Prawo celne.

Prezentacja na temat: "Prawo celne."— Zapis prezentacji:

1 Prawo celne

2 Wybrane źródła prawa celnego

3 Wspólnotowy Kodeks Celny
(rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. (WKC) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r., ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. Wspólnotowy Kodeks Celny

4 rozporządzenie nr 1183/71/EWG/EUROATOM z dnia 3 czerwca 1971 r
rozporządzenie nr 1183/71/EWG/EUROATOM z dnia 3 czerwca 1971 r. określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów

5 rozporządzenie ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych - rozporządzenie Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983

6 Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. prawo celne
Ustawa z dnia r. o Służbie Celnej

7 Organy administracji celnej

8 Organami Służby Celnej są:
1) minister właściwy do spraw finansów publicznych; 2) Szef Służby Celnej; 3) dyrektorzy izb celnych; 4) naczelnicy urzędów celnych.

9 Minister właściwy do spraw finansów publicznych koordynuje i współdziała w kształtowaniu polityki państwa w zakresie zadań Służby Celnej.

10 Szef Służby Celnej kieruje Służbą Celną oraz zapewnia sprawne i efektywne wykonywanie jej zadań, w szczególności przez: 1) sprawowanie nadzoru nad działalnością dyrektorów izb celnych i naczelników urzędów celnych; 2) realizację budżetu państwa w zakresie ustalonym dla Służby Celnej;

11 3) kształtowanie polityki kadrowej i szkoleniowej w Służbie Celnej oraz wykonywanie zadań kierownika urzędu wobec funkcjonariuszy pełniących służbę w komórkach organizacyjnych właściwych w sprawach celnych, podatku akcyzowego, gier i zakładów wzajemnych, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwanych dalej "komórkami organizacyjnymi w urzędzie obsługującym ministra";

12 4) współpracę z właściwymi organami innych państw oraz z organizacjami międzynarodowymi;
5) wykonywanie funkcji służby specjalnej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 485/2008 z dnia 26 maja 2008 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (Dz. Urz. UE L 143 z , str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem (WE) nr 485/2008", polegającej w szczególności na koordynacji i ogólnym nadzorze kontroli przeprowadzanych przez inne organy; ;

13 6). wykonywanie zadań, o których mowa w art
6) wykonywanie zadań, o których mowa w art. 2 pkt 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT; 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie i przepisach odrębnych.

14 Szef Służby Celnej podlega ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
Szef Służby Celnej jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy celnych.

15 Szef Służby Celnej wykonuje zadania przy pomocy:
1) naczelników urzędów celnych; 2) dyrektorów izb celnych; 3) komórek organizacyjnych w urzędzie obsługującym ministra.

16 Do zadań dyrektora izby celnej należy w szczególności:
1) sprawowanie nadzoru nad działalnością naczelników urzędów celnych; 2) rozstrzyganie w II instancji w sprawach należących w I instancji do naczelników urzędów celnych; 3) rozstrzyganie w I instancji w sprawach określonych w przepisach odrębnych;

17 4) realizacja polityki kadrowej i szkoleniowej w izbach celnych i urzędach celnych;
5) wykonywanie kontroli określonych w art. 30 ust. 2 i ust. 3 pkt 2-10;

18 6) rozpoznawanie, wykrywanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych i ściganie ich sprawców, w zakresie ustalonym w Kodeksie karnym skarbowym oraz rozpoznawanie, wykrywanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 oraz ściganie ich sprawców w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 6;

19 7) współdziałanie z terenowymi organami Straży Granicznej, w szczególności koordynacja działań w zakresie sprawnego wykonywania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i art. 30 ust. 2 pkt 1; 8) współdziałanie z terenowymi organami kontroli skarbowej; 9) współdziałanie z organami władzy samorządowej i innymi organami władzy publicznej;

20 Dyrektorzy izb celnych wykonują zadania przy pomocy podległych im izb celnych.

21 Do zadań naczelnika urzędu celnego należy:
1) nadawanie towarom przeznaczenia celnego, dokonywanie wymiaru i poboru należności celnych i innych opłat związanych z przywozem i wywozem towarów oraz wykonywanie innych czynności przewidzianych przepisami prawa celnego;

