewodników górskich dla określonych obszarów górskich; 2) przewodników terenowych dla poszczególnych województw lub regionów. Nowelizacja: Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884) wprowadza się następujące zmiany: (…) 10) w art. 21 w ust. 1: uchyla się pkt 1; pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) przewodników terenowych dla poszczególnych województw, regionów oraz tras turystycznych."; M. Błachut, TiSP, NSP

201 Tekst jednolity: Art Przewodnicy turystyczni otrzymują uprawnienia następujących rodzajów: 1)7) uchylony 2)8)przewodników terenowych dla poszczególnych województw, regionów oraz tras turystycznych. M. Błachut, TiSP, NSP

202 Przepis o wygaśnięciu mocy obowiązującej: Tekst pierwotny: Art. 27
Przepis o wygaśnięciu mocy obowiązującej: Tekst pierwotny: Art. 27.1) (utracił moc) Art Przepisy art. 27 traci moc z dniem 1 stycznia 2005 r ) Utracił moc na podstawie art. 165 niniejszej ustawy z dniem 1 stycznia 2005 r. M. Błachut, TiSP, NSP

203 2. Podatek od towarów i usług stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 1.1)1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. 2. Podatek od towarów i usług stanowi dochód budżetu państwa. Art ) Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Art. 2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: 1) terytorium kraju (…); 1a)1) państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej; M. Błachut, TiSP, NSP

204 Art ) (uchylony) Art ) (utracił moc) Art Rejestr funduszy prowadzi Sąd Wojewódzki16) w Warszawie, zwany w niniejszej ustawie "sądem rejestrowym". M. Błachut, TiSP, NSP

205 1) Ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 1, poz. 1), art
1) Ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 1, poz. 1), art. 2 pkt 2, który wszedł w życie 16 lipca 1990 r. 2) Ustawa z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 1, poz. 1), art. 145 pkt 2, który wszedł w życie 16 lipca 1990 r.; ustawa z dnia 1 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o gruntach rolnych Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 12, poz. 121), art. 2 pkt 3 lit. a, który wszedł w życie 10 grudnia 2002 r. Inny wariant odnośnika 2 2) Ustawa, o której mowa w odnośniku 2, art. 145 pkt 2, który wszedł w życie 16 lipca 1990 r.; ustawa z dnia 1 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o gruntach rolnych Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 12, poz. 121), art. 2 pkt 3 lit. a, który wszedł w życie 10 grudnia 2002 r. M. Błachut, TiSP, NSP

206 W brzmieniu ustalonym ustawą Dodany ustawą Uchylony ustawą Utracił moc na podstawie Dodany ustawą z dnia 12 maja 1990 r. o lasach (Dz. U. Nr 1, poz. 1), art. 145 pkt 2, który wszedł w życie 16 lipca 1990 r.; w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 1 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o gruntach rolnych Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 12, poz. 121), art. 2 pkt 3 lit. a, który wszedł w życie 10 grudnia 2002 r. M. Błachut, TiSP, NSP

207 Art Rejestr funduszy prowadzi Sąd Wojewódzki16) w Warszawie, zwany w niniejszej ustawie "sądem rejestrowym". ________________________________________________________ 16) Obecnie: Sąd Okręgowy, stosownie do art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 160, poz. 1064), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. *********************************** Art ) (utracił moc) _________________________________________________ 13) Utracił moc z dniem 15 maja 2002 r. na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 kwietnia 2002 r. sygn. K. 26/00 (Dz. U. Nr 56, poz. 517). M. Błachut, TiSP, NSP

208 KOLEJNY TEKST JEDNOLITY: Art. 21. 1
KOLEJNY TEKST JEDNOLITY: Art Przewodnicy turystyczni otrzymują uprawnienia następujących rodzajów: 1) (uchylony) 1a) przewodników terenowych dla poszczególnych województw, regionów oraz tras turystycznych; 2)4) przewodników regionalnych; ) W brzmieniu ustalonym przez …. M. Błachut, TiSP, NSP

209 10. Sprostowanie błędu M. Błachut, TiSP, NSP

210 Błąd - rozbieżność pomiędzy ogłoszonym tekstem ustawy a tekstem oryginału
Nie podlegają prostowaniu tzw. oczywiste omyłki pisarskie, obecne zarówno w tekście oryginału jak i w tekście opublikowanym. Typowe sytuacje: pojawił się wyraz lub wyrażenie, którego nie ma w tekście *oryginału; „załącznik” a wyrażenie „załącznik nr 1” nie ma wyrazu lub wyrażenia, które znajduje się w tekście *oryginału; np. wyrażenie „1 013,81 za 1 ha” a wyrażenie „1 013,81 zł za 1 ha”; *zdeformowano wyraz lub wyrażenie, które znajduje się w tekście oryginału; np. wyrażenie „w bilansie” a wyrażenie „w bilonie”. M. Błachut, TiSP, NSP

211 OGŁOSZONO Art Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 1) wyborze ... ; 2) wykonawcach ... prawne; 3) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie zamówienia - jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania o cenę. TEKST ORYGINAŁU 3) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie zamówienia; - jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania o cenę. M. Błachut, TiSP, NSP

212 „sprostowanie błędu nie może prowadzić do merytorycznej zmiany tekstu aktu prawnego” czy granicą sprostowania jest treść oryginału, a więc nie można prostować błędów, które nie mają oparcia w porównaniu treści oryginału i treści tekstu ogłoszonego, doprowadzając tym samym do merytorycznej zmiany oryginału ? nie każda rozbieżność pomiędzy tekstem oryginału a tekstem ogłoszonym podlega prostowaniu, ale tylko taka, która nie prowadzi do merytorycznej zmiany ogłoszonego aktu prawnego ? M. Błachut, TiSP, NSP

213 Art  Uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty. Art  Uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu te akty. Art Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko … Art Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą by ustanawiane tylko ... M. Błachut, TiSP, NSP

214 Art § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci: 2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, Art § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci: 2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, M. Błachut, TiSP, NSP

215 Art. 17 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r
Art. 17 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95) Forma : obwieszczenie Organ : * w ustawie – Marszałek Sejmu * w innych niż ustawa i umowa międzynarodowa a ogłoszanych w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim i Monitorze Polskim B – Prezes Rady Ministrów * w innych aktach – organ wydający dziennik, w którym publikowany jest ten akt Miejsce publikacji: dziennik urzędowy, w którym ogłoszono oryginał M. Błachut, TiSP, NSP

216 2) podstawę prawną sprostowania błędu;
 § 112. 1. Obwieszczenie o sprostowaniu błędu zawiera: 1) tytuł obwieszczenia, a w nim nazwę organu prostującego błąd oraz datę wydania obwieszczenia i jego przedmiot; 2) podstawę prawną sprostowania błędu; 3) tytuł aktu normatywnego, w którym prostuje się błąd, a także oznaczenie dziennika urzędowego, w którym został ogłoszony ten akt; 4) przepis prawny aktu normatywnego podlegający sprostowaniu; 5) przytoczenie błędu, który jest przedmiotem sprostowania; 6) fragment tekstu aktu normatywnego w brzmieniu uwzględniającym sprostowanie błędu M. Błachut, TiSP, NSP

