Kuratorium Oświaty w Szczecinie

Prezentacja na temat: "Kuratorium Oświaty w Szczecinie"— Zapis prezentacji:

1

2 Kuratorium Oświaty w Szczecinie
Dyrektorzy Poradni Psychologiczno–Pedagogicznych Dyrektorzy szkół, pedagodzy, psycholodzy szkolni Dyrektorzy placówek, pedagodzy, psycholodzy Nauczyciele, Wychowawcy Rodzice

3 Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Gryfinie
Dopalacze (ang. smarts, legal higs, herbal higs, boosters) to termin jak dotychczas nienaukowy, określający substancje lub ich mieszanki o działaniu psychoaktywnym, jednak nie znajdujące się na liście produktów kontrolowanych przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Gryfinie

4 Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Gryfinie
„Smart shopy” oferowały całą gamę produktów – od literatury związanej z narkotykami, poprzez akcesoria typu fajki, fajki wodne, fifki, po rozmaite substancje pochodzenia naturalnego (zioła i ich mieszanki) i syntetycznego (tzw. part pills). Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Gryfinie

5

6

7 naturalne – ziołowe Substancje syntetyczne – „party pills” Stymulanty Relaksanty Psychodeliczne Halucynogeny

8 Dopalacze syntetyczne

9 Substancja objęta kontrolą Działania niepożądane
BZP–N – bezylopiperazyna – stymulant OUN działa podobnie do amfetaminy, możliwe uzależnienie! Występuje jako biały proszek, tabletki lub kapsułki. bóle brzucha, głowy nudności, wymioty kołatanie serca Działania niepożądane brak apetytu napady drgawkowe (padaczkowe) zmiany nastroju, rozdrażnienie stany lękowe, dziwne myśli bezsenność, dezorientacja

10 Działania niepożądane
TFMPP – 3-fluorometylofenylpiperazyna – substancja psychoaktywna z grupy pochodnych piperazyny, o działaniu stymulującym. Występuje jako biały proszek. Najczęściej jednak występuje w połączeniu z BZP pod postacią kapsułek lub tabletek. migreny, bóle głowy utrata apetytu bezsenność Działania niepożądane wymioty może uzależniać odwodnienie organizmu przyśpieszenie tętna

11 Substancja objęta kontrolą
Mefedron – entaktogenny stymulant – „sole do kąpieli”, „białe proszki” – pod kontrolą prawną od , pochodzi z Izraela, sprzedawany jako legalna „ecsatsy”. Najczęściej występuje w postaci białego proszku, a także w formie tabletek i pigułek.

12 Działania niepożądane mefedronu
Psychiczne: Fizyczne: kołatanie serca, podniesienia ciśnienia tętniczego krwi, zgrzytanie zębami, szczękościsk, oczopląs, podrażnienie śluzówek nosa, ból i zawroty głowy, bóle w klatce piersiowej, drżenie rąk, nudności , drgawki, konwulsje, rozszerzenie źrenic. bardzo silna chęć zażywania kolejnych dawek, gonitwa myśli , spadek koncentracji, rozdrażnienie, bezsenność, niepokój mogący przejść w stany paranoidalne, huśtawka nastrojów, stany depresyjne, halucynacje i omamy.

13

14 Dopalacze ziołowe

15 Mieszanki ziołowe reklamowane jako rytualne składniki pochodzenia naturalnego od wieków używane przez starożytne cywilizacje w tradycyjnych obrzędach Udowodniono jednak, że w wielu przypadkach za ich psychoaktywność odpowiadają syntetyczne składniki pobudzające, głównie kanabinoidy. Występują w postaci suszu roślinnego, często aromatyzowanego, także w postaci skrętów.

16 Działania niepożądane mieszanek ziołowych
bóle w okolicach klatki piersiowej bóle głowy zmęczenie psychiczne i fizyczne Działania niepożądane mieszanek ziołowych brak chęci do działania stany lękowe nasilające się przy wysokich dawkach problemy z koncentracją

17 1. Za efekt narkotyczny mieszanek ziołowych odpowiadają tak naprawdę nie przebadane w większości syntetyczne kanabinoidy a nie „ziółka”. Niektóre mieszanki mają w swoim składzie nawet do 10 gatunków roślin zawierających różne składniki psychoaktywne. Na dzień dzisiejszy nie jest możliwe przewidzenie działania takich mieszanin na organizm człowieka. Paląc mieszankę wprowadza się do organizmu jednocześnie kilka różnych substancji oraz bliżej nie określoną liczbę produktów niecalkowitego spalania. Jednoczesne oddziaływanie na organizm o różnym, czasem przeciwstawnym, działaniu może być dodatkowo niebezpieczne i nieprzewidywalne w skutkach.

18 Substancja objęta kontrolą
Szałwia wieszcza (Salvia divinorum) roślina pochodząca z Meksyku. Silnie halucynogenna, na krótki czas po spożyciu możliwa utrata kontroli nad swoimi czynami. Od 8 maja 2009 roku na mocy nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadanie szałwii wieszczej jest w Polsce nielegalne. 