22 2) wymiar, pobór i kontrola podatku akcyzowego i opłaty paliwowej;
3) wymiar, pobór i kontrola podatku od gier, dopłat i opłat, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d; 4) dokonywanie wymiaru i poboru podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów;

23 5). wykonywanie kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 i ust
5) wykonywanie kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 7-10; 6) rozpoznawanie, wykrywanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych i ściganie ich sprawców, w zakresie ustalonym w Kodeksie karnym skarbowym oraz rozpoznawanie, wykrywanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6 oraz ściganie ich sprawców w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 6; ;

24 7) współdziałanie z organami władzy samorządowej i innymi organami władzy publicznej;
8) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych. Naczelnicy urzędów celnych wykonują zadania przy pomocy podległych im urzędów celnych.

25 Jednostkami organizacyjnymi Służby Celnej, zwanymi dalej "jednostkami organizacyjnymi", są:
1) komórki organizacyjne w urzędzie obsługującym ministra; 2) izby celne; 3) urzędy celne wraz z podległymi oddziałami celnymi.

26  W jednostkach organizacyjnych mogą:
1) pełnić służbę funkcjonariusze;. 2) być zatrudnieni członkowie korpusu służby cywilnej 3) być zatrudnieni pracownicy

27 Wprowadzenie towarów na obszar celny

28 Towary mogą być wprowadzane na obszar celny Wspólnoty lub wyprowadzane z tego obszaru przez przejścia graniczne otwarte dla danego ruchu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

29 Przejścia graniczne Drogowe Kolejowe Rzeczne Morskie Lotnicze

30 Wprowadzenie towaru na obszar celny Wspólnoty lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej.

31 Wprowadzanie towarów na obszar celny Wspólnoty i ich wyprowadzanie z tego obszaru jest dozwolone wyłącznie drogą celną określoną przez organ celny i zgodnie z jego instrukcjami, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.

32 Towary wprowadzone na obszar celny Wspólnoty powinny zostać bezwłocznie przewiezione przez osobę, która dokonała wprowadzenia : a. do urzędu celnego wyznaczonego przez organy celne lub miejsce wyznaczonego b. do wolnego obszaru celnego jeżeli towary mają być wprowadzone bezpośrednio do tego wolnego obszaru celnego:

33 - drogą morską lub powietrzną
- drogą lądową bez przejazdu przez inną część obszaru celnego Wspólnoty o ile Wolny Obszar Celny przylega do granicy lądowej Państwa Członkowskiego i kraju trzeciego

34 Czynności związane z wprowadzeniem towaru na obszar celny Wspólnoty mogą być dokonywane w oddziałach celnych. Wyjątkiem są czynności dokonywane w miejscach wyznaczonych (parking z rampą do kontroli gdzie jest delegowanych kilku funkcjonariuszy) albo miejsce uznane (np. magazyn firmy)

35 Od chwili wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty towary podlegają dozorowi celnemu.
Dozór celny oznacza ogólne działania prowadzone przez organy celne w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz, w razie potrzeby, innych przepisów mających zastosowanie do towarów znajdujących się pod dozorem celnym

36 Pozostają one pod dozorem celnym tak długo, jak jest to niezbędne do określenia ich statusu celnego (status wspólnotowy, niewspólnotowy). Towary, wprowadzone na obszar celny Wspólnoty, mogą podlegać kontroli celnej Państwa Członkowskiego zgodnie z przepisami obowiązującymi.

37 Kontrola celna oznacza wykonywanie specjalnych czynności przez organy celne w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów celnych i innych przepisów dotyczących wwozu, wywozu, tranzytu, przewozu i końcowego wykorzystania towarów w obrocie pomiędzy obszarem celnym Wspólnoty a państwami trzecimi oraz obecności towarów nieposiadających statusu wspólnotowego;

38 takie działania mogą obejmować weryfikację towarów, sprawdzanie danych na zgłoszeniu oraz istnienia i autentyczności dokumentów elektronicznych lub sporządzonych w formie pisemnej, kontrolę księgowości i innych dokumentów przedsiębiorstw, kontrolę środków transportu, kontrolę bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz prowadzenie dochodzeń w postępowaniu administracyjnym i innych podobnych czynności.