217 USTAWA OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 6 czerwca 2006 r
USTAWA OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU z dnia 6 czerwca 2006 r. o sprostowaniu błędu. Albo o sprostowaniu błędów. M. Błachut, TiSP, NSP

218 ROZPORZĄDZENIE OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 6 czerwca 2006 r. o sprostowaniu błędu. albo o sprostowaniu błędów. M. Błachut, TiSP, NSP

219 AKT PRAWA MIEJSCOWEGO OBWIESZCZENIE WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO z dnia 6 czerwca 2006 r. o sprostowaniu błędu. albo o sprostowaniu błędów. M. Błachut, TiSP, NSP

220 5) przytoczenie błędu, który jest przedmiotem sprostowania; 6) fragment tekstu aktu normatywnego w brzmieniu uwzględniającym sprostowanie błędu. Praktyka: w (tytuł aktu normatywnego, z oznaczeniem dziennika urzędowego, w którym został ogłoszony ten akt) w (oznaczenie jednostki redakcyjnej) zamiast wyrazu "....." powinien być wyraz "...".". … w art. 48 w pkt 1 zamiast wyrazów „art. 38 ust. 2” powinny być wyrazy „art. 38 ust. 3”. … w art. 5 zamiast brzmienia „11) których twórca jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub” powinno być brzmienie „11) których twórca jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu;” M. Błachut, TiSP, NSP

221 proponowany wzór: Na podstawie art. 17 ust
proponowany wzór: Na podstawie art. 17 ust. 2a ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95) w ustawie z dnia … o … (Dz. U r. Nr 36 poz. 180) w art. prostuje się następujący błąd: 1) zamiast wyrazu „…” powinien być wyraz „…”; 2) po sprostowaniu art. brzmi: „Art. ……..”. M. Błachut, TiSP, NSP

222 AKT PRAWA MIEJSCOWEGO Na podstawie art. 17 ust
AKT PRAWA MIEJSCOWEGO Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95) w ... z dnia … w sprawie … (Dz. Urz. Woj. ...) w § ... prostuje się następujący błąd: 1) zamiast wyrazu „…” powinien być wyraz „…”; 2) po sprostowaniu § ... brzmi: „§. ……..”. M. Błachut, TiSP, NSP

223 BŁĄD W TEKŚCIE JEDNOLITYM polega na niezgodności między jego tekstem wydrukowanym w dzienniku ustaw a tekstem aktu uwzględniającym wszystkie zmiany dokonane do czasu ogłoszenia tekstu jednolitego Błąd taki prostuje organ, który ogłosił tekst jednolity M. Błachut, TiSP, NSP

224 UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ W BOLKOWIE
NR XXIX/199/09 z dnia 10 lutego 2009 r. w sprawie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w treści uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego we wsi Sady Dolne w Gminie Bolków Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1, art. 27, art. 29 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), w związku z uchwałą nr XXIV/123/04 Rady Miejskiej w Bolkowie z dnia 27 sierpnia 2004 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowa-nia przestrzennego terenu położonego we wsi Sady Dolne w Gminie Bolków uchwala się, co następuje M. Błachut, TiSP, NSP

225 § 1 W uchwale nr XXIV/169/08 Rady Miejskiej w Bolkowie z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego we wsi Sady Dolne w gminie Bolków prostuje się oczywistą omyłkę pisarską w ten sposób, że: w § 11 w nagłówku oraz w treści ust. 1 i 2 cyfrę 2 zastępuje się cyfrą 4. M. Błachut, TiSP, NSP

226 Obwieszczenie Nr Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 sierpnia 2010 r
Obwieszczenie Nr Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 sierpnia 2010 r. o sprostowaniu błędu w uchwale Rady Gminy Bolesławiec Nr XXXIV/199/10 z dnia 30 czerwca 2010 r. w sprawie określenia zwolnień w podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis, ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 133 z dnia 20 lipca 2010 r. pod poz Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95), należy sprostować następujący błąd: 1. w uchwale Rady Gminy Bolesławiec Nr XXXIV/199/10 z dnia 30 czerwca 2010 r. w sprawie określenia zwolnień w podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis, ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 133 z dnia 20 lipca 2010 r., pod poz w § 7 pkt 2 zamiast „nie przekazał organowi podatkowemu informacji, o których mowa w § 4 ust. 3 ” powinno być „nie przekazał organowi podatkowemu informacji, o których mowa w § 4 ust. 5”. M. Błachut, TiSP, NSP

227 Obwieszczenie Wojewody Dolnośląskiego z dnia 23 listopada 2010 r
Obwieszczenie Wojewody Dolnośląskiego z dnia 23 listopada 2010 r. o sprostowaniu publikacji uchwały Rady Gminy Sulików Nr XXXVIII/293/10 z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie określenia stawek opłaty targowej. Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95), należy sprostować następujący błąd: 1. w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 55 z dnia 26 marca 2010 r. pod poz. 850 została opublikowana uchwała Rady Gminy Sulików Nr XXXVIII/293/10 z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie określenia stawek opłaty targowej. Przekazana do ogłoszenia uchwała nie odpowiada treści podjętej przez Radę Gminy Sulików w trybie głosowania, na sesji nr 38 w dniu 24 lutego 2010 r. Prawidłowa treść uchwały została zatem opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 217 z dnia 22 listopada 2010 r. pod poz M. Błachut, TiSP, NSP

228 10. Rozporządzenie M. Błachut, TiSP, NSP

229 ROZPORZĄDZENIE * Dział V * Odesłanie z § 132
* § 32 - § 34 – reguły intertemporalne dotyczące aktów wykonawczych * Dział I rozdział 8 – Przepisy upoważniające * Konstytucja:  Art. 92. Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. M. Błachut, TiSP, NSP

230 ORGAN Art Prezydent Rzeczypospolitej wydaje rozporządzenia i zarządzenia na zasadach określonych w art. 92 i art. 93. Art W zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach Rada Ministrów w szczególności: 1) zapewnia wykonanie ustaw; 2) wydaje rozporządzenia; Art Prezes Rady Ministrów: (…) 3) wydaje rozporządzenia; Art Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wydaje rozporządzenia, a w sprawach indywidualnych podejmuje uchwały. M. Błachut, TiSP, NSP

231 - w sytuacji, gdy rozporządzenie ma wydać minister, należy go wskazać nie nazwą własną, lecz jako ministra właściwego do spraw określonych nazwą działu administracji rządowej, którym kieruje Np.: administracja publiczna; budownictwo; budżet; finanse publiczne; Art. X. Minister Zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania zespołów ratownictwa medycznego. Art. X. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, … - przepisy upoważniające w przypadku Ministra Obrony Narodowej i Ministra Sprawiedliwości używają nazw własnych ZAKAZ SUBDELEGACJI M. Błachut, TiSP, NSP

232 Art. 39 § 4 ustawa z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski: „§ 4
Art. 39 § 4 ustawa z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski: „§ 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób rejestracji statków morskich, o których mowa w § 1, tryb postępowania rejestrowego, wzór dokumentu rejestracyjnego oraz tryb ustalania i wysokość opłat rejestrowych.” § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury: 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa; 2) gospodarka morska; M. Błachut, TiSP, NSP

