Szata roślinna, zwierzęta, gleby naszego powiatu

Prezentacja na temat: "Szata roślinna, zwierzęta, gleby naszego powiatu"— Zapis prezentacji:

1 Szata roślinna, zwierzęta, gleby naszego powiatu

2 Charakterystyka Powiatu Brzeskiego
Powiat Brzeski zajmuje obszar leżący w zachodniej części województwa opolskiego, obejmujący: Gminę Miasta Brzegu, Gminę Skarbimierz, Miasto i Gminę Grodków, Miasto i Gminę Lewin Brzeski, Gminę Lubsza i Gminę Olszanka. Powiat Brzeski jest jednym z dwunastu powiatów Opolszczyzny. Powiat Brzeski graniczy od północy z powiatem namysłowskim, od południa z powiatem nyskim, a od wschodu z powiatem opolskim. Zachodnia granica powiatu jest granicą województw opolskiego i dolnośląskiego.

3 Ukształtowanie powierzchni
Powiat Brzeski położony jest w centralnej części Niziny Śląskiej w obrębie Doliny Odry i Doliny Nysy Kłodzkiej. Teren powiatu - płaski lub lekko falisty, wznosi się z północy na południe przez cały powiat o 125 m. W skład powiatu wchodzi Ziemia Brzeska, Ziemia Grodkowska i fragment Ziemi Niemodlińskiej. Naturalną granicą dzielącą Ziemię Brzeską na części jest odcinek Odry o długości 38,6 km.

4 Prawobrzeżna część powiatu obejmuje gminę Lubsza charakteryzująca się, słabymi glebami. Geologicznie obszar ten cechuje morena denna, przeważnie piaszczysta, z wyspowo występującymi płatami gliny morenowej. Część północną tej gminy stanowią największe w powiecie tereny leśne, stanowiące przedłużenie Lasów Stobrawsko-Turawskich. Ukształtowanie powierzchni, poza wzniesieniem w Lesie Lubszańskim, w obrębie sołectwa Rogalice, które ma 178,6 m n.p.m., jest prawie płaskie. Najdalej wysunięta na północ w kierunku Namysłowa miejscowość Raciszów położona jest na wysokości 144 m n.p.m. Przez środek prawobrzeżnej części, przez Czepielowice i Błota, przebiega pradolina Odry, która za Błotami osiąga najniższe położenie 130,2 m n.p.m. Poza pradoliną teren położony jest na średniej wysokości m n.p.m. Część lewobrzeżna charakteryzuje się lepszymi glebami, gęstszym osadnictwem i mniejszym zalesieniem. Poza terenami nad Odrą, Prędocinem i Lipkami gdzie teren obniża się do poziomu poniżej 140 m n.p.m. powierzchnia ukształtowana jest na średniej wysokości 140 do 160 m n.p.m. Najwyższymi punktami są wzniesienia koło Łosiowa (181 m n.p.m.) i Michałowa (182 m n.p.m.). Krajobraz tej części powiatu urozmaicają również doliny małych cieków, np. Potoku Kościelnego, Sadzawy i Potoku Przyleskiego.

5 Gleby Na terenie powiatu brzeskiego obecne są dwa główne typy gleb, powstałe w różnych warunkach: • gleby związane z utworami rzecznymi Odry i Nysy Kłodzkiej, głównie mady, • gleby powstałe w utworach pozadolinnych, głównie na utworach polodowcowych, gleby bielicoziemne, płowe, torfowe, czarnoziemy. Obszar powiatu brzeskiego charakteryzuje się przewagą gleb dobrych (II i III klasy bonitacyjnej) oraz średnich (IV). Wśród kompleksów dominują kompleksy żytnie dobre i słabe. Ogólnie w powiecie brzeskim przeważająca część gleb użytków rolnych posiada odczyn lekko kwaśny lub kwaśny. Jedną z przyczyn zakwaszenia gleb są kwaśne opady, wprowadzające do gleby jony siarczanowe, azotanowe, chlorkowe i hydronowe oraz inne zanieczyszczenia wymywane z atmosfery.

