Bezdomność kobiet i dzieci w ujęciu badań społecznych

Prezentacja na temat: "Bezdomność kobiet i dzieci w ujęciu badań społecznych"— Zapis prezentacji:

1 Bezdomność kobiet i dzieci w ujęciu badań społecznych

2 Rodzina i kobieta we współczesnej Polsce

3 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 Teoretyczne równouprawnienie powinno dotyczyć zarówno życia publicznego (76% odpowiedzi zdecydowanie tak), jak również życia rodzinnego (77% odpowiedzi zdecydowanie tak) oraz zawodowego (77% odpowiedzi zdecydowanie tak).

4 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 Brak równouprawnienia dotyczy przede wszystkim życia publicznego (36%), zawodowego (34%), zaś w najmniejszym stopniu jest udziałem życia rodzinnego (27%)

5 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 Zrealizowane w roku 2004 i 2006 badania ukazują, że na przestrzeni ostatnich dwóch lat spadł odsetek osób twierdzących, że obecnie w Polsce żyje się tak samo kobietom jak i mężczyznom (z 60% w roku 2004 do 46% w roku 2006).

6 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 41% Polaków w roku 2002 i 42% w roku 2006 stwierdziło, że kobiety są dyskryminowane w polskim społeczeństwie, zaś 52% respondentów w roku 2002 i 46% w roku 2006 było odmiennego zdania.

7 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 Jakie są przejawy dyskryminacji kobiet w realiach społeczeństwa polskiego? kobiety otrzymują niższe wynagrodzenie za tę samą pracę Kobiety są gorzej traktowane w pracy niż mężczyźni (mobbing), Kobiety częściej niż mężczyźni względu na płeć mają trudności w znalezieniu pracy, Kobiety mają mniejsze szanse na awans zawodowy, Kobiety dyskryminowane są ze względu na posiadanie dzieci bądź bycie w ciąży, Praca kobiet odbywa się na „dwóch etatach” – pracy zawodowej i pracy w domu

8 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 W przypadku możliwości awansu obserwuje się wzrost odpowiedzi osób twierdzących, że kobieta ma mniejsze szanse na awans zawodowy (wzrost z 47% w roku 1998 do 54% w roku 2006)

9 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J
Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce J. Szczepańska, Kobiety w społeczeństwie – równouprawnienie czy dyskryminacja, Komunikat z badań, CBOS, Grudzień 2006 60% Polaków uważa, że, kobieta wykonująca ten sam zawód i mająca takie samo doświadczenie jak mężczyzna, zarabia od niego mniej. Na przestrzeni ostatnich 10 lat odsetek wskazujących na mniejsze zarobki kobiet wzrósł z 48% w roku 1995, do 52% w roku 1998 i 60% w roku 2006.

10 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce Przemiany rodziny polskiej i rola kobiety
Przejście od rodziny tradycyjnej do ponowoczesnej. rodzina tradycyjna to przede wszystkim rodzina wielopokoleniowa, i wielodzietna. Panuje w niej patriarchalny układ ról i autorytetów, przez co staje się bardziej stabilna i trwała. W rodzinie tradycyjnej mamy do czynienia z dużym wpływem religii, która jest czynnikiem legitymizującym zawarcie małżeństwa i założenie rodziny, w rodzinie ponowoczesnej mamy do czynienia ze spadkiem płodności kobiet oraz z głęboką przemianą funkcji ekonomicznej, przez co rodzina staje się rodziną małą liczebnie. Zazwyczaj jest to rodzina dwupokoleniowa składająca się z rodziców oraz ich dzieci. Jest to rodzina, w której równouprawnienie nabiera nowego, głębszego znaczenia. Przejawia się ono nie tylko w egalitarnym układzie ról, ale również w większej niezależności kobiety w rodzinie. Zmiany w zakresie życia religijnego spowodowały, że ponowoczesna rodzina nie potrzebuje do swojego istnienia legitymacji władzy kościelnej, przez co istnieje możliwość życia ze sobą poza formalnym układem małżeńskim