233 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 12 czerwca 2002 r
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie rejestracji statków morskich. Na podstawie art. 39 § 4 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz.U. Nr 567, poz. 1202) zarządza się, co następuje1): ) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 78, poz. 79). M. Błachut, TiSP, NSP

234 PRZEPISY UPOWAŻNIAJĄCE: formułuje się w jednym artykule (jednej jednostce redakcyjnej), która może być podzielona na mniejsze jednostki, ale tak, by można go było następnie powołać jako podstawę prawną wydania rozporządzenia. Art. 16. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru funduszy inwestycyjnych, wzór tego rejestru oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach o wpis do rejestru funduszy inwestycyjnych, mając na względzie konieczność zapewnienia zgodności danych ujawnionych w rejestrze ze stanem faktycznym i prawnym. Rejestr powinien zawierać aktualne informacje dotyczące w szczególności rodzaju funduszu inwestycyjnego, jego organów i statutu oraz celu inwestycyjnego, a także zmian sytuacji prawnej i organizacyjnej funduszu inwestycyjnego. M. Błachut, TiSP, NSP

235 Jeżeli upoważnienie ustawowe jest wyrażone w kilku przepisach, jako podstawę prawną wydania rozporządzenia przytacza się przepis, który wskazuje organ upoważniony do jego wydania oraz zakres spraw przekazanych do uregulowania !!! Art.134. (…) 4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz do służby poza granicami państwa; ) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do pełnienia służby w rodzajach wojsk i służb. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy wskazać kategorie zdolności do służby orzekane w razie stwierdzenia poszczególnych chorób i ułomności, uwzględniając (…). M. Błachut, TiSP, NSP

236 b) upoważnienie może mieć charakter: - obligatoryjny: „określi”, „wyda” Art. X. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wielkości zapasów paliw, sposób ich gromadzenia oraz szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli stanu zapasów, uwzględniając rodzaj działalności gospodarczej, możliwości techniczne i organizacyjne w zakresie gromadzenia zapasów. - fakultatywny: „może określić”, „może wydać” Art. X. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, standardy postępowania i procedury medyczne wykonywane w zakładach opieki zdrowotnej w celu zapewnienia właściwego poziomu i jakości świadczeń zdrowotnych. M. Błachut, TiSP, NSP

237 ZASADA: JEDNO UPOWAŻNIENIE USTAWOWE – JEDNO ROZPORZĄDZENIE DOPUSZCZA SIĘ: WIĘCEJ NIŻ JEDNO ROZPORZĄDZENIE NA PODSTAWIE JEDNEGO UPOWAŻNIENIA NIE WOLNO: JEDNO ROZPORZĄDZENIE NA PODSTAWIE WIĘCEJ NIŻ JEDNEGO UPOWAŻNIENIA Na podstawie art. 28 ust. 3, art. 29 ust. 4, art. 31, art. 34 ust. 2 i 3 oraz art. 36 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: M. Błachut, TiSP, NSP

238 PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA § - jednostka redakcyjna i systematyzacyjna zakres regulacji = zakres upoważnienia zgodność z aktami wyższego rzędu zakaz powtarzania w rozporządzeniu zarówno przepisów ustawy upoważniającej, jak i innych aktów normatywnych normatywny charakter (por. rozporządzenie w sprawie ZTP) terminologia specjalistyczna M. Błachut, TiSP, NSP

239 PRZEPISY ROZPORZĄDZENIA Przepisy ogólne - zakres podmiotowy i przedmiotowy § 1. Rozporządzenie określa: - definicje i skróty definicje: w aktach normatywnych niższych rangą niż ustawa nie formułuje się (bez wyraźnego upoważnienia ustawowego) definicji terminów ustawowych. M. Błachut, TiSP, NSP

240 Przepisy szczegółowe * z wyjątkiem przepisów karnych (również odsyłających do przepisów karnych) i upoważniających mogą to być tego samego rodzaju przepisy (i zmieszczone w tej samej kolejności), co w przypadku ustawy * rozporządzenie powinno wchodzić w życie w dniu wejścia w życie ustawy, na podstawie której jest wydawane kwestia vacatio legis ustawy * Załączniki M. Błachut, TiSP, NSP

241 ROZPORZĄDZENIE ZMIENIAJĄCE Nie nowelizuje się rozporządzenia zachowanego czasowo w mocy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 28 czerwca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego. M. Błachut, TiSP, NSP

242 UTRATA MOCY OBOWIĄZUJĄCEJ ROZPORZĄDZENIA 1) mocą ukształtowanych w kulturze prawnej reguł walidacyjnych; w takich przypadkach nie uchyla się rozporządzenia osobnym przepisem uchylającym: a) uchylenie: - ustawy, na podstawie której wydano akt wykonawczy, - przepisu upoważniającego, b) zmiana przepisu upoważniającego polegająca na tym, że zmieniono: - rodzaj aktu wykonawczego, - zakres spraw przekazanych do uregulowania, - wytyczne dotyczące treści M. Błachut, TiSP, NSP

243 2) upływ terminu, do którego zachowano w mocy rozporządzenie; w takim przypadku nie uchyla się rozporządzenia osobnym przepisem uchylającym w nowym rozporządzeniu, tematycznie związanym z rozporządzeniem, które przestało obowiązywać z mocy prawa odnośnik, zawierający informacje o poprzednio obowiązującym akcie wykonawczym. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.2) 2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 marca 2002 r. w sprawie rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego funkcjonariuszy Policji (Dz. U. Nr 31, poz. 297), które utraciło moc z dniem 31 października 2002 r. na podstawie art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 112, poz. 977). M. Błachut, TiSP, NSP

244 3) ustawa zachowująca czasowo w mocy dotychczasowe akty wykonawcze przestała obowiązywać (§126 ust. 1 pkt 2 in fine); w takim przypadku nie uchyla się rozporządzenia osobnym przepisem uchylającym 4) mocą przepisu uchylającego zamieszczonego w rozporządzeniu: a) wydanym na podstawie tego samego przepisu upoważniającego przez ten sam organ albo organ, który przejął właściwość organu pierwotnie upoważnionego, b) wydanym na podstawie „nowego” albo zmienionego przepisu upoważniającego w stosunku do rozporządzenia pozostawionego czasowo w mocy i jeżeli termin „zachowania w mocy” jeszcze nie minął. M. Błachut, TiSP, NSP

245 11. Akty prawa miejscowego Zagadnienia różne oraz podsumowujące
M. Błachut, TiSP, NSP

246 art. 87 Konstytucji „Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego”. art. 94 Konstytucji Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa”. M. Błachut, TiSP, NSP

247 Akt prawa miejscowego a rozporządzenie Art. 92. 1
Akt prawa miejscowego a rozporządzenie Art Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. Art. 94. Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa. M. Błachut, TiSP, NSP