6 Warunki przyrodnicze Rezerwaty przyrody: „Leśna Woda” - leśny rezerwat przyrody położony w gminie Lubsza w powiecie brzeskim (województwo opolskie) oraz w gminie Oława w województwie dolnośląskim. Położony ok. 1 km na północ od Leśnej Wody, na granicy z woj. dolnośląskim, na zachodnim skraju lasu, przy drodze leśnej z Bystrzycy do Wójcic, w oddziałach 27 i 59 nadleśnictwa Brzeg obręb Lubsza i w oddziale 259 nadleśnictwa Oława. Powierzchnia: 20,94 ha Powstał w celu ochrony naturalnego starodrzewia lasu mieszanego, z dużym udziałem buka i modrzewia europejskiego. Wiek drzew dochodzi do 160 lat. Zagrożenie dla rezerwatu stanowi sąsiadująca wielka kopalnia piasku.

7 „Lubsza” - Położony jest po lewej stronie szosy Lubsza – Rogalice, ok
„Lubsza” - Położony jest po lewej stronie szosy Lubsza – Rogalice, ok. 2,75 km za znakiem "koniec Lubszy", w oddziałach 254 i 255, w centralnej części Lasu Lubszańskiego; prowadzi przezeń żółty szlak; a także ścieżka dydaktyczna. Powierzchnia rezerwatu wynosi 15,85 ha, planowane jest jego powiększenie do 67,97 ha. Rezerwat obejmuje pozostałości naturalnego lasu mieszanego z udziałem buka i dębu.

8 „Śmiechowice” - Powierzchnia rezerwatu to 0,5 hektara
„Śmiechowice” - Powierzchnia rezerwatu to 0,5 hektara. Przedmiotem ochrony jest fragment lasu mieszanego z pomnikowymi okazami modrzewia europejskiego. Nazwa rezerwatu pochodzi od pobliskiej wsi Śmiechowice. Zarządzeniem nr 13 Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Opolu zlikwidował rezerwat przyrody "Śmiechowice". Zarządzenie weszło w życie dnia 8 maja 2010 r.

9 „Rogalice” -  rezerwat przyrody w gminie Lubsza, w powiecie brzeskim, w województwie opolskim. Zajmuje powierzchnię 6,65 ha. Został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 20 czerwca 1969 roku (M.P. z 1969 r. Nr 36, poz. 290). Według aktu powołującego, rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych drzewostanu olszy czarnej naturalnego pochodzenia.

10 „Przylesie” - Jest położony w zachodniej części tzw
„Przylesie” - Jest położony w zachodniej części tzw. Wysokiego Lasu (lasu przyleskiego, dawniej Hochwald), zlokalizowanego przy zachodniej granicy gminy, na północ od drogi wojewódzkiej nr 401, ok. 600 m na zachód od wsi Przylesie. Rezerwat stanowi jedynie częściową (nie ścisłą) formę ochrony. Chroni fragment lasów liściastych naturalnego pochodzenia, tworzących formy przejściowe od grądów do olsów i łęgów olchowo-jesionowych. Drzewostan części rezerwatowej lasu jest jedno- (drzewostan olchowy i jesionowy, z nalotami klonu i jaworu) lub dwupiętrowy (piętro górne – dominacja dębu szypułkowego i, jak się przypuszcza, burgundzkiego, dolne – grab zwyczajny, jesion wyniosły, klon jawor, wiąz, lipa). Szczególnie efektownie prezentuje się 200-letni drzewostan dębowy, stanowiący unikat na skalę kraju. W rezerwacie stwierdzono występowanie 7 gatunków roślin chronionych, m.in. podkolana białego, marzanki wonnej ,wawrzynka wilczełyko i kosaćca żółtego.