11 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce Przemiany rodziny polskiej i rola kobiety
Do lat 60-tych w Polsce funkcjonujący model rodziny obejmował kobietę zajmującą się domem i wychowaniem dzieci oraz mężczyznę – głównego żywiciela rodziny oraz ich dzieci. Masowe wejście kobiet na rynek pracy spowodowało osłabienie się roli mężczyzny jako jedynego zarabiającego członka rodziny. Wieloetatowość kobiet (zajmowanie się domem, wychowywanie dzieci oraz praca zawodowa) jednak sprawiła, że kobiety nie tylko zostały mocno obciążone fizyczną pracą ale również zyskały większą niezależność finansową od swoich mężów. Przeobrażenia świadomości społeczeństwa w sferze seksualnej doprowadziły do tego, że osłabiony zostaje „rygorystyczny wzorzec czystości seksualnej kobiet”. Oznacza to, iż życie seksualne niekoniecznie wymaga legitymizacji w postaci małżeństwa a seks przedmałżeński coraz częściej uzyskuje akceptację i aprobatę społeczeństwa.

12 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce Przemiany rodziny polskiej i rola kobiety
Postęp w zakresie antykoncepcji i technologii reprodukcyjnych czyni życie seksualne partnerów jeszcze bardziej otwartym. Kontrola urodzeń i realizacja prokreacji bez udziału mężczyzny daje kobietom nowego rodzaju „wolność prokreacyjną” w postaci zaplanowania nie tylko liczby posiadanych dzieci, ale również terminu ich urodzeń. W rzeczywistości oznacza to (w szczególności przy silnym zaangażowaniu w życie zawodowe), ograniczenie liczby posiadanych dzieci do jednego oraz do odsunięcia terminu urodzenia dziecka na „później”. Dobrowolna bezdzietność ściśle związana jest z pracą zawodową kobiet. Na znaczeniu zyskują cele zawodowe oraz edukacyjne (którym towarzyszą ekonomiczne korzyści), zaś macierzyństwo staje się jedną z wielu ról społecznych pełnionych przez kobiety, z której można skorzystać bądź nie. Przyczyną zmiany modelu współczesnej rodziny jest również wzrost aktywności zawodowej kobiet. Pomimo tego, że mężczyźni wciąż są bardziej aktywni zawodowo od kobiet, obserwuje się powolne zacieranie granicy procentowej pomiędzy pracującymi kobietami a mężczyznami (Giddens A., Socjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, s.412.

13 Sytuacja kobiet we współczesnej Polsce Przemiany rodziny polskiej i rola kobiety
Przyczyny zaniku tej różnicy jest wiele. zmienił się zakres prac uznawanych dotąd za typowo kobiece i typowo męskie. kobiety rodzą coraz mniej dzieci i coraz później – co jest bezpośrednią przyczyną a często i skutkiem wzrostu aktywności zawodowej kobiet. wzrost aktywności zawodowej kobiet uwarunkowany jest poprzez czynniki ekonomiczne, między innymi rozszerzające się bezrobocie mężczyzn. dla wielu kobiet praca zawodowa jest spełnieniem osobistych ambicji i odpowiedzią do walki o równouprawnienie.

14 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny
Koncepcja „drugiego przejścia demograficznego głosi, ze Europa od lat 60-tych wkroczyła w nową fazę rozwoju demograficznego, którego znamienną cechą jest rewolucja w sferze życia małżeńskiego i rodzinnego. Spadek współczynnika dzietności ogólnej wynikający ze zmniejszenia się płodności w starszych grupach wieku, spadek współczynnika urodzeń wyższej kolejności. Spadek liczby ciąż przedmałżeńskich i małżeństw wymuszonych ciążą. Opóźnienie urodzenia dziecka w małżeństwie, spadek płodności młodych kobiet, obniżanie się współczynników urodzeń niższej kolejności, wzrost średniego wieku rodzenia pierwszego dziecka

15 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny
Opóźnianie zawarcia związku małżeńskiego, które wiąże się z coraz częstszą kohabitacją przedmałżeńską, wzrost średniego wieku zawarcia pierwszego małżeństwa. Rozpowszechnienie się kohabitacji przedmałżeńskiej, powstrzymywanie się z zawarciem małżeństwa do czasu zajścia w ciążę partnerki. Wzrost społecznej akceptacji kohabitacji w różnych fazach cyklu życia. Postrzeganie kohabitacji jako alternatywy dla małżeństwa i rodziny. Wzrost liczby urodzeń pozamałżeńskich. Zwiększenie się zakresu dobrowolnej bezdzietności

16 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny
Dlaczego ludzie się rozwodzą? małżeństwo nie łączy się z pragnieniem przekazywania własności i statusu kolejnym pokoleniom, małżeństwo przestało być istotnym kontraktem ekonomicznym (uniezależnienie kobiet) coraz łatwiej stworzyć samodzielne i osobne gospodarstwo domowe (ogólny wzrost zamożności społeczeństwa) rozwód nie jest dziś społecznie piętnowany w takim stopniu, jak było to kiedyś coraz większa skłonność do oceniania małżeństwa w kategoriach osobistej satysfakcji partnerów (Giddens A., Socjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, s. 201 i 202).

