Monitorowanie chorego w czasie i po znieczuleniu regionalnym.

Prezentacja na temat: "Monitorowanie chorego w czasie i po znieczuleniu regionalnym."— Zapis prezentacji:

1 Monitorowanie chorego w czasie i po znieczuleniu regionalnym.
Maciej Naturalny

2 Cele monitorowania Monitorowanie pomaga ocenić czynności najważniejszych narządów i układów podczas znieczulenia oraz czuwać nad nimi. Standardowe monitorowanie do znieczulenia regionalnego obejmuje: ELEKTROKARDIOGRAM POMIAR CIŚNIENIA KRWI CZĘSTOŚĆ ODDECHÓW SATURACJE KRWI TĘTNICZEJ

3 EKG Monitorowanie umożliwia wykrycie zaburzeń rytmu, niedokrwienia mięśnia sercowego,zaburzeń elektrolitowych. Najczęściej wykorzystywane odprowadzenia II i V5

4 CIŚNIENIE TĘTNICZE KRWI
CTK jako wskaźnik przepływu krwi przez narządy Pomiar nieinwazyjny Źródła najczęstszych błędów Niewłaściwy rozmiar mankietu Zbyt duża szybkość opróżniania mankietu

5 SATURACJA KRWI TĘTNICZEJ
Wykorzystanie metody spektrofotometrii do pomiaru zmian absorpcji światła przez hemoglobinę Niska saturacja może wynikać ze stanu klinicznego pacjenta lub może być wynikiem artefaktów 1. błękit metylenowy 2.methemoglobina 3.karboksyhemoglobina 4.elektrokoagulacja, słaba perfuzja, ruch pacjenta

6 NAJCZĘSTSZE POWIKŁANIA ZNIECZULENIA RDZENIOWEGO
Spadek ciśnienia krwi Bradykardia Wzmożona wrażliwość na leki uspokajające Nudności i wymioty Bóle głowy Uszkodzenia nerwów Całkowite znieczulenie podpajęczynówkowe Krwiak / ropień w miejscu wkłucia

7 SPADEK CIŚNIENIA Utrata naczyniowego oporu obwodowego podlegającego kontroli współczulnej (spadek CTK, OCŻ a AS, objętość wyrzutowa i rzut serca obniżają się w niewielkim stopniu) Kiedy wzrasta częstość hipotensji ? Leczenie hipotensji. (pozycja Trendelenburga) Ostrożne stosowanie nawodnienia u pacjentów z ograniczoną rezerwą krążeniową.

8 RÓŻNICE POSTEPOWANIA W ALGORYTMIE ALS
Różnice postępowania w zatrzymaniu krążenia u pacjenta po znieczuleniu podpajęczynówkowym.

9 NUDNOŚCI I WYMIOTY Wynik hipotensji i spadku przepływu mózgowego.

10 ETIOLOGIA I CZYNNIKI RYZYKA BRADYKARDII
1.Wzrost napięcia nerwu błędnego 2.Blokada włókien przyspieszających Th1-Th4 3. Odruch Bezolda-Jarischa 4. Pacjenci z grupy ryzyka LECZENIE

11 WZMOŻONA WRAŻLIWOŚĆ NA LEKI USPOKAJAJĄCE
Zauważono, że znieczulenie rdzeniowe i zewnątrzoponowe wzmaga efekt nasenny midazolamu, izofluranu, sewofluranu, tiopentalu.

12 CECHY KLINICZNE I LECZENIE PDPH
Popunkcyjne bóle głowy, mechanizm powstawania Cechy bólu Pacjenci predysponowani Leczenie

13 KRWIAKI ZEWNĄTRZOPONOWE
Kiedy powstają Symptomatologia Diagnostyka i leczenie

14 BLOKADA CENTRALNA A FIZJOLOGIA
Zmiana wentylacji Rozciągnięcie pęcherza moczowego Perystaltyka Zmiany termoregulacji Zmiany neuroendokrynne

15 WSTRZYKNIĘCIA DONACZYNIOWE
Objawy neurotoksyczności Objawy kardiotoksyczności Dawki maksymalne dla bupiwakaina 2,5 mg/kg, a z adrenaliną 3 mg/kg lidokaina 4,5 mg/kg, a z adrenaliną 7 mg/kg

16 ZAPOBIEGANIE TOKSYCZNOŚCI
Aspiracja Rozcieńczanie Wolne podawanie Zastosowanie markerów Ograniczenie dawki LECZENIE (ALS, emulsja lipidowa)

17 ANTYKOAGULACJA I ZNIECZULENIE REGIONALNE
Warfaryna/acenokumarol, heparyna standardowa LMWH, acenokumarol gdy INR poniżej 1,5 Acenokumarol odstawić na 4 do 5 dni NLPZ Klopidogrel 7 dni Tiklopidyna 14 dni Trombocytopenia