„Dobro i Zło mają to samo oblicze, wszystko zależy jedynie od momentu, w którym staną na drodze człowieka.” Paulo Coelho.

Prezentacja na temat: "„Dobro i Zło mają to samo oblicze, wszystko zależy jedynie od momentu, w którym staną na drodze człowieka.” Paulo Coelho."— Zapis prezentacji:

1 „Dobro i Zło mają to samo oblicze, wszystko zależy jedynie od momentu, w którym staną na drodze człowieka.” Paulo Coelho

2 Nazizm NAZIZM - Narodowy socjalizm (niem. Nazionalsozialismus), zwany również nazizmem (niem. Nazi) i hitleryzmem (od nazwiska Adolfa Hitlera) –totalitarna ideologia NSDAP będąca niemiecką wersją faszyzmu obowiązująca w Niemczech w czasie sprawowania władzy przez tę partię 1933 – Głównymi ideologami narodowego socjalizmu byli: Adolf Hitler oraz Alfred Rosenberg i Joseph Goebbels.

3 Twórcą nazizmu był Adolf Hitler, który główne zasady swojej ideologii zawarł w książce Mein Kampf (Moja walka).

4 Podstawowymi elementami ideologii nazistowskiej były:
RASIZM - Nazizm wysuwał tezy o nadrzędności rasy aryjskiej (Niemców), stanowiącej rasę panów, oraz hasła likwidacji Żydów (ostateczne rozwiązanie). Naziści wyznawali pogląd, że mieszanie się ras (Rassenschande) powoduje ich degenerację. ODRZUCENIE DEMOLIBERALIZMU i RZĄDY JEDNOSTKI - Hitler głosił, że "demokracja w swoich założeniach nie jest niemiecka, ale żydowska" i że ma ona na celu wyłącznie zniszczenie "aryjskiego przywództwa" (przemówienie z 22 kwietnia 1922 roku). Dlatego demokrację parlamentarną zastąpiono reżimem totalitarnym, POLITYKA SOCJALNA - Nazizm był za daleko posuniętym interwencjonizmem państwowym, mającym na celu zwalczenie wysokiego bezrobocia i hiperinflacji, które dominowały w Niemczech przed dojściem NSDAP do władzy, jednak w przeciwieństwie do komunizmu nie negował prywatnej własności środków produkcji SATANISTYCZNE ŹRÓDŁA NAZIZMU - Choć większość autorów nie zaprzecza wpływom magii i okultyzmu na Adolfa Hitlera i jego najbliższych podwładnych, to zwykle najczęściej je lekceważy.

5 AUSCHWITZ

6 Auschwitz I - Oświęcim Obóz Auschwitz - Oświęcim powstał w połowie 1940 roku - na rozkaz Heinricha Himmlera ( , wódz SS), na wniosek wyższego dowódcy SS, policji bezpieczeństwa i służby bezpieczeństwa we Wrocławiu von dem Bacha - kilkanaście miesięcy przed przystąpieniem przez nazistów do "Endlösung der Judenfrage" (Ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej) - realizowanego systematycznie planu wymordowania Żydów zamieszkujących okupowane przez III Rzeszę tereny. Bezpośrednim powodem jego utworzenia była powiększająca się liczba aresztowanych masowo Polaków, przekraczająca możliwości "lokalowe" istniejących więzień. Początkowo miał to być kolejny z tworzonych przez nazistów już od początku lat trzydziestych obozów koncentracyjnych. Funkcję tę obóz spełniał zresztą przez cały okres swego istnienia, nawet gdy - od 1942 roku - stał się równocześnie największym obozem śmierci.

7 Plan obozu Legenda : A) KL Auschwitz I , B) KL Auschwitz II Birkenau, C) Stacja kolejowa Oświęcim, D) Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży, E) Przystanek PKS, F) Centrum Dialogu i Modlitwy, P) Parking.

8 - Carl Clauberg -W obozie przeprowadzał eksperymenty sterylizacyjne.
Niektórzy z lekarzy SS, którzy przeprowadzali w KL Auschwitz eksperymenty pseudomedyczne : - Carl Clauberg -W obozie przeprowadzał eksperymenty sterylizacyjne. - Horst Schumman –współpracował z Claubergiem. - Josef Mengele – prowadził badania nad zagadnieniem bliźniactwa. - Johann Kremer – prowadził badania nad zmianami powstałymi w organizmie człowieka na skutek głodu.