39 Towary, które zostały wprowadzone na obszar celny Wspólnoty powinny zostać przedstawione organom celnym. Przedstawienie towarów organom celnym oznacza zawiadomienie organów celnych, w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo do innego miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organy celne;

40 Po przedstawieniu towarów organom celnym w celu nadania im przeznaczenia towary mogą zostać zbadane lub mogą zostać pobrane ich próbki.

41 Czasowe składowanie

42 Towary przedstawione organom celnym do czasu nadania im przeznaczenia celnego mają status towarów składowanych czasowo.

43 Towary składowane czasowo mogą zostać poddane jedynie zabiegom, które mają na celu zachowanie ich w niezmienionym stanie, bez zmiany ich wyglądu lub parametrów technicznych.

44 Towary składowane czasowo mogą znajdować się jedynie w miejscach uznanych przez organy celne i na warunkach określonych przez te organy.

45 Nadanie przeznaczenia celnego

46 Ostatnim etapem związanym z wprowadzeniem towaru na obszar celny Wspólnoty jest nadanie mu przeznaczenia celnego.

47 Jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, towary, niezależnie od ich rodzaju, ilości, pochodzenia, miejsca wysyłki lub miejsca przeznaczenia, mogą w każdym czasie na określonych warunkach otrzymać przeznaczenie celne.

48 Powyższa reguła nie stanowi przeszkody dla stosowania zakazów lub ograniczeń wynikających ze względów moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia, życia osób i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony dóbr narodowych mających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną albo ochrony własności przemysłowej i handlowej.

49 Przeznaczenie celne towaru oznacza:
a) objęcie towaru procedurą celną, b) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego, c) powrotny wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty, d) zniszczenie towaru, e) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa;

50 Procedury celne obejmują
dopuszczenie do wolnego obrotu tranzyt skład celny uszlachetnianie czynne Przetwarzanie pod kontrolą celną odprawa czasowa uszlachetnianie bierne wywóz

51 Etapy wprowadzenia towaru na obszar celny Wspólnoty
Wprowadzenie przedstawienie czasowe składowanie otrzymanie przeznaczenia celnego

52 Zgłoszenie celne

53 Zgłoszenie celne oznacza czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i w określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną; Zgłaszający - oznacza osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne

54 Zgłoszenie celne w formie pisemnej - dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem. Są one podpisane i zawierają wszystkie elementy niezbędne do zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

55 Do zgłoszenia dołącza się wszystkie dokumenty, których przedłożenie jest wymagane dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

56 W celu weryfikacji zgłoszeń przyjętych przez organy celne mogą one przeprowadzić:
- kontrolę zgłoszenia i załączonych do niego dokumentów - rewizję towarów z jednoczesnym ewentualnym pobraniem próbek w celu dokonania ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli

57 Inne formy zgłoszenia:
elektroniczna ustna każdy inny sposób zgodny z zasadami

58 Zgłaszający oblicza i wykazuje w zgłoszeniu celnym kwotę należności przywozowych lub wywozowych.

59 1. TARYFA CELNA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH I KLASYFIKACJA TARYFOWA TOWARÓW
ELEMENTY SŁUŻĄCE DO NALICZANIA NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH I NALEŻNOŚCI CELNYCH WYWOZOWYCH ORAZ INNYCH ŚRODKÓW PRZEWIDZIANYCH W WYMIANIE TOWAROWEJ 1. TARYFA CELNA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH I KLASYFIKACJA TARYFOWA TOWARÓW

60 W przypadku powstania długu celnego należności wymagane zgodnie z prawem określane są na podstawie Taryfy Celnej Wspólnot Europejskich.

