Język jako narzędzie: Komunikacji Myślenia Autoregulacji

Prezentacja na temat: "Język jako narzędzie: Komunikacji Myślenia Autoregulacji"— Zapis prezentacji:

1 Język jako narzędzie: Komunikacji Myślenia Autoregulacji
L. Wygotski, J. Bruner, Bachtin,

2 Ludzie wcale nie otrzymują gotowego języka, wstępują oni w potok mowy, ściślej: ich świadomość urzeczywistnia się po raz pierwszy dopiero w tym potoku.(…) Języka ojczystego ludzie nie przyjmują – w nim po raz pierwszy się budzimy. (Bachtin)

3 Słowa mają zapach, zapach zawodu, gatunku, kierunku, ugrupowania, określonego utworu, człowieka, pokolenia, młodości i starości, dnia, godziny. W każdym słowie wyczuwalny jest zapach kontekstu czy kontekstów, w których przeżywało ono swoje pełne napięcia społeczne istnienie; we wszystkich słowach i formach mieszkają intencje. Bachtin

4 MYŚLENIE MOWA MYŚLENIE SŁOWNE

5 Etapy rozwoju mowy: mowa zewnętrzna:
a/stadium prymitywne, naturalne, mowa przedintelektualna i myślenie przedjęzykowe (dźwięki -sytuacje) b/stadium naiwnej psychologii pierwsze operacje praktycznego umysłu, doświadczenia w zakresie własnego ciała i napotykanych przedmiotów (Słowa - właściwości przedmiotów) mowa egocentryczna  stadium znaku zewnętrznego (np. liczenie na palcach) mowa wewnętrzna (np.liczenie w pamięci) L. Wygotski

6 nierozerwalność mowy i rozumienia
Język nie jest środkiem wyrażania gotowej już myśli, ale uświadamiania jej sobie, nie jest odbiciem powstałego światopoglądu, lecz kształtującą go działalnością. Aby uchwycić swoje duchowe przeżycia, aby uświadomić sobie swoje zewnętrzne spostrzeżenia, człowiek powinien każde z nich zobiektywizować w słowie i doprowadzić do powiązania z innymi słowami L. Wygotski

7 dwa niezależne tryby poznania:
Logiczny: empiryczne argumenty, wnioskowanie, stawie tez, tworzenie definicji, twierdzeń. Narracyjny: wytwarzanie powiązań pomiędzy różnymi fragmentami rzeczywistości, społeczne konteksty doświadczeń, osobiste sytuacje, alternatywne możliwości. J. Bruner

8 Narracja - kulturowy instrument nadający znaczenia codziennym doświadczeniom, poznawanym treściom
Uczenie się/trening: tworzenia opowieści, zrozumienia jej roli, wyczucia zastosowania (w codziennej edukacji np. matematycznej, przyrodniczej,...) ANALIZA – INTERPRETACJA- KRYTYCZNA DYSKUSJA NAD OPOWIEŚCIĄ