17 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny – teorie ekonomiczne
Trudności z wyborem partnera - ponieważ znalezienie odpowiedniego partnera zajmuje pewną ilość czasu, ludzie mogą wchodzić w związki, które zamierzają zerwać w przyszłości, jeśli spotkają lepszą ofertę, Zyski z małżeństwa mogą zniknąć w związku ze zmianą warunków ekonomicznych i emocjonalnych, Jeśli zyski z małżeństwa są znaczne, drobne wstrząsy nie będą prowadziły do rozwodu, Koszty rozwodu powstrzymują przed rozpadem związku małżeńskiego, Rozwód staje się mniej prawdopodobny jeśli wymagana jest zgoda obydwojga partnerów, Nieoczekiwany wzrost możliwości zarobkowych męża zmniejsza ryzyko rozwodów, w przypadku zaś żony zwiększa,

18 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny
Wyższy wiek zawarcia małżeństwa i obecność dzieci stabilizują małżeństwo, Nietrwałość związku antycypowana jest już przy jego zakładaniu – mniejsze prawdopodobieństwo rozwodu dla par o podobnych osiągnięciach edukacyjnych, religii i pochodzeniu etnicznym (Kryczka P., Rozwód w opinii społecznej - kierunki zmian, w: Ziemska M., Rodzina współczesna, Warszawa 2001, s.58).

19 Kryzys współczesnych instytucji małżeństwa i rodziny
Lata Małżeństwa zawarte Małżeństwa rozwiązane ogółem Małżeństwa rozwiązane Przez rozwód 1970 280311 164235 34574 1975 330848 185539 41298 1980 307373 209856 39833 1985 266816 229533 49095 1990 255369 226363 42436 1995 207081 214551 38115 1996 203641 214232 39449 1997 204850 214952 42549 1998 209430 216709 45230 1999 219398 215191 42020 2000 211150 209774 42770 2001 195122 208848 45308 2002 191935 207510 45414 2003 195446 211486 48632 2004 191824 217938 56332 2005 206916 228923 67578 2006 226181 232559 71912

20 Alternatywy dla małżeństwa
Niezamężna kohabitacja: jest jedną z głównych i najmodniejszych form alternatywnego życia małżeńskiego i rodzinnego w krajach rozwiniętych, ogólnie rzecz biorąc odnosi się ona do życia razem ale bez formalnego związku, częściej jest ona akceptowaną, niż praktykowaną formą życia małżeńskiego i rodzinnego, jest z jednej strony bardzo popularna, z drugiej zaś bardzo nietrwała, osoby które kiedykolwiek żyły w kohabitacji mają tendencję do tworzenia krótkotrwałych związków formalnych czy nieformalnych, niezamężna kohabitacja jest ona bardzo często etapem narzeczeństwa, poprzedzającym zawarcie małżeństwa. Można powiedzieć, ze wiele młodych osób zaczyna wspólne życie seksualne kohabitując, a nie zakładając małżeństwo

21 Alternatywy dla małżeństwa
Samotność życiowa: samotność życiowa oznacza sytuację w której człowiek posiada względną samodzielność materialną, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, nie pozostaje w trwałych relacjach społecznych wynikających ze wspólnego zamieszkiwania oraz ma status osoby niezamężnej, istnieją różne określenia samotności życiowej: singiel, osoby prowadzące jednoosobowe gospodarstwo domowe czy osoby niezamężne, Doszukując się motywów bycia osobą samotną należy wskazać na własny i świadomy wybór, bądź styl życia, na który człowiek został skazany (np. rozwód, śmierć współmałżonka) bądź też na konsekwencję wcześniej dokonanych wyborów (np. dość wzmożoną aktywność zawodowa).