248 Art. X. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia badań klinicznych z udziałem małoletnich, uwzględniając w szczególności zasadność udziału małoletnich w badaniu klinicznym, sposoby zminimalizowania ryzyka w takich badaniach klinicznych, kolejność wykonywania badań klinicznych z uwzględnieniem wieku pacjentów, klasyfikację badań klinicznych ze względu na rodzaj i charakter schorzenia, harmonogram przeprowadzania badań klinicznych z udziałem małoletnich z uwzględnieniem stopnia zaawansowania badań klinicznych nad badanym produktem leczniczym, rodzaj wykonywanych badań, rodzaj dokumentacji klinicznej wymaganej przed rozpoczęciem badań klinicznych z udziałem małoletnich, kierując się przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi zasad prowadzenia badań klinicznych z udziałem dzieci. Art. X. Rada gminy określi, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od nieruchomości. M. Błachut, TiSP, NSP

249 Pojęcie aktu prawa miejscowego
Akty prawa miejscowego podejmowane przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego (gmin, powiatów, województwa) na podstawie upoważnień ustawowych znajdujących się w ustawach ustrojowych oraz na podstawie upoważnień ustawowych innych, niż zawarte w ustawach ustrojowych. Akty prawa miejscowego podejmowane przez organy administracji rządowej w województwie Przepisy porządkowe podejmowane przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w formie zarządzeń albo przez zarząd powiatu w formie uchwał M. Błachut, TiSP, NSP

250 Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z , III RN 203/00 istotą zagadnienia jest oddzielenie sfery zewnętrznej działania administracji od sfery wewnętrznej działania administracji. W zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy należy wskazać, że sfera zewnętrzna dotyczy stosunków administracji publicznej z podmiotami spoza tej struktury - przede wszystkim obywatelami i ich zrzeszeniami. Sfera wewnętrzna dotyczy stosunków administracji publicznej z podmiotami powiązanymi więzami podporządkowania organizacyjnego i służbowego (W. Chróścielewski: Akt administracyjny generalny, Wyd. UŁ 1994, s. 22). Akty administracyjne o charakterze generalnym obowiązujące w sferze zewnętrznej charakteryzują się przymiotem powszechnego obowiązywania - mogą kształtować sytuację prawną wszystkich kategorii adresatów - wszystkich organów publicznych, wszystkich obywateli, wszelkich państwowych i niepaństwowych jednostek organizacyjnych. Przepisy wydawane w sferze wewnętrznej tworzą obowiązki prawne i przyznają uprawnienia tylko w stosunku do podmiotów, które organizacyjnie lub służbowo są podporządkowane organowi wydającemu dany akt (wyrok NSA z dnia: 6 lutego 1981, SA 819/80 ONSA 1/81/6; 26 maja 1981, SA 811/81 ONSA 1/81/46, akceptowane przez W. Chróścielewskiego - op. cit., s. 26, 109). M. Błachut, TiSP, NSP

251 cd. Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z , III RN 203/00 Tylko w przypadku przepisów powszechnie obowiązujących (w sferze zewnętrznej), normy prawne w nich ustanowione rodzą po stronie adresatów publiczne prawa podmiotowe, zezwalające im, gdy dojdzie do naruszenia normy, na wystąpienie ze środkiem prawnym (odwołaniem lub skargą) przeciwko indywidualnemu aktowi administracyjnemu. W przypadku aktów wydawanych w sferze wewnętrznej, żadne publiczne prawa podmiotowe nie będą przysługiwały w razie naruszenia interesów prawnych adresata. Akty administracyjne generalne są prawem jedynie dla jednostek organizacyjnych połączonych więzami podległości organizacyjnej lub służbowej organowi wydającemu akt; nie są one prawem dla podmiotów stojących poza administracją, choć mogą mieć dlań istotne znaczenie M. Błachut, TiSP, NSP

252 Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z , II OSK 2058/09 Z powołanych przepisów wynika (co potwierdza treść statutu), że uchwała nr XXXI/248/09 Rady Miejskiej w B. z r. w sprawie nadania statutu Zarządowi Oświaty Samorządowej w B. odnosi się do relacji pomiędzy formalnie uporządkowanymi strukturami administracji pozostającymi w zależnościach służbowych i osobowych. Nie ma w niej postanowień, które miałyby charakter generalny i związek z realizacją publicznych praw podmiotowych. Ponieważ nakaz ogłaszania dotyczy tylko aktów prawa miejscowego powszechnie obowiązujących, to a contrario akty prawa wewnętrznego nie podlegają publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym, chyba że ustawa stanowi inaczej. W związku z powyższym rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność § 3 wskazanej uchwały prawa nie naruszało. M. Błachut, TiSP, NSP

253 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba we Wrocławiu z , IV SA/Wr 420/09 Cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny reguluje prawne stosunki między organem a daną jednostką (adresatem aktu) w indywidualnym przypadku, natomiast akt normatywny ustala normę prawną mającą regulować pewnej kategorii stosunek społeczny, mogący powstać między organem a każdą nieznaną z góry jednostką. Pojęciem „akt normatywny" objęte są wszelkie akty, które wyznaczają reguły i wzory postępowania, prawnie wiążące dla adresatów, niezależnie od tego, jaką formę ma podstawa prawna ich stanowienia i jaki jest ich zasięg przedmiotowy i podmiotowy, byleby mieściły się one w kategorii aktów stanowienia, a nie stosowania prawa. W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w sprawie nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa miejscowego. M. Błachut, TiSP, NSP

254 Akty prawa miejscowego są to akty o charakterze normatywnym podejmowane przez terenowe organy administracji publicznej. Za ich pomocą organy administracji publicznej w sposób władczy (jednostronny) określają reguły zachowania dotyczące generalnie (nieimiennie) oznaczonych kategorii podmiotów w abstrakcyjnie (a więc również niekonkretnie) wskazanych sytuacjach (P. Lisowski, Powiat. Z teorii. Kompetencje. Komentarz., red. J. Boć. Wrocław 2001 r., s. 80). Zatem cechą charakterystyczną tego typu aktów jest wprowadzenie do porządku prawnego nowych norm prawnych, obowiązujących w sposób generalny i abstrakcyjny na terenie właściwości danego organu. W przypadku organów gminy, wydawane przez nich akty prawa miejscowego nakładają najczęściej na oznaczonych rodzajowo członków społeczności lokalnej obowiązek oznaczonego zachowania się w sytuacjach wskazanych w takich przepisach, bądź też przyznają tym podmiotom w określonych w tych aktach sytuacjach uprawnienia. M. Błachut, TiSP, NSP

255 Istotna różnica pomiędzy aktem normatywnym stanowiącym akt prawa miejscowego a aktem kierownictwa wewnętrznego sprowadza się do tego, że akt prawa miejscowego rozstrzyga w sposób bezwzględny o prawach i obowiązkach podmiotów tworzących wspólnotę samorządową, natomiast akt kierownictwa wewnętrznego określa jedynie zadania, organizację oraz obowiązki osób i jednostek organizacyjnych gminy. M. Błachut, TiSP, NSP