11 „Dębina” - rezerwat przyrody na terenie leśnym w rejonie wsi Głębocko i Kopice nad rzeką Nysa Kłodzka, utworzony z dniem 10 stycznia 2000 roku decyzją Wojewody Opolskiego. Powierzchnia chronionego obszaru wynosi 58,95 ha. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie niezwykle rzadkiego grądu i występującego tam w zwartym łanie czosnku niedźwiedziego. W prawie 160-letnim drzewostanie dominują lipy, dęby i jesiony, z okazami osiągającymi 150 cm średnicy pnia. Cechą charakterystyczną rezerwatu jest łanowo występująca śnieżyczka przebiśnieg. Można tam też spotkać pierwiosnkę lekarską, kruszynę pospolitą i czosnek niedźwiedzi.

12 „Kokorycz” - rezerwat leśny o powierzchni 41,30, ha położony na terenie Leśnictwa Głębocko Nadleśnictwa Tułowice, w granicach gminy Grodków. W rezerwacie przedmiotem ochrony są położone na brzegach Nysy Kłodzkiej fragmenty grądów. Drzewostan rezerwatu tworzy 120 letni las dębowy z domieszką lipy, grabu i klonu. Ważnym elementem rezerwatu są rosnące w nim rzadkie gatunki roślin. Występują tu między innymi: śnieżyczka przebiśnieg, kokorycz pusta oraz czosnek niedźwiedzi.

13 Parki Krajobrazowe: Na terenie powiatu brzeskiego znajduje się fragment Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. Położony jest na terenie 12 gmin w północnej części woj. opolskiego (Dobrzeń Wielki, Dąbrowa, Kluczbork, Lasowice Wielkie, Lewin Brzeski, Lubsza, Łubniany, Murów, Pokój, Popielów, Świerczów i Wołczyn). Jego powierzchnia to 52,6 tyś ha, z czego na powiat brzeski przypada ok. 9,7 tys. ha. Większą część Parku zajmują lasy (ok. 80% jego powierzchni). Park Stobrawski pod względem powierzchni jest parkiem bardzo dużym, o charakterze nizinnym, chroniącym obszary szczególnego nagromadzenia walorów przyrodniczych, wśród których występuje 38 gatunków roślin chronionych i 38 gatunków roślin rzadkich, z których 11 zagrożonych jest w Polsce, a 3 zagrożone są wyginięciem w Europie. Z roślin zagrożonych w Europie, dwa gatunki – paproć wodna i jednoroczna roślina wodna kotewka orzech wodny występują na terenie powiatu brzeskiego. Oprócz tego na terenie parku występuje wiele chronionych, ginących i rzadkich ptaków i chronionych zwierząt.

14 Obszary chronionego krajobrazu: Na terenie powiatu brzeskiego znajdują się fragmenty dwóch obszarów chronionego krajobrazu: „Bory Niemodlińskie” - obecnie obszar Borów Niemodlińskich to największy kompleks leśny w zachodniej części górnej Odry obejmujący powierzchnię 480 km² cennych przyrodniczo lasów będących pozostałością niegdysiejszej Przesieki Śląskiej, z wciąż jeszcze zachowanymi fragmentami typowych dla polskiego niżu lasów mieszanych i liściastych. Na obszarze Borów Niemodlińskich, szczególnie w zachodniej i północno-zachodniej części występuje także znaczna ilość zbiorników wodnych o łącznej powierzchni blisko ha. Bory Niemodlińskie zamieszkane są przez typowy dla Niżu Śląskiego zespół zwierzęcy. Znajdują się tu ważne ostoje lęgowe bąka, łabędzia niemego, gęsi gęgawy, mewy śmieszki, bociana czarnego, cietrzewia oraz ptaków łownych. Rewelacją ornitologiczną było wykrycie w leśnictwie Chrzelice gnieżdżenia się rzadkiej sowy włochatki - gatunku występującego w lasach górskich. W Borach Niemodlińskich znajdują się jedne z ostatnich w Polsce stanowiska żółwia błotnego.