19 Fly agaric – muchomor czerwony lub plamisty – susz z kapeluszy; stan po spożyciu podobny jest do upojenia alkoholowego, wpływ halucynogenny, pobudzenie psychoruchowe, nawet do napadów szału z niepamięcią wsteczną.

20 Substancja objęta kontrolą
Kratom – liście drzewa Mitragyna speciosa, wyciąg z liści pod nazwą Złoty Kratom – 30x silniejszy – uważany za łagodniejszą formę opium! Używany od dawna jako stymulant w krajach Dalekiego Wschodu, wywołuje wszystkie następstwa po spożyciu opium, łącznie z uzależnieniem. Wywołuje wymioty, wpływa na perystaltykę jelit, osłabia potencję seksualną. Substancja objęta kontrolą

21 Substancja objęta kontrolą
Powój hawajski (Argyreia nervosa) – głównymi składnikami psychoaktywnymi są pochodne kwasu lizergowego – LSA, którego syntetycznym odpowiednikiem jest silniejsze x LSD – daje użytkownikowi poczucie specyficznej właściwości widzenia przez skórę pod strukturę tkanek, halucynogenny – jeden z nielicznych wyjątków, w których udowodniono medycznie powikłania psychotyczne. Substancja objęta kontrolą

22 Substancja objęta kontrolą

23 Substancja objęta kontrolą

24

25 Do r. szkoły mają obowiązek dostosowania treści szkolnych programów profilaktyki do zagrożeń związanych z zażywaniem tzw. „dopalaczy”

26 Profilaktyka to działanie, które ma na celu zapobieganie pojawieniu się lub rozwojowi niekorzystnego zjawiska. Wprowadzony w 2002r. przez MENiS obowiązek opracowania i realizowania przez szkołę Szkolnego Programu Profilaktyki stworzył szansę uporządkowania i podwyższenia poziomu profesjonalizmu działań profilaktycznych Wśród wielu z nich profilaktyka używania substancji psychoaktywnych ma najdłuższą tradycję i bogaty zasób doświadczeń.

27 Profilaktyka używania substancji psychoaktywnych
to zmniejszanie ryzyka ich używania poprzez opóźnienie lub przeciwdziałanie inicjacji, niedopuszczanie do poszerzania się kręgu osób – szczególnie ludzi młodych – eksperymentujących z legalnymi i nielegalnymi substancjami.

28 PROFILAKTYKA wg klasyfikacji WHO
PIERWSZORZĘDOWA dRUGORZĘDOWA TRZECIORZĘDOWA

29 PIERWSZORZĘDOWA dla kogo? dla grup niskiego ryzyka, np. społeczność szkolna działania kierowane do osób zdrowych w jakim celu? wspomaganie prawidłowych procesów rozwoju fizycznego i psychicznego, promocja zdrowego stylu życia, zapobieganie lub zmniejszenie zasięgu zachowań ryzykownych.

30 DRUGORZĘDOWA dla kogo? dla grup podwyższonego ryzyka, dla osób przejawiających pierwsze objawy dysfunkcji (zaburzeń), np. uczniowie eksperymentujący ze środkami odurzającymi. w jakim celu? ograniczenie głębokości i czasu trwania dysfunkcji, tworzenie warunków, które umożliwią wycofanie się z zachowań ryzykownych.

31 TRZECIORZĘDOWA dla kogo? dla grupy wysokiego ryzyka, dla osób, u których występują już rozwinięte symptomy choroby (zaburzeń), np. uzależnienie od narkotyków. w jakim celu? zablokowanie pogłębiania się procesu chorobowego i degradacji społecznej, umożliwienie powrotu do normalnego życia w społeczeństwie

32 W zreformowanej szkole kompetencje wymagane od nauczyciela – wychowawcy obejmują pełen zakres umiejętności niezbędnych w pracy realizatora profilaktyki. Każdy „dobry” wychowawca jest jednocześnie kompetentny w prowadzeniu większości zadań profilaktycznych, głównie na uniwersalnym poziomie pierwszorzędowym.

33 1. Gaś Z. B. Profilaktyka uzależnień, WSiP, Warszawa 1993.
2. Gaś Z. B. Szkolny program profilaktyki: istota, konstruowanie, ewaluacja. MENiS, Warszawa 2003. 3. Kałdon B. Profilaktyka alkoholowa w szkole. Wydział Nauk Społecznych filia KUL, Stalowa Wola 2003. 4. Ostaszewski K. Skuteczność profilaktyki używania substancji psychoaktywnych. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2003. 5. Ostaszewski K. Nowe definicje poziomów profilaktyki. [W:] Remedium, nr 7– 6. Szymańska J. Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. CMPPP, Warszawa 2002. 7. Szymańska J., Zamecka J. Przegląd koncepcji i poglądów na temat profilaktyki. [W:] Świątkiewicz G. (red.) Profilaktyka w środowisku lokalnym. Praca zbiorowa. Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii, Warszawa 2002. 8. www. dopalaczeinfo.pl