256 aktami prawa miejscowego mamy do czynienia wówczas, gdy spełniają dwa warunki łącznie: muszą być wydane przez organ, którego właściwość miejscowa rozciąga się tylko na część terytorium państwa oraz ma on kompetencje do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących. Akty prawne stanowione na szczeblu lokalnym jako akty normatywne powszechnie obowiązujące „nie mogą odnosić się do konkretnej, jednostkowej, niepowtarzalnej sytuacji. Muszą posiadać cechy ogólności i abstrakcyjności". Charakter generalny mają te normy, które określają adresata poprzez wskazanie cech, nie zaś wymienienie ich z imienia (nazwy). Generalny charakter może też dotyczyć odniesienia do nazw instytucji, władz publicznych, a więc do nazw generalnych szczególnego rodzaju. Natomiast abstrakcyjność normy wyraża się w tym, że nakazywane, zakazywane albo dozwolone postępowanie ma mieć miejsce w określonych, z reguły powtarzalnych okolicznościach, nie zaś w jednej konkretnej sytuacji. M. Błachut, TiSP, NSP

257 Powszechne obowiązywanie oznacza prawną możliwość regulowania postępowania wszystkich kategorii adresatów prawa i obywateli, organów państwowych, osób prawnych, organizacji społecznych. W rezultacie, cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny reguluje prawne stosunki między organem a daną jednostką (adresatem aktu) w indywidualnym przypadku, natomiast akt normatywny ustala normę prawną mającą regulować pewnej kategorii stosunek społeczny, mogący powstać między organem a każdą nieznaną z góry jednostką. W piśmiennictwie i judykaturze utrwalone zostało znaczenie pojęcia akt normatywny, zwany też aktem prawotwórczym, jako akt zawierający normy generalne i abstrakcyjne, tj. normy, których adresat jest wyodrębniony na podstawie cech ogólnych i których przedmiot jest określony jako typ zachowania się. W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w sprawie nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa miejscowego. M. Błachut, TiSP, NSP

258 Wyrok WSA siedziba we Wrocławiu z 2008-02-26, IV SA/Wr 12/08
uchwała rady Powiatu B. z dnia (...) r. nr (...) w sprawie ustalenia warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia rodziców, a także opiekunów prawnych z opłaty za posiłki dla dzieci w stołówce Powiatowego Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii w I. Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem powiatu co do wewnątrzadministracyjnego obowiązywania uchwały, jako aktu skierowanego do dyrektora młodzieżowego ośrodka socjoterapii, wiążącego tego dyrektora w zakresie pobierania opłat. Uchwała rady Powiatu B. z dnia (...) r. nr (...) zawiera normy powszechnie obowiązujące na terenie powiatu, nie konsumujące się w jednostkowym stosowaniu. Ma zatem charakter normatywny. Istotny dla zaliczenia rozpatrywanej uchwały do kategorii aktów normatywnych powszechnie obowiązujących na terenie powiatu, czyli do aktów prawa miejscowego, jest przedmiot jej regulacji, określony abstrakcyjnie, który kształtuje sytuację prawną generalnie określonych adresatów (rodziców, opiekunów prawnych). Nie jest to materia kwalifikująca się do regulacji wewnątrzadministracyjnej, lecz do regulacji powszechnie obowiązującej. M. Błachut, TiSP, NSP

259 Zakwalifikowanie uchwały do aktów o charakterze powszechnie obowiązujących wymaga spełnienia przez nią warunków określonych w art. 88Konstytucji RP oraz w przepisach ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. Dz.U. z 2007 r., Nr 68, poz. 449). W przedstawionym stanie rzeczy należy uznać kwestionowaną uchwałę za akt prawa miejscowego, wymagającą publikacji dla wejścia jej w życie. M. Błachut, TiSP, NSP

260 ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie Art. 5a. 1
ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie Art. 5a. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwala, po konsultacjach z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3, przeprowadzonych w sposób określony w art. 5 ust. 5, roczny program współpracy z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3. Roczny program współpracy jest uchwalany do dnia 30 listopada roku poprzedzającego okres obowiązywania programu. 5. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze uchwały, szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji. M. Błachut, TiSP, NSP

261 . II SA/Ol 665/10 - Wyrok WSA w Olsztynie Ponadto – wbrew twierdzeniu strony skarżącej – jest ona kierowana do nieograniczonej ilości adresatów. Przedmiotowa uchwała określa bowiem sposób konsultacji aktów prawa miejscowego z organizacjami spełniającymi kryteria określone w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Przy czym sam fakt, iż uchwała jest skierowana do określonego rodzaju adresatów nie pozbawia jej cech generalności. Nie określa bowiem sytuacji konkretnego adresata, ale wszystkich którzy spełniają określone kryteria. Za takim stanowiskiem opowiada się Naczelny Sąd Administracyjny między innymi w powołanym w odpowiedzi na skardze wyroku z dnia 1 marca 2001r. (Sygn. akt SA/Bk 1532/00, LEX 55438). Nie można także podzielić argumentacji strony skarżącej, iż zaskarżona uchwała jest aktem kierownictwa wewnętrznego, skierowanym do organu wykonawczego. Wprawdzie wykonanie tej uchwały powierza się wójtowi gminy, lecz uchwała zawiera przepisy określające m.in. podmioty, z którymi winno się dokonywać konsultacji (§2 uchwały), formę konsultacji (§ 4 uchwały), termin w jakim winno się odbyć spotkanie w sprawie konsultacji oraz tryb jego przeprowadzenia (§ 5 uchwały), uprawnienia uczestników spotkania do składania uwag (§5 ust. 6 uchwały). M. Błachut, TiSP, NSP

262 cd.Tego rodzaju zapisy nie odnoszą się zatem wyłącznie do organu gminy. Podnieść zaś należy, iż zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 lipca 2006r. (Sygn. akt I OSK 669/06, LEX ) dla kwalifikacji danego aktu jako aktu prawa miejscowego znaczenie decydujące ma charakter norm prawnych i kształtowanie przez te normy sytuacji prawnej adresatów. W przypadku bowiem uznania, że uchwała zawiera przynajmniej jedną normą postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym jest ona aktem prawa miejscowego, który zgodnie z art. 42 u.s.g. w związku z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych podlega obowiązkowi publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. (…) Skoro zatem ustawa ta przyznaje organizacjom w niej wskazanym jako jedno z uprawnień – prawo do konsultowania z nimi aktów prawa miejscowego, mieszczących się w zakresie ich działalności statutowej, a przedmiotowa uchwała stanowi wykonanie tego uprawnienia, to nie sposób uznać, iż uchwała nie kształtuje ona sytuacji prawnej adresatów ustawy. M. Błachut, TiSP, NSP

263 cd. Natomiast w ocenie Sądu zupełnie chybiona jest argumentacja opierająca się na orzecznictwie sądowoadministracyjnym w odniesieniu do programów gminnych. Akty te mają zupełnie inny charakter i nie sposób znaleźć żadnych analogii między programami współpracy z organizacjami pozarządowymi (lub też innymi programami gminnymi), a zaskarżoną uchwałą. M. Błachut, TiSP, NSP