9 Auschwitz II - Birkenau
Obóz Auschwitz – Brzezinka (w 1944 liczył ponad dziewięćdziesiąt tysięcy więźniów), największy w oświęcimskim kompleksie. Naziści zaczęli go budować jesienią 1941 roku na terenie odległej od Oświęcimia o 3 km wsi Brzezinka, z której wysiedlono polską ludność, a zabrane im domostwa rozebrano. W Birkenau wybudowali większość urządzeń masowej zagłady i zamordowali większość ofiar obozu. Obóz zajmował obszar prostokąta o powierzchni około 140 ha, ogrodzonego zewnątrz drutem kolczastym pod napięciem. Latem 1941 Himmler wskazał Auschwitz-Birkenau jako miejsce "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej" (Endlösung). Wykonywanie tego zbrodniczego planu rozpoczęło się w tym obozie na wiosnę 1942 roku. W ten sposób obóz w Brzezince stał się miejscem największego masowego mordu w dziejach ludzkości, dokonanego na europejskich Żydach w ramach hitlerowskiego planu całkowitej zagłady tego narodu.

10 Komory gazowe i piece Naziści wysłali na śmierć wszystkich Żydów zamieszkujących Europę, niezależnie od ich wieku, płci, zawodów, obywatelstwa czy zapatrywań politycznych. Ginęli tylko dlatego że byli Żydami.

11 Auschwitz III - Monowitz
Obóz Auschwitz – Monowice, W latach największy z podobozów niemieckich wykorzystujących niewolniczą siłę roboczą jaką stanowili więźniowie o nazwie Buna (Monowitz - 10 tys. więźniów), władze obozowe utworzyły go w 1942 roku 6 km od obozu Auschwitz, na terenie przyfabrycznym zakładów syntetycznej gumy i benzyny Buna-Werke. Zostały one wybudowane w czasie wojny przez znany niemiecki koncern IG Farbenindustrie, któremu SS dostarczało więźniów do pracy. W listopadzie 1943 roku podobóz Buna stał się siedzibą komendanta trzeciej części obozu - Auschwitz III, któremu podlegały niektóre inne podobozy oświęcimskie.

12 Zabezpieczenia Wszystkie obozy i podobozy Niemcy odizolowali od świata zewnętrznego i otoczyli ogrodzeniem z drutu kolczastego, a jakikolwiek kontakt ze światem zewnętrznym był zabroniony. Teren administrowany przez komendanta i kontrolowany przez esesmanów z załogi KL Auschwitz przekraczał jednak obszar znajdujący się w obrębie drutów. Zajmował on bowiem dodatkowo powierzchnię około 40 kilometrów kwadratowych rozciągającą się wokół obozów Auschwitz I i Auschwitz II-Birkenau. Miejscową ludność, Polaków i Żydów mieszkających w sąsiedztwie tworzonego obozu wysiedlono w latach

13 MAJDANEK

14 KL Lublin Obóz koncentracyjny w Lublinie, nazywany potocznie Majdankiem, powstał na mocy decyzji Heinricha Himmlera. Wizytując Lublin w lipcu 1941 roku, powierzył on dowódcy SS i policji w dystrykcie lubelskim Odilowi Globocnikowi zadanie zbudowania obozu „dla tys. więźniów, którzy byliby wykorzystywani w warsztatach oraz na budowach SS i policji”.Obóz miał stanowić rezerwuar darmowej siły roboczej dla realizacji planów budowy imperium germańskiego na Wschodzie.Tzw. generalny plan budowy Majdanka, zatwierdzony 23 marca 1942 roku, zakładał urządzenie obozu dla więźniów i jeńców. Tym samym Majdanek miał się stać największym obozem w okupowanej Europie. Jednak trudności gospodarcze i niepowodzenia na froncie wschodnim nie pozwoliły na pełną realizację tych planów.