61 2. POCHODZENIE TOWARÓW Towarami pochodzącymi z danego kraju są towary całkowicie uzyskane w tym kraju.

62 Określenie "towary całkowicie uzyskane w danym kraju" oznacza m. in.:
a) produkty mineralne tam wydobyte; b) produkty roślinne tam zebrane; c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane; d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

63 3. WARTOŚĆ CELNA TOWARÓW Wartością celną przywożonych towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 32 i 33 WKC, pod warunkami wskazanymi w art. 29 WKC.

64 Procedura dopuszczenia do obrotu
oraz procedura wywozu

65 Dopuszczenie do swobodnego obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status celny towaru wspólnotowego.

66 Jeżeli przesyłka zawiera towary o różnej klasyfikacji taryfowej i traktowanie każdego z tych towarów zgodnie z ich klasyfikacją taryfową do celów dokonania zgłoszenia pociągnęłoby za sobą pracę i koszty nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do kwoty należności celnych przywozowych, organy celne mogą, na wniosek zgłaszającego, wyrazić zgodę, aby należności celne przywozowe zostały pobrane od całej przesyłki, zgodnie z klasyfikacją taryfową towarów, które podlegają najwyższej stawce należności przywozowych.

67 Procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty.
Zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. Wyjątki od tej zasady określane są zgodnie z procedurą Komitetu.

68 Zwolnienie do wywozu udzielane jest pod warunkiem, że towary opuszczą obszar celny Wspólnoty w tym samym stanie, w jakim znajdowały się w chwili przyjęcia zgłoszenia do wywozu.

69 Wolne obszary celne (WOC) i składy wolnocłowe

70 Wolne obszary celne i składy wolnocłowe są częściami obszaru celnego Wspólnoty lub pomieszczeniami znajdującymi się na tym obszarze, oddzielonymi od pozostałej jego części, w których:

71 a) towary niewspólnotowe traktowane są do celów stosowania należności celnych przywozowych i obowiązujących w przywozie środków polityki handlowej jako nieznajdujące się na obszarze celnym Wspólnoty, pod warunkiem że nie zostały dopuszczone do obrotu ani objęte inną procedura celną, ani też nie zostały użyte lub zużyte na warunkach nieprzewidzianych przepisami prawa celnego;

72 b) określone w szczególnych przepisach Wspólnoty towary korzystają, ze względu na ich umieszczenie w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, ze środków stosowanych zwykle przy wywozie towarów.

73 Państwa Członkowskie mogą ustanawiać na niektórych częściach obszaru celnego Wspólnoty wolne obszary celne lub zezwolić na tworzenie składów wolnocłowych. Państwa Członkowskie wyznaczają granice każdego obszaru.

74 Granice i miejsca wejścia i wyjścia ze stref wolnocłowych oraz składów wolnocłowych podlegają dozorowi organów celnych.

75 Osoby wchodzące i środki transportu wjeżdżające do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego albo opuszczające go mogą zostać poddane kontroli celnej.  Osobom, które nie gwarantują przestrzegania przepisów niniejszego Kodeksu, dostęp do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego może zostać zabroniony.

76 Organy celne mogą przeprowadzać kontrolę towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, pozostających w nim lub z niego wyprowadzanych.

77 W wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym mogą być umieszczane towary niewspólnotowe i towary wspólnotowe. Jednakże organy celne mogą zażądać, aby towary, które mogą stanowić zagrożenie, przyczynić się do zepsucia innych towarów albo z innych względów wymagają szczególnych urządzeń, zostały umieszczone w pomieszczeniach specjalnie wyposażonych do ich przyjęcia.

78 Okres pozostawania towarów w wolnych obszarach celnych lub składach wolnocłowych jest nieograniczony.

79 Na warunkach przewidzianych w niniejszym Kodeksie w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym dozwolona jest każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa. O prowadzeniu takiej działalności należy uprzednio powiadomić organy celne.

80 Dług Celny

81 Dług celny w przywozie powstaje w wyniku:
a) dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom przywozowym, lub b) objęcia takiego towaru procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

82 Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.
Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne.