264 III SA/Wr 147/09 - Wyrok WSA we Wrocławiu Jak już wskazano, art. 5 ust
III SA/Wr 147/09 - Wyrok WSA we Wrocławiu Jak już wskazano, art. 5 ust. 3 analizowanej ustawy zawiera upoważnienie do uchwalenia rocznego programu współpracy z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami prowadzącymi działalności pożytku publicznego, a nie upoważnienie do ustalenia współpracy z nimi, jej zasad, czy reguł. Idzie więc o wskazanie, przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego w podjętej uchwale, działań, czynności do wykonania w danym roku w ramach tej współpracy z tymi organizacjami. Ustalenie program oznacza więc, określenie zagadnień związanych z polityką współpracy z wskazanymi organizacjami, obejmujących kwestie związane z konkretnym zakresem zadań, które będą realizowane w ramach współpracy w danym roku. (…) normy prawne zamieszczone w takim programie mogą mieć postać norm wyznaczających zadania, a więc norm zadaniowych, tj. przekładających na język prawa działania programowe. Oznacza to, że upoważnienie do organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, zawarte w art. 5 ust. 3 ustawy, nie uprawnia ten organ do nakładania -w uchwale ustalającej taki program współpracy - obowiązków na organizacje do których jest on adresowany. M. Błachut, TiSP, NSP

265 Argument co do pojmowania „programu” z orzeczenia w podobnej sprawie
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gliwicach , IV SA/Gl 146/09 (…) do stanowienia przepisów prawa miejscowego w zakresie zasad przyznawania stypendiów nie upoważniał jej także powołany w treści uchwały art. 90t ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty . W uregulowaniu tym określono, iż jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć regionalne lub lokalne programy wspierania edukacji uzdolnionych dzieci i młodzieży. Użyte w cytowanej normie prawnej sformułowanie "program" przeczy stanowisku, jakoby upoważniała ona radę powiatu do stanowienia przepisów prawa miejscowego. M. Błachut, TiSP, NSP

266 cd. Pod pojęciem "programu" należy bowiem rozumieć "wykład pewnych założeń i wytycznych działania mającego te założenia realizować" (patrz: Słownik Języka Polskiego - praca pod redakcją prof. dr hab. Mieczysława Szymczaka, wydanie VIII, tom II, str. 931). Nie budzi więc wątpliwości, że program może być jedynie aktem ramowym określającym mniej lub bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące sposobu postępowania w danym zakresie, odnoszące się do organów wykonawczych jednostki samorządu terytorialnego i ewentualnie jej jednostek organizacyjnych a w konsekwencji nie może on być utożsamiany z regulującymi to zagadnienie zasadami mającymi charakter powszechnie obowiązujących norm. M. Błachut, TiSP, NSP

267 Podstawa prawna Rozporządzenie
§ 121.  2. Jeżeli upoważnienie ustawowe jest wyrażone w kilku przepisach, jako podstawę prawną wydania rozporządzenia przytacza się przepis, który wskazuje organ upoważniony do jego wydania oraz określa zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu. Akt wewnętrznie obowiązujący § 138. 1. Uchwała i zarządzenie mogą być wydane na podstawie kilku przepisów prawnych, o których mowa w § 134. 2. Na podstawie jednego przepisu prawnego, o którym mowa w § 134, można wydać więcej niż jedną uchwałę albo więcej niż jedno zarządzenie. § 134. Podstawą wydania uchwały i zarządzenia jest przepis prawny, który: 1) upoważnia dany organ do uregulowania określonego zakresu spraw; 2) wyznacza zadania lub kompetencje danego organu. M. Błachut, TiSP, NSP

268 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Szczecinie z , II SA/Sz 1180/06 wskazać należy, że § 121 rozporządzenia w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", zawiera regulacje dotyczące zasad powoływania podstawy prawnej rozporządzeń, przy czym odpowiednio zastosowanie znajduje on również do aktów prawa miejscowego. Przepis ten stanowi, iż w sytuacji, gdy upoważnienie ustawowe jest wyrażone w kilku przepisach, jako podstawę prawną wydania rozporządzenia przytacza się przepis, który wskazuje organ upoważniony do jego wydania oraz określa zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu. M. Błachut, TiSP, NSP

269 Na podstawie art. (podając oznaczenie przepisu upoważniającego) ustawy
Na podstawie art. ... (podając oznaczenie przepisu upoważniającego) ustawy ... (podając tytuł ustawy wraz z oznaczeniem dzienników urzędowych, w których została opublikowana) uchwala się/zarządza się, co następuje: Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. Nr 71, poz. 733) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) uchwala się, co następuje: art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym: 15) stanowienie w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. M. Błachut, TiSP, NSP

270 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Szczecinie z , II SA/Sz 1180/06 z treści art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy, poza kwestiami wyliczonymi w pkt 1-14 przywołanego ustępu, stanowienie także w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. Powyższy przepis nie może stanowić więc podstawy do stanowienia aktów prawa miejscowego. Wskazuje on jedynie, iż poza kategoriami spraw wyliczonymi w art. 18 ust. 1 pkt 1-14 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy, na mocy upoważnień zawartych w odrębnych ustawach, może stanowić przepisy gminne także w innym zakresie. W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie wystarczającą podstawę prawną, uprawniającą radę gminy do podjęcia uchwały w przedmiocie wyłapywania bezdomnych zwierząt oraz rozstrzygania o dalszym postępowaniu z tymi zwierzętami stanowił zgodnie z powołanymi wcześniej § 121 ust. 2 w związku z § 143 rozporządzenia w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", przepis art. 11 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt. M. Błachut, TiSP, NSP

271 Na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 40 ust
Na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz ze zmianami: Dz. U. z 2002 Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 214, poz. 1806, Nr 153, poz. 1271; z 2003 Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568; z 2004 Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, Nr 167, poz. 1759; z 2005 Nr 172, poz.1441; z 2006 Nr 17, poz. 128, Nr 175, poz. 1457, Nr 181, poz. 1337; z 2007 Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr 173, poz. 1218) w związku z art. 11 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz z późniejszymi zmianami: Dz. U , Dz. U , Dz.U , Dz. U , Dz.U , Dz.U , Dz.U ) Rada Gminy uchwala, co następuje : M. Błachut, TiSP, NSP

272 Podstawa prawna w kontekście zasady JEDNO UPOWAŻNIENIE JEDEN AKT WYKONAWCZY
M. Błachut, TiSP, NSP

273 w sprawie obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku i wyłapywania bezdomnych zwierząt Na podstawie art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz z późn. zm.), w związku z art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 1996 r. Nr 132, poz. 622 z późn. zm.) i art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 1997 r. Nr 111, poz. 724 z późn. zm.) Rada Miejska w Świdnicy uchwala, co następuje: Art. 11 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt: Wyłapywanie bezdomnych zwierząt oraz rozstrzyganie o dalszym postępowaniu z tymi zwierzętami odbywa się wyłącznie na mocy uchwały rady gminy podjętej po uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii oraz po zasięgnięciu opinii upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. M. Błachut, TiSP, NSP