15 Majdanek funkcjonował od października 1941 do lipca 1944
Majdanek funkcjonował od października 1941 do lipca Początkowo osadzano tu jedynie mężczyzn, w tym od stycznia 1943 roku polskich więźniów politycznych. Od października 1942 roku na jednym z pól zaczął funkcjonować obóz dla kobiet. Chociaż nigdy nie zrealizowano projektu utworzenia na Majdanku obozu dziecięcego, więźniami tego obozu były także dzieci żydowskie, białoruskie i polskie z Zamojszczyzny

16 STUTTHOF

17 KL Stutthof Stutthof - Sztutowo – niemiecki obóz koncentracyjny zbudowany 2 września 1939 roku, w obrębie anektowanych terytoriów Wolnego Miasta Gdańsk, w miejscowości Sztutowo, 34 km od Gdańska. Obóz usytuowany był u nasady Mierzei Wiślanej, na zachód od wsi Sztutowo (Stutthof), przy szosie Gdańsk - Sztutowo.Teren otoczony był ze wszystkich stron zbiornikami wodnymi. Nazistowskie władze, zbierały już od 1936 roku informacje o Żydach, polskiej inteligencji i potencjalnym członkom ruchu oporu i szukały dogodnych miejsc do wybudowania na swoim terenie obozów koncentracyjnych. KL Stutthof był pierwszym obozem założonym poza terytorium Rzeszy, jego pierwsze zręby powstały jeszcze przed wybuchem wojny. Wcześniejsze przygotowania pozwoliły nazistom zaaresztować już 31 sierpnia 1939 roku ok osób, spośród których grupa została skierowana do powstającego KL Stutthof.

18 Stutthof został włączony do polityki eksterminacji Żydów prowadzonej przez nazistowskie Niemcy. Obóz został powiększony do 120 ha i 30 baraków. Specjalna część została wydzielona dla transportów żydowskich, które pochodziły w większości z północnej Europy zajętej przez Niemcy. Transporty przybywały ciężarówkami, kolejką wąskotorową oraz drogą morską - niewielkimi barkami.

19 BEŁŻEC

20 Obóz w Bełżcu nadal pozostaje słabo poznanym obozem, gdyż nie zachowały się archiwalia i dokumentacja obozowa. Znanych jest wiele relacji świadków, jednak tylko nieliczne są cytowane w literaturze. Zeznania świadków istnieją w aktach dochodzenia, które było prowadzone przez Główną Komisję Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce.Obóz z Bełżcu istniał od 1940 rok, początkowo był to jedynie obóz pracy przymusowej dla Żydów i Cyganów, jednakże Niemcy bardzo szybko dostrzegli korzystne dla nich położenie Bełżca. Bełżec leżał w Małopolsce i był to węzłowy punkt komunikacyjny dróg z zachodu, wschodu i południa. Właśnie dlatego wyznaczono Bełżec na miejsce lokalizacji ośrodka zagłady Żydów z Krakowa, dystryktu krakowskiego, lubelskiego, galicyjskiego (między innymi Lwów) i radomskiego.Ośrodek zagłady w Bełżcu, budowano pięć miesięcy - od listopada 1941 roku do marca 1942 roku. Brygada żydowskich robotników, która budowała obóz, została w całości zlikwidowana. Obóz służył wyłącznie natychmiastowej masowej zagładzie ludzi.

21 Wybudowano 6 komór gazowych, w których uśmiercano jednorazowo około 2
Wybudowano 6 komór gazowych, w których uśmiercano jednorazowo około ludzi za pomocą spalin dieslowskiego silnika radzieckiego czołgu T 34, ze specjalnym filtrem usuwającym ze spalin charakterystyczną woń, dzięki czemu uzyskiwano bezbarwny i bezwonny tlenek węgla, który zabijał ofiary w ciągu 20 minut.   Przy rozładunku transportu, grzebaniu zwłok i segregacji ubrań oraz bagaży zatrudniono 500 Żydów. Byli oni stale wymieniani - chorych i słabych zabijano, a na ich miejsce dobierano taką samą liczbę nowych. Głównym zadaniem robotników żydowskich było wyciąganie ciał pomordowanych z komór gazowych i ich grzebanie w głębokich mogiłach. Zwłoki grzebano ciasno warstwami nałożone jedne na drugich.  

22 HOLOCAUST

23 Shoah, szoa, całopalenie...
Holocaust, (całopalenie - termin angielski, pochodzący z kościelnej łaciny holocaustum, z gr. holo-kautóo - spalam ofiarę w całości), spolszczenie: Holokaust – określenie stosowane do prześladowań i zagłady milionów Żydów przez władze III Rzeszy oraz jej sojuszników w okresie II wojny światowej. Jest synonimem pojęcia Szoa (hebr. שואה - całkowita zagłada, zniszczenie, - transkrypcja angielska: Shoah), uważanego przez niektórych za stosowniejsze, gdyż nie odwołujące się do pozytywnego znaczenia całopalenia. W Polsce używa się ponadto terminu Zagłada.

