Św. Filipina Duchesne Pierwsza misjonarka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacré Coeur.

Prezentacja na temat: "Św. Filipina Duchesne Pierwsza misjonarka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacré Coeur."— Zapis prezentacji:

1 św. Filipina Duchesne Pierwsza misjonarka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacré Coeur

2 DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ lata 1769-1788
Grenoble ur jako jedno z 8-orga dzieci Państwa Duchesne Duchesne – znaczy: zrobiony z dębu miała silny temperament, była zdolna, energiczna, prawa i mężna Filipina zostaje oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Wizytek, skąd zabiera ją ojciec zaniepokojony gwałtownym wzrostem jej pobożności

3 DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ lata 1769-1788
Wiejska rezydencja rodziny Filipiny – Zamek Vizzille Tutaj Filipina spędza resztę dzieciństwa i młodość, pobierając prywatne lekcje wraz ze swoim kuzynostwem.

4 PIERWSZE DOŚWIADCZENIA ŻYCIA ZAKONNEGO lata1788-1790
GRENOBLE – Klasztor Wizytek św. Maryi na Górze, gdzie Filipina wstępuje mając 19 lat

5 OCZEKIWANIE I NIEPEWNOŚĆ lata 1790-1801
wybucha Rewolucja Francuska ojciec nie zezwala Filipinie na złożenie ślubów przed ukończeniem 25 roku życia rząd rewolucyjny wprowadza prawo o zniesieniu zakonów i przejęciu ich posiadłości ojciec siłą zabiera Filipinę z klasztoru do domu nastają trudne czasy – rodzina Duchesne musi się ukrywać z powodów politycznych i religijnych (umiera matka Filipiny) Filipina odwiedza więźniów, opiekuje się biednymi, zwłaszcza opuszczonymi dziećmi, utrzymuje się z pracy własnych rąk (spadek po matce przekazała rodzeństwu)

6 NOWA NADZIEJA lata Filipina odzyskuje klasztor św. Maryi na Górze i próbuje zebrać w nim dawną wspólnotę; bezskutecznie w samotności i opuszczeniu oczekuje na znak od Boga nawiązuje korespondencję z Magdaleną Zofią Barat, założycielką nowego zgromadzenia poświęconego Sercu Jezusa pojawiają się pierwsze powołania – zawiązuje się nowa wspólnota „Córek rozkrzewiania wiary” 21 listopada 1805 r. Filipina i jej pierwsze towarzyszki składają profesję zakonną na ręce Matki Barat

7 WZROST POWOŁANIA MISYJNEGO 1806-1817
odżywają w Filipinie pragnienia z okresu dzieciństwa, by dotrzeć ze światłem wiary w Chrystusa do pogan Matka Barat podziela jej pragnienia, ale każe czekać na właściwy moment (Zgromadzenie Sacré Coeur było jeszcze bardzo młode - potrzebowało umocnienia i scalenia, do tego niestabilna sytuacja polityczna we Francji i w całej Europie nie sprzyjała podróżom morskim) wizyta biskupa misyjnego Luizjany, Dubourg, w Domu Macierzystym, w maju 1817 r. otwiera przed Filipiną nowy rozdział życia – spełnia się jej pragnienie – Matka Barat zezwala na wyjazd grupy misjonarek z Filipiną na czele do Ameryki Północnej

8 PODRÓŻ MARZEŃ 1818 r. Pierwsze placówki: najpierw pobyt w Nowym Orleanie u Urszulanek, potem docierają do Saint Louis, – Saint Charles, Florissant 19 marca 1818 r. (Wielki Piątek) Filipina oraz: Octavia Berthold, Eugenia Audé, Catalina Lamarre i Margarita Manteau wsiadają na żaglowiec „Rebeca” w porcie Bordeaux i opuszczają Francję; Filipina na zawsze (ma 49 lat).

9 PIERWSZE PLACÓWKI po 10 tygodniach podróży w czasie burz, upałów, doświadczając przeciwnych wiatrów, niedożywienia i popsutej wody, 29 maja 1818 r. (Święto Serca Jezusa) misjonarki docierają do portu w Nowym Orleanie korzystając z gościnności Sióstr Urszulanek Filipina wraz z towarzyszkami regeneruje siły i zdobywa informacje na temat rzeczywistości życia w Ameryce widząc uciemiężenie ludności tubylczej przez białych kolonistów Filipina marzy o integracji: o szkołach nie tylko dla białych, ale też dla czarnoskórych, dla Indian, … w końcu przychodzi czas, by wyruszyć w dalszą drogę – parostatkiem w górę Missisipi Pierwsze placówki: najpierw pobyt w Nowym Orleanie u Urszulanek, potem docierają do Saint Louis, – Saint Charles, Florissant