274 art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym Art W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. 4. Przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 3, mogą przewidywać za ich naruszenie karę grzywny wymierzaną w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach. M. Błachut, TiSP, NSP

275 art. 4 pkt 4 (. ) ustawy z dnia 13 września 1996 r
art. 4 pkt 4 (!!!) ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Art Rada gminy, po zasięgnięciu opinii państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, uchwala regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, zwany dalej “regulaminem”; regulamin jest aktem prawa miejscowego. 2. Regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące: (…) 4) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku; ----- Art. 10. ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 2a. Karze określonej w ust. 2 podlega także ten, kto nie wykonuje obowiązków określonych w regulaminie. M. Błachut, TiSP, NSP

276 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gorzowie Wlkp
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gorzowie Wlkp , II SA/Go 88/09 1. Akty prawa miejscowego jako akty podstawowe muszą być wydawane wyłącznie w oparciu o wyraźne, a nie jedynie o domniemanie lub wykładnię celowościową, upoważnienie ustawowe i to tylko w granicach w tym upoważnieniu zakreślonych. Ustawowe upoważnienie do wydania aktu prawa miejscowego nie może się opierać na domniemaniu objęcia swym zakresem materii w nim niewymienionych. Niedopuszczalne jest stosownie w tym zakresie wykładni rozszerzającej czy też celowościowej. Nie jest bowiem dopuszczalne domniemanie kompetencji prawodawczych. 2. Przepis art. 13f ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz ze zm.) przyznaje radzie gminy (radzie miasta) legitymację wyłącznie do ustalenia wysokości opłat dodatkowych za nieuiszczenie należności parkingowej. Brak zatem upoważnienia dla rady gminy (rady miasta) do pobierania innych opłat dodatkowych, w szczególności za nieumieszczenie dowodu opłaty w określony sposób. M. Błachut, TiSP, NSP

277 W orzeczeniach sądów podkreśla się że rady gmin stanowiące akty prawa miejscowego zgodnie z art. 40 ust. 2 SamGminU winny treść swoich regulacji dostosować ściśle do zakresu przyznanego im upoważnienia i przysługujących im kompetencji, wynikających z ich zadań, a w razie wątpliwości co do zakresu tego upoważnienia wyjaśnić te wątpliwości przez zastosowanie wykładni zawężającej (wyrok NSA z 26 V 1992 r., SA/WR 310/92 ). Tymczasem, stosując wykładnię rozszerzającą, rada przyznawałyby sobie kompetencje bez upoważnienia ustawowego. Gmina nie może przykładowo w ramach określenia zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU) ustanowić opłat za korzystanie z gminnych dróg wewnętrznych(wyrok NSA z 16 XII 1996 r., SA/Kr 1377/96, wyrok NSA z 13 XII 2000 r. ). Ustanowienie zasad odpłatności za przejazd przez park dla osób nie będących mieszkańcami gminy nie wypełnia cech prawnych "korzystania" z parku miejskiego w świetle art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (wyrok z 31 V 1996 r., SA/Łd 65/96, podobnie także wyrok NSA z 6 IV 2006 II OSK 19/06) M. Błachut, TiSP, NSP

278 Stanowienie aktów prawa miejscowego może nastąpić wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. Brak upoważnienia ustawowego do stanowienia aktów prawa miejscowego w danej materii oznacza, że nie podlega ono regulacji w tej formie prawnej, przy czym bez znaczenia pozostaje czy dotyczyłoby ono uprawnień czy nakładania obowiązków. (wyrok NSA z 4 IV 2008 r. II OSK 102/08, wyrok NSA z 3 X 2006 r. I OSK 1035/06, podobnie też: wyrok WSA we Wrocławiu z 15 III 2007 r. II SA/Wr 745/06). M. Błachut, TiSP, NSP

279 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba we Wrocławiu z , IV SA/Wr 12/08 Opubl: Wspólnota rok 2008, Nr 42, str. 30 Teza: Nie można zaakceptować stanowiska, że rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw mogą podejmować uchwały nie tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w ustawie (szczególnego lub generalnego), ale też na podstawie przepisów rozporządzeń. M. Błachut, TiSP, NSP

280 Akty prawa miejscowego można stanowić wyłącznie na w granicach i podstawie ustaw. Wyklucza to możliwość powoływania się na upoważnienie zawarte w rozporządzeniach i prowadzi do wniosku, że stanowienie aktów prawa miejscowego w oparciu o upoważnienie wyprowadzone z aktu podustawowego, uznać należy za niekonstytucyjne (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 grudnia 2002 r., P 6/02, OTK-A z 2002 r., nr 7, poz. 91 dotyczący konstytucyjności wprowadzenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych). Skoro ustrojodawca w art. 94 zdecydował, że upoważnienia do stanowienia prawa miejscowego winien udzielać ustawodawca, to za niedopuszczalne należy uznać udzielanie tego upoważnienia w akcie podustawowym. Stanowienie prawa miejscowego na podstawie rozporządzenia jest w istocie działaniem bez podstawy prawnej, naruszającym regułę wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP i skutkującą kwalifikowaną wadą aktu powodującą jego nieważność. M. Błachut, TiSP, NSP

281 Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z , FSK 1188/04 Teza: Nie jest do zaakceptowania w demokratycznym państwie prawnym taka sytuacja, aby rada gminy mogła stanowić o wydaniu aktu prawa miejscowego w sprawach podatkowych na podstawie upoważnienia ustawowego, w dniu w którym takie upoważnienie oficjalnie nie weszło w życie. M. Błachut, TiSP, NSP

282 Uchwałą z dnia 29 listopada 2002 r. , Rada Gminy P. na podstawie art
Uchwałą z dnia 29 listopada 2002 r., Rada Gminy P. na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 oraz art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz ze zm.) w związku z art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 3, art. 8, art. 10, art. 12 ust. 4, art. 13, art. 14, art. 15 ust. 1, art. 17 ust. 1 i art. 18 w związku z art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.) ustaliła stawki podatków i opłat lokalnych na rok Rada Gminy w podjętej przez siebie uchwale naruszyła przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych przez to, że uchwaliła stawki w podatku od nieruchomości w wysokości sprzecznej z treścią ustawy obowiązującej w dniu podejmowania uchwały, albowiem ustawa z dnia 30 października 2002 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, nadająca nową treść art. 5 dotychczasowej ustawy, została ogłoszona w Dzienniku Ustaw Nr 200 z dnia 30 listopada 2002 r. pod poz M. Błachut, TiSP, NSP

283 Przedwcześnie rozpoczęty proces legislacyjny przez skarżącą gminę stanowi naruszenie prawa przez ustanowienie norm niemających oparcia w przepisach prawa materialnego ustawy podatkowej. Podkreślenia wymaga, iż stanowione przez gminę prawo podatkowe w formie aktu wykonawczego do ustawy podatkowej winno podlegać rygorom odnoszącym się do stanowienia przepisów podustawowych typu wykonawczego. Cytowane orzeczenie a ZTP § Rozporządzenie można wydać po dniu ogłoszenia ustawy, w której jest zamieszczony przepis upoważniający do jego wydania, a przed dniem wejścia w życie tej ustawy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, termin wejścia w życie rozporządzenia wyznacza się na dzień nie wcześniejszy niż dzień wejścia w życie ustawy upoważniającej do wydania tego rozporządzenia. M. Błachut, TiSP, NSP