83 Dług celny w przywozie powstaje w wyniku:
a) nielegalnego wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty towaru podlegającego należnościom przywozowym, lub b) nielegalnego wprowadzenia na pozostałą część obszaru celnego Wspólnoty towaru podlegającego należnościom przywozowym i znajdującego się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.

84 Dług celny powstaje z chwilą nielegalnego wprowadzenia towaru.
Dłużnikami są: – osoba, która dokonała nielegalnego wprowadzenia, – osoby, które uczestniczyły we wprowadzeniu i które jednocześnie wiedziały lub powinny były wiedzieć, że wprowadzenie to jest nielegalne, – jak również osoby, które nabyły lub posiadały taki towar i które w chwili jego nabycia lub wejścia w jego posiadanie wiedziały bądź powinny były wiedzieć, że jest to towar wprowadzony nielegalnie.

85 Dług celny w przywozie powstaje w wyniku:
- usunięcia spod dozoru celnego towaru podlegającego należnościom przywozowym.  Dług celny powstaje z chwilą usunięcia towaru spod - dozoru celnego. Dłużnikiem jest: - osoba, która usunęła towar spod dozoru celnego,

86 Co do zasady, kwota należności celnych przywozowych lub należności celnych wywozowych jest określana na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towaru w chwili powstania długu celnego.

87 Jeżeli nie jest możliwe dokładne określenie chwili powstania długu celnego, chwilą uwzględnianą do określenia elementów kalkulacyjnych właściwych dla danego towaru jest chwila, w której organy celne stwierdziły, że towar znajduje się w sytuacji powodującej powstanie długu celnego.

88 Dług celny powstaje: – w miejscu, w którym nastąpiły zdarzenia powodujące powstanie tego długu, – lub, gdy miejsce to nie może zostać określone, w miejscu, w którym organy celne stwierdzą, że towar znajduje się w sytuacji powodującej powstanie długu celnego,

89 Zabezpieczenie kwoty długu celnego

90 Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego organy celne zażądają złożenia zabezpieczenia w celu zagwarantowania pokrycia długu celnego, dłużnik lub osoba mogąca się nim stać jest zobowiązana do złożenia takiego zabezpieczenia.

91 W odniesieniu do tego samego długu celnego organy celne mogą zażądać złożenia tylko jednego zabezpieczenia.

92 Organy celne mogą odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia, jeżeli jego wysokość nie przekracza 500 euro.

93 Organy celne wyznaczają kwotę tego zabezpieczenia w wysokości równej:
– dokładnej kwocie długu celnego lub długów celnych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia; – w pozostałych przypadkach - oszacowanej przez organy celne maksymalnej kwocie powstałego lub mogącego powstać długu celnego.

94 Zabezpieczenie może zostać złożone:
– w formie depozytu w gotówce, lub – w formie poręczenia.

95 Depozyt w gotówce zostaje złożony w walucie Państwa Członkowskiego, w którym wymagane jest złożenia zabezpieczenia. Za równoważne z depozytem w gotówce uważa się: – złożenie czeku, którego pokrycie jest gwarantowane przez instytucję, na którą jest wystawiony w jakikolwiek sposób, który może być zaakceptowany przez organy celne; – złożenie każdego innego dokumentu mającego wartość płatniczą i uznawanego przez te organy.

96 Gwarant zobowiązuje się na piśmie do zapłacenia solidarnie z dłużnikiem zabezpieczonej kwoty długu celnego, którego zapłacenie staje się wymagalne. Gwarantem musi być osoba trzecia, mająca swoją siedzibę we Wspólnocie i zaakceptowana przez organy celne Państwa Członkowskiego.

97 Zabezpieczenie nie może zostać zwolnione, dopóki dług celny, na którego pokrycie zostało ono złożone, nie wygaśnie lub nie będzie mógł już powstać. Jeżeli dług celny wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie zostaje niezwłocznie zwolnione.

98 Podatki w procedurach celnych

99 Akcyza VAT

100 Dziękuję za uwagę