24 „Aktion T4” Polityka zagłady rozpętana już w połowie 1941 roku, trwała ok. 40 miesięcy (poprzedzała ją akcja T4 – program fizycznej eliminacji ludzi niedorozwiniętych psychicznie, przewlekle chorych psychicznie i neurologicznie na schizofrenię, niektóre postacie padaczki, otępienie starcze, stany po zapaleniu mózgowia, ludzi niepoczytalnych, chorych przebywających w zakładach opiekuńczych ponad 5 lat oraz ludzi z niektórymi wrodzonymi zaburzeniami rozwojowymi (niem. "Vernichtung von lebensunwertem Leben" – "likwidacja życia niewartego życia"). Szacuje się, że w okresie szczytowym tego programu, tj. w latach , zabito w jego ramach ponad 70 tys. chorych i kalek, w tym także pensjonariuszy szpitali psychiatrycznych na terenach okupowanych. Od kwietnia 1941 roku program ten rozszerzono o "akcję 14f13" (niem." Aktion 14f13"), obejmującą chorych psychicznie i kalekich nie-niemieckich więźniów obozów koncentracyjnych, w ramach której wymordowano ok. 20 tys. osób. Akcja ta była także nazywana "eutanazją" osób upośledzonych – stąd skrót E-Aktion, natomiast szerzej znany skrót T4 pochodzi od adresu biura tego przedsięwzięcia mieszczącego się w Berlinie przy Tiergartenstraße 4.

25 Plan "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej"
Inwazja na ZSRR wyznaczyła kolejny etap zagłady Żydów - na zajmowanych przez Wehrmacht terenach wymordowano do końca 1941 ok. 500 tys. Osób. Jednocześnie Niemcy przygotowywali się do "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej". Już w grudniu 1941 w obozie zagłady w Chełmnie po raz pierwszy uśmiercono Żydów gazem spalinowym. W 1942 ośrodki zagłady powstały w BEŁŻCU, Sobiborze, Treblince, następnie w Brzezince i MAJDANKU - Żydów prosto z ramp wyładowczych kierowano do komór gazowych, zabijając dziennie 6-8 tys. osób. Latem 1942 w wyniku wielkiej akcji deportacyjnej z getta warszawskiego uśmiercono w Treblince ok. 300 tys. Żydów. Ponieważ ośrodki zagłady ze względów ekonomicznych (bliskość największych skupisk ludności żydowskiej) i propagandowych (optymalne możliwości zachowania operacji w tajemnicy przed światem) organizowano wyłącznie na terenie okupowanej Polski. Pozbawiono w nich życia ok.4 mln Żydów i osób pochodzenia żydowskiego

26 Następstwa polityki Holocaustu
Łącznie (tj. w obozach i poza nimi) hitlerowcy zamordowali w czasie II wojny światowej ok. 6 mln Żydów, w tym wielu wybitnych uczonych, artystów, pisarzy. Największe straty poniosła ludność żydowska na okupowanych terenach ZSRR (blisko 99%) i Polski (89%), znacznie mniejsze w Niemczech i Austrii (ok. 30%), we Francji (ok. 22%) oraz we Włoszech (ok. 17%), stosunkowo niewielkie (poniżej 1%) były one wśród Żydów bułgarskich, fińskich i duńskich. Zagładzie Żydów przeciwstawiały się przez dłuższy lub krótszy czas Włochy, Węgry, Bułgaria i Rumunia oraz współdziałająca z Niemcami Słowacja. Sami Żydzi próbowali stawiać opór eksterminacji (np. powstanie w getcie warszawskim), ale wobec skrajnej dysproporcji sił miał on charakter symboliczny. W wielu przypadkach pomocy udzielała im miejscowa ludność, której w Polsce groziła za to kara śmierci.

27 ŹRÓDŁO http://portalwiedzy.onet.pl/24350,,,,zydow_zaglada,haslo.html ,
dzięki uprzejmości: Państwowego Muzeum na Majdanku , , : Źródła: Pozycje książkowe - J. Marszałek „Majdanek” wyd. Interpress - broszury informacyjne -H. Cieniuszek „Zbrodnie hitlerowskie w Polsce” wyd. PWN