10 PIERWSZE PLACÓWKI ich podróż trwa kolejne 6 tygodni – maleńkim parostatkiem w górę Missisipi 21 sierpnia Siostry docierają do Saint Louis, ale jak się okazało to jeszcze nie był kres ich wędrówki

11 PIERWSZE PLACÓWKI 1818-1819 18 września 1818 roku
przybywają do Saint Charles, swojej pierwszej placówki – brak wody i żywności, brak perspektyw apostolskich w liczącej zaledwie 500 rodzin osadzie zmusza Siostry po roku do wyruszenia w dalszą drogę we wrześniu 1819 roku Filipina z towarzyszkami przeprowadza się do Florissant

12 FLORISSANT , ogromne ubóstwo i długi (mała liczba uczennic w pensjonacie) brak kapłanów, którzy by sprawowali Eucharystię pierwsze powołania: Mary Layton 1825 r. – w szkole pojawiają się pierwsze indiańskie dziewczynki Filipina przez cały ten czas prosi Matkę Barat o zwolnienie jej z bycia przełożoną i wysłanie do pracy wśród Indian Dom zakonny Kaplica zakonna

13 FLORISSANT , Pokój Filipiny znajdował się pod schodami. Był mały, ciasny, bez okna, ale za to blisko drzwi do kościoła, w którym spędzała długie godziny na czuwaniu i adoracji /w koszyku wierni zostawiają dzisiaj intencje modlitewne dla św. Filipiny/

14 ROZWÓJ ZGROMADZENIA - NOWE WSPÓLNOTY I SZKOŁY
Grand Coteau – 1821: Eugenia Audé, Mary Layton Grand Coteau – 1821: Eugenia Audé, Mary Layton (pierwsze powołanie z Ameryki); Saint Michel – 1825; Saint Louis – 1827; La Fourche – 1828; Saint Charles W 1830 r. jest 6 domów, 64 siostry, 350 uczennic w pensjonatach

15 ROZWÓJ ZGROMADZENIA - NOWE WSPÓLNOTY I SZKOŁY
Saint Michel – 1825 Saint Louis – 1827 La Fourche – 1828 powrót do Saint Charles – 1828 Mozaika w Katedrze w St. Louis W 1830 r. jest 6 domów, 64 siostry, 350 uczennic w pensjonatach

16 SUGAR CREEK w 1841 r. spełnia się pragnienie Filipiny – dostaje pozwolenie na wyjazd na „misję” pośród Indian; Filipina liczy 72 lata mała grupa misjonarzy zostaje bardzo życzliwie przyjęta przez Indian plemienia Potowatomi. Ojciec misjonarz przedstawiając Filipinę, powie: „Oto kobieta, która od 35 lat prosi Boga, aby przysłał ją do was” pogarszający się stan zdrowia, wiek i nieumiejętność nauczenia się języka, nie pozwalają Filipinie na czynne zaangażowanie apostolskie; służy poprzez modlitwę, spędzając godziny przed Najświętszym Sakramentem krańcowo wyczerpana po roku musi opuścić miejsce, dla którego jak sama powiedziała, „się urodziła”

17 SUGAR CREEK Indianie ze szczepu Potowatomi

18 SUGAR CREEK Kościół św. Patryka z 1806r.

19 SUGAR CREEK 1841-1842 „Kobieta, Która Modli Się Nieustannie”
- takie imię nadali jej Indianie z plemienia Potowatomi Rzucając wieczorem na jej habit ziarna kukurydzy, odkrywali nad ranem, że znajdują się one wciąż w tym samym miejscu i że Filipina trwała nieporuszenie na adoracji przed Najświętszym Sakramentem całą noc.

20 ST. CHARLES Filipina wraca do St. Charles, gdzie spędza ostatnie 10 lat swojego misyjnego życia w modlitwie i ukryciu, wypraszając łaski potrzebne Indianom, których pragnęła przyprowadzić do Chrystusa zmarła 18 listopada 1852 r. beatyfikowana 15 maja 1940 r. na prośbę wiernych i biskupów amerykańskich przez Piusa XII kanonizowana 3 lipca 1988 r. przez Jana Pawła II

21 ST. CHARLES Kaplica z grobem Filipiny

22 ST. CHARLES „Potężny dąb – Filipina Duchesne – pozwoliła, by Chrystus, Władca dziejów, zawładnął jej życiem i poprowadził drogą całkowitego oddania i obdarzył siłą nadziei. Przez całe życie nikomu nie dała się prześcignąć w dążeniu, by coraz więcej dawać z siebie i coraz lepiej służyć”. /M.C. Rondon Amarante RSCJ/ Grób św. Filipiny