22 Alternatywy dla małżeństwa
Monoparentalność: Samotni rodzice to grupa niejednolita i niespójna dlatego trudno ja jednoznacznie określić zarówno pod względem statusu, jak i potrzeb, w świadomości społecznej „samotny rodzic” to przede wszystkim kobieta ponosząca odpowiedzialność za wychowanie dziecka, najczęstszymi przyczynami monoparentalności są śmierć małżonka, rozwody, separacje czy urodzenie dziecka przez kobietę poza małżeństwem, „Monoparentalni rodzice” często borykają się z problemami ekonomicznymi przez co najczęściej stają się klientami pomocy społecznej

23 Skąd wiemy o bezdomnych kobietach i dzieciach?
Badania socjodemograficzne 2001, 2003, 2005, 2007. Badania psychospołecznego profilu osób bezdomnych w Trójmieście ( ) Badania „gdyńskie” – 2008r. Badania stereotypowego postrzegania osób bezdomnych – 2008r. Badania pracowników pomocy społecznej – 2008r. („mieszkamwsieci.pl”

24 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych

25 Badanie socjodemograficzne realizowane było w całym województwie pomorskim dnia 7 grudnia 2007 roku.
Badaniem objęto wszystkie osoby przebywające w placówkach dla osób bezdomnych oraz w innych instytucjach (szpitale, zakłady karne, izby wytrzeźwień). Drugą grupą badaną stanowiły osoby bezdomne przybywające na terenach ogródków działkowych oraz w innych miejscach niemieszkalnych, Badanie prowadzone było metodą kwestionariusza wywiadu dla osoby dorosłej i dla osób, które w trakcie realizacji wywiadu nie ukończyły 18 roku życia. Wywiady z bezdomnymi dziećmi były przeprowadzane z rodzicami osób bezdomnych bądź z ich opiekunami. Łącznie w roku 2007 przebadano 2211 osób dorosłych i 197 dzieci. Dla porównania w roku 2005 dotarto do 2470 dorosłych osób bezdomnych oraz do 283 dzieci.

26 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Pod względem płci można powiedzieć, że bezdomność to przede wszystkim problem mężczyzn. Zdecydowana większość przebadanych osób to mężczyźni (83,6%), jedynie 16,4% wszystkich respondentów to kobiety. Dokładnie taki sam rozkład procentowy odnotowano w roku 2005

27 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Kreśląc profil demograficzny bezdomnej kobiety można powiedzieć, że to przede wszystkim kobiety z wykształceniem podstawowym oraz zawodowym. Analizując wiek badanych kobiet okazuje się, że rozkłada się on równomiernie pomiędzy założone przedziały wiekowe

28 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Ze względu na płeć można powiedzieć, że bezdomne kobiety o wiele częściej są młodsze niż mężczyźni. W roku 2007 w kategorii do 40 roku życia przeważają kobiety (41,6% kobiet do 19% mężczyzn), mężczyźni dominują w dwóch kolejnych przedziałach od 40 do 60 lat (67,2% mężczyzn do 45% kobiet). 2003 N Ważne 2136 Braki danych 33 Średnia liczba lat 47,00 2005 2423 47 48,37 2007 2118 93 49,23

29 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Analizując aktualne pobytu respondenta ze względu na płeć, największe różnice dostrzec można w kategorii działki i altany, na terenach których zdecydowanie częściej przebywają kobiety (25,9%) niż mężczyźni (14,7%). Kobiety częściej od mężczyzn przebywają w mieszkaniach wspieranych (10,9% do 6,1%). Mężczyźni częściej niż kobiety przebywają w innych miejscach niemieszkalnych (17,9% do 12%) oraz w zakładach karnych (6,2% do 0,6%).

30 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Pod względem czasu pozostawania w bezdomności mężczyźni charakteryzują się wyższą średnią lat spędzonych w bezdomności niż kobiety. 2003 mężczyzna N Ważne 1738 Braki danych 53 Średnia 2 kobieta 358 14 4,6 2005 1908 140 6,8 391 28 5,4 2007 1636 212 7,7 332 31 5,9

31 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Pod względem ilości lat spędzonych w bezdomności wskazać należy, że kobiety o wiele krócej niż mężczyźni pozostają osobami bezdomnymi. Kobiety znajdują się przede wszystkim we wstępnej fazie bezdomności (do 2 lat)

32 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Największe różnice ze względu na płeć wciąż dostrzec można w ostatniej fazie (trwałej bezdomności), w której mężczyzn jest prawie dwukrotnie więcej niż kobiet (w roku 2007 stosunek ten wynosi 22,9% wśród mężczyzn do 13,5% wśród kobiet). Faza wstępna zasilona jest przede wszystkim przez kobiety (w roku % kobiet i 20,6% mężczyzn).

