CZASOWNIK- odmienna część mowy. Jego odmiana nazywa się KONIUGACJĄ

Prezentacja na temat: "CZASOWNIK- odmienna część mowy. Jego odmiana nazywa się KONIUGACJĄ"— Zapis prezentacji:

1 CZASOWNIK- odmienna część mowy. Jego odmiana nazywa się KONIUGACJĄ
CZASOWNIK- odmienna część mowy. Jego odmiana nazywa się KONIUGACJĄ. Czasownik odmienia się przez osoby (ja, ty, on, ona, ono, my, wy , oni, one), czasy (teraźniejszy, przeszły, przyszły), liczby ( pojedynczą i mnogą). W liczbie pojedynczej występuje w trzech rodzajach – męskim, żeńskim i nijakim; w liczbie mnogiej w dwóch rodzajach – męskoosobowym i niemęskoosobowym.

2 Każdy z czasowników ma określoną postać ( aspekt )
Każdy z czasowników ma określoną postać ( aspekt ). Wszystkie czasowniki dzielimy na: Czasowniki niedokonane (co robi?), np. rysować, otwierać Czasowniki dokonane (co zrobić?), np. narysować, otworzyć

3 Znaczenie czasownika Czasowniki oznaczają czynność – odpowiadają na pytanie co robi ? Czasowniki oznaczają stany osób, zwierząt i rzeczy – odpowiadają na pytanie co się z nim dzieje ?

4 FORMA CZASOWNIKA

5 Czasownik w FORMIE OSOBOWEJ odmienia się przez osoby i liczby
Czasownik w FORMIE OSOBOWEJ odmienia się przez osoby i liczby. Czasownik w tej formie pełni funkcję orzeczenia w zdaniu. Do form osobowych czasownika należą: Formy czasu teraźniejszego,przeszłego i przyszłego trybu oznajmującego, np.piszę, piszesz, pisze; pisałem, pisałeś, pisał; będę pisał, będziesz pisał, będzie pisał (lub będę pisać itd.) Formy trybu rozkazującego, np. pisz, piszmy, piszcie Formy trybu przypuszczającego, np. pisałbym, pisałbyś, pisałby Formy strony czynnej (przykłady jak wyżej), biernej i zwrotnej, np. jestem chwalony, chwalę się

6 - ć np. chodzić, huczeć, pisać - c np. strzec, móc, piec
BEZOKOLICZNIK – nieosobowa i nieodmienna forma czasownika; nie wskazuje na osobę, liczbę ani czas. Zakończenia bezokolicznika: - ć np. chodzić, huczeć, pisać c np. strzec, móc, piec - ść piszemy w tych czasownikach, które w formach osobowych mają s,t,d, np.nieść-niosę, pleść-plotę, kłaść-kładę - źć piszemy w tych czasownikach, które w formach osobowych mają z, np. dowieźć-dowiozę, znaleźć-znalazł

7 Forma nieosobowa czasownika zakończona na: - no, np
Forma nieosobowa czasownika zakończona na: no, np. zrobiono, zaśpiewano, ogłoszono to, np. umyto, zepsuto

8 IMIESŁOWY TO NIEOSOBOWA FORMA CZASOWNIKA
IMIESŁOWY PRZYMIOTNIKOWE – odmieniające się przez przypadki, liczby, rodzaje. W zadaniu pełnią funkcję przydawki lub orzecznika. IMIESŁOWY PRZYSŁÓWKOWE – forma nieodmienna

9 IMIESŁOWY PRZYMIOTNIKOWE

10 IMIESŁÓW PRZYSŁÓWKOWY

11 TRYBY CZASOWNIKA OZNAJMUJĄCY – mówiący uznaje czynność za realną, prawdziwą, sam o niej orzekając ( oznajmując), np. ja piszę PRZYPUSZCZAJĄCY – mówiący uważa czynność za możliwą do wykonania, przypuszcza, że istnieje możliwość – ale pod warunkiem, np. ja czytałbym ROZKAZUJĄCY – mówiący domaga się czegoś, żąda, prosi zdecydowanie, wydaje polecenia, rozkaz, np. czytaj, niech pisze

12 STRONY CZASOWNIKA CZYNNA – najważniejszy jest wykonawca czynności, skierowanej na obiekt (podmiot) np. Babcia czyta książkę. BIERNA – najważniejszy jest obiekt (przedmiot) czynności np. Książka jest czytana przez babcię. ZWROTNA – wykonawca jest równocześnie obiektem (przedmiotem) czynności np. Mama myje się.

13 STRONY czasownika w praktyce językowej służą tworzeniu odpowiednich konstrukcji zdaniowych.
KONSTRUKCJA wykonawca czynność przedmiot CZYNNA czynności czynności PODMIOT ORZECZENIE DOPEŁNIENIE KONSTRUKCJA przedmiot czynność wykonawca BIERNA czynności czynności

14 Formy STRONY BIERNEJ mają tylko takie czasowniki, których dopełnienia dadzą się przekształcić na podmioty przy zamianie konstrukcji zdania z czynnej na bierną. Czasowniki takie nazywamy PRZECHODNIMI, czasowniki nie mające form strony biernej nazywamy NIEPRZECHODNIMI.

15 Agata Myrlak Nauczyciel języka polskiego Gimnazjum nr 3 w Jaworznie
Autor prezentacji Agata Myrlak Nauczyciel języka polskiego Gimnazjum nr 3 w Jaworznie