15 „Lasy Stobrawsko - Turawskie” - obszar o pow. 179 tys
„Lasy Stobrawsko - Turawskie” - obszar o pow. 179 tys. ha położony w centralnej i zachodniej części województwa opolskiego. W 1999 r. w jego zachodniej i centralnej części utworzono Stobrawski Park Krajobrazowy. W granicach Lasów Stobrawsko - Turawskich znalazło się kilka zespołów przyrodniczo-krajobrazowych oraz kilkadziesiąt użytków ekologicznych i pomników przyrody. Niezliczona ilość cieków, stawy hodowlane, źródła, polodowcowe moreny i wydmy stanowią o wysokich walorach krajobrazowych i przyrodniczych tego terenu. W Borach występuje 50 gatunków roślin chronionych oraz około 140 gatunków roślin rzadkich, m.in. storczyki, długosz królewski, kotewka orzech wodny, lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko i rosiczka okrągłolistna. Żyje tam ponad 220 gatunków chronionych zwierząt, m.in. wydra, bóbr, kormoran, bielik i zimorodek, największa ważka w Europie - husarz władca.

16 Pomniki przyrody: Na terenie powiatu brzeskiego znajduje się obecnie 91 pomników przyrody (20 z nich zostało utworzonych przez Wojewodę Opolskiego, a reszta poprzez uchwały Rad Gmin) – są to pojedyncze drzewa lub grupy drzew takich jak: dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, buk zwyczajny, orzech czarny, grab pospolity, platan klonolistny, tulipanowiec amerykański, topola kanadyjska, grujecznik japoński, glediczja trójcierniowa, klon srebrzysty, sosna wejmutka, cis pospolity, lipa szerokolistna, klon polny, magnolia drzewiasta, żywotnik olbrzymi, dąb czerwony, jesion wyniosły, kasztanowiec, klon jawor, klon zwyczajny, wiąz górski, wiąz szypułkowy. Jako pomniki przyrody ustanowiono także głazy narzutowe m.in. w miejscowości Łosiów.

17 Parki podworskie: Na terenie powiatu brzeskiego znajduje się szereg parków podworskich, zlokalizowanych w następujących miejscowościach: Zwanowice – Gmina Skarbimierz, Gierów, Kobiela, Kopice, Osiek Grodkowski, Wierzbnik – Gmina Grodków, Oldrzyszowice, Ptakowice, Wronów, Mikolin, Lewin Brzeski, Skorogoszcz – Gmina Lewin Brzeski, Mąkoszyce – Lubsza, Obórki, Janów – Olszanka.

18 Zwierzęta Powiatu brzeskiego
Zwierzęta występujące na terenie Powiatu brzeskiego: Wydra - gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, jedyny żyjący w Polsce w stanie naturalnym przedstawiciel rodzaju Lutra. Bóbr - gatunek ziemnowodnego gryzonia z rodziny bobrowatych. Dawniej występował w całej strefie umiarkowanej Europy i Azji, obecnie wyginął w wielu regionach Europy. W Polsce jest gatunkiem chronionym. Kormoran - rodzina ptaków z rzędu głuptakowych. Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące brzegi mórz, jezior i rzek poza Azją Środkową i Oceanią. Husarz władca - gatunek ważki różnoskrzydłej z rodziny żagnicowatych. Występuje w Europie, środkowej Azji oraz północnej Afryce. W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozszerzył zasięg występowania na północ. Zasiedla wody stojące, najczęściej duże, gęsto porośnięte roślinnością zbiorniki Sowa włochatka - gatunek średniego ptaka drapieżnego z rodziny puszczykowatych Żółw błotny - gatunek żółwi z rodziny żółwi błotnych z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Jedyny gatunek żółwia żyjący naturalnie w Polsce. W środowisku naturalnym żyje powyżej 100 lat. Sarna - gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica jest potocznie nazywana kozą, samiec rogaczem, kozłem, młode zaś koźlętami. Istnieje również łowieckie określenie sarniak na dorosłego samca sarny.

19 Przygotowali: Michał Miazgowski i Kinga Wilk Klasa II H
Koniec Przygotowali: Michał Miazgowski i Kinga Wilk Klasa II H