33 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Z przeprowadzonych badań w roku 2007 wynika, że najczęstszą przyczyną strukturalną wskazywaną przez osoby bezdomne jest wymeldowanie (32,9%). Strukturalne przyczyny bezdomności KOBIETA MĘŻCZYZNA N % wypędzenie z mieszkania przez rodzinę/współlokatorów z powodu konfliktów 92 26,9 420 24,8 ucieczka przed przemocą w rodzinie 66 19,3 45 2,7 wymeldowanie - decyzja administracyjna 108 31,6 561 33,2 eksmisja 70 20,5 404 23,9 utrata noclegów w miejscu byłej pracy 4 1,2 36 2,1 konieczność opuszczenia domu dziecka na skutek pełnoletności 5 1,5 15 0,9 pozostawienie mieszkania rodzinie z własnej inicjatywy 42 12,3 300 17,7 zadłużenie 10,5 175 10,3 bezrobocie 46 13,5 240 14,2 opuszczenie zakładu karnego 3 105 6,2 inne 40 11,7 140 8,3

34 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych

35 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Główną jednostkową przyczyną bezdomności kobiet jest rozpad związku małżeńskiego oraz własny wybór (?). Co czwarta przebadana kobieta wskazała na problemy choroby alkoholowej jako głównej przyczyny własnej bezdomności.

36 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Ponad 60% przebadanych kobiet w dniu realizacji badania znajdowało się w różnego rodzaju instytucjach, prawie 40% przebywała poza instytucjami Najczęściej kobiety przebywały w placówkach oraz na działach i latankach. Co dziesiąta badana kobieta zamieszkiwała mieszkania wspierane oraz inne miejsca niemieszkalne (nie będące działkami i altankami).

37 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Ponad 60% bezdomnych kobiet poddano badaniu na terenie Trójmiasta. Związane jest to z faktem, iż to właśnie w Trójmieście znajduje się najwięcej placówek dla kobiet Najwięcej kobiet przebadano w Gdańsku oraz w Gdyni, co daje 60% wszystkich kobiet bezdomnych Powiat (w którym realizowane jest badanie) N % Ważne 2 ,6 bytowski 7 1,9 człuchowski 12 3,3 Gdańsk 115 31,7 gdański 3 ,8 Gdynia 102 28,1 kartuski 16 4,4 kościerski kwidzyński 5 1,4 lęborski 6 1,7 malborski 26 7,2 nowodworski 1 ,3 pucki słupski 19 5,2 Sopot starogardzki 11 3,0 sztumski 17 4,7 tczewski 4 1,1 wejherowski 8 2,2 Ogółem 363 100,0

38 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych
Jak wskazuje wykres bezdomne kobiety w województwie pomorskim najczęściej przebywają w schroniskach oraz w altankach na terenie ogródków działkowych. Martwić może fakt, iż jedynie 9,8% wszystkich kobiet przebywa w mieszkaniach wspieranych, które przez specjalistów uważane są za duży krok w wyjściu z własnej bezdomności (!) 11% bezdomnych kobiet mieszka kątem u rodziny lub znajomych

39 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych – pozostałe różnice między kobietami a mężczyznami – 2007r. Kobiety przejawiają większą aktywność w aspekcie złożenia wniosków o przydział mieszkania komunalnego lub socjalnego (35,6% kobiet i 26,7% mężczyzn). Kobiety oceniają swoje zdrowie lepiej niż mężczyźni (51,7% kobiet ocenia swoje zdrowie jako dobre lub bardzo dobre; 39,5% wśród mężczyzn). Analizując poszczególne stopnie niepełnosprawności okazuje się, że w sposób zdecydowany dominuje stopień umiarkowany (61,7%). Co piąta badana kobieta przyznaje się do posiadania znacznego stopnia niepełnosprawności zaś nieco ponad co 10 badana osoba posiada stopień lekki. Kobiety częściej niż mężczyźni posiadają ubezpieczenie zdrowotne (85% kobiet i 75,4% mężczyzn).

40 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych – pozostałe różnice między kobietami a mężczyznami – 2007r. Kobiety rzadziej niż mężczyźni deklarują posiadanie orzeczonego stopnia niepełnosprawności (40,8% kobiet i 45,5% mężczyzn). Staranie się o przyznanie stopnia niepełnosprawności utrzymuje się wśród mężczyzn i kobiet na podobnym poziomie. Kobiety o wiele rzadziej niż mężczyźni deklarują posiadanie kwalifikacji zawodowych do podjęcia pracy (49,7% wśród kobiet i 69,6% wśród mężczyzn).