284 Akty wewnętrznie obowiązujące
Art. 93. 1. Uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty. 2. Zarządzenia są wydawane tylko na podstawie ustawy. Nie mogą one stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów. 3. Uchwały i zarządzenia podlegają kontroli co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem. M. Błachut, TiSP, NSP

285 Akty wewnętrznie obowiązujące
§ 133. Uchwały Rady Ministrów są wydawane na podstawie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej lub ustawy, a uchwały innych organów oraz zarządzenia - na podstawie ustawy. § 134. Podstawą wydania uchwały i zarządzenia jest przepis prawny, który: 1) upoważnia dany organ do uregulowania określonego zakresu spraw; 2) wyznacza zadania lub kompetencje danego organu. § 135. W uchwale i zarządzeniu zamieszcza się przepisy prawne regulujące wyłącznie sprawy z zakresu przekazanego w przepisie, o którym mowa w § 134 pkt 1, oraz sprawy należące do zadań lub kompetencji organu, o których mowa w § 134 pkt 2. M. Błachut, TiSP, NSP

286 § 136. W uchwale i zarządzeniu nie zamieszcza się przepisów prawnych niezgodnych z ustawą, na podstawie której są one wydawane, oraz innymi ustawami i ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, a także przepisów prawnych niezgodnych z rozporządzeniami. § 137. W uchwale i zarządzeniu nie powtarza się przepisów ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń. § Uchwała i zarządzenie mogą być wydane na podstawie kilku przepisów prawnych, o których mowa w § Na podstawie jednego przepisu prawnego, o którym mowa w § 134, można wydać więcej niż jedną uchwałę albo więcej niż jedno zarządzenie. M. Błachut, TiSP, NSP

287 § 139. Tekst uchwały i zarządzenia rozpoczyna się od wskazania przepisu prawnego, na podstawie którego uchwała albo zarządzenie są wydawane. § 140. Akty normatywne o charakterze wewnętrznym określa się wyłącznie nazwą "uchwała" albo "zarządzenie". § 141. Do projektów uchwał i zarządzeń stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7, o ile zasady zawarte w niniejszym dziale nie stanowią inaczej. M. Błachut, TiSP, NSP

288 Wyliczenia Przykład wyliczenia wyczerpującego:
§ 3. Kontrola i utrwalanie treści rozmów telefonicznych są dopuszczalne tylko wtedy, gdy toczące się postępowanie lub uzasadniona obawa popełnienia nowego przestępstwa dotyczy: 1) zabójstwa; 2) narażenia na niebezpieczeństwo powszechne; 3) (…) Przykład wyliczenia niewyczerpującego: § 4. Wynik wywiadu środowiskowego powinien w szczególności zawierać: 1) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej wywiad; 2) imię i nazwisko oskarżonego; M. Błachut, TiSP, NSP

289 O niewyczerpującym charakterze wyliczenia może przesądzić ostatni element wyliczenia: Art. 17. § 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia; 2) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa; (…) 11) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie. M. Błachut, TiSP, NSP

290 Wyliczenia koniunkcyjne, alternatywne i enumeracyjne Wyliczeniu charakter koniunkcyjny można nadać poprzez odpowiednie sformułowanie wprowadzenia do wyliczenia. Art. 27. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn; 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. M. Błachut, TiSP, NSP

291 Przyjęło się również, że wyliczenie ma charakter koniunkcyjny, jeżeli dotyczy agregatu czegoś, np. wniosku, wyroku, decyzji). Art § 1. Każde pismo procesowe powinno zawiera: 1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane (…); 2) oznaczenie rodzaju pisma; (…) 5) wymienienie załączników. M. Błachut, TiSP, NSP

292 Wyliczeniu charakter koniunkcyjny można nadać również poprzez użycie spójnika „i” albo „oraz”. 3. Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem: 1) dokonania w poprzednim roku podatkowym dostawy produktów rolnych o wartości przekraczającej zł oraz 2) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2, oraz 3) prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. M. Błachut, TiSP, NSP

293 Zdaniem Sądu nie można zgodzić się z poglądem organów prezentowanym w sprawie, iż dokonując wykładni przedmiotowego przepisu występujące w nim słowo "oraz" należy czytać jako koniunkcję, a w konsekwencji, że warunki zastosowania zwolnienia muszą być spełnione łącznie, a zatem że podmioty produkujące paliwa silnikowe muszą być jednocześnie podmiotami przerabiającymi ropę naftową by skorzystać ze zwolnienia. (…)spójnik "oraz" podobnie jak spójniki "i", "również" są spójnikami łącznymi (Słownik poprawnej polszczyzny. Red. W. Doroszewski. Warszawa 1976, s. 580; P. Bąk, Gramatyka języka polskiego. Warszawa 1977, s. 426; Słownik języka polskiego. Red. M. Szymczak. Warszawa 1979, t. II, s. 537). Taki charakter powyższego spójnika "oraz’’ podkreślają także S. Wronkowska i M. Zieliński (w:) Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych Warszawa 1993, s. 148, podkreślając, że w redagowaniu tekstów prawnych spójniki "i" i jego odpowiedniki znaczeniowe "oraz", "a także", "jak również" itp. mogą występować także w znaczeniu tzw. enumeracyjnym, czyli wyliczającym M. Błachut, TiSP, NSP

294 Używając spójników można posłużyć się skrótem i zamiast powtarzania za każdym razem spójnika, użyć go można przed ostatnim elementem wyliczenia. Wyrażenie „A oraz B oraz C oraz D” można zapisać jako wyrażenie „A, B, C oraz D”. Zasada ta dotyczy również innych spójników. 3. Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem: 1) dokonania w poprzednim roku podatkowym dostawy produktów rolnych o wartości przekraczającej zł; 2) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2 oraz 3) prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. M. Błachut, TiSP, NSP

295 Wyliczeniu charakter alternatywny można nadać poprzez użycie spójnika „albo”. Wprawdzie w tekstach prawnych często zamiennie używa się spójników „albo” i „lub”, jednakże w celu niewątpliwego nadania wyliczeniu charakteru alternatywnego preferuje się używanie spójnika „albo”, ze względu na to, że spójnik „lub” może być poczytany jako sposób wyrażenia wyliczenia enumeracyjnego. Podobnie, ze względu na powodowane nim wątpliwości interpretacyjne, postuluje się rezygnację z używania słowa „bądź”. Wyliczenie enumeracyjne to takie, które może dotyczyć zarówno jednego z elementów wyliczenia, kilku z nich jak i wszystkich łącznie, jeżeli jest to oczywiście w danych okolicznościach możliwe. M. Błachut, TiSP, NSP

296 Użycie spójnika „lub” 5. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze uchwały, szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji. M. Błachut, TiSP, NSP


Pobierz ppt "M. Błachut, wykład: TiSP, SNP"

Podobne prezentacje


Reklamy Google