41 Bezdomność kobiet w świetle badań socjodemograficznych – pozostałe różnice między kobietami a mężczyznami – 2007r. Kobiety o wiele częściej niż mężczyźni deklarują posiadanie stałej umowy o pracę (51,1% wśród kobiet i 24,4% wśród mężczyzn). Kobiety rzadziej niż mężczyźni deklarują posiadanie zobowiązań finansowych (25,5% wśród kobiet i 35,8% wśród mężczyzn). Kobiety mają większe szanse na wyjście z bezdomności niż mężczyźni (średnie szanse: 32,5% wśród kobiet i 23,5% wśród mężczyzn; duże szanse: 19,7% wśród kobiet i 14,1% wśród mężczyzn).

42 Bezdomne dzieci w świetle badań socjodemograficznych 2007 r.

43 Badanie socjodemograifczne obejmuje swoim zasięgiem również bezdomne dzieci. W roku 2007 zliczono ich 197 zaś w roku 2005 było ich oznacza to, że na przestrzeni dwóch lat daje się zaobserwować realny spadek ilości bezdomnych dzieci. Odpowiedzi na temat bezdomności dzieci uzyskane były od rodziców bezdomnego dziecka bądź jego opiekuna(ów) Populacja dzieci bezdomnych pod względem wieku jest różnorodna. Co czwarte dziecko nie przekroczyło dwóch lat, co piąte dziecko skończyło 10 lat

44 Ze względu na płeć możemy powiedzieć, że więcej jest bezdomnych dzieci płci męskiej (52,28%). Ponad połowa bezdomnych dzieci przebywa w placówkach, co czwarte bezdomne dziecko zamieszkuje w altance na terenach ogródków działkowych.

45 Zdecydowana większość dzieci posiada ubezpieczenie zdrowotne
Trzy czwarte bezdomnych dzieci posiadało ostatnie zameldowanie na terenie województwa pomorskiego. Co piąte bezdomne dziecko nigdy nie posiadało meldunku Zdecydowana większość dzieci posiada ubezpieczenie zdrowotne

46 Analizując fazy bezdomności dzieci okazuje się, że najwięcej dzieci trwa w bezdomności do 2 lat (faza wstępna).

47 Jednym z głównych wniosków płynących z badań nad bezdomnymi dziećmi jest fakt dziedziczenia bezdomności. Ponad połowa dzieci przebywająca we wstępnej fazie bezdomności to dzieci, które nie ukończyły dwóch lat. Prawdopodobnie urodziły się one już przebywając w placówce dla osób bezdomnych. Widać również, że we wstępnej fazie znajdują się również 20% dzieci które mają powyżej 10 lat

48 Z przeprowadzonych badań wynika, że bezdomne dzieci w województwie pomorskim rzadko chodzą niedożywione zaś ciepłe posiłki spożywają zazwyczaj kilka razy dziennie.

49 W ciągu ostatnich 12 miesięcy bezdomne dzieci najczęściej przebywały w schroniskach dla osób bezdomnych, jak również na działkach oraz w mieszkaniach wspieranych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzić należy, że w województwie pomorskim nie ma problemu „ulicznych” bezdomnych dzieci

50 Analizując sytuację rodzinną bezdomnych dzieci wskazać należy, że w wielu przypadkach mamy do czynienia z problemem wielodzietności rodzin oraz ich rozbicia.

51 Nie wydaje się, aby bezdomne dzieci miały większe problemy ze zdrowiem. Zdecydowana większość nie ma orzeczonego stopnia o niepełnosprawności zaś ich stan zdrowia w opinii rodziców jest bardzo dobry bądź dobry

52 Prawie połowa przebadanych dzieci uczęszcza do szkoły, w przeciwieństwie do 40% pozostałych dzieci bezdomnych. W opinii rodziców głównym powodem nie uczęszczania dziecka do żadnej placówki edukacyjnej jest przede wszystkim zbyt wczesny wiek dziecka. Z tym stwierdzeniem można byłoby polemizować, gdyż małe dziecko powinno chodzić do żłobka gdy tymczasem często pozostaje z matką w placówce a to najczęściej uniemożliwia matce podjęcie pracy.